Αρκετά νέα μέλη, τον τελευταίο ιδίως καιρό, ζητούν ουσιαστικά προτάσεις για τη “ράτσα” του σκύλου που τους ταιριάζει... ή μας ρωτούν αν μία συγκεκριμένη “ράτσα” θα τους ταίριαζε...
Και έχει τεθεί ήδη ένα πολύ λεπτό ζήτημα: Οι περιγραφές των προτύπων, με τα “πρέπει” (ας πούμε τα ιδανικά πρότυπα)... σε αντιδιαστολή με την σκληρή εμπειρία “της ζωής”, όπου βλέπουμε ότι τα “πρέπει” δεν είναι τόσο συχνά... και καμιά φορά, το ιδανικό που ερωτευτήκαμε (κυρίως ιντερνετικά) γίνεται εφιάλτης της ζωής μας...
Τι σημαίνει αυτό? Εμβάθυνση (ψάξιμο!!!) στην ερμηνεία των λέξεων που διαβάζουμε... των λέξεων που ακούμε...
Και εξηγούμαι, παίρνοντας σαν παραδείγματα τις φυλές που έχω εγώ... αρχίζοντας από τη μία από αυτές, την “λίγο” πιο δύσκολη...
Τα υπόλοιπα μέλη θα μπορούσαν να γράψουν για φυλές που έχουν ψάξει...
Ναι, οι δύο φυλές "μου" είναι προστατευτικές... φυσικοί φύλακες, που λέμε...
Αλλά, πως λειτουργούν? Γιατί (να “πάρεις” ή να "μην πάρεις") το Bullmastiff και γιατί το Boerboel?
Αν μελετήσει κάποιος καινούργιος “εραστής” τις περιγραφές του Bullmastiff και του Boerboel, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι σχεδόν ταυτόσημες και ότι το Boerboel είναι, απλά, ένα "άσχημο και υπερτυπικό" Bullmastiff... ίσως και λίγο πιο δραστήριο και, ενδεχομένως λιγάκι πιο “γαυγιστερό”, αλλά "it's ok"...
Αν κάνει την ίδια μελέτη (ξανά και ξανά, μετά από καιρό) κάποιος που ασχολείται σοβαρά με το θέμα “σκύλος” (και προσέχει τι διαβάζει!) θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη διαφορά... έχοντας ζήσει, δει και ακούσει πράγματα για σκυλίσιες συμπεριφορές...
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα standards και, συνεπώς, για τα ΤΥΠΙΚΑ άτομα (σκυλιά) της φυλής:
Bullmastiff:
Αφοσιωμένος (devoted) και προσεκτικός (alert). Δένεται πολύ με την οικογένεια και, παρότι εμφανίζεται χαλαρός, πάντα έχει την προσοχή του στραμένη προς αυτήν... Αν προκληθεί, ή αν αισθανθεί πως κάποιος “δικός του” απειλείται, θα ανταποκριθεί (will respond) άμεσα...
Boerboel:
Αμετακίνητος στη στάση σώματος και στην ψυχή (steadfast) σκύλος εργασίας (working dog!) είναι τρυφερός και διαχυτικός (loving and affectionate) με ότι είναι μέρος της οικογένειας, άνθρωπο ή άλλο ζώο, και ταυτόχρονα διαθέτει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση και είναι διαρκώς έτοιμος να προστατέψει την συγκεκριμένη οικογένεια μέχρι θανάτου (to death – λογοπαίγνιο: χωρίς να επεξηγείται για ποιανού τον θάνατο μιλάει ο ποιητής), εάν απαιτηθεί (if necessary! – ποιός θα το κρίνει, στην περίπτωση ενός φυσικού φύλακα, δηλαδή ξεροκέφαλου φύλακα?). “Πηγές” λένε (he is said to) ότι έχει ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά της οικογένειας.
Πέστε μου τη διαφορά...
Εγώ την αντιλαμβάνομαι σαν μερικά δευτερόλεπτα μεταξύ της ανταπόκρισης ενός σκύλου που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίζει κυρίως ανθρώπους (πιο αργοί στα αντανακλαστικά τους) με τη δύναμη, την ορμή και το σώμα... και ενός σκύλου που δημιουργήθηκε να αντιμετωπίζει κυρίως ζώα (που είναι πολύ πιο γρήγορα – αλλά και ανθρώπους) με τη δύναμη, την ορμή και το στόμα...
Και μία ακόμα (πολύ λεπτή – αλλά πολύ ουσιαστική!) διαφορά, κατά την ταπεινή μου γνώμη: Ο ένας σκύλος είναι “reactive” και ο άλλος “proactive”...
Και βεβαια, αυτά τα “μερικά” δευτερόλεπτα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να τα “ισοφαρίσει” μόνο προβλέποντας και προλαβαίνοντας... κατά την ταπεινή γνώμη μου, χρειάζεται (απαιτείται, θα έλεγα) πολύ πιο έμπειρος ιδιοκτήτης (και οικογένεια!!!)...
Πόσο πιο έμπειρος? Μα... κατά αυτά τα “μερικά” δευτερόλεπτα...
Πάμε τώρα στο κείμενο που σας έλεγα ότι αξίζει τον κόπο να μεταφραστεί, αλλά είναι μεγάλο... θα προσπαθήσω να παραθέτω και δικά μου σχόλια...
Θα δούμε πως θα το κάνω για να καταλάβουν όλοι... και μου λέτε τις παρατηρήσεις σας, ώστε στα υπόλοιπα posts που θα ετοιμάσω, να τις ενσωματώσω.
Το κείμενο έχει γραφτεί από μία κυρία ορμώμενη εκ Ν. Αφρικής, η οποία, σαν λάτρης της φυλής, πρέπει να έχει γνωριστεί και μιλήσει με πολλούς εκτροφείς στη Ν. Αφρική, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ... διατηρεί, λοιπόν, ένα blog, όπου γράφει (κυρίως αυτή) και ανεβάζει φωτογραφίες και σχόλια για διάφορα σκυλιά της φυλής... Θα την χαρακτήριζα, λοιπόν, σαν μία έμπειρη ιδιοκτήτρια...
Ξεκινάει με τα δύσκολα, από την πρώτη φράση:
Το Boerboel είναι κάτι σαν μελέτη των αντιθέσεων (The African Boerboel is a bit of a study in opposites).
Σαν ένας βίαιος – σκληρός και πιστός φύλακας (fierce and loyal watchdog – τώρα, το “fierce” σηκώνει πάρα πολύ νερό, ειδικά για μη έμπειρους υποψήφιους...) θα γαυγίσει και θα ειδοποιήσει με θόρυβο για την άφιξη ξένου ανθρώπου ή ζώου μέσα στα όρια της περιοχής του. Παρόλα αυτά, θα μάθει γρήγορα τους φίλους και θα τους υποδέχεται φιλικά, όταν συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη.
Επίσης, το Boerboel είναι άριστος φρουρός (guard dog), που χρησιμοποιεί το μέγεθος και τη δύναμη για να υπερασπίσει την οικογένεια και την περιουσία, με όσο περισσότερη βία – σκληρότητα (aggression) και σωματική εμπλοκή (physical action) απαιτείται.
Είναι πολύ προστατευτικός με το σπίτι και το χώρο του και δεν έχει τάσεις να απομακρυνθεί, αλλά πρέπει να προβλέπουμε να υπάρχει γερή και ψηλή μάντρα... μιάς και θα προσπαθήσει να επεκτείνει την περιοχή του (σε σχέση με άλλους ανθρώπους ή ζώα – τι να θέλει να πει ο ποιητής?), εφόσον μπορέσει να βγει έξω από τη μάντρα... τελικά, τη χρειαζόμαστε την ψηλή μάντρα ή όχι?
Η απώτατη χαρά του είναι να περνάει το χρόνο του με την οικογένεια.
Είναι πολύ ανεκτικός (tolerant), ακόμα και σε σκληρό παιχνίδι (rough play– “rough” από ποιά πλευρά, όμως?) με τα παιδιά κάθε ηλικίας.
Επίσης, τείνει να αποδέχεται (tends to be very accepting – τα ρήματα του τύπου “tend”, με προβληματίζουν πάντα... δεν υπάρχει η σιγουριά, ρε παιδί μου, αλλά μία “τάση”) άλλα ζώα της οικογένειας, όπως σκυλιά, γάτες, ακόμα και μικρότερα ζώα... και σίγουρα αποδέχεται και προστατεύει τα παραγωγικά ζώα.
Το τυπικό Boerboel δεν έχει φιλικές διαθέσεις και αντιμετωπίζει ιδιαίτερα ψυχρά (σχόλιο: πιστεύω ότι το θέτει πάρα πολύ διπλωματικά!) τους νεοεισερχομένους στο σπίτι, ή όσους πρωτοσυναντάμε και μιλάμε μαζί τους. Τουλάχιστον, μέχρι τη στιγμή που θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι τους θεωρούμε “φίλους”.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό (very important) για τις περιπτώσεις που ο σκύλος πρέπει να φροντιστεί από κάποιον άλλο στο σπίτι (εάν η οικογένεια πρέπει να λείψει για κάποιο διάστημα, π.χ. διακοπές), ή για τις περιπτώσεις που ο σκύλος πρέπει να μείνει σε πανσιόν... Βεβαιωθείτε ότι έχετε ξοδέψει αρκετό χρόνο εξοικείωσης του σκύλου με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, πριν τους αφήσετε μόνους τους μαζί του!
Σημείωση: Θα ακολουθήσουν (σύντομα – “shortly”) και κείμενα – σχόλια για την εκπαίδευση... για τις δραστηριότητες – ενέργεια... για την επιθετικότητα...
Έ και κλείνοντας για σήμερα, ας “φτιάξω” λιγάκι όσα (παλιά και νέα) μέλη απογοητεύουμε συνεχώς, λέγοντας ότι κάποιες φυλές απαιτούν έμπειρο ιδιοκτήτη και και και... Λοιπόν, ΜΕΤΑ από όσα θα τραβήξουμε για να κοινωνικοποιήσουμε, εκπαιδεύσουμε κλπ. το σκύλο, ένα άλλο κείμενο (άλλου “φωστήρα” της φυλής) λέει:
“A Boerboel is a family dog, he does not choose a leader and lives with the same recognition and respect for all family members.
Very touching is a Boerboel’s attitude to children. This feeling was brought up in the Boerboel for centuries. Even the standard of a modern Boerboel speaks of love for children and says that this dog retains a sense of gratitude to his master till his last day...”
Και, μετά, το ίδιο αυτό κείμενο, δίνει τη χαριστική βολή (για την καταλληλότητα ως προς τα παιδιά):
“And yet it is not correct to describe this “serious” breed, as the best “nannies” for small children – the child cannot cope with such a dog!”...
Τα αρχικά συμπεράσματα και ερμηνείες δικές σας...
Όπως και οι βλαστήμιες!!!
Και έχει τεθεί ήδη ένα πολύ λεπτό ζήτημα: Οι περιγραφές των προτύπων, με τα “πρέπει” (ας πούμε τα ιδανικά πρότυπα)... σε αντιδιαστολή με την σκληρή εμπειρία “της ζωής”, όπου βλέπουμε ότι τα “πρέπει” δεν είναι τόσο συχνά... και καμιά φορά, το ιδανικό που ερωτευτήκαμε (κυρίως ιντερνετικά) γίνεται εφιάλτης της ζωής μας...
Τι σημαίνει αυτό? Εμβάθυνση (ψάξιμο!!!) στην ερμηνεία των λέξεων που διαβάζουμε... των λέξεων που ακούμε...
Και εξηγούμαι, παίρνοντας σαν παραδείγματα τις φυλές που έχω εγώ... αρχίζοντας από τη μία από αυτές, την “λίγο” πιο δύσκολη...
Τα υπόλοιπα μέλη θα μπορούσαν να γράψουν για φυλές που έχουν ψάξει...
Ναι, οι δύο φυλές "μου" είναι προστατευτικές... φυσικοί φύλακες, που λέμε...
Αλλά, πως λειτουργούν? Γιατί (να “πάρεις” ή να "μην πάρεις") το Bullmastiff και γιατί το Boerboel?
Αν μελετήσει κάποιος καινούργιος “εραστής” τις περιγραφές του Bullmastiff και του Boerboel, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι σχεδόν ταυτόσημες και ότι το Boerboel είναι, απλά, ένα "άσχημο και υπερτυπικό" Bullmastiff... ίσως και λίγο πιο δραστήριο και, ενδεχομένως λιγάκι πιο “γαυγιστερό”, αλλά "it's ok"...
Αν κάνει την ίδια μελέτη (ξανά και ξανά, μετά από καιρό) κάποιος που ασχολείται σοβαρά με το θέμα “σκύλος” (και προσέχει τι διαβάζει!) θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη διαφορά... έχοντας ζήσει, δει και ακούσει πράγματα για σκυλίσιες συμπεριφορές...
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα standards και, συνεπώς, για τα ΤΥΠΙΚΑ άτομα (σκυλιά) της φυλής:
Bullmastiff:
Αφοσιωμένος (devoted) και προσεκτικός (alert). Δένεται πολύ με την οικογένεια και, παρότι εμφανίζεται χαλαρός, πάντα έχει την προσοχή του στραμένη προς αυτήν... Αν προκληθεί, ή αν αισθανθεί πως κάποιος “δικός του” απειλείται, θα ανταποκριθεί (will respond) άμεσα...
Boerboel:
Αμετακίνητος στη στάση σώματος και στην ψυχή (steadfast) σκύλος εργασίας (working dog!) είναι τρυφερός και διαχυτικός (loving and affectionate) με ότι είναι μέρος της οικογένειας, άνθρωπο ή άλλο ζώο, και ταυτόχρονα διαθέτει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση και είναι διαρκώς έτοιμος να προστατέψει την συγκεκριμένη οικογένεια μέχρι θανάτου (to death – λογοπαίγνιο: χωρίς να επεξηγείται για ποιανού τον θάνατο μιλάει ο ποιητής), εάν απαιτηθεί (if necessary! – ποιός θα το κρίνει, στην περίπτωση ενός φυσικού φύλακα, δηλαδή ξεροκέφαλου φύλακα?). “Πηγές” λένε (he is said to) ότι έχει ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά της οικογένειας.
Πέστε μου τη διαφορά...
Εγώ την αντιλαμβάνομαι σαν μερικά δευτερόλεπτα μεταξύ της ανταπόκρισης ενός σκύλου που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίζει κυρίως ανθρώπους (πιο αργοί στα αντανακλαστικά τους) με τη δύναμη, την ορμή και το σώμα... και ενός σκύλου που δημιουργήθηκε να αντιμετωπίζει κυρίως ζώα (που είναι πολύ πιο γρήγορα – αλλά και ανθρώπους) με τη δύναμη, την ορμή και το στόμα...
Και μία ακόμα (πολύ λεπτή – αλλά πολύ ουσιαστική!) διαφορά, κατά την ταπεινή μου γνώμη: Ο ένας σκύλος είναι “reactive” και ο άλλος “proactive”...
Και βεβαια, αυτά τα “μερικά” δευτερόλεπτα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να τα “ισοφαρίσει” μόνο προβλέποντας και προλαβαίνοντας... κατά την ταπεινή γνώμη μου, χρειάζεται (απαιτείται, θα έλεγα) πολύ πιο έμπειρος ιδιοκτήτης (και οικογένεια!!!)...
Πόσο πιο έμπειρος? Μα... κατά αυτά τα “μερικά” δευτερόλεπτα...
Πάμε τώρα στο κείμενο που σας έλεγα ότι αξίζει τον κόπο να μεταφραστεί, αλλά είναι μεγάλο... θα προσπαθήσω να παραθέτω και δικά μου σχόλια...
Θα δούμε πως θα το κάνω για να καταλάβουν όλοι... και μου λέτε τις παρατηρήσεις σας, ώστε στα υπόλοιπα posts που θα ετοιμάσω, να τις ενσωματώσω.
Το κείμενο έχει γραφτεί από μία κυρία ορμώμενη εκ Ν. Αφρικής, η οποία, σαν λάτρης της φυλής, πρέπει να έχει γνωριστεί και μιλήσει με πολλούς εκτροφείς στη Ν. Αφρική, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ... διατηρεί, λοιπόν, ένα blog, όπου γράφει (κυρίως αυτή) και ανεβάζει φωτογραφίες και σχόλια για διάφορα σκυλιά της φυλής... Θα την χαρακτήριζα, λοιπόν, σαν μία έμπειρη ιδιοκτήτρια...
Ξεκινάει με τα δύσκολα, από την πρώτη φράση:
Το Boerboel είναι κάτι σαν μελέτη των αντιθέσεων (The African Boerboel is a bit of a study in opposites).
Σαν ένας βίαιος – σκληρός και πιστός φύλακας (fierce and loyal watchdog – τώρα, το “fierce” σηκώνει πάρα πολύ νερό, ειδικά για μη έμπειρους υποψήφιους...) θα γαυγίσει και θα ειδοποιήσει με θόρυβο για την άφιξη ξένου ανθρώπου ή ζώου μέσα στα όρια της περιοχής του. Παρόλα αυτά, θα μάθει γρήγορα τους φίλους και θα τους υποδέχεται φιλικά, όταν συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη.
Επίσης, το Boerboel είναι άριστος φρουρός (guard dog), που χρησιμοποιεί το μέγεθος και τη δύναμη για να υπερασπίσει την οικογένεια και την περιουσία, με όσο περισσότερη βία – σκληρότητα (aggression) και σωματική εμπλοκή (physical action) απαιτείται.
Είναι πολύ προστατευτικός με το σπίτι και το χώρο του και δεν έχει τάσεις να απομακρυνθεί, αλλά πρέπει να προβλέπουμε να υπάρχει γερή και ψηλή μάντρα... μιάς και θα προσπαθήσει να επεκτείνει την περιοχή του (σε σχέση με άλλους ανθρώπους ή ζώα – τι να θέλει να πει ο ποιητής?), εφόσον μπορέσει να βγει έξω από τη μάντρα... τελικά, τη χρειαζόμαστε την ψηλή μάντρα ή όχι?
Η απώτατη χαρά του είναι να περνάει το χρόνο του με την οικογένεια.
Είναι πολύ ανεκτικός (tolerant), ακόμα και σε σκληρό παιχνίδι (rough play– “rough” από ποιά πλευρά, όμως?) με τα παιδιά κάθε ηλικίας.
Επίσης, τείνει να αποδέχεται (tends to be very accepting – τα ρήματα του τύπου “tend”, με προβληματίζουν πάντα... δεν υπάρχει η σιγουριά, ρε παιδί μου, αλλά μία “τάση”) άλλα ζώα της οικογένειας, όπως σκυλιά, γάτες, ακόμα και μικρότερα ζώα... και σίγουρα αποδέχεται και προστατεύει τα παραγωγικά ζώα.
Το τυπικό Boerboel δεν έχει φιλικές διαθέσεις και αντιμετωπίζει ιδιαίτερα ψυχρά (σχόλιο: πιστεύω ότι το θέτει πάρα πολύ διπλωματικά!) τους νεοεισερχομένους στο σπίτι, ή όσους πρωτοσυναντάμε και μιλάμε μαζί τους. Τουλάχιστον, μέχρι τη στιγμή που θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι τους θεωρούμε “φίλους”.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό (very important) για τις περιπτώσεις που ο σκύλος πρέπει να φροντιστεί από κάποιον άλλο στο σπίτι (εάν η οικογένεια πρέπει να λείψει για κάποιο διάστημα, π.χ. διακοπές), ή για τις περιπτώσεις που ο σκύλος πρέπει να μείνει σε πανσιόν... Βεβαιωθείτε ότι έχετε ξοδέψει αρκετό χρόνο εξοικείωσης του σκύλου με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, πριν τους αφήσετε μόνους τους μαζί του!
Σημείωση: Θα ακολουθήσουν (σύντομα – “shortly”) και κείμενα – σχόλια για την εκπαίδευση... για τις δραστηριότητες – ενέργεια... για την επιθετικότητα...
Έ και κλείνοντας για σήμερα, ας “φτιάξω” λιγάκι όσα (παλιά και νέα) μέλη απογοητεύουμε συνεχώς, λέγοντας ότι κάποιες φυλές απαιτούν έμπειρο ιδιοκτήτη και και και... Λοιπόν, ΜΕΤΑ από όσα θα τραβήξουμε για να κοινωνικοποιήσουμε, εκπαιδεύσουμε κλπ. το σκύλο, ένα άλλο κείμενο (άλλου “φωστήρα” της φυλής) λέει:
“A Boerboel is a family dog, he does not choose a leader and lives with the same recognition and respect for all family members.
Very touching is a Boerboel’s attitude to children. This feeling was brought up in the Boerboel for centuries. Even the standard of a modern Boerboel speaks of love for children and says that this dog retains a sense of gratitude to his master till his last day...”
Και, μετά, το ίδιο αυτό κείμενο, δίνει τη χαριστική βολή (για την καταλληλότητα ως προς τα παιδιά):
“And yet it is not correct to describe this “serious” breed, as the best “nannies” for small children – the child cannot cope with such a dog!”...
Τα αρχικά συμπεράσματα και ερμηνείες δικές σας...
Όπως και οι βλαστήμιες!!!
Last edited:
