Ξεκινάω αυτό το Θέμα, όχι για να μειώσω την πολύ σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά που κάνουν οι εκτροφείς, ούτε να χαλαρώσω την συνείδηση αυτών που "επαγγέλονται" γέννες της πίσω αυλής. Έχω μόνο μερικές απορίες στις οποίες δεν βρήκα απαντήσεις απο τότε που ξεκίνησα την αναζήτησή μου για σκύλο. Και αρχίζω:
1ον. Διαβάζω συνέχεια ότι απο εκτροφείο θα πάρεις εγγυημένα καλό χαρακτήρα, υγιέστατα κλπ Ερώτηση: Όσα δεν γεννιούνται σε εκτροφείο με αυτά τα "χαρίσματα" θανατώνονται; τι γίνονται;
2ον. Στο χωριό μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κυκλοφορούν μόνο κοκόνι και ελληνικός γκέκας, τα οποία απο ότι ξέρω, τα ζευγαρώνουν εκει στο χωριό (όποτε θέλουν σκυλιά) και τα διανέμουν επι τόπου... Το ίδιο πιστεύω γίνεται και στην βόρεια Ελλάδα με ελληνικό ποιμενικό, μολοσσο της Ηπείρου κλπ.. Όλοι αυτοί, τόσα χρόνια είναι κατακριτέοι;
3ον. Έστω ότι εγώ ζω επαρχία και έχω πάρει ένα καλό σκυλί απο εκτροφείο και αντίστοιχα έχω φίλο που έχει κάνει και αυτός το ίδιο. Τα βλέπουν τα σκυλιά μας, μας πρίζουν να τα ζευγαρώσουμε και έτσι γίνεται γέννα και "μοιράζονται" στην περιοχή ( τα οποία τυγχάνει να είναι απο καθαρόαιμους γονείς).
Θα μπορούσα να φέρω και άλλα παραδείγματα, αλλά περιορίζομαι σε αυτά να μην γράφω σελίδες.
Τέλος περιλαμβάνω όλες τις κοτηγορίες μαζί και τα αδέσποτα για υιοθεσία και το ερώτημα: Να έχει χαρτιά, να δεις γενεολογικό δέντρο να μην σου βγει άρρωστο κλπ..
Εδώ θα κάνω την εξής ένσταση/ερώτημα:
Όταν κάνετε μια σχέση και προβαίνετε εις γάμον κοινωνία, πόσοι απο σας έχουν ζητήσει το ιατρικό ιστορικό του συντρόφου τους, ώστε να μην τον χάσουν νωρίς ή να μην κάνουν άρρωστα παιδιά;
Κι αν κάνεις άρρωστο παιδί, θα το αγαπήσεις/φροντίσεις λιγότερο απο το γερό;;
ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΞΕΤΕ, σας ενημερώνω ότι το ποστ αυτό είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ!
1ον. Διαβάζω συνέχεια ότι απο εκτροφείο θα πάρεις εγγυημένα καλό χαρακτήρα, υγιέστατα κλπ Ερώτηση: Όσα δεν γεννιούνται σε εκτροφείο με αυτά τα "χαρίσματα" θανατώνονται; τι γίνονται;
2ον. Στο χωριό μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κυκλοφορούν μόνο κοκόνι και ελληνικός γκέκας, τα οποία απο ότι ξέρω, τα ζευγαρώνουν εκει στο χωριό (όποτε θέλουν σκυλιά) και τα διανέμουν επι τόπου... Το ίδιο πιστεύω γίνεται και στην βόρεια Ελλάδα με ελληνικό ποιμενικό, μολοσσο της Ηπείρου κλπ.. Όλοι αυτοί, τόσα χρόνια είναι κατακριτέοι;
3ον. Έστω ότι εγώ ζω επαρχία και έχω πάρει ένα καλό σκυλί απο εκτροφείο και αντίστοιχα έχω φίλο που έχει κάνει και αυτός το ίδιο. Τα βλέπουν τα σκυλιά μας, μας πρίζουν να τα ζευγαρώσουμε και έτσι γίνεται γέννα και "μοιράζονται" στην περιοχή ( τα οποία τυγχάνει να είναι απο καθαρόαιμους γονείς).
Θα μπορούσα να φέρω και άλλα παραδείγματα, αλλά περιορίζομαι σε αυτά να μην γράφω σελίδες.
Τέλος περιλαμβάνω όλες τις κοτηγορίες μαζί και τα αδέσποτα για υιοθεσία και το ερώτημα: Να έχει χαρτιά, να δεις γενεολογικό δέντρο να μην σου βγει άρρωστο κλπ..
Εδώ θα κάνω την εξής ένσταση/ερώτημα:
Όταν κάνετε μια σχέση και προβαίνετε εις γάμον κοινωνία, πόσοι απο σας έχουν ζητήσει το ιατρικό ιστορικό του συντρόφου τους, ώστε να μην τον χάσουν νωρίς ή να μην κάνουν άρρωστα παιδιά;
Κι αν κάνεις άρρωστο παιδί, θα το αγαπήσεις/φροντίσεις λιγότερο απο το γερό;;
ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΞΕΤΕ, σας ενημερώνω ότι το ποστ αυτό είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ!