Απο μικρη λατρευα τα σκυλακια και ηθελα να αποκτησω ενα!
Σε ενα ταξιδι λοιπον του πατερα μου στην Χιλη ειχαν προσφερθει μια πολυ γνωστη οικογενεια της χωρας αυτης, να χαρίσει στον πατερα μου ενα πανεμορφο κανισακι μολις 25 ημερων βερυκοκι αρσενικό! Φανταστείτε οτι το δωματιο που ζουσαν τα υπολοιπα μωρακια με τους γονεις τους ηταν 100τμ με ολη τη χλιδη που θα μπορουσε να εχει ενα κουταβι σαν κι αυτο!!! Βγάζοντας ολα τα απαραιτητα πιστοποιητικα ο πατερας μου, μου το εστειλε στην Ελλαδα αεροπορικος! Δεν μπορειτε να φανταστείται την μεγαλη μου χαρα μολις το πηρα στην αγκαλια μου...με φιλουσε συνεχως και δεν ξεκολλαγε απο πανω μου!
Ηταν πολυ παιχνιδιαρης και ηθελε να ειναι παντα καθαρος! Να φανταστειτε οσο καιρο το είχαμε δεν ειχε φαει ποτε του κονσερβοειδη τροφές παρα μόνο ιδιαίτερο μαγειρευτο φαγητό!!! Ήταν όλη μου η ζωη αυτο το πλασματάκι!
Κάθε απόγευμα που σχόλαγα απο το σχολείο μου το πήγαινα βόλτα μαζί με μια φίλη της οποίας το δικό της ήταν
θηλυκό.
Εκείνη το βράδυ (στα 2,5 χρόνια του), του μοιρέου γεγονότος, ηταν πολυ χαρουμενο χωρις να ξερω το γιατι! Στον δρόμο λοιπόν ήρθε δίπλα μου ένας με εναν σκύλο τεραστείων διαστασεων μυριζοντας το δικό μου! Τον παρακαλεσα να φυγει μακρυα για να μην τσακωθούν. Αυτος σαν να με αγνόησε λέγοντας μου πως το δικό του ειναι προβατο! Μυριζοντας λοιπον την αλλη σκυλιτσα της φίλης μου (
η οποία ήταν αδιαθετη) άρπαξε το μωράκι μου χτυπώντας το αλύπητα κατω! Δεν μπορεσα να το σωσω με τιποτα! Ημουν σε μια στιγμη πανικου!!! Οταν σταματησε να το ξεσκιζει το πεταξε μακρυα σαν λυσσασμένο το παλιοσκυλο! Το αφεντικο του χωρις να καταλαβω εγω τιποτα εφυγε μαζι με αυτο! Το σκυλακι μου ουρλιαζε απο τους πονους και ετρεμε τοσο που οταν επιχείρησα να το παρω αγκαλια για να φυγουμε ξεσπασε πανω μου απο τον πονο δαγκωνοντας με!
Αμεσως το πηγα σε μια κλινικη κτηνιατρικη! Εκει μου ειπε η γιατρος οτι εχει ριξη σπλινας και τα πνευμονακια του ειναι σαν δαντελα απο τα δοντια του αλλου σκυλου! Οση ωρα ημουν εκει τον κρατουσε στην ζωη με οξυγονο! Δεν μπορειτε να φανταστειτε το βλεματακι του σαν με κοιτουσε θελοντας να μου μιλησει και να μου πει ΣΩΣΕΜΕ! Η γιατρος μου ειπε πως μπορει να ζησει μονο με οξυγονο και θα ειναι παραλητο! Σε καμια περιπτωση δεν δεκτηκα κατι τετοιο βαναυσο! Φουσκωνε σαν μπαλονι οταν προσπαθουσε να αναπνευσει δεν θα αντεχα αυτη την κατασταση...
Ηταν οτι πιο ασχημο εχω ζησει ποτε στην ζωη μου!!! Και θελω να επικεντρωσω το ενδιαφερον μου σε αυτους τους κακους ανθρωπους που ευχαριστιουνται βλεποντας τον σκυλο τους σε παλη! Ειναι φρικτο...
Φιλοι μου, σας εκλυπαρω να προσεχετε τα μικρα σας ζωακια οταν τα βγαζετε βολτα καλυτερα απο τα ματια σας...
Εγω απο τοτε δεν είχα ξαναπαει βολτα σκυλο και ας εχουν περασει 7 χρονια!
Τώρα με το νέο μου σκυλάκι είμαι πολύ φοβησμένη στο δρόμο...τί να κάνω? Δεν ήταν και λίγο αυτό που πέρασα στα 14 χρόνια μου!!!
Η γλυκιά του φατσούλα είναι μέσα στην καρδιά μου και θα είναι για πάντα!!!!!!!!!!!
Ελπίζω τώρα να βλέπει το μωράκι μου και να χαίρεται που ανανεώθηκα κάπως...
αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα τον ξεχάσω!!!
