Είμαι κατάλληλος χαρακτήρας για ένα Rottweiler;
- Thread starter Asmodeus
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Ο δικός μας ο γιατρός, μας έστειλε για τα ορθοπαιδικά του Ιβάν στον Φώτη Μάντη (Ν. Χαλκηδόνα). Εγώ έμεινα ευχαριστημένη. Μεθοδικός, σχολαστικός και με τάση συντηρητικών θεραπειών. Έχω ακούσει καλά λόγια και από άλλους. Τα παράπονα, έχουν να κάνουν κυρίως, με το ότι οι αμοιβές του είναι λίγο τσιμπημένες.
Εγώ πήγα για εξειδικευμένο ορθοπαιδικό θέμα, οπότε η εμπειρία μου περιορίζεται σ' αυτό. Από την άλλη, η αντίδραση του στην δική σου περίπτωση (είδα το post πριν το επεξεργαστείς) στις πρώτες 1-2 μέρες ήταν λογική. Αν όμως ήταν χθές-προχθές που το κορίτσι σου κοιμόταν όλη μέρα, τα πράγματα αλλάζουν.
Όσο για τα περί σιτρονέλλας, ναι, έχω την εντύπωση ότι τα θεωρεί, κάπως.
Όσο για τα περί σιτρονέλλας, ναι, έχω την εντύπωση ότι τα θεωρεί, κάπως.
Γενικα τι τιμες παιζουν για τα σχετικα απλα θεματα; Εμβολια , αιματος , βιοχημικες κλπ; Αφου λες οτι ειναι καλος κλπ θα το παω εκει κι βλεπω. Οι κτηνιατροι στο αττικο παντως μου φανηκαν καλοι αν κ νεοι σε ηλικια , αλλα οι τιμες ηταν λιγακι τσιμπιμενες (δεν ξερω τι παιζει αλλου , σα 1η εντυπωση το λεω)
Καλυτερες φωτος , σημερα που εχει λιγο ορεξη
Attachments
Να την χαίρεσαι και εύχομαι γρήγορα περαστικά.
Η γαστρεντερίτιδα ειναι σοβαρό υπάρχουν διάφορες μορφές και
καλα ειναι να βρεις ακριβός πια ειναι. Απο οσο γνωρίζω πρεπει
να πάρει άμεσα αντιβιωση. Αυριο πρωί πρωί πρεπει να ενημερώσεις
τον κτηνίατρο σου και σαν δεύτερη γνώμη απο της κλινικής.
Ο εκτροφέας σου τι λέει για αυτο; Τα αλλα κουταβια παρουσίασαν
το ιδιο προβλημα;
ΥΓ: αν ηταν απο πετ σοπ θα ειχε γίνει τσίρκο εδω τωρα απο το πρωί
αλλα οι έχοντες "γνώση" σφυρίζουν κλέφτικα.
τα κουτάβια ειναι ευαίσθητα πολύ , εγω ειδικά στα εκτροφικά μου προσεχω μεχρι υστεριας να ειναι η ίδια τροφη και η ίδια ποσοτητα τις πρωτες μερεςπου θα ερθουν σπιτι μου. Στον Δικαστη πχ επειδη ηξερα οτι το νερο που επινε δεν ηταν απο ευδαπ πηρα φευγωντας απο τον εκτροφέα και 2
1,5 νερό και ας με κοιταγε περίεργα
1,5 νερό και ας με κοιταγε περίεργα
Οχι δεν εχουν προβλημα μου ειπε τα υπολοιπα κουταβια (οι γιατροι στη κλινικη μου ειπαν οτι εχει κανει καλη δουλεια απο θεμα εμβολιασμου και αποπαρασιτωσης) , ισως κατι να εγλειψε στο εκτροφειο (φαρμακο για τσιμπουρια , ειχαν ψεκασει εκεινη τη μερα...) την ημερα που την πηρα. Σημερα ειναι αλλο σκυλι και δεν εχει κανει 2η κενωση και ουτε εμετο κανενα , ακολουθω κατα γραμμα αυτο που μου ειπαν οι κτηνιατροι στη κλινικη και 1 κλικ πιο συντηριτικα μπορω να πω , ο εκτροφεας ειναι σιγουρος οτι θα επανελθει και στεναχωρηθηκε πολυ...
Οι γιατροι ειπαν μπορει να ειναι ιογενης λοιμωξη , μπορει καποια τροφη σε συνδυασμο με το στρεςς , μπορει το φαρμακο για τα τσιμπουρια δε μπορουν να πουν και δυσκολα θα βρουν διοτι εχει κανει προσφατα 5πλο εμβολιο και οι δεικτες θα ειναι ανεβασμενοι.Ακομη μου ειπαν οτι μπορει εμεις να φεραμε κατι απο εξω με τα παπουτσια μας.
Θα δουμε πως θα παει με το φαρμακο για το στομαχι κ τη διατροφη , δειχνει καλα σημαδια μεχρι στιγμης , το κακο μπορει να συμβει στο καθενα ασχετως απο pet ή εκτροφειο απλα αλλάζουν τα ποσοστα πιθανότητας.
Θα παρω καμια 10αδα κλινικες κονσερβες να κανω κι πολυ προσεκτικη μεταβαση απο κονσερβα σε ξηρα οταν με το καλο συνελθει 100%
Οι γιατροι ειπαν μπορει να ειναι ιογενης λοιμωξη , μπορει καποια τροφη σε συνδυασμο με το στρεςς , μπορει το φαρμακο για τα τσιμπουρια δε μπορουν να πουν και δυσκολα θα βρουν διοτι εχει κανει προσφατα 5πλο εμβολιο και οι δεικτες θα ειναι ανεβασμενοι.Ακομη μου ειπαν οτι μπορει εμεις να φεραμε κατι απο εξω με τα παπουτσια μας.
Θα δουμε πως θα παει με το φαρμακο για το στομαχι κ τη διατροφη , δειχνει καλα σημαδια μεχρι στιγμης , το κακο μπορει να συμβει στο καθενα ασχετως απο pet ή εκτροφειο απλα αλλάζουν τα ποσοστα πιθανότητας.
Θα παρω καμια 10αδα κλινικες κονσερβες να κανω κι πολυ προσεκτικη μεταβαση απο κονσερβα σε ξηρα οταν με το καλο συνελθει 100%
Last edited:
από εδώ :
http://www.skilia.gr/nosimata-tou-gastrenterikou-sta-skulia-mas/
Ο όρος γαστρεντερική νόσος περιλαμβάνει κάθε διαταραχή που εμποδίζει την πέψη, την απορρόφηση ή τη διέλευση της τροφής από το στομάχι ή το έντερο.
Η σωστή πέψη και απορρόφηση είναι ουσιώδεις για την ανάπτυξη του οργανισμού, τη διατήρηση και την εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας. Οι συχνότερα εμφανιζόμενες γαστρεντερικές διαταραχές είναι:
1. Οξεία γαστρίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη ή εντοπισμένη φλεγμονή του στομάχου. Οφείλεται:
α) στην κατάποση αλλοιωμένης τροφής
β) στη λήψη τοξικών ουσιών (δηλητηρίαση)
γ) στη λήψη ακατάλληλης τροφής (ξένα σώματα)
δ) στον παρασιτισμό (ασκαρίδες, ταινίες κ.λπ.)
2. Χρόνια γαστρίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη φλεγμονή του στομάχου. Συνήθως οφείλεται:
α) Στην ύπαρξη παθογόνων μικροοργανισμών (π.χ. Helicobacter). Συχνά η οξεία γαστρίτιδα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, μεταπίπτει σε χρόνια.
β) Στην υπεροξύτητα του στομάχου, νευρικής, ιδιοπαθούς ή κληρονομικής αιτιολογίας.
γ) σε νεοπλασίες.
3. Οξεία ή χρόνια γαστρεντερίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα. Οφείλεται στα παραπάνω αίτια όπως και σε ιώσεις (parvo ιός, corona ιός).
4. Εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια
Είναι μια παθολογική κατάσταση που οδηγεί σε ατελή πέψη και απορρόφηση των συστατικών της τροφής. Οφείλεται σε σημαντική μείωση του παγκρεατικού ιστού (ως και 90%), με αποτέλεσμα την παράλληλη μείωση των ενζύμων του παγκρέατος, όπως η λιπάση, η θρυψίνη και η αμυλάση που διασπούν αντίστοιχα τα λίπη, τις πρωτεΐνες και τους υδατάνθρακες.
Η χρόνια παγκρεατίτιδα είναι η σημαντικότερη αιτία πρόκλησης της εξωκρινούς παγκρεατικής ανεπάρκειας σε σκύλους ηλικίας μεγαλύτερης των 5 ετών και μπορεί να σχετίζεται και με συνυπάρχοντα σακχαρώδη διαβήτη. Σπάνια μπορεί να υπάρχει και νεοπλασία παγκρέατος. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι διάρροια, απώλεια βάρους, βουλιμία και κακή ποιότητα τριχώματος.
5. Εντερική δυσαπορρόφηση
Η κατάσταση αυτή οφείλεται σε φλεγμονή του λεπτού εντέρου οπότε μειώνεται η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Συχνά αναφέρεται και ως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
6. Κολίτιδα
Ονομάζεται η φλεγμονή του παχέος εντέρου. Μπορεί να έχει οξεία ή χρόνια μορφή. Αίτια μπορεί να είναι μικροβιακοί παράγοντες, νευρική υπερδιέργεση, κληρονομικότητα, παρασιτισμός. Εμφανίζεται με επώδυνη συνήθως αφόδευση, δυσκοιλιότητα που εναλλάσσεται με διάρροια, κόπρανα με βλέννα και αίμα.
Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα των γαστρεντερικών νοσημάτων είναι:
-εμετός
-διάρροια
-βλεννώδη ή αιματηρά κόπρανα
-δυσκολία κατά την αφόδευση
-απώλεια βάρους
-αφύσικη αύξηση ή μείωση της όρεξης
-τεταμένα ή επώδυνα κοιλιακά τοιχώματα
-αέρια
-αφυδάτωση μετά από συνεχή και έντονο εμετό ή διάρροια
-κατάπτωση
Διάγνωση
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παραπάνω ευρήματα και η κλινική εξέταση αρκούν προκειμένου ο κτηνίατρος να πραγματοποιήσει τη διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, είναι απαραίτητες οι εξετάσεις αίματος ή και κοπράνων για τη διερεύνηση της αιτιολογίας της πάθησης. Μερικές φορές απαιτούνται και περαιτέρω εξετάσεις όπως ακτινογραφία, ή πιο ειδική εξέταση όπως η ενδοσκόπηση και η διαγνωστική λαπαροτομή.
Εκλυτικοί παράγοντες
Παράγοντες που επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης της γαστρεντερικής νόσου είναι οι εξής:
• Ηλικία: Η κολίτιδα είναι πιο συχνή σε σκύλους κάτω των 5 ετών, ενώ η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται συχνότερα σε μεγαλύτερης ηλικίας ζώα. Η παρασιτική ή ιογενής γαστρεντερίτιδα εμφανίζεται συνηθέστερα σε νεαρά ζώα όταν δεν έχουν υποστεί σωστό και πλήρη αποπαρασιτισμό ή εμβολιασμό.
• Φυλή: Πολλές φυλές σκύλων έχουν κληρονομική προδιάθεση για γαστρεντερικά προβλήματα όπως τα Γκόλντεν Ριτρίβερ, τα Επανιέλ Μπρετόν κ.ά.
• Τροφή: Όπως είναι κατανοητό, η κακή ποιότητα τροφής είναι το συνηθέστερο αίτιο γαστρεντερικών διαταραχών. Επίσης, δυσανεξία σε ορισμένο είδος τροφής, τροφή πλούσια σε λιπαρά, απότομες διαιτητικές αλλαγές, υπερβολική ποσότητα τροφής, μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερικά προβλήματα.
• Συμπεριφορά: Ζώα που έχουν τη συνήθεια να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πεπτικών διαταραχών. Επίσης ζώα εκτεθειμένα στο περιβάλλον, όπως κυνηγόσκυλα, που μπορούν να πιουν μολυσμένο νερό ή να καταναλώσουν ακατάλληλη τροφή. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να έρθουν σε επαφή με παράσιτα, ιούς ή μικρόβια πιο εύκολα από άλλα ζώα που ζουν απομονωμένα σε διαμερίσματα.
Θεραπεία
Κατ’ αρχήν η σωστή αιτιολογική διάγνωση οδηγεί σε αποτελεσματικότερη και μόνιμη θεραπεία. Αυτή συνίσταται σε προληπτικά μέτρα όπως:
-σωστό και συχνό αποπαρασιτισμό
-σωστό και συχνό εμβολιασμό
-σωστή ποιότητα και ποσότητα τροφής χορηγούμενη σε όσο το δυνατό τακτά χρονικά διαστήματα.
Η συμπτωματική θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση αντιεμετικών, αντιδιαρροϊκών, αντιβίωσης, ορού για ενυδάτωση και κατάλληλης διαιτητικής τροφής. Εννοείται ότι τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να υποκρύπτουν σοβαρά νοσήματα. Απαιτείται έτσι έγκαιρη κτηνιατρική παρακολούθηση.
Της Ντίνας Μπελτέκου, κτηνιάτρου
http://www.skilia.gr/nosimata-tou-gastrenterikou-sta-skulia-mas/
Ο όρος γαστρεντερική νόσος περιλαμβάνει κάθε διαταραχή που εμποδίζει την πέψη, την απορρόφηση ή τη διέλευση της τροφής από το στομάχι ή το έντερο.
Η σωστή πέψη και απορρόφηση είναι ουσιώδεις για την ανάπτυξη του οργανισμού, τη διατήρηση και την εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας. Οι συχνότερα εμφανιζόμενες γαστρεντερικές διαταραχές είναι:
1. Οξεία γαστρίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη ή εντοπισμένη φλεγμονή του στομάχου. Οφείλεται:
α) στην κατάποση αλλοιωμένης τροφής
β) στη λήψη τοξικών ουσιών (δηλητηρίαση)
γ) στη λήψη ακατάλληλης τροφής (ξένα σώματα)
δ) στον παρασιτισμό (ασκαρίδες, ταινίες κ.λπ.)
2. Χρόνια γαστρίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη φλεγμονή του στομάχου. Συνήθως οφείλεται:
α) Στην ύπαρξη παθογόνων μικροοργανισμών (π.χ. Helicobacter). Συχνά η οξεία γαστρίτιδα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, μεταπίπτει σε χρόνια.
β) Στην υπεροξύτητα του στομάχου, νευρικής, ιδιοπαθούς ή κληρονομικής αιτιολογίας.
γ) σε νεοπλασίες.
3. Οξεία ή χρόνια γαστρεντερίτιδα
Ονομάζεται η γενικευμένη φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα. Οφείλεται στα παραπάνω αίτια όπως και σε ιώσεις (parvo ιός, corona ιός).
4. Εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια
Είναι μια παθολογική κατάσταση που οδηγεί σε ατελή πέψη και απορρόφηση των συστατικών της τροφής. Οφείλεται σε σημαντική μείωση του παγκρεατικού ιστού (ως και 90%), με αποτέλεσμα την παράλληλη μείωση των ενζύμων του παγκρέατος, όπως η λιπάση, η θρυψίνη και η αμυλάση που διασπούν αντίστοιχα τα λίπη, τις πρωτεΐνες και τους υδατάνθρακες.
Η χρόνια παγκρεατίτιδα είναι η σημαντικότερη αιτία πρόκλησης της εξωκρινούς παγκρεατικής ανεπάρκειας σε σκύλους ηλικίας μεγαλύτερης των 5 ετών και μπορεί να σχετίζεται και με συνυπάρχοντα σακχαρώδη διαβήτη. Σπάνια μπορεί να υπάρχει και νεοπλασία παγκρέατος. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι διάρροια, απώλεια βάρους, βουλιμία και κακή ποιότητα τριχώματος.
5. Εντερική δυσαπορρόφηση
Η κατάσταση αυτή οφείλεται σε φλεγμονή του λεπτού εντέρου οπότε μειώνεται η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Συχνά αναφέρεται και ως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
6. Κολίτιδα
Ονομάζεται η φλεγμονή του παχέος εντέρου. Μπορεί να έχει οξεία ή χρόνια μορφή. Αίτια μπορεί να είναι μικροβιακοί παράγοντες, νευρική υπερδιέργεση, κληρονομικότητα, παρασιτισμός. Εμφανίζεται με επώδυνη συνήθως αφόδευση, δυσκοιλιότητα που εναλλάσσεται με διάρροια, κόπρανα με βλέννα και αίμα.
Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα των γαστρεντερικών νοσημάτων είναι:
-εμετός
-διάρροια
-βλεννώδη ή αιματηρά κόπρανα
-δυσκολία κατά την αφόδευση
-απώλεια βάρους
-αφύσικη αύξηση ή μείωση της όρεξης
-τεταμένα ή επώδυνα κοιλιακά τοιχώματα
-αέρια
-αφυδάτωση μετά από συνεχή και έντονο εμετό ή διάρροια
-κατάπτωση
Διάγνωση
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παραπάνω ευρήματα και η κλινική εξέταση αρκούν προκειμένου ο κτηνίατρος να πραγματοποιήσει τη διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, είναι απαραίτητες οι εξετάσεις αίματος ή και κοπράνων για τη διερεύνηση της αιτιολογίας της πάθησης. Μερικές φορές απαιτούνται και περαιτέρω εξετάσεις όπως ακτινογραφία, ή πιο ειδική εξέταση όπως η ενδοσκόπηση και η διαγνωστική λαπαροτομή.
Εκλυτικοί παράγοντες
Παράγοντες που επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης της γαστρεντερικής νόσου είναι οι εξής:
• Ηλικία: Η κολίτιδα είναι πιο συχνή σε σκύλους κάτω των 5 ετών, ενώ η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται συχνότερα σε μεγαλύτερης ηλικίας ζώα. Η παρασιτική ή ιογενής γαστρεντερίτιδα εμφανίζεται συνηθέστερα σε νεαρά ζώα όταν δεν έχουν υποστεί σωστό και πλήρη αποπαρασιτισμό ή εμβολιασμό.
• Φυλή: Πολλές φυλές σκύλων έχουν κληρονομική προδιάθεση για γαστρεντερικά προβλήματα όπως τα Γκόλντεν Ριτρίβερ, τα Επανιέλ Μπρετόν κ.ά.
• Τροφή: Όπως είναι κατανοητό, η κακή ποιότητα τροφής είναι το συνηθέστερο αίτιο γαστρεντερικών διαταραχών. Επίσης, δυσανεξία σε ορισμένο είδος τροφής, τροφή πλούσια σε λιπαρά, απότομες διαιτητικές αλλαγές, υπερβολική ποσότητα τροφής, μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερικά προβλήματα.
• Συμπεριφορά: Ζώα που έχουν τη συνήθεια να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πεπτικών διαταραχών. Επίσης ζώα εκτεθειμένα στο περιβάλλον, όπως κυνηγόσκυλα, που μπορούν να πιουν μολυσμένο νερό ή να καταναλώσουν ακατάλληλη τροφή. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να έρθουν σε επαφή με παράσιτα, ιούς ή μικρόβια πιο εύκολα από άλλα ζώα που ζουν απομονωμένα σε διαμερίσματα.
Θεραπεία
Κατ’ αρχήν η σωστή αιτιολογική διάγνωση οδηγεί σε αποτελεσματικότερη και μόνιμη θεραπεία. Αυτή συνίσταται σε προληπτικά μέτρα όπως:
-σωστό και συχνό αποπαρασιτισμό
-σωστό και συχνό εμβολιασμό
-σωστή ποιότητα και ποσότητα τροφής χορηγούμενη σε όσο το δυνατό τακτά χρονικά διαστήματα.
Η συμπτωματική θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση αντιεμετικών, αντιδιαρροϊκών, αντιβίωσης, ορού για ενυδάτωση και κατάλληλης διαιτητικής τροφής. Εννοείται ότι τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να υποκρύπτουν σοβαρά νοσήματα. Απαιτείται έτσι έγκαιρη κτηνιατρική παρακολούθηση.
Της Ντίνας Μπελτέκου, κτηνιάτρου
Το σενάριο εδω ειναι το 1) και το πιο πιθανό το 1)δ)
Δεν ξερω αν υπάρχει ασυμβατότητα αντιβίωσης και πρόσφατου
εμβολίου. Πιθανόν να χρειαστεί επαναληψη αποπαρασιτωσης και
έλεγχος στα κόπρανα. Αν υπάρχουν ασκαριδες και επιμένουν
κάποιοι γιατροί προτείνουν χάπι αντί για κρέμα νωρίτερα απο το
κανονικό.
http://www.attikovet.gr/portal/inde...4-16-55&catid=2:2009-02-14-18-19-46&Itemid=29
Τι είναι η παρβοεντερίτιδα;
Παρβοεντερίτιδα του σκύλου (Τύφος)
Η παρβοεντερίτιδα είναι παιδιατρική ίωση των κουταβιών και οφείλεται στον “παρβοϊο”. Παρά το γεγονός ότι πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του ’70 και έχει μελετηθεί επισταμένα, τα ποσοστά θνησιμότητας παραμένουν υψηλά.
Ο ιός προσβάλλει σχεδόν αποκλειστικά ανεμβολίαστα ή ελλιπώς εμβολιασμένα κουτάβια ηλικίας 6 εβδομάδων έως 6 μηνών. Οι περισσότεροι ενήλικοι σκύλοι έχουν αποκτήσει ανοσία (προστασία), είτε μέσω των εμβολιασμών, είτε λόγω προηγούμενης φυσικής μόλυνσης.
Φυλές με προδιάθεση εκδήλωσης της σοβαρής μορφής της νόσου είναι κυρίως οι Rottweiler, Doberman pincher, German shepherd, Siberian husky, American pit bull terrier και Labrador retriever. Άλλοι παράγοντες που προδιαθέτουν στη σοβαρή μορφή της νόσου είναι η συνύπαρξη εντερικών παρασίτων, ο απογαλακτισμός και η διαβίωση σε ανθυγιεινούς-συνωστισμένους χώρους.
Πώς μολύνεται ένα κουτάβι από τον ιό;
Το κουτάβι μολύνεται μέσω του στόματος και η κύρια πηγή είναι τα κόπρανα μολυσμένων σκύλων. Πρόκειται για ιό εξαιρετικά ανθεκτικό σε αντίξοες συνθήκες όπως η υψηλή θερμοκρασία καθώς και στα περισσότερα απολυμαντικά. Λόγω αυτής της ιδιότητάς του είναι πολύ εύκολο να μεταδοθεί μέσω τριχών, παπουτσιών ή άλλων αντικειμένων που έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό και που το κουτάβι μπορεί να δαγκώσει ή να γλείψει.
Ποιά είναι τα συμπτώματα που πρέπει να με ανησυχήσουν;
Τα αρχικά συμπτώματα της παρβοεντερίτιδας είναι μη ειδικά και περιλαμβάνουν μειωμένη διάθεση, ανορεξία και πυρετό. Η πλειονότητα των προσβλημένων κουταβιών παρουσιάζει έμετο και δύσοσμη, αιμορραγική ή μη, διάρροια, 24-48 ώρες μετά την εμφάνιση των αρχικών συμπτωμάτων.
Οποιοδήποτε απο τα παραπάνω συμπτώματα διαπιστωθεί απαιτεί την άμεση προσκόμιση του κουταβιού στον κτηνίατρο για να εκτιμήσει την γενική του κατάσταση και να παρέμβει το συντομότερο!!!!!
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της παρβοεντερίτιδας στηρίζεται στο ιστορικό και κυρίως στην ηλικία του ζώου και στο συνδυασμό της χαρακτηριστικής κλινικής και αιματολογικής εικόνας. Επιπλέον υπάρχουν διαθέσιμα “τέστ” που ανιχνεύουν τον ιό στα κόπρανα του ασθενούς κουταβιού και δίνουν θετική ή αρνητική απάντηση εντός 10 λεπτών.
Υπάρχει θεραπεία; Ποιά είναι τα ποσοστά θνησιμότητας;
Ειδική θεραπεία για την εξόντωση του ιού δεν υπάρχει. Η θεραπεία της παρβοεντερίτιδας είναι κυρίως υποστηρικτική και απαιτεί τη νοσηλεία του ζώου στο χώρο του νοσοκομείου κατά μέσο όρο 4-6 ημέρες. Τα κλασικά θεραπευτικά μέτρα περιλαμβάνουν την ενδοφλέβια χορήγηση ορών, αντιεμετικών, αντιβιοτικών, καθώς και την αντιμετώπιση ενδεχόμενων παρασιτώσεων του εντέρου.Στα κουτάβια στα οποία εφαρμόζεται κατάλληλη και άμεση θεραπευτική αγωγή το ποσοστό επιβίωσης ξεπερνά το 90%.
Πώς μπορώ να προστατέψω το κουτάβι μου;
Ο καλύτερος τρόπος προστασίας είναι ο εμβολιασμός. Ο ιός συμπεριλαμβάνεται στα εμβόλια ρουτίνας που γίνονται στα κουτάβια και τα οποία συστήνεται να γίνονται στην ηλικία των 8, 12 και 16 εβδομάδων.Σημαντικό είναι να γνωρίζουν οι κηδεμόνες των κουταβιών ότι μπορεί άθελά τους να μεταφέρουν τον ιό στο σπίτι με τα παπούτσια τους!!!
Πώς μπορώ να απολυμάνω το περιβάλλον του κουταβιού μου;
Το μοναδικό απολυμαντικό που φαίνεται να εξοντώνει τον ιό είναι το διάλυμμα χλωρίνης 1:30
Υπάρχει κίνδυνος για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας;
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας δεν κινδυνεύουν.
Τι είναι η παρβοεντερίτιδα;
Παρβοεντερίτιδα του σκύλου (Τύφος)
Η παρβοεντερίτιδα είναι παιδιατρική ίωση των κουταβιών και οφείλεται στον “παρβοϊο”. Παρά το γεγονός ότι πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του ’70 και έχει μελετηθεί επισταμένα, τα ποσοστά θνησιμότητας παραμένουν υψηλά.
Ο ιός προσβάλλει σχεδόν αποκλειστικά ανεμβολίαστα ή ελλιπώς εμβολιασμένα κουτάβια ηλικίας 6 εβδομάδων έως 6 μηνών. Οι περισσότεροι ενήλικοι σκύλοι έχουν αποκτήσει ανοσία (προστασία), είτε μέσω των εμβολιασμών, είτε λόγω προηγούμενης φυσικής μόλυνσης.
Φυλές με προδιάθεση εκδήλωσης της σοβαρής μορφής της νόσου είναι κυρίως οι Rottweiler, Doberman pincher, German shepherd, Siberian husky, American pit bull terrier και Labrador retriever. Άλλοι παράγοντες που προδιαθέτουν στη σοβαρή μορφή της νόσου είναι η συνύπαρξη εντερικών παρασίτων, ο απογαλακτισμός και η διαβίωση σε ανθυγιεινούς-συνωστισμένους χώρους.
Πώς μολύνεται ένα κουτάβι από τον ιό;
Το κουτάβι μολύνεται μέσω του στόματος και η κύρια πηγή είναι τα κόπρανα μολυσμένων σκύλων. Πρόκειται για ιό εξαιρετικά ανθεκτικό σε αντίξοες συνθήκες όπως η υψηλή θερμοκρασία καθώς και στα περισσότερα απολυμαντικά. Λόγω αυτής της ιδιότητάς του είναι πολύ εύκολο να μεταδοθεί μέσω τριχών, παπουτσιών ή άλλων αντικειμένων που έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό και που το κουτάβι μπορεί να δαγκώσει ή να γλείψει.
Ποιά είναι τα συμπτώματα που πρέπει να με ανησυχήσουν;
Τα αρχικά συμπτώματα της παρβοεντερίτιδας είναι μη ειδικά και περιλαμβάνουν μειωμένη διάθεση, ανορεξία και πυρετό. Η πλειονότητα των προσβλημένων κουταβιών παρουσιάζει έμετο και δύσοσμη, αιμορραγική ή μη, διάρροια, 24-48 ώρες μετά την εμφάνιση των αρχικών συμπτωμάτων.
Οποιοδήποτε απο τα παραπάνω συμπτώματα διαπιστωθεί απαιτεί την άμεση προσκόμιση του κουταβιού στον κτηνίατρο για να εκτιμήσει την γενική του κατάσταση και να παρέμβει το συντομότερο!!!!!
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της παρβοεντερίτιδας στηρίζεται στο ιστορικό και κυρίως στην ηλικία του ζώου και στο συνδυασμό της χαρακτηριστικής κλινικής και αιματολογικής εικόνας. Επιπλέον υπάρχουν διαθέσιμα “τέστ” που ανιχνεύουν τον ιό στα κόπρανα του ασθενούς κουταβιού και δίνουν θετική ή αρνητική απάντηση εντός 10 λεπτών.
Υπάρχει θεραπεία; Ποιά είναι τα ποσοστά θνησιμότητας;
Ειδική θεραπεία για την εξόντωση του ιού δεν υπάρχει. Η θεραπεία της παρβοεντερίτιδας είναι κυρίως υποστηρικτική και απαιτεί τη νοσηλεία του ζώου στο χώρο του νοσοκομείου κατά μέσο όρο 4-6 ημέρες. Τα κλασικά θεραπευτικά μέτρα περιλαμβάνουν την ενδοφλέβια χορήγηση ορών, αντιεμετικών, αντιβιοτικών, καθώς και την αντιμετώπιση ενδεχόμενων παρασιτώσεων του εντέρου.Στα κουτάβια στα οποία εφαρμόζεται κατάλληλη και άμεση θεραπευτική αγωγή το ποσοστό επιβίωσης ξεπερνά το 90%.
Πώς μπορώ να προστατέψω το κουτάβι μου;
Ο καλύτερος τρόπος προστασίας είναι ο εμβολιασμός. Ο ιός συμπεριλαμβάνεται στα εμβόλια ρουτίνας που γίνονται στα κουτάβια και τα οποία συστήνεται να γίνονται στην ηλικία των 8, 12 και 16 εβδομάδων.Σημαντικό είναι να γνωρίζουν οι κηδεμόνες των κουταβιών ότι μπορεί άθελά τους να μεταφέρουν τον ιό στο σπίτι με τα παπούτσια τους!!!
Πώς μπορώ να απολυμάνω το περιβάλλον του κουταβιού μου;
Το μοναδικό απολυμαντικό που φαίνεται να εξοντώνει τον ιό είναι το διάλυμμα χλωρίνης 1:30
Υπάρχει κίνδυνος για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας;
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας δεν κινδυνεύουν.
Αποπαρασιτωση εχει κανει ο εκτροφεας 3 με παστα και 1 αρχες μαιου με drοntal plus μισο χαπι 10kg , απο αυριο θα της δωσω μισο χαπι drontal καθε μερα για 3 ημερες οπως μου ειπαν οι γιατροι στη κλινικη , θα το δει και ο κτηνιατρος μεσα στη βδομαδα και θα μου πει. Ακομη εχει κανει 1 εμβολιο για τυφο και 1 5πλο απο το εκτροφειο οποτε νομιζω και ελπιζω να μην ειναι τιποτα ιογενης λοιμοξη..
Ακομη μου ειπε 1 ιουνιου να της δωσω κατα προτιμηση milbemax και οχι drontal , 1 χαπι για 10kg
Iσως ειναι και το 1)β) διοτι τη μερα που τη πηρα ειχε ψεκασει για τσιμπουρια και πηγε και εγλυψε το κουταβι κι μας το ειπε μετα....
Σα πολλα δε μαζευονται?
δε μιλαω δε μιλαω...αλλα....αντε...
καταρχας να την χαιρεσαι κ με το καλο η ερμη να ξεπερασει ολα της τα προβληματα
καταδευτερον βρες εναν ΚΑΛΟ κτηνιατρο στην περιοχη σου κ πιαστε το απτην αρχη το θεμα!
ψεκασαν στο εκτροφειο...ωραια...με ΤΙ ψεκασαν?
οι φωτος που ανερτησες...δεν ηταν αυτα μουτρα ενος χαρουμενου υγειους απροβληματιστου κουταβιου,οπως θα πρεπε ναναι στην ηλικια της!
σορυ που στο λεω...αλλα ετσι ειναι!
δε μιλαω δε μιλαω...αλλα....αντε...
καταρχας να την χαιρεσαι κ με το καλο η ερμη να ξεπερασει ολα της τα προβληματα
καταδευτερον βρες εναν ΚΑΛΟ κτηνιατρο στην περιοχη σου κ πιαστε το απτην αρχη το θεμα!
ψεκασαν στο εκτροφειο...ωραια...με ΤΙ ψεκασαν?
οι φωτος που ανερτησες...δεν ηταν αυτα μουτρα ενος χαρουμενου υγειους απροβληματιστου κουταβιου,οπως θα πρεπε ναναι στην ηλικια της!
σορυ που στο λεω...αλλα ετσι ειναι!
- Status
