Δεν σε ειρωνεύεται κανείς. Ίσα - ίσα, κατανόηση δείχνουμε και μάλιστα κάποιοι σε έχουν βοηθήσει πάρα πολύ
Φυλάει το φαγητό του
- Thread starter dafni1812
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μετά από αυτήν την εξομολόγηση, απλά δε γίνεται να μη σε ακολουθώ..
Ξεκίνα, απ'το να του φέρεστε όλοι, το ίδιο. Εσύ και ο άντρας σου δηλαδή.
Προφανώς το παιδί σου εξαιρείται του κανόνα, γιατί παλεύει το ίδιο να μεγαλώσει και να μάθει να φέρεται. Δεν μπορεί να "διδάξει" συγχρόνως
Για δικό του καλό βεβαίως, καλό θα ήταν, να μην έχει πολλά-πολλά με τον μικρό, μέχρι να καταλάβετε τι φταίει και να το διορθώσετε. Εννοείται, δουλεύετε μαζί του, στο ότι ο σκύλος σας, εξακολουθεί να τον "αγαπάει".
Ξαναβάλτε σταθερότητα και πρόγραμμα στην ζωή του. Και πολύ εκτόνωση. Παιχνίδι. Οσο περισσότερο μπορείτε. Δεν χρειάζεται να είναι πολλές ωρες στην διάρκεια της ημέρας. Αλλίμονο, όλοι δουλεύουμε και δεν προλαβαίνουμε. Διάσπαρτα πεντάλεπτα όμως, κάθε όποτε μπορείς, δεν είναι ελπίζω ανέφικτα. Να κουράζεται και συγχρόνως να αρχίσει να περνάει καλά μαζί σου κυρίως. Και να αρχίσετε να χτίζετε πάλι την σχέση σας. Αργά και σε στιβαρότερες βάσεις. Συγχρόνως κι αυτός μεγαλώνει. Και ωριμάζει. Και μόνο καλύτερα, μπορεί να γίνουν στο εξής τα πράγματα.
Βασικό: εκπαίδευσε τον εαυτό σου, να μην τον φοβάται. Αν δεν φτιάξεις αυτό, πως θα πορευτείς μαζί του;
Και...Δάφνη...δεν σε ειρωνεύεται κανείς. Αλλο η ειρωνεία και άλλο το χιούμορ
Προφανώς το παιδί σου εξαιρείται του κανόνα, γιατί παλεύει το ίδιο να μεγαλώσει και να μάθει να φέρεται. Δεν μπορεί να "διδάξει" συγχρόνως
Για δικό του καλό βεβαίως, καλό θα ήταν, να μην έχει πολλά-πολλά με τον μικρό, μέχρι να καταλάβετε τι φταίει και να το διορθώσετε. Εννοείται, δουλεύετε μαζί του, στο ότι ο σκύλος σας, εξακολουθεί να τον "αγαπάει".
Ξαναβάλτε σταθερότητα και πρόγραμμα στην ζωή του. Και πολύ εκτόνωση. Παιχνίδι. Οσο περισσότερο μπορείτε. Δεν χρειάζεται να είναι πολλές ωρες στην διάρκεια της ημέρας. Αλλίμονο, όλοι δουλεύουμε και δεν προλαβαίνουμε. Διάσπαρτα πεντάλεπτα όμως, κάθε όποτε μπορείς, δεν είναι ελπίζω ανέφικτα. Να κουράζεται και συγχρόνως να αρχίσει να περνάει καλά μαζί σου κυρίως. Και να αρχίσετε να χτίζετε πάλι την σχέση σας. Αργά και σε στιβαρότερες βάσεις. Συγχρόνως κι αυτός μεγαλώνει. Και ωριμάζει. Και μόνο καλύτερα, μπορεί να γίνουν στο εξής τα πράγματα.
Βασικό: εκπαίδευσε τον εαυτό σου, να μην τον φοβάται. Αν δεν φτιάξεις αυτό, πως θα πορευτείς μαζί του;
Και...Δάφνη...δεν σε ειρωνεύεται κανείς. Αλλο η ειρωνεία και άλλο το χιούμορ
Ακολουθώντας τα παραπάνω, στην δική σας περίπτωση
Υπομονή και σταθερότητα. Τίποτα πολύπλοκο. Τίποτα εξωπραγματικό
Ακολουθώντας τα παραπάνω, στην δική σας περίπτωση
Υπομονή και σταθερότητα. Τίποτα πολύπλοκο. Τίποτα εξωπραγματικό
Σε ευχαριστώ και πάλι! Μακάρι να σας πω μια μέρα κι εγώ ότι τα ξεπεράσαμε όλα τα προβλήματα.
Οταν τα ξεπεράσετε, να θυμηθείς να μπεις, να το πεις. Για τους επόμενους, που θα έχουν το ίδιο "πρόβλημα". Να δουν, ότι δεν πρέπει, να τους πιάνει πανικός!
Το σκυλί ποσο μηνών το πήρες; Ήταν με τη μαμά του μέχρι να το πάρεις; Ο σκύλος σου καταλαβαίνει το φαγητό σαν επιβίωση, μέχρι να τον πάρεις έτρωγε όπως πρέπει; Ήταν το πιο αδύναμο κουτάβι η αυτο που έτρωγε πρώτο; Ένας φίλος ειχε το ίδιο πρόβλημα, ο εκπαιδευτεις του είπε οτι μπορεί, να μην έτρωγε καλα όταν ήταν μικρός απο τη μαμά του, σα να ήταν το πιο αδύναμο, η να ειχε συνηθίσει να τρώει πρώτο. Το αλλο θέμα ειναι οτι καταλαβαίνει οτι απο εσένα εξαρτάται η τροφή του, όποτε και η επιβίωση του, και μπορεί να θελει να σου δείξει οτι εγω είμαι το αφεντικό, με τα δαγκώματα σε ανύποπτο χρονο. Το σκυλάκι του φίλου μου έγινε αρνάκι, και σκέψου οτι η κοπέλα του μέχρι και ράμματα ειχε κάνει στο χερι όταν κατάλαβε οτι πάει να δαγκώσει και αυτή τράβηξε το χερι της. Αυτά που θυμάμαι οτι έκανε ήταν,Όταν του έδινε να φαι, αν γρυλίζε όταν πήγαινε κοντα έχανε το γεύμα, βάλε το φαΐ στο μπολάκι, άστο κατω και μετα βάλε δίπλα και το μπολάκι με το νερό, αν σου κάνει μαγκιά, πάει το γεύμα, όλα αυτά με το λουράκι. Σταματά να χαϊδεύεις και να παίζεις μαζι της, για να καταλάβει τη διαφορα, αν πάλι εκεί που τη χαϊδεύεις έστω και λιγο πάλι πάει να δαγκώσει να το πας σε ένα δωμάτιο για τιμωρία η να το δέσεις εξω. Και μέσα στο σπιτι να αδιαφορείς αν έρθει στο καναπέ κοντα σου μην δίνεις σημασία, μπορεί να ειναι λιγο σκληρό όλο αυτο, αλλα ίσως βοηθήσει και εσένα. Πρέπει να καταλάβει οτι δεν ειναι το επίκεντρο, και για να έχει φαΐ χάδια βόλτα και οτι αλλο την ευχαριστεί πρέπει να το κερδίζει, γιατι τωρα μάλλον τα θεωρεί δεδομένα, και σας το υπενθυμίζει. Ελπίζω να σε βοηθήσουν αυτά που σου είπαμε εδω. Υπομονή και επιμονή, μόνο έτσι θα αλλάξει κάτι.
Μηπως συνεβη παλι αυτο πριν συμβει το δαγκωμα;;
Δεν νομιζω οτι μπορεις να χαλαρώνεις...ποτέ...πρεπει παντα να εισαι απικο...παντα....
Ελπιζω να ηταν ελαφρυ το συμβαν κ να ειναι καλα το παιδι...
Αυτή τη φορά ήμουνα μπροστά. Ήμασταν έξω βόλτα και τον είχα στο λουρί. Κάποια στιγμή σταμάτησα να μιλήσω σε έναν γνωστό , ο μικρός τον χαιδεψε και ο Λίο τον δάγκωσε.
Ήταν μεν δάγκωμα/διόρθωση όπως και τα προηγούμενα αλλά οι τρυπίτσες , το αίμα , ο πόνος και το μελάνιασμα είναι παραπάνω από αρκετά για ένα εξάχρονο που το μόνο που λαχταράει είναι να χαιδέψει το σκυλί του και καταλήγει με σημαδεμένα χέρια.
Όλο το καλοκαίρι το περάσαμε όλοι μαζί σε πάρκα, βουνά και λαγκάδια και παίζοντας στην αυλή. Ναι είχα χαλαρώσει λίγο αλλά ρε παιδιά , είναι ο σκύλος μου, δεν είναι το αγριόσκυλο το αδέσποτο ξερωγώ, δεν μπορώ να είμαι συνέχεια στα κόκκινα.
Δεν ξέρω πραγματικά... άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να τον δώσω...
Ήταν μεν δάγκωμα/διόρθωση όπως και τα προηγούμενα αλλά οι τρυπίτσες , το αίμα , ο πόνος και το μελάνιασμα είναι παραπάνω από αρκετά για ένα εξάχρονο που το μόνο που λαχταράει είναι να χαιδέψει το σκυλί του και καταλήγει με σημαδεμένα χέρια.
Όλο το καλοκαίρι το περάσαμε όλοι μαζί σε πάρκα, βουνά και λαγκάδια και παίζοντας στην αυλή. Ναι είχα χαλαρώσει λίγο αλλά ρε παιδιά , είναι ο σκύλος μου, δεν είναι το αγριόσκυλο το αδέσποτο ξερωγώ, δεν μπορώ να είμαι συνέχεια στα κόκκινα.
Δεν ξέρω πραγματικά... άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να τον δώσω...
Δεν είναι νορμάλ να διορθώνει ο σκύλος το παιδί. Τι κάνατε εσείς σε εκείνη τη φάση; Γιατί έχει θεωρήσει το σκυλί ότι του επιτρέπεται να διορθώνει; Καταλαβαίνω να το κάνει κουτάβι ή να δοκιμάσει σε κάποια φάση τα όριά του, αλλά μοιάζει να είναι μόνιμη κατάσταση.
Επειδή γράφεις και ξαναγράφεις για παρόμοια θέματα, να πω την αμαρτία μου, στη θέση σου θα είχα ψάξει για άλλο σπίτι για το σκυλάκι εδώ και καιρό - με τη λογική ότι καμιά φορά είναι οι συνθήκες της ζωής μας τέτοιες που απλά δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ό,τι χρειάζεται. Όσο μεγαλώνει πάντως, και με τέτοια συμπεριφορά, τόσο κινγδυνεύει να καταλήξει και στα αζήτητα, οπότε αν δεν μπορείτε να σκεφτείτε ένα πλάνο εκπαίδευσης, όσο πιο γρήγορα του βρείτε νέα οικογένεια (ΧΩΡΣ παιδιά) τόσο το καλύτερο για το σκυλί.
Το θεωρώ προσωπικά εντελώς παράλογο να υποβάλλεται ένα παιδάκι σε τέτοια αντίδραση από το σκύλο συστηματικά. Πού ζει το σκυλί; Έχετε τρόπο να το κρατήσετε σε χώρο που ποτέ να μην είναι κοντά στο μικρό χωρίς να είναι ενήλικας δίπλα σε εγρήγορση; Δε μπορεί να μεγαλώνει το παιδάκι συγκατοικωντας με ένα ζώο που το μελανιάζει! Δηλαδή πώς θα καθήσει να δει τηλεόραση, να φάει, να παίξει, αν έχει ένα τέτοιο φόβο; Έχετε τη δυνατότητα να περιορίσετε το σκύλο, αλλά και ταυτόχρονα να αφιερώσετε χρόνο να αλλάξει τη συμπεριφορά του; Γιατί προφανώς το σκυλί π.χ. όλη τη μέρα στο μπάνιο ή το μπαλκόνι για να μην ενοχλεί, δεν είναι λύση.
Ξέρετε πού ήταν το σκυλί πριν; Μήπως κάποιος το ξεφορτώθηκε σε εσάς γιατί έβγαζε επιθετικότητα στα δικά του παιδιά και απλά δεν έκρινε καλό να σας πει το πρόβλημα;
Να τον δώσεις @dafni1812 !!!!! Την περίπτωση ν μην αφήνεις παιδάκια ν τν χαϊδέψουν ; Και όπως λες είναι δικός σου στην αναζήτησή νέας οικογένειας θ ενημερώσεις τ θέμα συμπεριφοράς; Ο συγχωρεμένος ο Πρωτεάκος μου είχε τ ίδια ανταπόκριση μ τ παιδιά. Τον κρατούσα σε απόσταση, είχε πρόοδο μαζί τους κατά τ διάστημα της ζωής του. Αυτό που έκανα ήταν ν τν έχω με οδηγό σε χώρους μ παιδιά καθώς κ ν τν βολτάρουν μ την επίβλεψη μου. Με τν καιρό έγινε ποιο δεκτικός αλλά πάντα η επάφη των παιδιών γινόταν με δικό μου έλεγχο. Το είχε ο συγχωρεμένος στο dna του
Δεν χρειαζεται να εισαι συνέχεια στα κόκκινα, αλλά να έχεις το σκύλο σου σε υπακοή και σε ελεγχο ναι χρειάζεται συνέχεια!!! Ειδικά αφου συγκατοικει με παιδί. Θα χρειαζόταν να το κάνεις και χωρις να εκδηλώσει τετοια συμπεριφορά, ποσο μάλλον τώρα....
Εαν χαλαρώσεις, σταματάς την υπακοή, τους κανόνες, τις επαναλήψεις, την προσοχή σου... δεν φταίει ουτε το παιδί, ουτε το σκυλί... Καλώς ή κακώς εχεις ή δημιούργησες ενα σκύλο που χρειάζεται εξτρα προσοχή... Κανονικά, είναι υποχρεωσή σου να την παρέχεις συνεχως... Εαν δεν μπορείς, ναι βρες του άλλο σπιτι... χωρις παιδιά και κατά προτίμηση με εναν και μονο ιδιοκτήτη...
Edit : καθαρά προσωπική αποψη, το να βρεθεί άλλο σπιτι για μένα είναι σαν να διώχνω το προβλημα απο πανω μου... αντι να το λύσω, το πασάρω αλλου... απλά η ιστορία έχει μέσα και ενα μικρό παιδιί που μπορει και να τραυματιστεί σοβαρα κάποια στιγμή και αφού τα δεδομένα δεν αλλάζουν, ας αλλάξει η κατοικια του σκύλου...για το καλο ολων...
Μην πάρετε αλλο σκυλάκι μετα θα ελεγα εγω...
Παιδιά το σκυλί το αγαπάω. Γι΄αυτό και δεν σκέφτηκα νωρίτερα να το δώσω. Ακόμα δεν είμαι σίγουρη αν θέλω αλλά μάλλον θα αναγκαστώ γιατί δεν θέλω να υποβάλλω το παιδί σε αυτή τη διαδικασία άλλο. Ο σκύλος είναι στο μπαλκόνι όση ώρα δουλεύω και μόλις γυρίσω από τη δουλειά είναι ελεύθερος στην αυλή μαζί μας. Κάθε μέρα πηγαίνουμε μεγάλες βόλτες με το ποδήλατο στο δάσος και τρέχει ελεύθερος. Έχει κάνει βασική υπακοή ,την οποία εξασκώ καθημερινά για "συντήρηση" αλλά και όταν χρειάζεται, και είναι στειρωμένος. Στις βόλτες πολλές φορές τον κρατάει και ο μικρός , του δίνει εντολές για να δουλεύουν και μαζί και φυσικά τρέχουνε μαζί στο πάρκο.
Επίσης τελευταία είναι και τρομερά υπάκουος. Παράδειγμα στη βόλτα στο πάρκο που τρέχει ελεύθερος μόλις δει κόσμο να έρχεται απο μακριά , γυρίζει μόνος του να τον βάλω στο λουρί μέχρι να περάσουν , δεν κατεβαίνω καν απο το ποδήλατο.
Στο σπίτι που παίζει μόλις πω " Λιο μέσα" φεύγει σφαίρα στο μπαλκόνι και πάει στο σπιτάκι του.
Δεν ξέρω τι σκ@τ@ γίνεται.
Δεν γίνεται να τον απομονώσω απο τα παιδιά, δεν έχω ελεύθερο χρόνο να περάσω ξεχωριστά με το σκύλο εκτός απο 10 λεπτά την ημέρα. Ούτε θέλω να τον έχω περιορισμένο όλη μέρα.
Επίσης τελευταία είναι και τρομερά υπάκουος. Παράδειγμα στη βόλτα στο πάρκο που τρέχει ελεύθερος μόλις δει κόσμο να έρχεται απο μακριά , γυρίζει μόνος του να τον βάλω στο λουρί μέχρι να περάσουν , δεν κατεβαίνω καν απο το ποδήλατο.
Στο σπίτι που παίζει μόλις πω " Λιο μέσα" φεύγει σφαίρα στο μπαλκόνι και πάει στο σπιτάκι του.
Δεν ξέρω τι σκ@τ@ γίνεται.
Δεν γίνεται να τον απομονώσω απο τα παιδιά, δεν έχω ελεύθερο χρόνο να περάσω ξεχωριστά με το σκύλο εκτός απο 10 λεπτά την ημέρα. Ούτε θέλω να τον έχω περιορισμένο όλη μέρα.
Να δώσω μια ιδέα χωρίς ν γνωρίζω αν είναι αποτελεσματική, απλά τροφή για συζήτηση @genie. Με την επίβλεψη σου ν τ ταίζει μόνο τ παιδί (αν γίνεται) @dafni1812 (μπερδεύτηκα)
