Σκύλος για παιδί με δυσκολίες

[johnk]

Καλησπέρα και πάλι,

1) ...σίγουρα θα δω την ταινία

2) ...και θα ψάξω τα βιβλία που προτείνετε!

3) Αν κατάλαβα καλα δε διαφωνείτε με τα λαμπραντορ σαν επιλογή, αρκεί να έχουν ενηλικιωθεί, σοβαρευτεί και εκπαιδευτεί, σωστά?

4) Είστε περισσότερο θετικός με τα μπιγκλ και τα μαλτεζ,σωστά?

5) Έχετε κάποια άλλη ράτσα να προτείνετε για την περίπτωση μας?

6)Τέλος, αυτό που ρωτάω όλους όσους προτείνουν ημίαιμο αδέσποτο και ενήλικο ζωο: πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε για το χαρακτήρα που έχει ήδη διαμορφώσει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και πόσο εύκολη θα είναι η προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον και με τα καινούργια αφεντικά του?

1) "Marley and me"... με την Jenifer Aniston... να έχετε και πολλά χαρτομάντηλα σε πρώτη ζήτηση...

2) Υπάρχουν και τα δύο (και) σε ελληνική έκδοση...

3) Δεν διαφωνώ καθόλου...
Ότι και να έχω γράψει, κατά καιρούς για (το τυπικό άτομό της) τη φυλή, δύο λέξεις μου έρχονται συνεχώς στο μυαλό:
- tenacious... προσκολλημένος... επίμονος... ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΣ (!)...
- stamina... αντοχή... ΣΘΕΝΟΣ (!)...
Γι' αυτό χρησιμοποιείται (μεταξύ άλλων) στην "έρευνα και διάσωση"... Γιατί? Γιατί η ψυχή του αντέχει να απογοητεύεται ανάμεσα στα ερείπια, χωρίς να "σπάει", ώσπου να βρει, τελικά, τον "ζωντανό"...

4) Το αντίθετο: Ακριβώς για τον προηγούμενο λόγο, όπως ειπώθηκε ήδη από την @haviharakennel ... ειδικά για το Μαλτέζ... το δε Μπίγκλ, είναι "άλλα κόλπα"...

5) Υπάρχει ένα πλήθος φυλών (για εμάς, τουλάχιστον, τους "άρρωστους" με το σκύλο)... αρκεί να έχουν τα προσόντα του Labrador, που προανέφερα... ας πούμε το Νέας Γης...
Γιατί? Γιατί είναι "αγαθός γίγαντας"... μεγάλος, ήρεμος, ανθεκτικός...

6) Γιατί (με τη συμβολή ενός σοβαρού εκπαιδευτή), είναι απλό, με ένα ενήλικο - ημίαιμο - αδέσποτο ζώο: What You See Is What You Get...

 

[SofiaEve]

ας πούμε το Νέας Γης...
Γιατί? Γιατί είναι "αγαθός γίγαντας"... μεγάλος, ήρεμος, ανθεκτικός...

Πωπω, τι έρωτας!!!

 

[Μαριαφε]

Καλησπέρα και πάλι,



1) "Marley and me"... με την Jenifer Aniston... να έχετε και πολλά χαρτομάντηλα σε πρώτη ζήτηση...

2) Υπάρχουν και τα δύο (και) σε ελληνική έκδοση...

3) Δεν διαφωνώ καθόλου...
Ότι και να έχω γράψει, κατά καιρούς για (το τυπικό άτομό της) τη φυλή, δύο λέξεις μου έρχονται συνεχώς στο μυαλό:
- tenacious... προσκολλημένος... επίμονος... ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΣ (!)...
- stamina... αντοχή... ΣΘΕΝΟΣ (!)...
Γι' αυτό χρησιμοποιείται (μεταξύ άλλων) στην "έρευνα και διάσωση"... Γιατί? Γιατί η ψυχή του αντέχει να απογοητεύεται ανάμεσα στα ερείπια, χωρίς να "σπάει", ώσπου να βρει, τελικά, τον "ζωντανό"...

4) Το αντίθετο: Ακριβώς για τον προηγούμενο λόγο, όπως ειπώθηκε ήδη από την @haviharakennel ... ειδικά για το Μαλτέζ... το δε Μπίγκλ, είναι "άλλα κόλπα"...

5) Υπάρχει ένα πλήθος φυλών (για εμάς, τουλάχιστον, τους "άρρωστους" με το σκύλο)... αρκεί να έχουν τα προσόντα του Labrador, που προανέφερα... ας πούμε το Νέας Γης...
Γιατί? Γιατί είναι "αγαθός γίγαντας"... μεγάλος, ήρεμος, ανθεκτικός...

6) Γιατί (με τη συμβολή ενός σοβαρού εκπαιδευτή), είναι απλό, με ένα ενήλικο - ημίαιμο - αδέσποτο ζώο: What You See Is What You Get...

Με καλύψατε απόλυτα. Ευχαριστώ!

 

[Brave]

Καλημέρα και πάλι. Νομίζω οτι θα μπορούσε ένας ενήλικος σκύλος να πτοσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Στηνδική μου περίπτωση η νευρολόγος της μικρής και οι θεραπευτές της(φυσιοθεραπευτής,λογοθεραπευτής και εργοθεραπευτής) ήταν υπέρ στο να αποχτήσουμε κουτάβι για να μπορεί απο την αρχή να συνηθίσει τους περίεργους ήχους που βγάζει η μικρή μου και να προσαρμοστεί απο μικρό στις ακούσιες και χωρίς συνοχή κινήσεις της. Έχει ακαθόριστες κινήσεις λόγο εγκεφαλικής παράλυσης -σπαστικοδυστονική τετραπληγία. Σας πληροφορώ οτι ενώ ήρθε σπίτι μας δυόμιση μηνών και κατα συνέπεια είχε όλη την κουταβίσια συμπεριφορά στην κόρη μου ήταν και είναι ενας μικρός κύριος. Και η μικρή κατάφερε να συντονίσει τα χέρια της,να τον χαιδεύει τόσο απαλά(μόνο αυτόν)και να του χτυπάει παλαμάκια(το οποίο πιστέψτε με είναι επίτευγμα)για την πάθησή μας. Ειτε μικρά λοιπόν είτε μεγάλα έχουν εξαιρετικό κριτήριο διαίσθησης απο τη φύση τους

 

[canis]

Καλημέρα σας,

Αν, όπως λέτε, θέλετε εσείς σκυλάκι, τότε να προχωρήσετε στην απόκτηση του και αν το σκυλάκι που θέλετε να έχετε είναι Labrador Retriever, τότε να προχωρήσετε στην απόκτηση ενός Λάμπραντορ και αν αυτό που σας κάνει να νιώθετε πιο "ευχάριστα" και πιο "ασφαλείς" για την επιλογή σας είναι ένα κουτάβι Λάμπραντορ, τότε να επιλέξετε ένα κουτάβι Λάμπραντορ.

Τα παραπάνω τα προτείνω διότι είναι σημαντικό για την "ψυχολογία" σας να κάνετε αυτό που θέλετε. Εγγυήσεις δεν μπορούν να δοθούν για καμία από τις επιλογές που σας δίνονται από εδώ ή από αλλού, οπότε καλό είναι να έχετε να "αντιμετωπίσετε" τις δικές σας επιλογές και όχι κάποιων άλλων.

100% "ασφάλεια" και "εγγυημένα αποτελέσματα" δεν προσφέρει τίποτα, από όσα μπορώ να σκεφτώ. Με μια καλή επιλογή αλλά κυρίως με την δική σας "δουλειά", μπορείτε να πλησιάσετε το 100%.

Όταν θα φτάσει η ώρα της αναζήτησης κουταβιού καλό θα είναι να φροντίσετε να πηγαίνετε όλοι μαζί στον χώρο του εκτροφέα. Να δείτε κι εσείς τα σκυλιά και τις αντιδράσεις τους, να δει κι εκείνος εσάς και τις αντιδράσεις σας και να καταλήξετε.

 

[sea-mol]

Σε εμένα δεν ήταν σαφής. Έχεις προσωπική εμπειρία σε παιδιά με ειδικές ανάγκες που συμβιώνουν με τις φυλές που αποκλείεις κατηγορηματικά? Μπορεί να αποκλείονται απο εσένα για χίλιους άλλους λόγους εδώ όμως το θέμα μαςέχει να κάνει με ειδικές ανάγκες και όχι με γενικευμένη απόχτισει σκύλου

Φαντάζομαι ότι ένα Μπιγκλ...Ράσσελ..ή κάτι αντίστοιχου θράσους που μπορεί να σου χώσει καμιά δάγκα επειδή το χαίδεψες παραπάνω απ ότι ήθελε δεν είναι ότι ευκολότερο για κάθε παιδί, όχι μόνο για παιδί με ειδικές ανάγκες.
Μάλλον αυτό ήθελε να πει ο σύντροφος Johnk

 

[l.Kyveli]

Συμφωνώ με την άποψη να αποφασίσετε ότι σαν κάνει εσάς να νοιώσετε άνετα γιατί είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεστε ότι μπορείτε να υποστηρίξετε την επιλογή σας.
Ένα λάμπραντορ, όσο τρελό και φουριόζικο και να είναι, και το αναφέρω γιατί έχω την εμπειρία ενός θεότρελου σίφουνα , είναι πραγματικά ένας γλυκός, μαλακός και υπάκουος σκύλος που μου ταιριάζει πολύ σαν παρέα ενός παιδιού με ειδικά θέματα ή και χωρίς. Ωστόσο να έχετε στο μυαλό σας ότι κάποιος ενήλικας, και κατά προτίμηση στιβαρός, θα αναλάβει την εκτόνωση του ζώου αυτού.

 

[vaggelo]

Συμφωνώ με την άποψη να αποφασίσετε ότι σαν κάνει εσάς να νοιώσετε άνετα γιατί είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεστε ότι μπορείτε να υποστηρίξετε την επιλογή σας.
Ένα λάμπραντορ, όσο τρελό και φουριόζικο και να είναι, και το αναφέρω γιατί έχω την εμπειρία ενός θεότρελου σίφουνα , είναι πραγματικά ένας γλυκός, μαλακός και υπάκουος σκύλος που μου ταιριάζει πολύ σαν παρέα ενός παιδιού με ειδικά θέματα ή και χωρίς. Ωστόσο να έχετε στο μυαλό σας ότι κάποιος ενήλικας, και κατά προτίμηση στιβαρός, θα αναλάβει την εκτόνωση του ζώου αυτού.

ναι, συμφωνώ με αυτό που λέει η Kyveli. Να συμπληρώσω όμως πως υπάρχουν σκύλοι που είναι σαφώς πιο ήπιοι και η βοήθεια του εκτροφέα θα ήταν καθοριστική για τον σκύλο με το κατάλληλο ταμπεραμέντο.

 

[Brave]

Φαντάζομαι ότι ένα Μπιγκλ...Ράσσελ..ή κάτι αντίστοιχου θράσους που μπορεί να σου χώσει καμιά δάγκα επειδή το χαίδεψες παραπάνω απ ότι ήθελε δεν είναι ότι ευκολότερο για κάθε παιδί, όχι μόνο για παιδί με ειδικές ανάγκες.
Μάλλον αυτό ήθελε να πει ο σύντροφος Johnk

Το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις φαίρεται. Ο Brave είναι μπιγκλ. Ας ρωτήσει όμως η φίλη μας τους ανθρώπους που ασχολούνται με το παιδί να της πουν και εκείνοι την αποψή τους γιατί κανείς απο εμάς δεν είναι ειδικός. Ακόμα και εγώ μιλώ βάση της εμπειρίας μου ως γονιός παιδιού με ειδικές ανάγκες(και μακάρι να μην την είχα αυτή την εμπειρία)

 

[myEnzo]

Καλησπέρα!! Πρότεινα ενήλικα σκύλο για τους εξής λόγους:
1) η κουταβοπερίοδος η οποία είναι χαριτωμένη μεν αλλά πολύ δύσκολη δε...
2) η εφηβεία
3) ένας ενήλικος σκύλος έχει ήδη διαμορφώσει χαρακτήρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να μάθει καινούρια πράγματα πχ ή να συνηθίσει καινούριο περιβάλλον... Εννοείται ότι πριν τον πάρετε θα κάνετε πολλές επισκέψεις, βόλτες κτλ και καλύτερα θα ήταν να είναι σκύλος που φιλοξενείται σε σπίτι (όπου όποιος τον φιλοξενεί θα ξέρει το χαρακτήρα του με κάθε λεπτομέρεια). Με βάση τα δεδομένα σας θα κινηθεί και η επιλογή που θα κάνετε, απλά δεν θα επιλέξετε σκυλί πχ υπερβολικά ενθουσιώδες, φοβικό κτλ. Και πιστεύω πως όπου και να απευθυνθείτε θα σας βοηθήσουν ως προς αυτόν τον τομέα...

 

[vasgial]

Καλησπέρα Μαρία.

Δική μου γνώμη είναι να μην πάρεις σκύλο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Η απόκτηση σκύλου απαιτεί χρόνο και χρήμα, υπολόγιζε γυρω στα 100 € μέσο όρο το μήνα για ένα σκύλο γύρω στα 20 κιλά μόνο για φαι, αμπούλες, κολάρα και γιατρό. Εσύ απ ότι είπες στην εισαγωγή δεν διαθέτεις τίποτα από τα δύο σε αυτή τη φάση.
Για να είστε ευτυχισμένοι με το σκύλο θα πρέπει και ο σκύλος να είναι ευτυχισμένος. Αυτό προϋποθέτει να του παρέχεις αυτά που τον κάνουν ευτυχισμένο, μπορείς; Απ ότι δηλώσεις όχι.
Έπειτα το παιδί σου είναι ακόμα μικρό σε ηλικία. Άσε να μεγαλώσει να δεις τι ανάγκες θα έχει, τη εξέλιξη και πόσο χρόνο θα χρειάζεται να του αφιαιρώνεις.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι 100% σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα.
Πάρτε το χρόνο σας, μελετήστε τις φυλές, ελάτε σε επαφή με δείγματα σε εκτροφείς ή καταφύγια. Οι σκύλοι είναι εκεί και πάντα θα υπάρχουν κάποιοι σε αναμονή υιοθεσίας.
Και το βασικό, να ξέρεις πάντα πως παίρνεις ένα ζώο που θα σε συντροφεύει 10-15 χρόνια αλλά θα παραμείνει για όλη του τη ζωή σαν μικρό παιδί με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σαν ιδέα είναι όμορφη και ρομαντική, όμως η πραγματικότητα εμπεριέχει παρά πολλές δυσκολίες. Στην θέση σου δεν θα πρόσθετα στη ζωή μου επιπλέον ευθύνες τώρα.
Είστε νέοι φαντάζομαι. Αφήστε το για αργότερα. Φιλικά.

 

[vrmode]

Θα διαφωνήσω με vasgial - εκτός φυσικά αν τα οικονομικά σας δεν επιτρέπουν την κατοχή/συντήρηση σκύλου. Θεωρώ ότι με την κατάλληλη επιλογή, ο σκύλος θα αποτελεί εξαιρετική παρέα και θεραπεία για το παδί, στην περίπτωσή σας μάλιστα θα θεωρούσα το σκύλο "must" εφόσον το προτείνουν και οι θεραπευτές του. Στη θέση σας θα άκουγα πρώτα την Sapt που έχουν εμπειρία στο θέμα, για έναν ενήλικο και κατασταλαγμένο σκύλο που κάνει για την περίπτωση, ασχέτου φυλής και γιατί όχι ημίαιμο εάν αυτοί το προτείνουν.

 

[Μαριαφε]

Καλησπέρα Μαρία.

Δική μου γνώμη είναι να μην πάρεις σκύλο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Η απόκτηση σκύλου απαιτεί χρόνο και χρήμα, υπολόγιζε γυρω στα 100 € μέσο όρο το μήνα για ένα σκύλο γύρω στα 20 κιλά μόνο για φαι, αμπούλες, κολάρα και γιατρό. Εσύ απ ότι είπες στην εισαγωγή δεν διαθέτεις τίποτα από τα δύο σε αυτή τη φάση.
Για να είστε ευτυχισμένοι με το σκύλο θα πρέπει και ο σκύλος να είναι ευτυχισμένος. Αυτό προϋποθέτει να του παρέχεις αυτά που τον κάνουν ευτυχισμένο, μπορείς; Απ ότι δηλώσεις όχι.
Έπειτα το παιδί σου είναι ακόμα μικρό σε ηλικία. Άσε να μεγαλώσει να δεις τι ανάγκες θα έχει, τη εξέλιξη και πόσο χρόνο θα χρειάζεται να του αφιαιρώνεις.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι 100% σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα.
Πάρτε το χρόνο σας, μελετήστε τις φυλές, ελάτε σε επαφή με δείγματα σε εκτροφείς ή καταφύγια. Οι σκύλοι είναι εκεί και πάντα θα υπάρχουν κάποιοι σε αναμονή υιοθεσίας.
Και το βασικό, να ξέρεις πάντα πως παίρνεις ένα ζώο που θα σε συντροφεύει 10-15 χρόνια αλλά θα παραμείνει για όλη του τη ζωή σαν μικρό παιδί με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σαν ιδέα είναι όμορφη και ρομαντική, όμως η πραγματικότητα εμπεριέχει παρά πολλές δυσκολίες. Στην θέση σου δεν θα πρόσθετα στη ζωή μου επιπλέον ευθύνες τώρα.
Είστε νέοι φαντάζομαι. Αφήστε το για αργότερα. Φιλικά.

Καλησπέρα vasgial.
Καταρχάς να σε ευχαριστήσω για την απάντηση σου, αν και χωρίς παρεξήγηση... απάντησες σε λάθος ερώτηση. Η απόφαση για τον αν θα πάρουμε σκύλο έχει ήδη ληφθεί και δεν είναι κάτι διαπραγματευσιμο. Εξήγησα ήδη ότι θέλουμε πολύ το σκύλο στην οικογένεια μας και είμαστε διατεθειμένοι να αναλάβουμε όποια υποχρέωση ακολουθεί αυτή την απόφαση. Ο χρόνος υπαρχει (ανέφερα ότι δεν εργάζομαι λόγω του παιδιου), τα χρήματα για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες ενός σκύλου υπαρχουν (προς το παρόν...το μέλλον δε μπορεί να το προβλέψει κανείς!) Και ΚΥΡΊΩΣ υπάρχει η διάθεση και η αγάπη... Αυτά δε χρειάζεται ένας σκύλος για να είναι ευτυχισμένος ή όχι?
Όσο για το να μην προσθέτουμε επιπλέον ευθύνες στη ζωή μας... Είναι και αυτό δική μας επιλογή, δεν ειμασταν ποτέ μέχρι τώρα ευθυνοφοβοι! Εξάλλου για μερικούς ανθρώπους η ευθύνη δεν έχει απαραίτητα αρνητική έννοια σαν λεξη. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι που θέλω να διδάξω στο γιο μου.

 

[vasgial]

Καλησπέρα vasgial.
Καταρχάς να σε ευχαριστήσω για την απάντηση σου, αν και χωρίς παρεξήγηση... απάντησες σε λάθος ερώτηση. Η απόφαση για τον αν θα πάρουμε σκύλο έχει ήδη ληφθεί και δεν είναι κάτι διαπραγματευσιμο. Εξήγησα ήδη ότι θέλουμε πολύ το σκύλο στην οικογένεια μας και είμαστε διατεθειμένοι να αναλάβουμε όποια υποχρέωση ακολουθεί αυτή την απόφαση. Ο χρόνος υπαρχει (ανέφερα ότι δεν εργάζομαι λόγω του παιδιου), τα χρήματα για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες ενός σκύλου υπαρχουν (προς το παρόν...το μέλλον δε μπορεί να το προβλέψει κανείς!) Και ΚΥΡΊΩΣ υπάρχει η διάθεση και η αγάπη... Αυτά δε χρειάζεται ένας σκύλος για να είναι ευτυχισμένος ή όχι?
Όσο για το να μην προσθέτουμε επιπλέον ευθύνες στη ζωή μας... Είναι και αυτό δική μας επιλογή, δεν ειμασταν ποτέ μέχρι τώρα ευθυνοφοβοι! Εξάλλου για μερικούς ανθρώπους η ευθύνη δεν έχει απαραίτητα αρνητική έννοια σαν λεξη. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι που θέλω να διδάξω στο γιο μου.

Κατά καιρούς και αν ασχοληθείς θα δεις πως καταφύγια ψάχνουν σπίτια για να φιλοξενηθούν σκυλιά για κάποιο διάστημα, πρώην και εν δυνάμει αδεσποτα. Κάνε ένα τεστ ντράιβ πρώτα. Δες πως είναι να συμβιώνεις με ένα σκύλο και αν κούμπωνει με την καθημερινότητά σας.
Όσο για την αδιαπραγμάτευτη σταση, την κρατάς απέναντι σε κάτι που γνωρίζεις και είσαι σίγουρη. Σε κάτι νέο και άγνωστο σε εσένα δεν μπορείς να είσαι αδιαπραγμάτευτη γιατί δεν δείχνει υπευθυνότητα και θα περάσεις το εντελώς αντίθετο μύνημα απ' αυτό που θες.
Φιλικά πάντα σου λέω ότι οι δρόμοι είναι γεμάτοι αδέσποτα εξαιτίας κάποιων αδιαπραγμάτευτων.

 

[Μαριαφε]

Κατά καιρούς και αν ασχοληθείς θα δεις πως καταφύγια ψάχνουν σπίτια για να φιλοξενηθούν σκυλιά για κάποιο διάστημα, πρώην και εν δυνάμει αδεσποτα. Κάνε ένα τεστ ντράιβ πρώτα. Δες πως είναι να συμβιώνεις με ένα σκύλο και αν κούμπωνει με την καθημερινότητά σας.
Όσο για την αδιαπραγμάτευτη σταση, την κρατάς απέναντι σε κάτι που γνωρίζεις και είσαι σίγουρη. Σε κάτι νέο και άγνωστο σε εσένα δεν μπορείς να είσαι αδιαπραγμάτευτη γιατί δεν δείχνει υπευθυνότητα και θα περάσεις το εντελώς αντίθετο μύνημα απ' αυτό που θες.
Φιλικά πάντα σου λέω ότι οι δρόμοι είναι γεμάτοι αδέσποτα εξαιτίας κάποιων αδιαπραγμάτευτων.

Ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος για κανέναν και για τίποτα! Όλα είναι σχετικά.... Εσύ πριν αποκτήσεις τον πρώτο σου σκύλο δεν ήξερες πως θα είναι η συμβίωση μαζί του, δεν ήσουν σίγουρος ούτε για σένα ούτε κ για το σκύλο ούτε κ για τους εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις ισορροπίες σας! (πες μου αν κάνω λαθος). Παρ'όλα αυτά το τόλμησες και φαντάζομαι ότι δεν το έχεις μετανιώσει. Γιατί να το μετανιώσω Εγώ? Γιατί να είμαι εγώ άλλος ένας ανεύθυνος ιδιοκτήτης σκύλου που θα προσθέσω άλλο ένα αδέσποτο στη λίστα?
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι από εσάς που απαντήσατε στο ποστ μου θέλετε να με προειδοποιησετε για τις ευθύνες και τις δυσκολίες που έχω να αντιμετωπίσω, ώστε να προφυλαξετε ένα σκύλο από μια πιθανή εγκατάλειψη. Ο τρόπος και το σθένος με το οποίο το υπερασπίζεστε αυτό σας το επιχείρημα ομως, με κάνει να πιστεύω πως καμία χαρά και ευχαρίστηση δε σας προσφέρει η συντροφιά του σκύλου σας, παρά μόνο ζόρια, τρεχαματα, έξοδα και καταπίεση! Ο δικός μας τρόπος ζωής είναι ήδη ζορισμένος... ξέρουμε από ζόρια και οι τρεις μας στο σπιτι... ένας σκύλος για μας θα ήταν περισσότερες ευτυχισμενες στιγμες μεσα στα δυσκολα και τα ζορικα! Ευχαριστω παρ'όλα αυτα για τις συμβουλες σου.

 

[Brave]

Ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος για κανέναν και για τίποτα! Όλα είναι σχετικά.... Εσύ πριν αποκτήσεις τον πρώτο σου σκύλο δεν ήξερες πως θα είναι η συμβίωση μαζί του, δεν ήσουν σίγουρος ούτε για σένα ούτε κ για το σκύλο ούτε κ για τους εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις ισορροπίες σας! (πες μου αν κάνω λαθος). Παρ'όλα αυτά το τόλμησες και φαντάζομαι ότι δεν το έχεις μετανιώσει. Γιατί να το μετανιώσω Εγώ? Γιατί να είμαι εγώ άλλος ένας ανεύθυνος ιδιοκτήτης σκύλου που θα προσθέσω άλλο ένα αδέσποτο στη λίστα?
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι από εσάς που απαντήσατε στο ποστ μου θέλετε να με προειδοποιησετε για τις ευθύνες και τις δυσκολίες που έχω να αντιμετωπίσω, ώστε να προφυλαξετε ένα σκύλο από μια πιθανή εγκατάλειψη. Ο τρόπος και το σθένος με το οποίο το υπερασπίζεστε αυτό σας το επιχείρημα ομως, με κάνει να πιστεύω πως καμία χαρά και ευχαρίστηση δε σας προσφέρει η συντροφιά του σκύλου σας, παρά μόνο ζόρια, τρεχαματα, έξοδα και καταπίεση! Ο δικός μας τρόπος ζωής είναι ήδη ζορισμένος... ξέρουμε από ζόρια και οι τρεις μας στο σπιτι... ένας σκύλος για μας θα ήταν περισσότερες ευτυχισμενες στιγμες μεσα στα δυσκολα και τα ζορικα! Ευχαριστω παρ'όλα αυτα για τις συμβουλες σου.

Δεν μπορεί κάνεις απο όσους δεν είναι μες το χόρο να γνωρίζει τι δυσκολίες συμπεριλαμβάνει η καθημερινότητά σας και επειδή εγώ είμαι μες το χορό, σου λέω προχώρα στην απόφασή σου. Οι δυσκολίες ενός σκύλου μπροστά σε αυτό που βιώνουμε είναι παιχνιδάκι. Επίσης σε εμάς αυτές οι "δυσκολίες"έδωσαν ένα τόνο χαράς στην τόσο πραγματικά δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε με το παιδί μας. Μας έδωσε κίνητρο και δύναμη και όσο και αν ακουστεί βαρύγδουπο μπορώ να σου πω με βεβαιότητα οτι ξαναβρήκαμε την ελπίδα μας. Ο Brave λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά σε όλη την οικογένεια.

 

[sis]

Οποιοσδήποτε μπει στο φόρουμ και πει "γεια σας, ετοιμάζομαι να αποκτήσω τον πρώτο μου σκύλο" θα ακούσει ακριβώς τις ίδες προειδοποιήσεις, δεν είναι κάτι προσωπικό Δε λέμε σε κανέναν "αμάν, που πας να μπλέξεις", απλά τονίζονται οι δυσκολίες γιατί στα ζόρια δοκιμάζεται η συμβίωση και ενίοτε η υπομονή μας. Κατα τ'άλλα, όχι, κανείς μας δεν αντιλαμβάνεται το σκυλί του σαν αλυσίδα στο πόδι, απλά αναγνωρίζουμε τόσο τη δέσμευση όσο και ότι δεν αρκεί μόνο η επιθυμία ή η καλή θέληση για να ζούμε όμορφα με τους σκύλους μας.
Αυτή είναι η "ευθύνη" που νιώθουμε απέναντι στα σκυλιά (μας), και την αποδεχόμαστε με ιδιαίτερη χαρά!

Αν είστε αποφασισμένοι οι ίδιοι ότι θέλετε σκύλο, με το καλό να τον αποκτήσετε, κι εύχομαι η απόφαση αυτή να είναι ωφέλιμη για κάθε μέλος της οικογένειας ξεχωριστά.
Εφόσον είναι ο πρώτος σας σκύλος, και υπάρχει ένα μέλος με ιδιαιτερότητες στην οικογένεια που ενδεχομένως να επηρεαστεί περισσότερο από τις αντιδράσεις του σκύλου, ίσως πρέπει να αναθεωρήσετε τον εκπαιδευτή - του οποίου ο ρόλος θα είναι μάλλον περισσότερο να εκπαιδεύσει εσάς, παρά τον σκύλο. Είναι σίγουρα θετικό που έχεις χρόνο να ασχοληθείς με το σκυλάκο, απλά εκτός από χρόνο χρειάζεται και τρόπος, όπου εκεί μάλλον θα χρειαστείτε λίγη παραπάνω βοήθεια - ιδίως αν αποφασίσετε να μεγαλώσετε ένα κουτάβι.
Εννοείται στο οικονομικό σκέλος περιλαμβάνονται έξοδα εκτός από τα προφανή, όπως εκτροφέας αν μιλάμε για καθαρόαιμο, τροφή και προγραμματισμένες επισκέψεις στον κτηνίατρο, και άλλα πολλά είτε απρόσμενα είτε ρουτίνας.

Δώστε μια ευκαιρία στα σκυλιά του SAPT, αυτό που ψάχνετε, έναν ήρεμο και καλόβολο σκύλο συντροφιάς, μπορείτε να τον βρείτε σε πάρα πολλά πρώην αδέσποτα/ημίαιμα ενήλικα σκυλάκια, που έχουν δώσει ήδη εξετάσεις χαρακτήρα, λόγω αφενός της ηλικίας τους και αφετέρου λόγω της μεγάλης ενασχόλησης κάποιων ανθρώπων μαζί τους.

Σε κάθε περίπτωση, κουτάβι ή ενήλικο, καθαρόαιμο η όχι, επιλέξτε αυτό που θέλετε, γιατί εσείς θα συμβιώσετε για πολλά χρόνια (μακάρι!) με την όποια επιλογή σας. Εξετάστε οικογενειακώς ό,τι έχει γραφτεί στα προηγούμενα ποστ, κι εδώ είμαστε για όποια άλλη απορία γεννηθεί μέσα απ' τις συζητήσεις σας.

 

[kosmaki]

Το σαββατοκύριακο πριν το Πάσχα (23-24/4) στο πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη στη κυψέλη η sapt θα κάνει πασχαλινό παζάρι. Σίγουρα θα έχουν μαζί κάποιο από τα ζώα τους, να δεις και να μιλήσεις και από κοντά. Ανεξάρτητα από το αν θα αποφασίσετε να υιοθετήσετε αδέσποτο ή καθαρόαιμο, φαντάζομαι θα ναι ενδιαφέρον να δείτε από κοντά σκύλους θεραπευτικής επαφής!!
http://sapt.gr/πασχαλινό-μπαζάρ-sapt-hellas/

(δεν είμαι καθόλου αμερόληπτη, επειδή ξέρω προσωπικά κάποια μέλη της ομάδας, κάνουν σπουδαία δουλειά και έχουν ειλικρινή αγάπη για τα ζώα. Αν κάποιος μπορεί να σε συμβουλέψει σωστά, είναι αυτοί. Εμπιστευθείτε τους!!)

 

[stamatia]

Σε περιπτώσεις όπως η δική σου Μαρία.....παρόλο που πολλά μέλη εδώ έχουν την εμπειρία να πουν την γνώμη τους ....νομίζω ότι θα έπρεπε να κάνεις focus μόνο στις πληροφορίες που σου δίνονται από τους ειδικούς για αυτό το θέμα, όπως έχεις κάνει ήδη. Πιστεύω ότι όλα αυτά εξετάζονται κατά περίπτωση και δεν ισχύουν για το σύνολο. Εύχομαι καλή επιλογή

 

[Brave]

Σε περιπτώσεις όπως η δική σου Μαρία.....παρόλο που πολλά μέλη εδώ έχουν την εμπειρία να πουν την γνώμη τους ....νομίζω ότι θα έπρεπε να κάνεις focus μόνο στις πληροφορίες που σου δίνονται από τους ειδικούς για αυτό το θέμα, όπως έχεις κάνει ήδη. Πιστεύω ότι όλα αυτά εξετάζονται κατά περίπτωση και δεν ισχύουν για το σύνολο. Εύχομαι καλή επιλογή

Ακριβώς έτσι!!!!Αυτό έγραψα σε ένα μυνημα και εγώ λίγο πιο πάνω. Να μιλήσει με τους ανθρώπους που ασχολούνται με το παιδί. Γενικότερα ο σκύλος(ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ)κάνει πολύ καλό σε ανθρώπους με ιδιαιτερότητες και μη, παρόλα ταύτα όσοι ασχολούνται με τον μικρό είναι οι πιο κατάλληλοι να εκφράσουν την γνώμη τους. Εξάλλου όπως ξανα είπα και εμείς συμβουλευτήκαμε τη νευρολόγο αλλα και τους θεραπευτές της μικρής μας!