Θρηνόντας το χαμό ενός κατοικίδιου


Noela

Well-Known Member
25 Οκτωβρίου 2007
1.954
222
Παλλήνη
www.agilityadddicts.gr
Βρήκα αυτό το άρθρο. Είναι στα αγγλικά αλλά μου φάνηκε ενδιαφερόν. Είναι από το Helpguide.org. Αν δεν επιτρέπεται, σβήστε το.

Grieving the Loss of a Pet

Understanding and coping with the grief of losing a pet

Over 80% of American pet owners consider their pets to be members of the family, and well over half spend more time taking their pets to the vet than going to the doctor for themselves. They are also more likely to know the names of their neighbors’ pets than the names of their neighbors. Source: Sky Magazine.
Given the rich and intense relationships most pet owners share with their animal companions, the loss of a pet can be very painful. The loss of a beloved pet can trigger overwhelming feelings of grief and sadness. Physically, you might have trouble sleeping, lose weight, feel tired all the time or have difficulty focusing. Your feelings might surprise you, but shouldn’t if you consider all of the things your animal companion brought to your life, chief among them love and affection.
Grieving might take you to your spiritual and emotional edges, so it’s often tempting to try to avoid it. Yet the more you are willing to embrace your emotions, the better equipped you are to live and love fully.

Understanding sadness

It may come as a surprise that you feel so deeply about your pet. You may have been aware, but not mindful, of the many wonderful gifts your pet brought to your life. For many, the loss of a pet is the loss of a trusted companion. As you experience sadness and grief about the death of your pet, take time to consider your pet’s special place in your life. The questions below can help you understand why you are so sad and, hopefully, give you positive ways to remember your pet.

  • How did my pet come into my life?
  • What types of activities did we do together?
  • What important life moments did my pet see me through? (births, deaths, marriage, divorce, etc.)
  • How did being with my pet make me feel?
How is the loss of a pet similar to and different from the loss of a human friend or family member?

One important difference between pet loss and human loss is that pet loss is often not appreciated. Friends and family may ask “What’s the big deal? It’s just a pet!” There is also the assumption by many that pet loss shouldn’t hurt as much as human loss, because humans are supposedly more important than pets.
For someone who has truly loved a pet, however, the loss of that animal can feel just as devastating as a human loss, if not more. The very things that make animals different than humans often make them more endearing. An animal who doesn’t talk can’t pass judgment or give you the silent treatment or withhold companionship and love. For many, pets provide a source of unwavering love, affection and companionship. The qualities of a beloved pet are hard to match in human form. The loss of that companion can be heartbreaking.
The truth is that all losses, animal or human, can plunge you into despair and may signal the beginning of a profound spiritual-emotional journey. Like grief for humans, grief for animal companions can only be dealt with over time and in stages.

Coping with grief

Fortunately, you are endowed with the ability to cry, to rage, to wonder, to tell stories, and to reach out for comfort from another. The more you use these gifts, the easier it will be to find meaning in the loss.

You might also draw on your past experiences with loss to help you on your way through the grieving process. Some questions to consider:
How do you individually cope with loss?
  • What have you learned from other losses that will help you meet this loss gracefully?
  • What kind of support will help you deal with grief now and in the future?
“How shall I grieve?” is a question to be answered differently by each person. Here are some suggestions which might be helpful:


  • Pay attention to your feelings, even if you don’t understand them. Write about your feelings and talk with others about them.
  • Don’t assume that the current grief will be like previous ones. You are not the same person who grieved before (though old griefs may definitely come alive in new sorrows).
  • Listen to music, especially instrumental music that helps express your sorrow and move through it.
  • Create your own art, music and poetry to express your feelings. Don’t worry whether it is “good.” Just do it.
  • Move your body. Walk in the woods, exercise or take a yoga class. Anything that gets you moving for at least a short time during the day can help lift your spirits.
  • Spend some time with others who have lost pets. Check out the message boards and pet loss support groups at the end of this article. If your own therapist or clergy does not work well with the grief of pet loss, find someone who does.
Stages of grieving

Elisabeth Kubler-Ross’s book On Death and Dying, outlines the stages of grief and the emotions that typically go along with each stage.

  • Denial is a natural response to the shock of death. However well you understand the facts of death, it is still ultimately mysterious and often frightening. The more your pet has been a part of your life, the harder it can be to think about going on. Dealing with the realities of death can be much more difficult if you suppress your feelings of grief and loss.
  • Anger includes all of your expressions of unhappiness about the situation. Anger can focus on whatever or whoever you blame for death – even God. When anger is accepted and expressed safely, it can motivate action. If you get stuck in blame, guilt or bitterness, your anger can be destructive.
  • Bargaining includes your attempts to remain in control. Sometimes bargaining takes a magical-thinking slant, such as,”Okay, God, please bring back Fluffy and I’ll change this or that about myself,” or “If I throw myself into volunteer work, I won’t feel the loss.”
  • Depression is the psyche’s attempt to muffle the feelings of loss. Extreme sadness is often mixed with doubts and fears about the meaning and nature of life. Depression includes feelings like hopelessness and overwhelming sorrow. Your energy level can drop swiftly, rendering you unable to perform tasks we normally do easily.
  • Acceptance comes when you can finally feel and integrate all the feelings of loss: powerlessness to prevent death, loss of identity, sadness, gratitude, joy, hope, anger. Having faced loss, you appreciate every moment of life more. Sadder, wiser, more hopeful and appreciative, more grounded, more compassionate, you now have much more to give to others and ourselves.
The stages of grief are not orderly and precise, and sometimes the stages overlap. Even after you feel ‘healed,’ it’s quite possible to feel the old pain afresh. When other life events prove challenging, you might feel the loss all over again because you are faced again with the absence of the comfort your pet provided. Knowing the stages of the grief process will not make them easier to go through, but knowing that your feelings are similar to those of others who have experienced loss might make you feel less alone in your sadness.

How long does it take to grieve?

Every person experiences grief differently and on a unique time line. Often it depends on how willing you are to feel the grief and work through it. The more you try to repress your feelings, the longer the process might take.

Is it normal to feel depressed and in pain when grieving?

It is natural to feel depressed and in pain after losing a pet. Feelings of depression after death are like a wounded animal’s instincts to withdraw to a safe spot and “lick your wounds.” They can also be an indicator that your usual notions of faith and reality have been shattered, which can lead to deep questions about the meaning of life and impending death. Feelings of depression can be a cue that you need to slow down and allow yourself to feel the loss. You also need to find a way, when it is time, to move on with life.
While feelings of depression are normal after death, actual clinical depression is not. If the depressed feelings continue for a long time or if you are unable to return to normal activities, you should consider seeing a therapist and/or your clergy person.
 


Noela

Well-Known Member
25 Οκτωβρίου 2007
1.954
222
Παλλήνη
www.agilityadddicts.gr
How can I decide if it’s time to help my pet die?

In some cases, you might be asked to help your pet make a transition from life to death, with the help of your veterinarian. The choice of euthanasia for a pet usually comes after a diagnosis of a terminal illness and with the knowledge that the animal is suffering. Whatever the case, your choices for your pet should be informed by the care and love you feel for the animal.
The American Veterinary Medical Association has some guidelines for knowing when to consider the option of euthanasia. Important things to consider include:

  • Activity level – Does your pet still enjoys previously loved activities or is he/she able to be active at all?
  • Response to care and affection – Does your pet still interact and respond to love and care in the usual ways?
  • Amount of pain and suffering – Is your pet experiencing pain and suffering which outweigh any pleasure and enjoyment in life?
  • Terminal illness or critical injury – Have illness or injury prohibited your pet from enjoying life? Is your pet facing certain death from the injury or illness?
Accept the fact that euthanasia for a pet is highly personal decision that you should make with the support of your family and veterinarian. It might also be helpful to talk to your clergy person, therapist or other pet owners who have faced similar situations. You should be clear about the quality of life that is available for your pet, and your ability to live with your decision. If you do decide that ending the suffering is in your pet’s best interest, take your time to create a process that is as peaceful as possible for you and your pet.

How can I deal with the loss of my pet when family and friends devalue my loss?

Unfortunately, this is a very common situation. Your friends and family may not understand how you could be so upset about losing “just a pet." They may not understand because they don’t have a pet of their own or because they are unable to appreciate the companionship and love provided by a pet.
To do your best grieving, you need to stand up for yourself. That doesn’t mean arguing with others about whether or not your grief is appropriate, but it does mean accepting the fact that the best support for your grief may come from outside your usual circle of families and friends. Seek out others who have lost pets; they will appreciate the magnitude of your loss, and may be able to suggest ways of getting through the grieving process.

Should I have a funeral for my pet?

If you feel that a funeral would help you initiate the process of mourning and memorialize your pet’s life, you should have a funeral for your pet. Make your decision about a funeral based on what would be most helpful to you and others who loved the pet. For instance, if your pet was the beloved family dog, and you think a funeral would help your children say goodbye to the pet, it would probably be the right decision. If funerals generally depress you and you wish to do your grieving in another way, that is appropriate too.
If you choose to have a funeral, you can follow a traditional funeral format by inviting friends who knew your pet to your home, the woods, or another meaningful place. Use whatever poetry, spiritual readings, and/or music works best for you.
What about a memorial?

Rather than a funeral, you might have a memorial service for your pet. Again, this depends on your needs and desires. In addition to interment in a pet ceremony or cremation, possibilities include:

  • Creating a memorial in your home where you keep a photograph, a favorite pet belonging, flowers and any symbol of your relationship with your pet.
  • Giving to humane societies, programs that offer pet care to people who could not otherwise afford it, or other programs that have special meaning to you;
  • Creating a poem, piece of art or other work that expresses your love for your pet.
  • Sharing stories and memories about your pet with other family members and friends for the purpose of celebrating the love and joy your pet brought to your life.
Should I get a new pet right away?

Common wisdom says no, because pets are not interchangeable. Though it’s tempting to fill the void of one pet’s passing with another pet, most vets and grief counselors say it’s best to mourn the old pet so that the new one can be appreciated fully for its own sake, not as a replacement. That may mean choosing another type of pet or a different breed. Follow your instincts, you will know when it is right to bring a new animal companion into your life.
 


Alexia

Well-Known Member
10 Ιουνίου 2008
6.350
202
65
Brussels
dolceconspirito.com
Should I get a new pet right away?

Common wisdom says no, because pets are not interchangeable. Though it’s tempting to fill the void of one pet’s passing with another pet, most vets and grief counselors say it’s best to mourn the old pet so that the new one can be appreciated fully for its own sake, not as a replacement. That may mean choosing another type of pet or a different breed. Follow your instincts, you will know when it is right to bring a new animal companion into your life.
Το θέμα είναι σίγουρα προσωπικό και ο καθένας το αντιμετωπίζει με το τρόπο του.
Πέρσι έχασα στα ξαφνικά το westie μου Τιτα από κλειστή πυομήτρα, την εγχειρίσαμε αλλά ήταν αργά. Περιττό να σας πω τι κλάμα έπεσε από όλα τα μελή της οικογένειας.
Μετά από 2,5 εβδομάδες υιοθετήσαμε από εκτροφείο τη Sue, ένα Westie "συνταξιούχο" σχεδόν 5 χρονών και 4 μήνες μετά ήρθε και η Toya το κουτάβι westie. Δεν περιμέναμε να μας αντικαταστήσουν την Τιτα, απλώς μας άρεσε αυτή η φυλή. Μπορεί στην εμφάνιση να μοιάζουν αλλά το καθένα έχει το δικό του χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δεν μετανοιωσαμε που ξαναπήραμε westie ούτε που ήρθαν τόσο γρήγορα μετά το θάνατο της Τιτας.
 


Noela

Well-Known Member
25 Οκτωβρίου 2007
1.954
222
Παλλήνη
www.agilityadddicts.gr
Συχνά όμως το επόμενο ζώο αδικείται. Είχα πάει μια φορά σε ένα σπίτι που είχανε ένα λαμπ, νεόφερτο. Συνέχεια το συγκρίνανε με το παλιό, και πόσο πιο καλό ήταν το παλιό και όλο το όνομά του άκουγα. Λες και μπορείς να συγκρίνεις ένα κουτάβι με ένα σκυλί μαθημένο χρόνια στις οικογενειακές συνήθειες. Ένιωσα πολύ άσχημα για το νέο λαμπ. :(
 


Alexandra

Well-Known Member
29 Ιανουαρίου 2008
794
1
Athens
Βασικά εμένα μου φαίνεται δύσκολο να έχω ένα σκυλί που θα μου θύμιζε έντονα εμφανισιακά το προηγούμενό μου.

Πολύ καλό άρθρο:)
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.324
30
43
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Εγώ πάλι είμαι διχασμένη. Απ' τη μια θα ήθελα ένα σκύλο ολόιδιο με το παιδί όταν έρθει η μαύρη ώρα να το χάσω... απ' την άλλη κανένας σκύλος δε θα μπορούσε να είναι σαν κι αυτό!
 


Milou

Well-Known Member
5 Μαρτίου 2008
1.019
1
Αθήνα
Παιδιά ίσως γελάσετε αλλά δεν μπορώ να το διαβάσω όλο γιατί κάθε φορά με πιάνουν τα κλάματα :(:(
 




Milou

Well-Known Member
5 Μαρτίου 2008
1.019
1
Αθήνα
Εκεί είναι το θέμα δεν κλαίω απαραίτητα για τον δικό μου αλλά γενικότερα για όλα τα σκυλιά και τον πόνο που έχει ο κάθε ιδιοκτήτης...

Ούτε το μήνυμα της Liajoe στο δικό της θέμα δεν κατάφερα να διαβάσω όλο.

Να σου πώ, την φίλη σου ψυχολόγο, μήπως έχεις το τηλ της;;:D:D:paja1::paja1:
 




Alexia

Well-Known Member
10 Ιουνίου 2008
6.350
202
65
Brussels
dolceconspirito.com
Συχνά όμως το επόμενο ζώο αδικείται. Είχα πάει μια φορά σε ένα σπίτι που είχανε ένα λαμπ, νεόφερτο. Συνέχεια το συγκρίνανε με το παλιό, και πόσο πιο καλό ήταν το παλιό και όλο το όνομά του άκουγα. Λες και μπορείς να συγκρίνεις ένα κουτάβι με ένα σκυλί μαθημένο χρόνια στις οικογενειακές συνήθειες. Ένιωσα πολύ άσχημα για το νέο λαμπ. :(
Αν το συγκρινεις η όχι δεν νομίζω ότι εξαρτάται από την εμφανισιακη ομοιότητα. Απλά είναι λάθος των σκυλογονιών.
Τα δικά μου τα χαίρομαι και τα 2 γιατί είναι όπως είναι και δεν σκέφτηκα ποτέ να τα συγκρίνω με τη προηγούμενη σκυλιτσα ούτε έχουν αλλάξει την εικόνα της στην μνήμη μου.
 




Mimas

Member
26 Φεβρουαρίου 2008
15
0
πολύ καλό το άρθρο και πρίν 10 μέρες περίπου έπρεπε να πάρω εγώ την απόφαση για το πότε θα "κοιμίσω" το φίλο μου.
Τελικά και σύμφωνα με το άρθρο καλά μάλλον έπραξα.

Όσο για την σύγκριση είναι τελείως λάθος και άδικο για το επόμενο.
Για τον άν θα έπαιρνα ίδια ράτσα (ΑΝ ξαναέπαιρνα) είναι δύσκολη απόφαση για μένα, ίσως καλύτερα άλλη ράτσα για να μην μου τον θυμίζει.
 


xritaki

Well-Known Member
7 Ιουνίου 2008
1.724
1
Ασε Μιλου.. το καημενο το πληκτρολογιο εχει παπαριασει τις μερες αυτες.. μα ειναι δυνατον..
Μονο η σκεψη οτι ζουν και μετα το θανατο με βοηθαει. εντωμεταξυ αθεη ειμαι εν γενει αλλα ειναι αδυνατον να δεχτω πως ;υτοι που αγαπω και δεν ειναι εδω δεν υπαρχουν-διχασμος γιατρε?
Στο βιβλιο του Αθανασια ο Κουντερα ελεγε οτι υπαρχει η μεγαλη και η μικρη αθανασια. Τη μεγαλη την επιζητουν οι ανθρωποι και την πετυχαινουν μεσω της δημιουργιας μεγαλων εργων και την εξασφαληση μιας θεσης στην ιστορια.
Την μικρη την πετυχαινουν μεσω της μνημης των ανθρωπων που τους αγαπησαν. Οποτε οταν με πιανουν οι πανικοι του αθεου σκεφτομσι οτι οσο συτοι που αγαπησα ειναι κομματι της μνημης μου και της καρδιας μου τοσο θα ειναι εδω, υπαρχουν
 


eadie

Well-Known Member
8 Σεπτεμβρίου 2008
246
0
αθηνα
πριν απο 4 μηνες εχασα ενα γιορκσαιερ.εκλαιγα ενα μηνα ασταματητα.(οπως και ολη η οικογενεια μου) πριν απο 1,5 μηνα ηρθε στην ζωη μου η ιντη ενα μαλτεζακι.δεν μπορω να συγκρινω τα 2 σκυλακια μεταξυ τους.πρωτα απο ολα το καθενα εχει τον χαρακτηρα του και δευτερον το ενα ηταν 4 ετων το αλλο ειναι 3,5 μηνων.αλλοι μου ειπαν πως βιαστηκα να το ''αντικαταστησω'' αλλα δεν ειναι ετσι.δεν μιλαμε για αντικατασταση.δεν ειναι κινητο,το εχασα θα παρω αλλο!!!!!! οχι !!!! εκλαιγα και ενιωθα πολυ μονη,γιατι ηταν η φιλεναδα μου..........αποφασισα να παρω αλλο σκυλακι γιατι πιστευω πως με ενα θανατο δεν τελειωνει μια ζωη.ηξερα πως η ντιντη μου θα με βλεπει απο εκει ψηλα και θα χαιρεται που εχω ενα αλλο σκυλακι,που εχω παρεα.......ξερει ποσο την αγαπουσα,οπως και την ιντη μου αγαπω και θα μπορουσα να αγαπαω 500 σκυλακια αν τα ειχα και τα μεγαλωνα.και μια φιλη μου εχασε τον σκυλο της και απο τοτε ορκιστηκε πως δεν θελει να το ξαναπερασει αυτο.σεβαστο και αυτο! ξερουμε πως η ζωη των μικρων μας φιλων ειναι τοσο συντομη,αλλα μας δινουν τοση χαρα και αγαπη!!!!!!!!! ας τα φροντισουμε και ας τα αγαπησουμε οπως τους αξιζει!!!!!
 


Noela

Well-Known Member
25 Οκτωβρίου 2007
1.954
222
Παλλήνη
www.agilityadddicts.gr
Έχω ζήσει χαμό κατοικιδίων αλλά ποτέ χαμό (θάνατο) σκύλου που σίγουρα δε συγκρίνεται. Έχοντας χάσει (κυριολεκτικά) τη σκύλα μου, ακόμα κλαίω μετά από ενάμιση χρόνο. Μέχρι και ξεσπάω σε κλάμματα και σε άσχετες φάσεις, πράγμα που με φέρνει σε δύσκολη θέση. Πιστεύω όμως ότι παρά τον πόνο, μετά από επικείμενο θάνατο θα ξαναέπαιρνα σκυλί και σχετικά σύντομα. Φυσικά και δε μιλάω για αντικατάσταση αλλά για κάτι που θα σε βοηθήσει να ξαναπατήσεις στα πόδια σου. Να νοιαστείς για κάτι που σε έχει ανάγκη και θα πρέπει να βάλεις πίσω τη θλίψη σου για να το φροντίσεις. Θα σε κάνει να ξαναχαμογελάσεις στη δύσκολη αυτή περίοδο. Όσος και αν είναι ο πόνος δεν αντισταθμίζει την ευτυχία, τις καλές στιγμές και την ολοκλήρωση που σου προσφέρει ένας σκύλος σε όλη του τη ζωή. Άνθρωποι φεύγουν από δίπλα μας και η ζωή μας συνεχίζεται.
 


galazio

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2008
3.733
7
Έχω ζήσει χαμό κατοικιδίων αλλά ποτέ χαμό (θάνατο) σκύλου που σίγουρα δε συγκρίνεται. Έχοντας χάσει (κυριολεκτικά) τη σκύλα μου, ακόμα κλαίω μετά από ενάμιση χρόνο. Μέχρι και ξεσπάω σε κλάμματα και σε άσχετες φάσεις, πράγμα που με φέρνει σε δύσκολη θέση. .
πιστευω (αν και δεν μου εχει συμβει για να ειμαι σιγουρη) , οτι αυτο ειναι χειροτερο απο τον θανατο, γιατι με τον θανατο, το γεγονος ειναι δεδομενο και δεν υπαρχουν περιθωρια στο μυαλο μας για σκεψεις, αμφιβολιες, ελπιδες, απογοητευση, οπως γινεται με το χασιμο ενος σκυλου, που παντα σκεφτομαστε αυτο το "ισως"( ειτε θετικο ειτε αρνητικο) και δεν μπορουμε να ησυχασουμε.
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.324
30
43
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Συμφωνώ...
Απ' την άλλη υπάρχει πάντα και η ιδέα "μπορεί κάπου να ζει ΚΑΛΑ".
Είναι πολύ δύσκολο...
Έφη να ξέρεις ότι υπάρχει ένα σωρό κόσμος που όποτε βλέπει κανελί ημίαιμο θηλυκό στο δρόμο τσεκάρει να δει μήπως είναι η Noela. Στο υπογράφω.
Κάτι δεν είναι κι αυτό? :)
 


liajoe

Well-Known Member
Έχω ζήσει χαμό κατοικιδίων αλλά ποτέ χαμό (θάνατο) σκύλου που σίγουρα δε συγκρίνεται. Έχοντας χάσει (κυριολεκτικά) τη σκύλα μου, ακόμα κλαίω μετά από ενάμιση χρόνο. Μέχρι και ξεσπάω σε κλάμματα και σε άσχετες φάσεις, πράγμα που με φέρνει σε δύσκολη θέση. Πιστεύω όμως ότι παρά τον πόνο, μετά από επικείμενο θάνατο θα ξαναέπαιρνα σκυλί και σχετικά σύντομα. Φυσικά και δε μιλάω για αντικατάσταση αλλά για κάτι που θα σε βοηθήσει να ξαναπατήσεις στα πόδια σου. Να νοιαστείς για κάτι που σε έχει ανάγκη και θα πρέπει να βάλεις πίσω τη θλίψη σου για να το φροντίσεις. Θα σε κάνει να ξαναχαμογελάσεις στη δύσκολη αυτή περίοδο. Όσος και αν είναι ο πόνος δεν αντισταθμίζει την ευτυχία, τις καλές στιγμές και την ολοκλήρωση που σου προσφέρει ένας σκύλος σε όλη του τη ζωή. Άνθρωποι φεύγουν από δίπλα μας και η ζωή μας συνεχίζεται.
Λυπάμαι Νοέλα :( καλή δύναμη.
 


kango1

Well-Known Member
27 Σεπτεμβρίου 2007
11.313
16
ATHENS
Eγώ όταν έχασα το μαλτεζάκι μου έλεγα ότι κανένα σκυλί δεν θα το αντικαθεστισει..
Αργότερα κατάλαβα ότι όλα τα σκυλάκια είναι ψυχούλες και όλα αγαπιούνται με νέες ιστορίες και νέα χαμογελα χαζεύοντας τα..
Είναι πραγματικά οδυνηρός ένας χαμός ξαφνικός..
Αλλα ποτε.. μα ποτε.. δεν χάνονται από το μυαλό μας..
Κάθε ένα είναι ξεχωριστό..
Ισως σκέφτομαι σε κάποια φάση στην ζωή μου να πω πιο ήταν τελικά το πιο αγαπημένο μου..
Αυτήν την στιγμή πιστεύω ότι ο μικρός ,μετά.., δεν θα αγαπήσω κανένα άλλο σκυλί τόσο, γιατί τον θεωρώ ξεχωριστό..
 


Στατιστικά Forum

Θέματα
33.223
Μηνύματα
897.708
Μέλη
19.995
Νεότερο μέλος
lindaTheDog