Χθες το πρωι εκανα κάτι το οποίο μου βγηκε εντελώς αυθόρμητα αλλα κυρίως απο αγανάκτηση..ειδα ενα σκυλακι στην άκρη του δρόμου νόμιζα ηταν χτυπημενο και ετρεξα να το δω για μα βοηθήσω..οπως πλησιασα ειδα ενα σκύλο χτυπημενο και αδύνατον να περπατησει..ετσι οπως το κοιτουσα βγηκε μια κυρία και μου ειπε οτι είναι δικο της και οτι το βγάζει στην άκρη να παρει αερα..η αντίδραση μου ηταν να εκνευριστω και να της πω οτι το πλασμα ταλαιπωρειται και οτι χρειάζεται βοήθεια..
Αυτη με τη σειρά της με ειπε οτι είναι μια χαρα και οτι αν ποτε βρει χρήματα θα το κάνει εγχειρηση.. Αν.. Αν..τι αν βρε κυρα μου δεν το βλέπεις το καημένο για όνομα του θεου..δεν ποναει βρε μου λέει..εκει νευριασα πιο πολυ και με τραβξε ο σύντροφος μου για να αποφύγουμε το καβγα...εκλαιγα ολο το απόγευμα..τι κόσμος υπάρχει τελικα...
Αυτη με τη σειρά της με ειπε οτι είναι μια χαρα και οτι αν ποτε βρει χρήματα θα το κάνει εγχειρηση.. Αν.. Αν..τι αν βρε κυρα μου δεν το βλέπεις το καημένο για όνομα του θεου..δεν ποναει βρε μου λέει..εκει νευριασα πιο πολυ και με τραβξε ο σύντροφος μου για να αποφύγουμε το καβγα...εκλαιγα ολο το απόγευμα..τι κόσμος υπάρχει τελικα...