Πολύ καιρό τώρα έχω μια απορία και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να την εκφράσω.
Ποιος είναι ο λόγος που ένας ιδιώτης κατεβάζει τον σκύλο του σε εκθέσεις μορφολογίας ?
Κατανοώ το γιατί το κάνει ένας εκτροφέας.
Ένας ιδιώτης όμως?
Καταρχήν μιας κι εδώ μας ενδιαφέρουν τα σκυλιά, τι κερδίζει ένα σκυλί από την διαδικασία? Όσο κι εάν το σκεφτώ, απάντηση δεν βρίσκω. Πιο πολύ για ταλαιπωρία το βλέπω, αλλά είμαι ανοιχτός σε απαντήσεις που εγώ δεν έχω σκεφτεί.
Πάμε στον ιδιοκτήτη…
Καταρχήν να φανταστώ ότι ένας ιδιοκτήτης που κατεβάζει το σκυλί του σε τέτοιους αγώνες- εκθέσεις , έχει σκυλί με pedigree κι άρα το έχει αποκτήσει από εκτροφείο. Είναι κατά των ιδιωτικών γεννήσεων κι άρα δεν τον ενδιαφέρει ο αρσενικός του σκύλος να γίνει επιβήτορας ή ο θηλυκός του σκύλος, μάνα κουταβιών σε γέννες ιδιωτών. Σωστά?
Βέβαια δεν αποκλείω ο (ιδιώτης) ιδιοκτήτης, να έχει σχέση με εκτροφεία και να “δανείζει” – “προσφέρει” τον πρωταθλητή σκύλο (σκύλα) του για αναπαραγωγή. Ξέρει να μου επιβεβαιώσει κάποιος ότι (εάν) συμβαίνει αυτό? Γιατί εάν συμβαίνει τότε πάει να πει (με το δικό μου μυαλό), ότι ο (ιδιώτης) ιδιοκτήτης καταφέρνει να βγάζει κι ένα …χαρτζιλίκι. Ειδικά αν μιλάμε για αρσενικό το… χαρτζιλίκι μπορεί και να πάρει μεγαλούτσικες διαστάσεις (ανάλογα τις διακρίσεις). Αν μάλιστα υπάρχει και ποσοστό στα κουτάβια τότε, αν μη τι άλλο μπορούμε αντί για χαρτζιλίκι να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη …πακέτο
Άρα μια πρώτη απάντηση είναι το οικονομικό όφελος (μικρό, μεγάλο αδιάφορο) του ιδιοκτήτη.
Φυσικά μια δεύτερη απάντηση (πάντα με το δικό μου το μυαλό) είναι η ματαιοδοξία- αυταρέσκεια (vanity) του (ιδιώτη) ιδιοκτήτη! Θεωρώ λογικό να είναι περήφανος ένας (ιδιώτης) ιδιοκτήτης για το σκυλί του, όταν αυτό αναδεικνύεται μέσω διαδικασιών, πρωταθλητής.
Συνεχίζω όμως, να μη βλέπω πουθενά τον σκύλο !
Δυο χρόνια τώρα διαβάζοντας εδώ, έμαθα για σκυλιά και χαρακτηριστικά που έχουν συγκεκριμένες ράτσες. Διάβασα κι έμαθα για ανάγκες που έχουν συγκεκριμένες ράτσες.
Δεν ξέρω εάν μου διέφυγε, αλλά δεν έχω δει πουθενά ως ανάγκη ή και χαρακτηριστικό την επίδειξη- σύγκριση-διαγωνισμό. Κι αναρωτιέμαι καλοπροαίρετα, από σκυλιστικής (νέα λέξη) άποψης, τι εξυπηρετεί η όλη διαδικασία και γιατί άραγε να επιτρέπεται?
Που ωφελεί το σκύλο?
Ποιος είναι ο λόγος που ένας ιδιώτης κατεβάζει τον σκύλο του σε εκθέσεις μορφολογίας ?
Κατανοώ το γιατί το κάνει ένας εκτροφέας.
Ένας ιδιώτης όμως?
Καταρχήν μιας κι εδώ μας ενδιαφέρουν τα σκυλιά, τι κερδίζει ένα σκυλί από την διαδικασία? Όσο κι εάν το σκεφτώ, απάντηση δεν βρίσκω. Πιο πολύ για ταλαιπωρία το βλέπω, αλλά είμαι ανοιχτός σε απαντήσεις που εγώ δεν έχω σκεφτεί.
Πάμε στον ιδιοκτήτη…
Καταρχήν να φανταστώ ότι ένας ιδιοκτήτης που κατεβάζει το σκυλί του σε τέτοιους αγώνες- εκθέσεις , έχει σκυλί με pedigree κι άρα το έχει αποκτήσει από εκτροφείο. Είναι κατά των ιδιωτικών γεννήσεων κι άρα δεν τον ενδιαφέρει ο αρσενικός του σκύλος να γίνει επιβήτορας ή ο θηλυκός του σκύλος, μάνα κουταβιών σε γέννες ιδιωτών. Σωστά?
Βέβαια δεν αποκλείω ο (ιδιώτης) ιδιοκτήτης, να έχει σχέση με εκτροφεία και να “δανείζει” – “προσφέρει” τον πρωταθλητή σκύλο (σκύλα) του για αναπαραγωγή. Ξέρει να μου επιβεβαιώσει κάποιος ότι (εάν) συμβαίνει αυτό? Γιατί εάν συμβαίνει τότε πάει να πει (με το δικό μου μυαλό), ότι ο (ιδιώτης) ιδιοκτήτης καταφέρνει να βγάζει κι ένα …χαρτζιλίκι. Ειδικά αν μιλάμε για αρσενικό το… χαρτζιλίκι μπορεί και να πάρει μεγαλούτσικες διαστάσεις (ανάλογα τις διακρίσεις). Αν μάλιστα υπάρχει και ποσοστό στα κουτάβια τότε, αν μη τι άλλο μπορούμε αντί για χαρτζιλίκι να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη …πακέτο
Άρα μια πρώτη απάντηση είναι το οικονομικό όφελος (μικρό, μεγάλο αδιάφορο) του ιδιοκτήτη.
Φυσικά μια δεύτερη απάντηση (πάντα με το δικό μου το μυαλό) είναι η ματαιοδοξία- αυταρέσκεια (vanity) του (ιδιώτη) ιδιοκτήτη! Θεωρώ λογικό να είναι περήφανος ένας (ιδιώτης) ιδιοκτήτης για το σκυλί του, όταν αυτό αναδεικνύεται μέσω διαδικασιών, πρωταθλητής.
Συνεχίζω όμως, να μη βλέπω πουθενά τον σκύλο !
Δυο χρόνια τώρα διαβάζοντας εδώ, έμαθα για σκυλιά και χαρακτηριστικά που έχουν συγκεκριμένες ράτσες. Διάβασα κι έμαθα για ανάγκες που έχουν συγκεκριμένες ράτσες.
Δεν ξέρω εάν μου διέφυγε, αλλά δεν έχω δει πουθενά ως ανάγκη ή και χαρακτηριστικό την επίδειξη- σύγκριση-διαγωνισμό. Κι αναρωτιέμαι καλοπροαίρετα, από σκυλιστικής (νέα λέξη) άποψης, τι εξυπηρετεί η όλη διαδικασία και γιατί άραγε να επιτρέπεται?
Που ωφελεί το σκύλο?
