Εξαιρετικό διάγραμμα - σκίτσο!
Ακόμα και οι λέξεις - ερωτήσεις είναι διαλεγμένες προσεκτικά...
ΕΤΣΙ πρέπει να λειτουργεί ο υπεύθυνος ιδιοκτήτης!
Υ.Γ. Και δεν πειράζει... ας μας κατηγορούν ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε το σκύλο μας! "Σιγά μην κλάψω"...
Ακόμα και οι λέξεις - ερωτήσεις είναι διαλεγμένες προσεκτικά...
ΕΤΣΙ πρέπει να λειτουργεί ο υπεύθυνος ιδιοκτήτης!
Υ.Γ. Και δεν πειράζει... ας μας κατηγορούν ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε το σκύλο μας! "Σιγά μην κλάψω"...
Μάλλον λάθος επιλογές κάνεις αδερφέ! Άλλαξε σκυλο-συναναστροφές...
Σε αυτό που λες έχεις ένα δίκιο. Αλλά δυστυχώς όταν δεν έχεις τη δυνατότητα στην καθημερινότητα σου να πάρεις τα βουνά και να έχεις την ησυχία σου, είσαι αναγκασμένος να προσπαθείς να ανέχεσαι τον κάθε πυροβολημένο μέχρι να γίνουν τα νεύρα σου κρόσσια. Κυρίως όσοι μένουμε σε πυκνοκατοιμένες περιοχές.Μάλλον λάθος επιλογές κάνεις αδερφέ! Άλλαξε σκυλο-συναναστροφές...
Την τελευταία βδομάδα έχουμε δεχτεί 2 φορές τραμπούκισμα από τύπο που έχει τη σκύλα του ελεύθερη και θεωρεί ότι τον ακούει και επίσης δεν πειράζει.. Την εκπαίδευση που της κάνω να μην τραμπουκίζει και η ίδια μετά, την χαλάει. Κι αυτός και όλοι όσοι παρατάνε τα καμάρια τους να βολοδέρνουν ελεύθερα. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Εβδομάδες δουλειάς και στα κάνουν σαλάτα σε λίγα λεπτά..
Επανέρχομαι... γιατί εκτός από το λυτός ή δεμένος υπάρχει και το δεμένος που σέρνει το λουρί:
πριν λίγο στη βόλτα από το επόμενο τετράγωνο, μας φερμαρε 30κιλο σκυλί που η θείτσα ιδιοκτητρια (60+) το άφηνε να σέρνει το σκοινί του φλέξι (προφανώς χαλασμένος μηχανισμός ή μπλοκαρισμένο) ενώ κουβαλούσε και μια σακούλα αυτή. Αφού μας φέρμαρε χαμηλώνοντας το σώμα του και εκείνη να λέει "ελα δω μωρε, θα μου κόψεις το σκοινί" ρίχνει μια εκτίναξη μπροστά το σκυλί, την πετάει και ορμάει διασχίζοντας το δρόμο κατευθείαν στη Σελ.... την οποία σε κλασματα σηκώνω από το λουρί στην αγκαλια και στρίβω πλάτη. Φυσικά το τριαντάκιλο πήδαγε πάνω μου (οι πατημασιές ακόμα υπάρχουν στο μπουφάν μου). Το τι γαμωσταυρίδια της εριχνα της θείτσας που κρίνει σκοπιμο να αφήσει εντελώς το σκοινί και να προσπαθεί να το πιασει από το κολάρο το σκυλι... το οποίο την ξαναπέταξε ενώ απομακρυνόμουν εγώ.... Και στο επόμενο τετράγωνο πετυχαίνω εναν νεαρό με το δικό του 8-10κιλο σκυλι αγκαλιά και μου λέει "Παλι την πέταξε; Σας επιτέθηκε; Στον δικό μου είχε επιτεθεί και τον δάγκωνε, αν δεν τον κλώτσαγα δεν θα τον αφηνε"....
Και αφού δεν μπορεί να τον χειριστεί τον σκύλο.... τι στα κομμάτια τον αφήνει με τόσο μεγάλο λουρί; Για να παίρνει καλύτερη φόρα πριν ορμήσει;
Δεν έχω ταραχτεί άλλη φορά σε βόλτα έτσι....
πριν λίγο στη βόλτα από το επόμενο τετράγωνο, μας φερμαρε 30κιλο σκυλί που η θείτσα ιδιοκτητρια (60+) το άφηνε να σέρνει το σκοινί του φλέξι (προφανώς χαλασμένος μηχανισμός ή μπλοκαρισμένο) ενώ κουβαλούσε και μια σακούλα αυτή. Αφού μας φέρμαρε χαμηλώνοντας το σώμα του και εκείνη να λέει "ελα δω μωρε, θα μου κόψεις το σκοινί" ρίχνει μια εκτίναξη μπροστά το σκυλί, την πετάει και ορμάει διασχίζοντας το δρόμο κατευθείαν στη Σελ.... την οποία σε κλασματα σηκώνω από το λουρί στην αγκαλια και στρίβω πλάτη. Φυσικά το τριαντάκιλο πήδαγε πάνω μου (οι πατημασιές ακόμα υπάρχουν στο μπουφάν μου). Το τι γαμωσταυρίδια της εριχνα της θείτσας που κρίνει σκοπιμο να αφήσει εντελώς το σκοινί και να προσπαθεί να το πιασει από το κολάρο το σκυλι... το οποίο την ξαναπέταξε ενώ απομακρυνόμουν εγώ.... Και στο επόμενο τετράγωνο πετυχαίνω εναν νεαρό με το δικό του 8-10κιλο σκυλι αγκαλιά και μου λέει "Παλι την πέταξε; Σας επιτέθηκε; Στον δικό μου είχε επιτεθεί και τον δάγκωνε, αν δεν τον κλώτσαγα δεν θα τον αφηνε"....
Και αφού δεν μπορεί να τον χειριστεί τον σκύλο.... τι στα κομμάτια τον αφήνει με τόσο μεγάλο λουρί; Για να παίρνει καλύτερη φόρα πριν ορμήσει;
Δεν έχω ταραχτεί άλλη φορά σε βόλτα έτσι....
Να ρωτησω και κατι ακομα εγω, μια αλλη κατασταση που δεν ακουστηκε...
Σκυλος σε αυλη χωρις περιφραξη, μονιμα δεμενος σε συρματοσκοινο,ιμαντα, σκοινι....οτιδηποτε, στο εδαφος ή στον αερα μεγαλου μηκους και μια αλυσιδα καθετα σε αυτο ωστε ο σκυλος να μπορει μεν να πηγαινοερχεται σε ολη την ευθεια ως προς το μηκος και σε πλατος οσο ειναι η αλυσιδα...
Ενα ειδος περιεργου "Τ" ας πουμε
Επισης, πασαλος στο κεντρο της ή σε καποιο μερος αυλης και σκυλος δεμενος με σκοινι που να καλυπτει ισα ισα την περιμετρο της αυλης (επισης χωρις περιφραξη)
Αποδεκτο;
Μη αποδεκτο;
Σκυλος σε αυλη χωρις περιφραξη, μονιμα δεμενος σε συρματοσκοινο,ιμαντα, σκοινι....οτιδηποτε, στο εδαφος ή στον αερα μεγαλου μηκους και μια αλυσιδα καθετα σε αυτο ωστε ο σκυλος να μπορει μεν να πηγαινοερχεται σε ολη την ευθεια ως προς το μηκος και σε πλατος οσο ειναι η αλυσιδα...
Ενα ειδος περιεργου "Τ" ας πουμε
Επισης, πασαλος στο κεντρο της ή σε καποιο μερος αυλης και σκυλος δεμενος με σκοινι που να καλυπτει ισα ισα την περιμετρο της αυλης (επισης χωρις περιφραξη)
Αποδεκτο;
Μη αποδεκτο;
To πρόβλημα δεν είναι (πρωτίστως τουλάχιστον) το είδος του σκοινιού ή το σχήμα στο οποίο να περπατήσει ή που είναι στερεωμένο το σκοινί ή η αλυσίδα ή το συρματόσκοινο.Το πρόβλημα είναι το ΜΟΝΙΜΑ ΔΕΜΕΝΟΣ & φυσικά δε μπορεί να είναι αποδεκτό
Δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τον Ιβαν,έναν ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ο 75κιλο κοντότριχο Καυκασιανό,δεμένο μόνιμα στο γκαράζ πλάι στο σπίτι ενός φίλου.Πολλές φορές του πέταγαν φαγητό από το μπαλκόνι του 1ου ορόφου,εκεί είχε φτάσει η φασούλα με αυτό το σκυλί...Μέχρι που κάποια μέρα έσπασε τη διπλή αλυσίδα και έφυγε ιπτάμενος προς το μέρος του μωρού της οικογένειας.Αναμενόμενο?Εν μέρει ναι.Αποδεκτό?Φυσικά και όχι.Τότε αποφάσισαν να ασχοληθούν περαιτέρω,έστω και τρομερά καθυστερημένα (έως αργά).Τότε άρχισα και εγώ να πρωτοασχολούμαι με την περίφημη "συμπεριφορά" των μεγαλόσωμων φυλών,αυτός ήταν η αφορμη
Ο Ιβάν είχε τόση ανάγκη για επικοινωνία,ήταν τόσο μόνος του,που αποδέχτηκε την τρίτη φορά που βγήκαμε με τον χειριστή του βόλτα να κρατάω εγώ το λουρί και την 5η φορά τον χαιδεψα επιφυλακτικά.Μετά από ένα μήνα ο Ιβαν ήταν ένα -σχεδόν-άλλο σκυλί,1 χρόνο μετά "έφυγε".
Ναι,η περίφραξη είναι απαραίτητη πρώτα για λόγους ασφαλείας αν δε μιλάμε για Πομεράνιαν ή για χρυσόψαρο,πιο απαραίτητη ακόμα όμως είναι η καθημερινή επαφή και ενασχόληση.Με τα δικά μου βιώματα,όταν ακούω για αυλές και μόνιμα δεσίματα μια "αλλεργία" την παθαίνω
Δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τον Ιβαν,έναν ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ο 75κιλο κοντότριχο Καυκασιανό,δεμένο μόνιμα στο γκαράζ πλάι στο σπίτι ενός φίλου.Πολλές φορές του πέταγαν φαγητό από το μπαλκόνι του 1ου ορόφου,εκεί είχε φτάσει η φασούλα με αυτό το σκυλί...Μέχρι που κάποια μέρα έσπασε τη διπλή αλυσίδα και έφυγε ιπτάμενος προς το μέρος του μωρού της οικογένειας.Αναμενόμενο?Εν μέρει ναι.Αποδεκτό?Φυσικά και όχι.Τότε αποφάσισαν να ασχοληθούν περαιτέρω,έστω και τρομερά καθυστερημένα (έως αργά).Τότε άρχισα και εγώ να πρωτοασχολούμαι με την περίφημη "συμπεριφορά" των μεγαλόσωμων φυλών,αυτός ήταν η αφορμη
Ο Ιβάν είχε τόση ανάγκη για επικοινωνία,ήταν τόσο μόνος του,που αποδέχτηκε την τρίτη φορά που βγήκαμε με τον χειριστή του βόλτα να κρατάω εγώ το λουρί και την 5η φορά τον χαιδεψα επιφυλακτικά.Μετά από ένα μήνα ο Ιβαν ήταν ένα -σχεδόν-άλλο σκυλί,1 χρόνο μετά "έφυγε".
Ναι,η περίφραξη είναι απαραίτητη πρώτα για λόγους ασφαλείας αν δε μιλάμε για Πομεράνιαν ή για χρυσόψαρο,πιο απαραίτητη ακόμα όμως είναι η καθημερινή επαφή και ενασχόληση.Με τα δικά μου βιώματα,όταν ακούω για αυλές και μόνιμα δεσίματα μια "αλλεργία" την παθαίνω
1) Αυτό το σκηνικό, δεν νομίζω ότι δυσκολεύομαι να το πιστέψω... σα να σε βλέπω (και, κυρίως, να σε ακούω)!
2) Έ, δεν ξέρεις την απάντηση? Για να μην καταπιέζεται το τζουτζουκάκι της...
Όπως και όλων αυτών που χρησιμοποιούν το flexi (σε σκυλιά άνω των 5 κιλών), για να απολαμβάνουν την ελευθερία τους τα τζουτζουκάκια τους...
1) Αν σου πω ότι, προ λίγων ετών, μαζί με το φίλο @ptf , είχαμε δει (και φωτογραφήσει)... στη Φτερόλακα του Παρνασού (ή στα Κελάρια, δεν θυμάμαι καλά)... στην είσοδο του τελεφερίκ που πάει προς το χιονοδρομικό... σε ΝΕΚΡΗ σεζόν, όπου δεν υπήρχε ζωντανή (εξημερωμένη, τουλάχιστον) ψυχή σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων... ένα κούταβο (έως έφηβο) ημίαιμο Καύκασο, δεμένο ακριβώς έτσι... για να "φυλάει" τι και από ποιόν? Θα με πιστέψεις???
Ο οποίος φουκαράς κούταβος, ποιός ξέρει πόσες μέρες είχε να δει άνθρωπο... και δεν μπορείς να φανταστείς τι χαρές μας έκανε (σε σκυλιά και ανθρώπους)...
2) Το γνωστό μαντρόσκυλο... με τις γνωστές συνέπειες της εξίσωσης "τι θα γίνει αν σπάσει η αλυσίδα"...
Σε κάθε περίπτωση, και τα δύο σενάρια, είναι απαράδεκτα πράγματα...
Θα σου τραβήξω βίντεο απόψε! Να το έχεις και για κωμωδία μετά ξύλου...
Σήμερα θα της στήσω οργανωμένο καρτέρι, θα μας γράψουν οι εφημερίδες!
Σήμερα θα της στήσω οργανωμένο καρτέρι, θα μας γράψουν οι εφημερίδες!
Περπατάμε με το άστρο του βιλαετιού λυτό και από την αντίθετη μας πλησιάζει άγνωστος σκύλος επίσης λυτός με τον ιδιοκτήτη του. Τον δένω και στη συνέχεια ο κύριος δένει το δικό του. Πάνω που ετοιμάζομαι να τον φιλήσω για τη λεπτή κίνηση, ο σκύλος του αρχίζει να λυσσομανάει, γρυλίζει, δείχνει δόντια, γαυγίζει και σηκώνει τρίχα.
Ο κύριος, που στο μεταξύ έχει αλλάξει πλευρά μονοπατιού και μας πλησιάζει ώστε να τον φέρει σχεδόν στη μούρη του δικού μου, χαμογελώντας με ενημερώνει ότι ο σκύλος του δεν είναι επιθετικός, απλά του αρέσει να παίζει κυνηγητό(!). Και θα τον άφηνε λυτό να παίξουνε, αλλά είδε που έδεσα τον δικό μου και φοβήθηκε μήπως είναι άγριος ο σκύλος μου και γι' αυτό έδεσε τον δικό του.
Δεν κατάλαβα αν ο συγκεκριμένος σκύλος ήταν επιθετικός, φοβισμένος, και τα δύο ή κάτι άλλο, η στάση του πάντως δήλωνε ξεκάθαρα ότι κάτι τον ενοχλούσε έντονα. Και να μην έχεις ξαναδεί σκυλί στη ζωή σου, δε μπορεί να ερμηνεύσεις αυτή τη συμπεριφορά ως πρόσκληση σε παιχνίδι και να συνεχίζεις ακάθεκτος το δρόμο σου. Κι όμως...
Πιστεύω ότι τα προβλήματα δημιουργούνται είτε λόγω αβάσιμης αυτοπεποίθησης, είτε λόγω εγκληματικής άγνοιας - η (πραγματική) "κακιά ώρα" θεωρώ αγγίζει τα όρια του στατιστικού λάθους. Οπότε ανησυχώ ότι το ουσιαστικό πρόβλημα τελικά δεν είναι αν ο σκύλος είναι λυτός ή δεμένος
Ο κύριος, που στο μεταξύ έχει αλλάξει πλευρά μονοπατιού και μας πλησιάζει ώστε να τον φέρει σχεδόν στη μούρη του δικού μου, χαμογελώντας με ενημερώνει ότι ο σκύλος του δεν είναι επιθετικός, απλά του αρέσει να παίζει κυνηγητό(!). Και θα τον άφηνε λυτό να παίξουνε, αλλά είδε που έδεσα τον δικό μου και φοβήθηκε μήπως είναι άγριος ο σκύλος μου και γι' αυτό έδεσε τον δικό του.
Δεν κατάλαβα αν ο συγκεκριμένος σκύλος ήταν επιθετικός, φοβισμένος, και τα δύο ή κάτι άλλο, η στάση του πάντως δήλωνε ξεκάθαρα ότι κάτι τον ενοχλούσε έντονα. Και να μην έχεις ξαναδεί σκυλί στη ζωή σου, δε μπορεί να ερμηνεύσεις αυτή τη συμπεριφορά ως πρόσκληση σε παιχνίδι και να συνεχίζεις ακάθεκτος το δρόμο σου. Κι όμως...
Πιστεύω ότι τα προβλήματα δημιουργούνται είτε λόγω αβάσιμης αυτοπεποίθησης, είτε λόγω εγκληματικής άγνοιας - η (πραγματική) "κακιά ώρα" θεωρώ αγγίζει τα όρια του στατιστικού λάθους. Οπότε ανησυχώ ότι το ουσιαστικό πρόβλημα τελικά δεν είναι αν ο σκύλος είναι λυτός ή δεμένος
Αν ο δικός μου σκύλος (και όχι μόνο - αλλά χρησιμοποιώ ένα γνωστό παράδειγμα)... καταφέρει να σπάσει το Halti που φοράει (ή τον ιμάντα - που τραβάει αυτοκίνητο - ή το κλιπ)... και αν καταφέρει, ταυτόχρονα, να σπάσει ΚΑΙ τον Herman Sprenger (των 4mm - ή και τον σχετικό ιμάντα ή το αντίστοιχο κλιπ)... τότε μπορώ να πω ότι είναι "η κακιά η ώρα"...
Αν, όμως, γίνει οτιδήποτε άλλο, τότε μπορούμε να επικεντρωθούμε στην ΑΒΑΣΙΜΗ αυτοπεποίθηση (είπαμε: η χειρότερη αρρώστια του σκύλου είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη) και σαφέστατα στην εγκληματική άγνοια...
Αν αδυνατώ να αντιληφθώ ότι ένα ερέθισμα στρεσάρει υπερβολικά το σκύλο μου κι αντί να τον απομακρύνω τον εκθέτω σε αυτό, πιθανότατα πριν από τυχόν αστοχία υλικού και ανάλογα της αποφασιστικότητας / μεγέθους του σκύλου, θα μου έχει φύγει το λουρί απ' το χέρι... Το ίδιο θα μου συμβεί αν τον έχω δεμένο και περπατάω κοιτώντας τ' άστρα ή παίζοντας στο κινητό.
Ο ιμάντας από μόνο του μου εξασφαλίζει ελάχιστη προστασία, ιδίως αν πρόκειται για σκυλί μεσαίου και άνω μεγέθους. Ο ιμάντας σε συνδυασμό με την προσοχή μου και μια στοιχειώδη κατανότηση της συμπεριφοράς του σκύλου μου, βελτιώνει αισθητά τις πιθανότητές μου - αλλιώς μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ο δεμένος σκύλος μου μπορεί να μετατραπεί στο λυτό σκύλο μου
Ο ιμάντας από μόνο του μου εξασφαλίζει ελάχιστη προστασία, ιδίως αν πρόκειται για σκυλί μεσαίου και άνω μεγέθους. Ο ιμάντας σε συνδυασμό με την προσοχή μου και μια στοιχειώδη κατανότηση της συμπεριφοράς του σκύλου μου, βελτιώνει αισθητά τις πιθανότητές μου - αλλιώς μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ο δεμένος σκύλος μου μπορεί να μετατραπεί στο λυτό σκύλο μου
Με άνεση... χαλλλαρά......Ο ιμάντας σε συνδυασμό με την προσοχή μου και μια στοιχειώδη κατανότηση της συμπεριφοράς του σκύλου μου, βελτιώνει αισθητά τις πιθανότητές μου - αλλιώς μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ο δεμένος σκύλος μου μπορεί να μετατραπεί στο λυτό σκύλο μου
Υ.Γ. Γι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ σου μίλησα για τον ΔΙΚΟ ΜΟΥ σκύλο, σε σχέση με "την κακιά την ώρα"... και ίσως δεν έγινα κατανοητός... και, ίσως, δεν γίνομαι και τώρα...
Κατανοητότατος ευθύς εξαρχής johnk (αν εξαιρέσουμε ότι με τάραξες λίγο με την περιγραφή του ιμάντα σου και τώρα τραβολογάω τον δικό μου για να ελέγξω την αντοχή του!)
Απλά προχθές και σήμερα πέτυχα κάτι άσχημες μανούρες από δεμένα δεσποζόμενα, των οποίων οι ιδιοκτήτες θεωρούσαν πως έχοντάς τα στον οδηγό δε συντρέχει άλλος λόγος ανησυχίας - είπα κι εγώ να το πω για ψυχανάλυση
Απλά προχθές και σήμερα πέτυχα κάτι άσχημες μανούρες από δεμένα δεσποζόμενα, των οποίων οι ιδιοκτήτες θεωρούσαν πως έχοντάς τα στον οδηγό δε συντρέχει άλλος λόγος ανησυχίας - είπα κι εγώ να το πω για ψυχανάλυση
Καλά κάνεις! Όλοι μας "εδώ μέσα", κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτά που γράφουμε τα γράφουμε για ψυχανάλυση...Κατανοητότατος ευθύς εξαρχής johnk (αν εξαιρέσουμε ότι με τάραξες λίγο με την περιγραφή του ιμάντα σου και τώρα τραβολογάω τον δικό μου για να ελέγξω την αντοχή του!)
Απλά προχθές και σήμερα πέτυχα κάτι άσχημες μανούρες από δεμένα δεσποζόμενα, των οποίων οι ιδιοκτήτες θεωρούσαν πως έχοντάς τα στον οδηγό δε συντρέχει άλλος λόγος ανησυχίας - είπα κι εγώ να το πω για ψυχανάλυση
Ας το κάνω κι εγώ, λοιπόν...
Κοίτα... όπως πολύ σωστά λες, το "δεμένος" μπορεί να γίνει "λυτός" σε δευτερόλεπτα...
Γιατί, αν πάρεις, επίσης, υπόψη σου ότι ο "δεμένος" σκύλος είναι και ο πιο επικίνδυνος (μιάς και εμπεριέχεται και η δεξιότητα - ή η έλλειψή της - αυτού που κρατάει το λουρί)... ενώ ο "λυτός" θα κινηθεί με βάση τα γονίδια και τα ένστικτα της στιγμής...
Πρέπει κάποιος να προσέχει και τα "εργαλεία" του...
Για παράδειγμα, ο Κάσπερ δεν βγαίνει ποτέ με δερμάτινο λουρί (η Μόκα μου ναι, αλλά κατά καιρούς το τσεκάρω για να δω αν έχει φθαρεί, το συντηρώ με βαζελίνη, για να παραμένει "φρέσκο" κλπ.)...
Ο Κάσπερ βγαίνει με ιμάντα από πολύ δυνατό συνθετικό ύφασμα (ακριβώς στην υφή των ιμάντων έλξης φορτίων - δεν σου έκανα πλάκα προηγουμένως), που ανάμεσα έχει λαστιχένιες ίνες, για να μην γλυστράει στο χέρι σου, ούτε και με βροχή...
Και, πάντα, μιλάμε για ιμάντα με δύο άκρες, που δένει σε δύο εναλλακτικά σημεία...
Όταν φοράει halti (που - νάχαμε να λέγαμε - δείχνει ότι του αφαιρεί λίγο τσαμπουκά), η μία άκρη δένεται εκεί και η άλλη σε ένα δυνατό πνίχτη... όταν φοράει φαρδύ κολάρο, μιά από τα ίδια (και το κολάρο έχει και λαβή, για να τον βουτάς άμα λάχει)...
Το πρόβλημα σε όλα αυτά τα προϊόντα (ο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας - που λέμε) είναι το "κλιπ"... τα περισσότερα κλιπ μου φαίνονται ψεύτικα, εκτός και αν το κάνεις παραγγελία (έχω πολύ καλό κλίπ στο δερμάτινο λουρί της Μόκας)...
Οπότε (και πάλι, νάχαμε να λέγαμε) υποθέτω ότι το θέμα είναι πλήρες από "τεχνολογική" άποψη...
Από εκεί και πέρα, αυτά δεν αρκούν...
Πάντα, φροντίζουμε να βγαίνουμε (μετά από προσεκτική παρατήρηση των συνηθειών της ευρύτερης περιοχής) σε διαφορετικές ώρες από τη "μάζα" των ιδιοκτητών και σκύλων που βγαίνουν βόλτα...
Όπως καταλαβαίνεις, επίσης, αποφεύγουμε τα doggie parks (ξέρεις, εκεί που βγαίνουν όλοι και αμολάνε τα τζουτζούκια τους για να εκτονωθούν και εκείνοι να κάνουν κανα τσιγάρο και να μιλήσουν με τους φίλους τους και να χαλαρώσουν), σαν τον "διάβολο το λιβάνι"... Προτιμάμε να κάνουμε μεγάλες και "σοβαρές" βόλτες, με αποκλειστικό στόχο την ευχαρίστηση, την "δια βίου" εκπαίδευση και την εκτόνωση των σκύλων (και τη δική μας άσκηση!), ενώ αφήνουμε το παιχνίδι για τον κήπο μας (μη σου πω και για το σαλόνι μας!)...
Στη διάρκεια της βόλτας, δεν "οδηγούμε με το ένα χέρι" (ώστε, με το άλλο να μιλάμε στο κινητό, να ξυριζόμαστε, να βγάζουμε τα φρύδια μας, ή να βάφουμε τα νύχια μας! - και, προσοχή: ποτέ δεν πίνουμε "don't drink and drive"!)... και τα δύο χέρια είναι committed στο σκύλο μας... Επίσης (το πιο σημαντικό!) και τα δύο μάτια μας (και τα δύο αφτιά μας): Προσέχουμε, για να είμαστε εμείς πρώτοι που θα δούμε (και θα σταθμίσουμε) τον "άλλο σκύλο", ώστε να επιλέξουμε ένα από τα (προσχεδιασμένα!) σενάρια "εμπλοκής" και "απεμπλοκής"... βλέπε: αλλαγή πορείας, ή στάση και έναρξη υπακοής - εντολών, ή νόημα στον άλλο ιδιοκτήτη... μιάς και, όταν η απόσταση αυτή φτάσει να μειωθεί περίπου στα 10 μέτρα (ΠΑΝΤΑ ανάλογα με τον "άλλο σκύλο"), τότε θα πρέπει να "εξαρτηθούμε" από τους ιμάντες και από τα κλιπς, που λέγαμε...
Ένα δε από τα σενάρια που έχουν παίξει (πολλές φορές!!!) στο μυαλό μας (κυρίως της γυναίκας μου, που είναι πιο ελαφριά) είναι: If worse comes to worst... ακόμα και αν μας μπερδέψει και μας ρίξει κάτω: Ποτέ... ποτέ... ΠΟΤΕ... δεν αφήνεις τον ιμάντα!!!
Γιατί ο ιμάντας, συνδέει τον "άλλο σκύλο", και κατά συνέπεια, τον ΔΙΚΟ ΜΑΣ σκύλο, με τη ζωή!
Για τους λόγους αυτούς, σου είπα πριν από λίγες ώρες για τον δικό μου σκύλο... και για "την κακιά την ώρα"...
Υ.Γ. Και για να μην παρεξηγηθώ από τους (λίγους, αλλά "ορκισμένους") άσπονδους φίλους μου "εδώ μέσα", που ισχυρίζονται (ενδεχομένως και δίκαια?) ότι δεν "τον έχω" το σκύλο μου: Εχουν υπάρξει πάρα πολλές φορές, φίλοι μου, που βρεθήκαμε σε απόσταση 1-2 μέτρα από άλλο σκύλο... και, στη χειρότερη περίπτωση, κάποιος (τρίτος) περαστικός με ξέχεσε: "κερατά, κακοποιείς το σκύλο σου"... στις περισσότερες, όμως, καταφέραμε και λύσαμε το πρόβλημα με "κάποια" διπλωματία (περιλαμβανομένης και της γνωστής σακούλας των σκουπιδιών) και χωρίς να καταλάβει τίποτα ο "άλλος σκύλος"...
Σε αυτές τις πιο "ανώδυνες" περιπτώσεις, υπήρχε μία στατιστική: Ήμασταν πάντα εγώ κι αυτός, χωρίς την υπόλοιπη αγέλη μας...
Υ.Γ.2. Το πιο βασικό που ξέχασα: Τον πρώτο ρόλο τον έχουν οι ιδιοκτήτες - χειριστές, ότι γ@μwσκυλ@ και να είναι ο σκύλος τους...
Για όσους ξέρουν τον Negro και τον ιδιοκτήτη του: Ο Κάσπερ και ο Negro είναι σε θέση να πηγαίνουν βόλτα μαζί, σε απόσταση 2-3 μέτρων... αρκεί να βρίσκονται σε κίνηση... γιατί αλλιώς, "αργία μήτηρ πάσης κακίας"!
Last edited:
