Πίτμπουλ δάγκωσε το Μουφ!

[Ghostdoc]

στα περι κοινωνικης ενταξης και αποδοχης...δεν γουσταρω κανεις να ερχεται να χαιδεψει τον σκυλο μου,οπως δεν γουσταρω να πιασει κανεις τον κωλο της γυναικας μου,οσο φιλικος και να ειναι...πρεπει καποια στιγμη ο κοσμος να μαθει να σεβεται την προσωπικοτητα του αλλου και την ιδιοκτησια του,χωρις να κανει διαχωρισμους σημαντικοτητας κατα το προσωπικο του δοκουν...

Οι δυο κώλοι διαφέρουν. Εξάλλου, αν η γυναίκα σου του κουνηθεί, γουστάρεις δε γουστάρεις τον ήπιες..
αλλα και στο σκύλο μου φαίνεται πως λάθος είσαι. Αν δε θελουμε να τον αγγίζει κανείς, που είναι βεβαια αντικοινωνικό αλλα αναφαίρετο δικαίωμα μας, θα πρέπει να τον κυκλοφορούμε με ταμπελάκι στη ράχη όπως στα υαλοπωλεία- ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ. Εννια στους δεκα χαιδεύουν με θετική πρόθεση και δε μπορούν να γνωρίζουν τις δικές μας επιθυμίες

 

[mareco]

Αν δε θελουμε να τον αγγίζει κανείς, που είναι βεβαια αντικοινωνικό αλλα αναφαίρετο δικαίωμα μας, θα πρέπει να τον κυκλοφορούμε με ταμπελάκι στη ράχη όπως στα υαλοπωλεία- ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ. Εννια στους δεκα χαιδεύουν με θετική πρόθεση και δε μπορούν να γνωρίζουν τις δικές μας επιθυμίες

Ποιανού αναφαίρετο δικαίωμα είναι, να απλώνει χέρι προς τον σκύλο μου, χωρίς να πάρει την έγγραφη άδειά μου, από ένα χιλιόμετρο μακριά;

 

[reinmeister2]

Οι δυο κώλοι διαφέρουν. Εξάλλου, αν η γυναίκα σου του κουνηθεί, γουστάρεις δε γουστάρεις τον ήπιες..
αλλα και στο σκύλο μου φαίνεται πως λάθος είσαι. Αν δε θελουμε να τον αγγίζει κανείς, που είναι βεβαια αντικοινωνικό αλλα αναφαίρετο δικαίωμα μας, θα πρέπει να τον κυκλοφορούμε με ταμπελάκι στη ράχη όπως στα υαλοπωλεία- ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ. Εννια στους δεκα χαιδεύουν με θετική πρόθεση και δε μπορούν να γνωρίζουν τις δικές μας επιθυμίες

"..πρεπει καποια στιγμη ο κοσμος να μαθει να σεβεται την προσωπικοτητα του αλλου και την ιδιοκτησια του,χωρις να κανει διαχωρισμους σημαντικοτητας κατα το προσωπικο του δοκουν..."

 

[Ghostdoc]

Ποιανού αναφαίρετο δικαίωμα είναι, να απλώνει χέρι προς τον σκύλο μου, χωρίς να πάρει την έγγραφη άδειά μου, από ένα χιλιόμετρο μακριά;

Στην περιπτωση αυτη κανενός γιατι απ ότι διαβάζω υποθέτω ότι θα του κοπεί το χέρι σύρριζα πριν προλάβει να αγγίξει μια του τρίχα.

 

[mareco]

Η σωστή απάντηση είναι "κανενός". Τελεία.

Δεν ξέρω που διαβάζεις αυτά που διαβάζεις, για να βγάλεις τα συμπεράσματα που βγάζεις, αλλά θα μπορούσες έστω να σκεφτείς, ότι μπορεί ο σκύλος μου, να είναι πχ φουλ φοβικός. Να τρέμει το φυλλοκάρδι του και να χέζεται πάνω του, κάθε φορά, που κάποιος έξυπνος, θα το θεωρούσε καλή ιδέα, να απλώσει το ξερό του. Τότε κι αν θα του κοβόταν σύρριζα...

 

[Ghostdoc]

"..πρεπει καποια στιγμη ο κοσμος να μαθει να σεβεται την προσωπικοτητα του αλλου και την ιδιοκτησια του,χωρις να κανει διαχωρισμους σημαντικοτητας κατα το προσωπικο του δοκουν..."

Μαζί σου, δεν αντιλέγω, αν προσεξες χαριτολογώντας σχολίασα. Αυτα όμως σε θεωρητικό επίπεδο, στα χαρτιά που λέμε. Στην πράξη το να εφαρμοστεί είναι ανέφικτο και αν όχι ανέφικτο πάντως εξαιρετικά κουραστικό, ειδικά αν κυκλοφορείς οπως εγώ σε πολυσύχναστα μέρη. Προσωπικά, είμαι επιλεκτικός, δεν αρνούμαι σε όλους και δεν αφήνω όλους, τα σκυλιά μου με βοηθάνε στο "ξεσκαρτάρισμα" Σε καμία πάντως περίπτωση δε θα μιλησω σε καποιον αυστηρά ή επικριτικά εάν αυθόρμητα ακουμπήσει το σκύλο μου .

 

[Piou]

Σκέφτομαι την εικόνα. Να παλεύεις να συγκρατήσεις ένα αγριόσκυλο (ημίαιμο ή ράτσας), να αγκομαχάς να το "φέρεις βόλτα" με το λουρί και ο άλλος να περνάει στους 20 πόντους, γιατί ο νόμος θεωρητικά είναι με το μέρος του. Δεν υπάρχει άλλη λύση, αφού τα εξαντλήσαμε όλα! Εαν ο ευρισκόμενος εν δικαίω, δεν υποχωρεί 1 μέτρο, να γίνει ευθανασία στον ζόρικο σκύλο.

Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει στις περισσότερες δυτικές "πολιτισμένες" χώρες, και αυτό ακριβώς είναι που δεν θέλω να δώ ποτέ στην δική μας.

Μόνο εμένα μου φαίνεται κάπως να χαρακτηρίζεις σε ένα σκυλοφόρουμ επιθετικό ένα αρσενικό που δεν του μυρίζουν καλά τα χνώτα ενός άλλου αρσενικού ή ένα θηλυκό που δεν του αρέσουν τα χνώτα ενός άλλου θηλυκού?

Δεν είναι άσχετο και δεν έχεις άδικο. Και σε εμένα φαίνεται κάπως. Και εγώ το θεωρώ φυσιολογικό να αρπαχτούν πού και πού δυό σκυλιά, απο την στιγμή που κανένα δεν κάνει ζημιά στο άλλο πέραν καμμιας γρατζουνιάς.
Αλλα πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε οτι η συντριπτική πλειοψηφία του μη κυνοφιλου πληθυσμού και ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που έχουν σκύλο δεν θα το καταλάβει και δεν θα το αποδεχτεί ποτέ, δεν θα αποκτήσει ποτε την ψυχραιμία και την εμπειρία που χρειάζεται για να αποδεχτεί σκυλοκαυγάδες και σκυλοτσαμουκάδες ως φυσιολογικούς. Και οι νόμοι φτιάχνονται γι αυτούς, για την συντριπτική πλειοψηφία, και όχι για μερικούς γραφικούς που τους αρέσει να ταλαιπωρούνται.

Δείτε τί έγινε σε όλες σχεδόν τις δυτικές χώρες. Απέχουμε νομίζετε πολύ απο απαγορεύσεις "επικίνδυνων" φυλών και ευθανασίες "επικίνδυνων" σκύλων ;

 

[Ghostdoc]

Η σωστή απάντηση είναι "κανενός". Τελεία.

Δεν ξέρω που διαβάζεις αυτά που διαβάζεις, για να βγάλεις τα συμπεράσματα που βγάζεις, αλλά θα μπορούσες έστω να σκεφτείς, ότι μπορεί ο σκύλος μου, να είναι πχ φουλ φοβικός. Να τρέμει το φυλλοκάρδι του και να χέζεται πάνω του, κάθε φορά, που κάποιος έξυπνος, θα το θεωρούσε καλή ιδέα, να απλώσει το ξερό του. Τότε κι αν θα του κοβόταν σύρριζα...

Κινούμαστε σε διαφορετικές συχνότητες επομένως θεωρώ φυσικό να μην υπαρχει σύμπτωση απόψεων και ιδεών. Τα συμπερασματα μου τα αντλώ απο τις εμπειρίες και γνώσεις μου, δε σου ζητησα να πράξεις όπως εγώ, κόψε και χέρια και πόδια αν θες ελευθερα απο μένα.

 

[ntoulis]

Οι δυο κώλοι διαφέρουν. Εξάλλου, αν η γυναίκα σου του κουνηθεί, γουστάρεις δε γουστάρεις τον ήπιες..

μην του κουνηθει ''ο αντρας σου'' μονο ,
και ολα τα αλλα θα την βρεις την ακρη
(γενικα λεμε ε)

 

[Orilis]

...Αν δε θελουμε να τον αγγίζει κανείς, που είναι βεβαια αντικοινωνικό αλλα αναφαίρετο δικαίωμα μας, θα πρέπει να τον κυκλοφορούμε με ταμπελάκι στη ράχη όπως στα υαλοπωλεία- ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ. Εννια στους δεκα χαιδεύουν με θετική πρόθεση και δε μπορούν να γνωρίζουν τις δικές μας επιθυμίες

Ο Ρας είναι ο πρώτος μου σκύλος, αλλά ανέκαθεν μου άρεσαν τα σκυλιά. Τα μόνα σκυλιά όμως που χάιδευα πάντοτε χωρίς να ρωτήσω (ή να ξαναρωτήσω) κανέναν ήταν (και είναι) είτε σκυλιά συγγενών ή φίλων και γνωστών και τα αδέσποτα. Όσο με θυμάμαι, ένα σκύλο με αφεντικό που δε γνώριζα, πάντα ρωτούσα αν επιτρέπεται να χαϊδέψω, όσο φιλικό και να μου φαινόταν το σκυλί κι ο ιδιοκτήτης του. Μάλιστα πάει τόσο πίσω η συμπεριφορά αυτή που δεν ξέρω αν μου την καλλιέργησαν οι γονείς μου ή αν το υιοθέτησα από μόνη μου.

Κι από σκυλογνώσεις... ε! Δε με λες και πρώτο πράγμα.

 

[Ghostdoc]

Χαίρομαι γι αυτο, κάνεις το σωστό. Κι εγώ το ίδιο κάνω. Δυστυχως, αυτο δεν είναι ο κανόνας, τουλάχιστον στην περιοχή που εγώ ζω και κινούμαι. Το σχόλιο μου περισσότερο αφορά το πως θεωρώ οτι ειναι σωστό να αντιδράσω εάν δεν τεθεί η σχετική ερώτηση πριν το χάδι. Η απάντηση που εγώ δίνω και εφαρμόζω είναι να αντιδρώ με ευγένεια και φιλική διάθεση.

 

[Estranged]

Δεν είναι άσχετο και δεν έχεις άδικο. Και σε εμένα φαίνεται κάπως. Και εγώ το θεωρώ φυσιολογικό να αρπαχτούν πού και πού δυό σκυλιά, απο την στιγμή που κανένα δεν κάνει ζημιά στο άλλο πέραν καμμιας γρατζουνιάς.
Αλλα πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε οτι η συντριπτική πλειοψηφία του μη κυνοφιλου πληθυσμού και ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που έχουν σκύλο δεν θα το καταλάβει και δεν θα το αποδεχτεί ποτέ, δεν θα αποκτήσει ποτε την ψυχραιμία και την εμπειρία που χρειάζεται για να αποδεχτεί σκυλοκαυγάδες και σκυλοτσαμουκάδες ως φυσιολογικούς. Και οι νόμοι φτιάχνονται γι αυτούς, για την συντριπτική πλειοψηφία, και όχι για μερικούς γραφικούς που τους αρέσει να ταλαιπωρούνται.

Δείτε τί έγινε σε όλες σχεδόν τις δυτικές χώρες. Απέχουμε νομίζετε πολύ απο απαγορεύσεις "επικίνδυνων" φυλών και ευθανασίες "επικίνδυνων" σκύλων ;

Δυστυχώς, όχι απλά το έχουμε συνειδητοποιήσει αλλά μας έχει γίνει βίωμα και φόβητρο. Και για το μη κυνόφιλο πληθυσμό ίσως δε μπορούν να γίνουν πολλά, μεταξύ σκυλοϊδιοκτητών όμως είναι θέμα (εγκληματικής) άγνοιας. Και εφόσον κι αυτοί επέλεξαν να εισέλθουν στον σκυλοκόσμο δεν έχουν υποχρέωση να μορφωθούν σχετικά?

Η πλειοψηφία δε (εάν δεχτούμε ότι είναι αυτή που λες), δεν είναι αναγκαίο να παραμείνει πλειοψηφία εσαεί, και στο χέρι όσων έχουν κάποιος γνώσεις παραπάνω είναι να περάσουν τις πληροφορίες και σε αυτούς δεν τις κατέχουν. Όχι απλά στο χέρι τους, αλλά υποχρέωσή τους το βρίσκω.

Όσο για το τελευταίο σκέλος του ποστ σου, επειδή δεν απέχουμε τρομάζουμε και παίρνουμε τόσο κατάκαρδα τους χαρακτηρισμούς και τις γενικεύσεις που βλέπουμε σε θρεντ σαν αυτό.

Για την ιστορία, πάλι άσχετο, παρόλο που ο τζαναμπέτης είναι ο πρώτος σκύλος για τον οποίο έχω την πρώτη και τελευταία κουβέντα, δεν είναι ο πρώτος που βολτάρω. Και τον πιο ήρεμο χαζομπαλά και αγαπούλη σκύλο που βόλταρα πάλι δεν τον άφηνα να περνάει μούρη με μούρη με άγνωστα σκυλιά. Κι ας ήταν συνήθως αυτός που μάλλον θα κέρδιζε εάν εμπλεκόταν σε διένεξη λόγω τάξης μεγέθους. Αν και αυτόν τον έκοβα μάλλον να πεθάνει κάποιον στα φιλιά ως αντιμετώπιση επίθεσης.

 

[Orilis]

Σε σκυλοβόλτα με συμφορουμίτισσα, έχουμε σταματήσει λίγο, εχουμε πιάσει κουβεντούλα, εγω καθισμένη σε κάτι σκαλάκια κι αυτή μπροστά μου με πλάτη στο δρόμο. Τα σκυλιά μας δίπλα στην καθεμία. Ξαφνικά έρχεται μια άγνωστη κοπέλα, πίσω από τη συμφορουμίτισσα και αρπάζει το μικρόσωμό σκυλί της (το δικό μου το μεγαλόσωμο ούτε να το κοιτάξει) και το παίρνει αγκαλιά βγάζοντας ταυτόχρονα επιφονηματα θαυμασμου. Η συμφορουμίτισσα, κάγκελο, κι ευτυχως γιατί ποιος ξέρει πως θα τη στόλιζε, Εγώ ευγενικά και ξινά ταυτόχρονα της είπα "Ξέρετε, ποτέ δεν χαϊδεύουμε, πόσο μάλλον να αγκαλιάσουμε ένα σκύλο χωρίς να ρωτήσουμε το συνοδό του". Καλά, εχει περάσει και καιρός, μπορεί να μην ήταν επακριβως τα λόγια, πάντως αυτό ηταν το νόημα. Η άγνωστη κοπέλα, πέραν του ότι έμεινε παγωτό, αμφιβάλω αν κατάλαβε γιατί της έγινε η παρατήρηση.

 

[Piou]

Η πλειοψηφία των ασχέτων ακόμα και στα πολύ βασικά, με σκύλο ή χωρίς, είναι κατα την γνώμη μου συντριπτική και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει στο άμεσο μέλλον, έως ποτέ.
Δεν σημαίνει αυτό να παραιτηθούμε απο την προσπάθεια ενημέρωσης και διαπαιδαγώγησης, αλλα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές οτι ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει τί του γίνεται και δεν θα μάθει ποτέ.
Το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι να μάθει η πλειοψηφία να ακολουθεί πέντε βασικά πράγματα, έναν μπούσουλα, χωρίς καν να ξέρει ή να καταλαβαίνει γιατί. Απο μόδα ας πούμε, γιατί "έτσι πρέπει".
Υποχρέωση της μειοψηφίας των λίγων που ξέρουν είναι κατα την γνώμη μου πρώτα να περάσουν την σκυτάλη στην επόμενη γενιά, να διατηρήσουν αυτή την μειοψηφία για να μην σβήσει εντελώς, και να προσπαθήσουν να διαδώσουν σωστές πρακτικές σαν μόδα.
Να μορφωθεί η πλειοψηφία, να αποκτήσει γνώση και συνείδηση του τί κάνει και γιατί το κάνει, κατα την γνώμη μου μπορούμε να το ξεχάσουμε για έναν απλό λόγο : δεν τους ενδιαφέρει.

 

[Estranged]

Δε διαφωνώ καθόλου, αλλά το ότι δεν τους ενδιαφέρει δε μας ενοχλεί. Οι ηθικοί και κοινωνικοί κανόνες, η επιρροή του κοινωνικού περιγύρου και οι νόμοι (και η εξέλιξη αυτών ανά τους αιώνας) για αυτό το λόγο υπάρχουν: για να επιβάλλουν το λογικό και safe για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη σε αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει τίποτα παραπάνω από την παρτάρα τους. Όπως είπες, όσο μπορούμε προσπαθούμε να ενημερώσουμε ώστε να αλλάξουμε ότι είναι δυνατόν να αλλάξουμε και να περάσουμε τη σκυτάλη, μια διαδικασία που είναι εξαιρετικά χρονοβόρα.

Το να είσαι ρεαλιστής και να ξέρεις ότι ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει τι του γίνεται (όχι μόνο σχετικά με τα σκυλιά) και δεν τον ενδιαφέρει για το τι γίνεται στο ένα μέτρο από αυτόν είναι ακριβώς το επιχείρημά μου στο να είναι alert για τον ίδιο σου τον εαυτό, να προσέχεις για να έχεις σε όλες τις περιπτώσεις και να μην επαναπαύεσαι στο "αφού αυτός είναι ο λάθος, εκτός κανόνων/ορίων/νόμων εγώ δεν έχω υποχρέωση να προσέξω". Να το χέσω δηλαδής άμα με πληρώσει εκ των υστέρων αφού με χτυπήσει/προκαλέσει σωματική βλάβη/σκοτώσει.

 

[ghelly]

Σε σκυλοβόλτα με συμφορουμίτισσα, έχουμε σταματήσει λίγο, εχουμε πιάσει κουβεντούλα, εγω καθισμένη σε κάτι σκαλάκια κι αυτή μπροστά μου με πλάτη στο δρόμο. Τα σκυλιά μας δίπλα στην καθεμία. Ξαφνικά έρχεται μια άγνωστη κοπέλα, πίσω από τη συμφορουμίτισσα και αρπάζει το μικρόσωμό σκυλί της (το δικό μου το μεγαλόσωμο ούτε να το κοιτάξει) και το παίρνει αγκαλιά βγάζοντας ταυτόχρονα επιφονηματα θαυμασμου. Η συμφορουμίτισσα, κάγκελο, κι ευτυχως γιατί ποιος ξέρει πως θα τη στόλιζε, Εγώ ευγενικά και ξινά ταυτόχρονα της είπα "Ξέρετε, ποτέ δεν χαϊδεύουμε, πόσο μάλλον να αγκαλιάσουμε ένα σκύλο χωρίς να ρωτήσουμε το συνοδό του". Καλά, εχει περάσει και καιρός, μπορεί να μην ήταν επακριβως τα λόγια, πάντως αυτό ηταν το νόημα. Η άγνωστη κοπέλα, πέραν του ότι έμεινε παγωτό, αμφιβάλω αν κατάλαβε γιατί της έγινε η παρατήρηση.

Δεν ειχα μείνει καγκελο, στραβωσε το στόμα μου από το εγκεφαλικό.
Και ναι ημουν χωρις υπερβολή 2 βηματα πριν γινει της πουτ@νας.

σημ. για όσους δεν ξέρουν το σκυλι μου ειναι 2 κιλα. ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ να σκυβουν από πάνω του να το χαιδεψουν γιατι λόγω διαφοράς εκτοπίσματος φοβάται και τραβιέται πισω. Δεν ειχα ποτέ αρνηθεί, όταν πλησιαζαν και χαμήλωναν το σώμα τους πριν το σκυλο, αλλά πανω από το σκυλο, ΠΟΤΕ. Φανταστείτε λοιπόν στο ανωτερω περιστατικό, πώς ήμουν....

 

[Piou]

Μας ενδιαφέρει και μας παραενδιαφέρει ή άγνοια της πλειοψηφίας και τα σπαστικά αντανακλαστικά της, γιατί αυτή ακριβώς είναι που μπορεί ευκολα, πανεύκολα να χαρακτηρίσει εσένα και εμένα ανεύθυνους, επικίνδυνους και αδιάφορους για την κοινή ασφάλεια και ειρήνη και να επιβάλλει την απομάκρυνσή μας χωρίς να έχουμε κάνει τίποτα κακό.

Ξαναδές τί έγινε σε όλες σχεδόν τις χώρες. Πουθενά δεν τεκμηριώνεται ο κίνδυνος απο τις φυλές που απαγορεύτηκαν. Πουθενά δεν μειώθηκαν οι επιθέσεις ή οι τραυματισμοί. Καμία βάση και καμμία λογική δεν είχαν οι απαγορεύσεις, παρ όλα αυτά επιβλήθηκαν. Μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τις φοβίες της πλειοψηφίας που δεν είχε ιδέα.

 

[johnk]

...για όσους δεν ξέρουν το σκυλι μου ειναι 2 κιλα. ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ να σκυβουν από πάνω του να το χαιδεψουν γιατι λόγω διαφοράς εκτοπίσματος φοβάται και τραβιέται πισω. Δεν ειχα ποτέ αρνηθεί, όταν πλησιαζαν και χαμήλωναν το σώμα τους πριν το σκυλο, αλλά πανω από το σκυλο, ΠΟΤΕ. Φανταστείτε λοιπόν στο ανωτερω περιστατικό, πώς ήμουν....

Μου θυμίζεις τώρα (με τη μοναδική διαφορά 1-2 κιλών!), όταν είχαμε πάει στον εκτροφέα του Κάσπερ και άρχισε να βγάζει τα αρσενικά (πατέρα, παππού κλπ.) για να τα γνωρίζουμε...
Μας είχε κάνει την εξής εισαγωγή, για να πάνε όλα καλά:

"No touch, no talk, no eye-contact... and, above all, you don't put your hand over the head"...

 

[ghelly]

Μου θυμίζεις τώρα (με τη μοναδική διαφορά 1-2 κιλών!), όταν είχαμε πάει στον εκτροφέα του Κάσπερ και άρχισε να βγάζει τα αρσενικά (πατέρα, παππού κλπ.) για να τα γνωρίζουμε...
Μας είχε κάνει την εξής εισαγωγή, για να πάνε όλα καλά:

"No touch, no talk, no eye-contact... and, above all, you don't put your hand over the head"...

Είναι εντυπωσιακή η ευλυγισία του κόσμου όταν πάει να κάνει μαλ@κια και να "σωριαστεί" πανω από το δικιλο. Δεν τους προλαβαίνει το ματι σου! Πόσο μαλλον να δώσω και οδηγίες!

 

[betty coltrane]

Μου θυμίζεις τώρα (με τη μοναδική διαφορά 1-2 κιλών!), όταν είχαμε πάει στον εκτροφέα του Κάσπερ και άρχισε να βγάζει τα αρσενικά (πατέρα, παππού κλπ.) για να τα γνωρίζουμε...
Μας είχε κάνει την εξής εισαγωγή, για να πάνε όλα καλά:

"No touch, no talk, no eye-contact... and, above all, you don't put your hand over the head"...

Χωρίς παρεξήγηση, και δεν το λέω με καμία πρόθεση αλλά ειλικρινή απορία.
Μετά από τέτοια σύσταση, εσύ θεώρησες ότι αυτό το πλάσμα θα είχε εύκολη ζωή σε αστικό περιβάλλον; με τόσα ερεθίσματα και τον συνεχή κίνδυνο να διασταυρωθεί το βλέμμα του με κάποιου άλλου;!