Cane Corso ...η μηπως οχι?

[Amaliaz]

Πολυ ενδιαφερουσα συζητηση.
Εχοντας μπει στην "αγελη" μας προσφατα μια ενηλικη σκυλα Canario θα ηθελα να γραψω παρα πολλα.... αφου περασαμε απο αρκετα κυμματα μεχρι να ρθει η ηρεμια την οποια απολαμβανω δε το κρυβω. Χαιρομαι πολυ να τους βλεπω να "δουλευουν" μαζι και να εχουν βρει ισορροπια. Να σκοτωνονται στο σπρωξιμο για να περασουν απο μια χαραμαδα και να εχουν βρει ισορροπια. Και αλλα πολλα...
Θα πω ομως ότι τα σκυλια θα "αποφασισουν" τελικα πως θα διαμορφωσουν την ιεραρχια μεταξυ τους και δεν μιλαμε για κυνομαχικα σκυλια που θα δαγκωσουν με σκοπο να σκοτωσουν οποτε ο ρολος ο δικος μας ειναι πυροσβεστικος θα ελεγα περισσοτερο.
Οσον αφορα στο αστικο περιβαλλον, θα συμφωνησω δυστυχως για μενα, ακομα μια φορα. Εξαιρετικα δυσκολο οχι μονο απο θεμα εκτονωσης.. Ακομα και εαν ο σκυλος εχει μεγαλωσει με την μεγαλυτερη δυνατη κοινωνικοποιηση θα ρθει η στιγμη που θα φερεις το λουρι στα 10 εκ και θα πρεπει να εχεις ματια και στον κ@λο.
Οσο για την εμπειρια κλπ. Εαν θελεις πραγματικα με την ψυχη σου να ζησεις με ενα σκυλο συγκεκριμενης φυλης και ιδιοσυγκρασιας , θα τα καταφερεις. Αρκει να εχεις τα ματια σου και τα αυτια σου ανοιχτα, να μην καταπινεις οτι σου πασαρουν και να το πιστευεις πραγματικα.

East να χαιρεσαι τα κοριτσια σου. Ειναι κουκλες.

 

[johnk]

Πολυ ενδιαφερουσα συζητηση.
Εχοντας μπει στην "αγελη" μας προσφατα μια ενηλικη σκυλα Canario θα ηθελα να γραψω παρα πολλα....

Έ, γράψε τότε!!!

 

[Estranged]

Την τελευταία σελίδα δεν είχα κουράγιο να τη διαβάσω, μου πέσανε πολλές 4 σελίδες μαζί, θα το κάνω όμως κάποια στιγμή.

Μια ερώτηση σχετικά με το πώς χωρίζεις σκυλιά που την είχα πάντα, ας πιάσουμε για αρχή δικά σου σκυλιά (όχι ένα δικό σου κι ένα άγνωστο):
Πάντα όλοι λένε να τραβάς από ουρά. Γιατί να τραβάς από ουρά; Θεωρώ ότι η ουρά 1) αφήνει τα χέρια σου εκτεθιμένα σε ατυχήματα (συμφωνώ πώς ούτε για μένα νοείται να κάνει οποιαδήποτε κίνηση ο σκύλος σου ούτε καν για να σου πιάσει το χέρι, μιλάω για ατύχημα πάνω στον πανικό που δεν ξέρει τι ακουμπάει) και κυρίως 2) σε περίπτωση που αυτός που πας να τραβήξεις έχει κλειδώσει σιαγόνα κάνεις ζημιά σε αυτόν που δαγκώνεται με το τράβηγμα του άλλου προς τα πίσω.

Το ένστικτό μου (νομίζω είναι γατοένστικτο, δηλαδή το απέκτησα παρατηρώντας συμπεριφορές γατιών) είναι να τραβήξεις από σβέρκο, αρκεί να βρεις το χρονικό σημείο που ο σβέρκος είναι "ανοιχτός". Έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να σε φτάσει δόντι αυτού που πιάνεις από ξάφνιασμα και θαρρώ πώς το τράβηγμα από εκεί τραβάει τους μυς, άρα και χαλάει ελάχιστα (εάν πρόκειται για ελαφρύ σκύλο, τότε σημαντικά) το grip των σιαγόνων ώστε να τραβήξεις με μίνιμουμ ζημιά στον δαγκωμένο.

Δεν το λέω θεωρητικά. Το έχω κάνει δις. Πάντα δε μιλάμε για death grip. Ήταν λάθος; Αν ναι γιατί;
Ούτε φωνή, ούτε φάπες, ούτε κλωτσιές χρειάστηκαν.

 

[johnk]

Κατ' αρχήν, η ουρά πονάει... και, με "κατάλληλους" χειρισμούς, "καταλαβαίνει" λιγάκι...
Δεύτερον, οι λαγόνες πονάνε... πάντα με τους "κατάλληλους" χειρισμούς...
Τρίτον, το να (προλάβεις να) πιάσεις σβέρκο είναι δύσκολο... γιατί "εκεί γύρω" είναι τα δόντια του άλλου (και είπαμε: αποφύγετε τον τραυματισμό σας)...
Τέταρτον, κατά 99%, ο δικός σου σκύλος δεν θα γυρίσει να σε αρπάξει...

Πέμπτον, τα σκυλιά δαγκώνουν (καλύτερα: επιτίθενται) με τρόπο ανάλογα με την φυλή τους... εξαρτάται από τον ΛΟΓΟ που εκτράφηκαν...
- Yπάρχουν φυλές που τα σαγόνια "κλειδώνουν"...
- Yπάρχουν φυλές που ισχύει "χτύπα πρώτος... χτύπα δυνατά... και απομακρύνσου... και ξανά..." (live and let die)...

Εκτον (και σπουδαιότερο): Εάν συνεχίσουμε σε (ακόμα πιο) ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, θα ξεφύγουμε από το scope του θέματος (και του υπολοίπου 95% των θεμάτων του φόρουμ)... τελείως, όμως...

Υ.Γ. Με τον όρο "death grip", τι ακριβώς εννοείς?

 

[east49]

@johnk.
Ειχα κανει την αναζητηση μου, ηξερα τι εψαχνα.
"cane corso rustico" λεγοταν κ το ψαξιμο μου τελειωσε μολις συναντησα τον Νικο.
Εγω δεν θα μπορουσα να διαλεξω το "ενα".
Ηθελα το "ενα" απο αυτη τη γεννα.
Δυσκολευτηκα να τον πεισω η αληθεια ειναι αλλα στο τελος το εκανε εκεινος για μενα, εξαιρετικα κ τον ευχαριστω.
Γι αυτο λεω ξανα κ ξανα πρεπει καποιος να ξερει ΤΙ θελει και γιατι παει ΕΚΕΙ για να το βρει!!

@Amaliaz
Το ξερα οτι θα μπεις σιγα σιγα στο σωστο δρομο!!
Γραψε ντε!

@Estranged
Εγω ουρα δεν πιανω ποτε. Παντα πιανω κατι που να μπορω να σηκωσω το σκυλο συνηθως εκατερωθεν του σβερκου η ενα χερι σβερκο ενα ραχη.
Βοηθαει βεβαια κ το περισσευμα πετσας η αληθεια ειναι......
Αν παλι δεν φωναζεις δεν δινεις το αναλογο status στην υποθεση, ε στην τελικη μονο αυτα θα γρυλλιζουνε ας εκφραστω κι εγω.....

 

[Estranged]

Υ.Γ. Με τον όρο "death grip", τι ακριβώς εννοείς?

Ότι εγώ όταν το έκανα ο επιτιθέμενος δεν είχε σκοπό να σκοτώσει αλλά να επιβληθεί*. Το λέω γιατί δεν ξέρω αν παίζει διαφορά στην ψυχολογία του σκύλου και άρα στην αποτελεσματικότητα του διαχωρισμού.

*Αλλά δεν ήταν αμελητέος χαζοκαυγάς, χρειαζόταν να τους χωρίσει κάποιος.

ε στην τελικη μονο αυτα θα γρυλλιζουνε ας εκφραστω κι εγω.....

Χαχα, δεν έχεις καθόλου άδικο!

 

[Chris K.A.]

Προσωπικά θεωρώ πως αυτή η κουβέντα είναι αρκετά θεωρητική
Είναι τόσα πολλά τα σενάρια που για να τα απαντήσεις όλα θες βιβλίο...Αλλο ο καυγάς (όσο καφρίλα και να είναι) ανάμεσα σε 2 σκυλιά της οικογένειας,άλλο ο καυγάς του δικού μας με ενα τρίτο.Και αν το τρίτο είναι συγκεκριμένης φυλής μπορεί να ξέρεις πως συμπεριφέρεται,μπορεί και όχι.Αν είναι αδέσποτο μπασταρδάκι 40+ κιλών?Αν είναι φυλής που δαγκάει και αφήνει έχει καλώς,αν είναι φυλής που κλειδώνει και άντε γεια,τι?

Για τα σκυλιά εντός σπιτιού,συμφωνω με Ιστ & Αμαλία,αφήνεις να τα βρουν μόνα τους τα περί ιεραρχίας.Εξω το πράμα αλλάζει και αλλάζει πολύ,γιατί ας πούμε ο δικός μου όταν αρπαξε το κοκερ του γείτονα,το οποίο μπήκε στο χώρο του κορδωμένο και έτοιμο να μας "πάρει" όλους αν το αφήναμε,μιλάμε για πολύ τσαμπουκά,ο δικός μου δεν το ανέχτηκε και το βούτηξε και πολύ καλά έκανε και λογικό ήταν κιόλας...Αν όμως του σπαγε το λαιμό,τι θα έλεγα στον γείτονα?Σόρυ,θα σου πάρω ένα άλλο?Πως μπορεί να καταλάβει ο απέναντι πως το σκυλί του προκάλεσε και αν εγώ δεν προλάβαινα θα είχε γίνει το κακό?

Πολλά λοιπόν τα σενάρια και γενικά,ο καθένας (θα πρεπε να) ξέρει πως να συμπεριφερθεί ανα πάσα ώρα και στιγμή στο σκύλο του

 

[yasemin]

Πολυ ομορφες σκυλιτσες,να τις χαιρεσαι!

 

[johnk]

Ότι εγώ όταν το έκανα ο επιτιθέμενος δεν είχε σκοπό να σκοτώσει αλλά να επιβληθεί*. Το λέω γιατί δεν ξέρω αν παίζει διαφορά στην ψυχολογία του σκύλου και άρα στην αποτελεσματικότητα του διαχωρισμού.

*Αλλά δεν ήταν αμελητέος χαζοκαυγάς, χρειαζόταν να τους χωρίσει κάποιος.

Υπόσχομαι να το διαβάσω και αργότερα το προηγούμενο post σου, γιατί η ζέστη με έχει επηρεάσει λιγάκι...

Αρχικά, όμως, αυτό που (μάλλον?) θέλεις να πεις είναι ότι ΔΕΝ ήταν "death grip"... μιάς και ήθελε να επιβληθεί και όχι να σκοτώσει... έτσι?

Τώρα, τον όρο "death grip" τον έχω δει, κυρίως, όσον αφορά τα μεγάλα αιλουροειδή... που κλειδώνουν είτε στο σβέρκο του θηράματος (για να το σπάσουν), είτε στο λαιμό (για να υποστεί, τελικά, ασφυξία)...
Αυτού του είδους το δάγκωμα, λοιπόν, είναι (ξεκάθαρα) για να σκοτώσει... στις φάσεις αυτές, το (επιτιθέμενο) ζώο είναι ήρεμο... "just goes for the kill"... δεν έχει δεύτερες σκέψεις να επιβληθεί κλπ... είναι "καθαρόαιμο" prey drive...

Από εκεί και πέρα, σε ένα καυγά, που ο καθένας θέλει να επιβληθεί... "τόνα φέρνει τάλλο"... και χτίζεται (σταδιακά, αλλά γρήγορα) η ΟΡΓΗ... που δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τη θανάτωση του θηράματος...

Γι αυτό μπερδεύομαι λιγάκι...

 

[johnk]

Πολυ ομορφες σκυλιτσες,να τις χαιρεσαι!

Αααα, εδώ βρήκαμε κάποια (καλή!) πηγή πληροφορίας!
Η @yasemin θα μπορούσε με σαφήνεια να μας πει για τον καλό φύλακα που δεν είναι "γαμώσκυλο"!!!

 

[Estranged]

Γιατί μπερδεύσαι καλέ; Σε τέτοια ακριβώς περίπτωση παρενέβην:

Από εκεί και πέρα, σε ένα καυγά, που ο καθένας θέλει να επιβληθεί... "τόνα φέρνει τάλλο"... και χτίζεται (σταδιακά, αλλά γρήγορα) η ΟΡΓΗ... που δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τη θανάτωση του θηράματος...

Τώρα ναι, κατάλαβα, εσύ εννοείς death grip το σιωπηλό των αιλουροειδών, φάση κυνηγιού, πλησίασμα, ένα κρακ κρακ κ γείά σας. Όχι δεν εννοώ αυτό. Αλλά επίθεση με εξ αρχής πρόθεση να σκοτώσει έχω δει μόνο σε γάτους η αλήθεια είναι... Δεν ήταν καθόλου σιωπηλό αλλά ήταν τρομακτικό... Και εκεί έβαλα τα χεράκια μου να χωρίσω κάποια στιγμή που είδα ευκαιρία (δεν θυμόμουν ούτε 5 λεπτά μετά τι και πώς έγινε, ήταν αυτό το "όλα γίναν τόσο γρήγορα")... Ριγέ και πουά και πολύ κόκκινο το αποτέλεσμα.... (αλλά τον έσωσα!)

 

[east49]

Θα κανω μια μικρη παρενθεση στα περι χωρισμου καυγαδων, να βαλω στην ιστορια λιγο...... Ψυχοσυνθεση σκυλου προσθετωντας τις λεπτομεριες στην κατηγοριοποιηση 1-2-3-4-5 του φιλου @johnk παραπανω.

Λιγα λογια για την μεγαλη λοιπον:
Κατ αρχην να πω αλλη μια φορα οτι ειχα εξηγησει στον εκτροφεα της ακριβως τι ηθελα.
Επισης να πω για αλλη μια φορα οτι οχι αδικα, αργησε να με εμπιστευτει.

Ενας λογος που τελικα εδωσε σε μενα αυτη τη σκυλα κ οχι σε αυτον που την ειχε κλεισει ηταν "γιατι η σκυλα ειναι πρωτη επιλογη σε θυλικο ειναι ζορικη αλλα δεν μπορει να συμβιωσει με αλλο κυριαρχικο σκυλο, κι αυτος εχει αλλο ενα corso", λογια του εκτροφεα αυτα.
Καταλαβαινετε λοιπον ποσο δυσκολο ηταν να τον πεισω να παρω κ δευτερο μετα!!!!
Ετσι την πηρα.

Ηταν το κουταβι που καθοταν μονο του, απομακρο αλλα τσαμπουκαλευοταν με οτιδηποτε εισεβαλε στον προσωπικο του χωρο, επιγειο η εναεριο.
Το σκυλι που οταν το σκουνταγες η εσπρωχνες γυριζε αμεσως να αρπαξει.
Αυτο θα σε φαει μια μερα, μου ειχε πει ενας γνωστος εκπαιδευτης οταν την ειχε δει περιπου τριων μηνων.
"δεν νομιζω οτι εχεις καταλαβει τι πηρες"
Το κουταβακι των 65 ημερων που αν το πλησιαζες στα μουτρα σου γρυλιζει κ ετοιμαζοταν να αρπαξει σαν εκπαιδευμενος ενηλικος σκυλος!
Αυτα τα λατρεψα πανω της, τα ηθελα αυτα.
Ηθελα να μην μετραει το μεγεθος του αντιπαλου αλλα να εχει την ψυχη να δωσει την μαχη.

Ηταν λεπτομεριες που τωρα κοιταζοντας πισω μπορει εγω να τις περασα στο αδιαφορο κ απροβληματιστο, στο επιθυμητο, αλλα για καποιον μη συνειδητοποιημενο η μη γνωστη πιθανον να ηταν τεραστεια προβληματα.
Ηξερα να βαλω ενα σκυλο στην θεση του, ηξερα οτι θα δωσουμε την μαχη μια μερα των ημερων (που δεν αργησε να ερθει) και δεν με φοβιζε αυτο, το περιμενα.
Ενας αλλος εκπαιδευτης μου ειχε πει "οταν σου την πεσει κ σε φαει μην με παρεις τηλεφωνο, δεν θα μπορω να σου λυσω το προβλημα που θα εχεις στα χερια σου"
Μονο προβλημα δεν ηταν αυτο για μενα.
Ηταν μια κρυφη ελπιδα "να την δω να το κανει μια μερα, να εχει τοση τρελλα"
Ολοι οι παραπανω βεβαια μας αναβαν κερακια στην παναγια "εις μνημην προκαταβολικα" οταν πηρα δευτερη σκυλα.

Δεν ξερω σε ποια κατηγορια μπαινει αυτο το σκυλι απο τις παραπανω.
Ξερω ομως οτι αν καποιος τα διαβαζει κ τρομαζει τα παραπανω, σιγουρα δεν ειναι ετοιμος να διαχειριστει τον σκυλο που πιθανον να του προκυψει.

Ειναι αυτο που ειπε ο @johnk θελει μια καποια ψυχικη δυναμη για αυτα τα σκυλια.....

 

[Yorkaddict]

Εγώ τρέμω Γιάννη τον 1 ή τον 2 που ανέφερες στο ποστ σου, που πωλούνται στο πετ της γειτονιάς μας.
Σκεφτείτε απλά πόσοι τέτοιοι υπάρχουν και το χειρότερο... σε λάθος χέρια.

 

[Estranged]

καταλήγουν στον "κοινωνικό αυτοματισμό"... δηλαδή, που ισχυρίζονται ότι ΟΛΑ τα σκυλιά κάνουν αυτό, ή εκείνο... ή, η φυλή τάδε ή δείνα το παίζει έτσι ή αλλιώς...

Ν'αγιάσει το χεράκι σου ρε παιδάκι μου!

 

[east49]

Εγώ τρέμω Γιάννη τον 1 ή τον 2 που ανέφερες στο ποστ σου, που πωλούνται στο πετ της γειτονιάς μας.
Σκεφτείτε απλά πόσοι τέτοιοι υπάρχουν και το χειρότερο... σε λάθος χέρια.

Δεν νομιζω Μιχαλη οτι ενα pet shop μπορει να προμηθευσει κατι καλυτερο απο το 5.
Εδω εκτροφεια επωνυμα και 2 δεν βγαζουνε.....
Αυτο το 1 κ το 2 προκυπτουν απο επικελτικες εκτροφες κ γραμμες που καλλιεργουνται με σκοπο να βγαλουνε αυτο το 1-2.
Το δε χαρακτηριστικο του σωστου 1η 2 κατα την αποψη μου ειναι η λεξη κλειδι "ισορροπημενο"

 

[ISKENDER]

Στην δυο ανήκει φιλε east εχει δίκιο ο johnk.

Αυτα που περιγράφεις δεν ειναι και προς θανατον ειναι ενα κυρίαρχο
και ζόρικο σκυλί και μην ξεχνάμε και θυληκό. Και η δικιά μου η θυληκιά κάπου εκει βρισκεται απο την μια ειναι κορίτσι για σπιτι απο
την άλλη ολο εκπλήξεις.
Τα δύσκολα ειναι στην κατηγορία 1)+τυχών ελαττώματα (πχ φοβίες)

 

[east49]

Στην δυο ανήκει φιλε east εχει δίκιο ο johnk.

Αυτα που περιγράφεις δεν ειναι και προς θανατον ειναι ενα κυρίαρχο
και ζόρικο σκυλί και μην ξεχνάμε και θυληκό. Και η δικιά μου η θυληκιά κάπου εκει βρισκεται απο την μια ειναι κορίτσι για σπιτι απο
την άλλη ολο εκπλήξεις.
Τα δύσκολα ειναι στην κατηγορία 1)+τυχών ελαττώματα (πχ φοβίες)

Δεν νομιζω οτι σκυλια των κλασεων 1-2 μπορουν να εχουνε φοβιες.
Επισης νομιζω οτι ο ιδιος σκυλος αν μπορουσε να ζησει δυο ζωες με αλλα αφεντικα πιθανον να μεταπηδουσε κατηγορια.
Δλδ αυτο που θελω να πω υποθετικα ειναι οτι αν εγω τελικα "πηγαινα με τα νερα της" η απεφευγα την συγκρουση μαζι της να ηταν γαμωσκυλο με την βουλα κ να μας ειχε φαει ολους εδω μεσα......
Η οτι ενα σκυλι που ειναι της πρωτης κατηγοριας βρισκεται σε αυτην επειδη δεν δωθηκε σε καταλληλο ανθρωπο, κ αφεθηκε εκει de facto ως γαμοσκυλο.

 

[ISKENDER]

Ναι ο κατάλληλος ιδιοκτήτης μπορει να αλλαξει κατηγορία τον σκυλο.

Εγω πιστευω οτι στην 1 και στην δυο μπορείς να βρεις και με φοβίες
που συγκρούονται με την κυριαρχία και τα κανουν χειρότερο και
ποιο προβληματικό χαρακτήρα.

Η λεπτομέρεια που αναφέρεις οτι αν απέφευγες την σύγκρουση κτλ
οπως την αναφέρεις αλλάζει λιγο τα δεδομένα και ισος μεταπήδησε
στη κατηγορία ενα.

Περιμένουμε λεπτομεριες για την σύγκρουση και πως ξεκίνησε
και πως εξελίχθηκε γιατι καταλαβα οτι σύγκρουστηκατε.

 

[johnk]

...Εγω πιστευω οτι στην 1 και στην δυο μπορείς να βρεις και με φοβίες που συγκρούονται με την κυριαρχία και τα κανουν χειρότερο και ποιο προβληματικό χαρακτήρα....

Από το 2010 μέλος του φόρουμ... και ακόμα ψάχνω εκείνο το κουμπί με τα 1.000 likes...

 

[ptf]

Όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα που γράφετε, τα βλέπει ο εκτροφέας στους δύο μήνες που κρατά (συνήθως) ολόκληρη την τοκετοομάδα;