New dog on the block
- Thread starter l.Kyveli
- Ημερομηνία δημιουργίας
χρόνια πολλά και στον Κεδρίτο!!!χρόνια πολλά στη χαρά της ζωής
υγεία υγεία υγεία
τα σκυλιά μας έχουν μια μερα διαφορά στα γενέθλιά τους
Ντροπη σου που μας το κρατάς κρυφό μην ζητησουμε κερασμα!
D
Deleted member 14614
Guest
Χρόνια πολλά! Να τον χαίρεσαι τον κούκλο! Εύχομαι κάθε χρόνο να σε μαθαίνει καινούρια πράγματα!
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας παιδιά! Για κάθε μία ευχή του έδωσα μια λιχουδιά εκ μέρους σας και το εκτίμησε πολύ!!!
Να είστε καλά όλοι και να χαίρεστε τα σκυλάκια σας
Sea-mol νονά του Έλβις ήταν η μητέρα μου, μόλις πέταξε το όνομα στο τραπέζι ενθουσιαστήκαμε όλοι.
Να είστε καλά όλοι και να χαίρεστε τα σκυλάκια σας
Sea-mol νονά του Έλβις ήταν η μητέρα μου, μόλις πέταξε το όνομα στο τραπέζι ενθουσιαστήκαμε όλοι.
Eύχομαι σε όλους να τους τυχαίνουν πάντα σκύλοι απροβλημάτιστοι σαν τον Έλβις.
Στα τρία του χρόνια πλέον έχει αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας του και εκτός από 2-3 ενοχλητικά χαρακτηριστικά που έχει, όπως πχ να γαυγίζει επίμονα σε θηλυκιά όταν θέλει να την ..... και αυτή δεν τον αφήνει κατά τα άλλα πρόκειται για ένα υπέροχο ζώο.
Η κοινωνικότητα του είναι απαράμιλλη. Όποιος θέλει τον σκύλο του καχύποπτο με τους ανθρώπους που δεν γνωρίζει να μην πάρει ποτέ λάμπραντορ. Ο Έλβις ενθουσιάζεται περισσότερο με τους ανθρώπους παρά με άλλους σκύλους. Στον δρόμο χαιρετάει τους πάντες με το βλέμμα και κουνιστή ουρά και όταν πρόκειται για γρουσούζηδες που δεν του δίνουν σημασία τους κοιτάζει επίμονα με έκπληξη στο πρόσωπο.
Με τα αρσενικά σκυλιά κάνει τον γκοντζίλα με 2-3 βαθιά γρυλίσματα που νομίζεις ότι ακούς λιοντάρι και μετά τους αγνοεί αν είναι κυριαρχικοί ενώ αν είναι παιχνιδιάρηδες παίζει μαζί τους.
Αν τον καβαλήσουν βέβαια βρυχάται και πάλι ο αγαθός αλλά χωρίς ποτέ να δαγκώσει ή κάτι παρόμοιο.
Η ΒΥ τώρα αποδίδει. Στα τρία του χρόνια έχει εμπεδώσει τις εντολές και τις εφαρμόζει.
Είναι καλοπροαίρετος και καλοσυνάτος, δεν γαυγίζει ποτέ μέσα στο σπίτι και αν τον αφήσεις στην βεράντα κατά λάθος κάθεται υπομονετικά περιμένωντας να του ανοίξεις χωρίς ποτέ να το ζητήσει.
Το μόνο του μειονέχτημα είναι ότι τρώει τα πάντα από τον δρόμο και θέλει μεγάλη προσοχή για αυτό και τον πάω μόνο εγώ βόλτα και ο άντρας μου. Φίλοι μας ή συγγενείς που συχνά βγαίνουμε όλοι μαζί βόλτες κρατάνε την Λούση πάντα γιατί λίγο να αφαιρεθείς ο Έλβις μπορεί να φάει μέχρι και σκ@τά.
Γενικά είναι η χαρά της ζωής, δεν ξέρει τι θα πει κατήφει ή κακή διάθεση και είναι πάντα έτοιμος για μια μεγάλη βόλτα ή για καινούριες εμπειρίες. Άλλωστε τα πάντα τα βλέπει σαν τεράστια διασκέδαση.
Προχθές μπαίνει στο πάρκο μαμά με μωρό πολύ μικρό σε ηλικία που μόλις περπατούσε. Χωρίς σκύλο. Τρέχει ο Έλβις να τους προϋπαντήσει, λέω αυτό ήταν θα μείνει το παιδάκι χαλκομανία στο σκυλόπαρκο.
Όμως όχι, απλώς τους έκανε χαρές και ούτε καν έγλυψε την μουρίτσα του παιδιού που βρισκόταν στο ύψος της δικής του μουράκλας.
Μια άλλη μέρα μπαίνει στο πάρκο ένα παιδί από το γήπεδο δίπλα για να πιάσει την μπάλα που του είχε πέσει. Τρέχει ο Έλβις και πάλι να χαιρετήσει μαζί με μία τσαούσο μικρόσωμη η οποία βουτάει το παιδί από τα παντελόνια! Ο τύπος τρόμαξε με το δίκιο του και γύρισε να προγκίξει τον αθώο λόγω μεγέθους προφανώς αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι ο δράστης ήταν η κοντοστούπα!
Γενικά πρόκειται για έναν αθώο γίγαντα που η καθημερινότητα μαζί του είναι απολαυστική. Μακάρι να του μοιάζε στο τόσο ο Τζιμάκος, όχι για μένα , αλλά για τον ίδιο, γιατί θα είχε ευκαιρίες για πολύ περισσότερη εκτόνωση αν ήταν καλόβολος σκύλος.
Είναι ένας σκύλος που σου φτιάχνει την διάθεση και κάνει την οικογένεια του ευτυχισμένη, και παρόλο που τον κακόμαθα ίσως επειδή υπήρχε ισορροπία από την άλλη πλευρά που είναι πιο αυστηρή εξελίχθηκε σε έναν υπέροχο σκύλο.
Στα τρία του χρόνια πλέον έχει αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας του και εκτός από 2-3 ενοχλητικά χαρακτηριστικά που έχει, όπως πχ να γαυγίζει επίμονα σε θηλυκιά όταν θέλει να την ..... και αυτή δεν τον αφήνει κατά τα άλλα πρόκειται για ένα υπέροχο ζώο.
Η κοινωνικότητα του είναι απαράμιλλη. Όποιος θέλει τον σκύλο του καχύποπτο με τους ανθρώπους που δεν γνωρίζει να μην πάρει ποτέ λάμπραντορ. Ο Έλβις ενθουσιάζεται περισσότερο με τους ανθρώπους παρά με άλλους σκύλους. Στον δρόμο χαιρετάει τους πάντες με το βλέμμα και κουνιστή ουρά και όταν πρόκειται για γρουσούζηδες που δεν του δίνουν σημασία τους κοιτάζει επίμονα με έκπληξη στο πρόσωπο.
Με τα αρσενικά σκυλιά κάνει τον γκοντζίλα με 2-3 βαθιά γρυλίσματα που νομίζεις ότι ακούς λιοντάρι και μετά τους αγνοεί αν είναι κυριαρχικοί ενώ αν είναι παιχνιδιάρηδες παίζει μαζί τους.
Αν τον καβαλήσουν βέβαια βρυχάται και πάλι ο αγαθός αλλά χωρίς ποτέ να δαγκώσει ή κάτι παρόμοιο.
Η ΒΥ τώρα αποδίδει. Στα τρία του χρόνια έχει εμπεδώσει τις εντολές και τις εφαρμόζει.
Είναι καλοπροαίρετος και καλοσυνάτος, δεν γαυγίζει ποτέ μέσα στο σπίτι και αν τον αφήσεις στην βεράντα κατά λάθος κάθεται υπομονετικά περιμένωντας να του ανοίξεις χωρίς ποτέ να το ζητήσει.
Το μόνο του μειονέχτημα είναι ότι τρώει τα πάντα από τον δρόμο και θέλει μεγάλη προσοχή για αυτό και τον πάω μόνο εγώ βόλτα και ο άντρας μου. Φίλοι μας ή συγγενείς που συχνά βγαίνουμε όλοι μαζί βόλτες κρατάνε την Λούση πάντα γιατί λίγο να αφαιρεθείς ο Έλβις μπορεί να φάει μέχρι και σκ@τά.
Γενικά είναι η χαρά της ζωής, δεν ξέρει τι θα πει κατήφει ή κακή διάθεση και είναι πάντα έτοιμος για μια μεγάλη βόλτα ή για καινούριες εμπειρίες. Άλλωστε τα πάντα τα βλέπει σαν τεράστια διασκέδαση.
Προχθές μπαίνει στο πάρκο μαμά με μωρό πολύ μικρό σε ηλικία που μόλις περπατούσε. Χωρίς σκύλο. Τρέχει ο Έλβις να τους προϋπαντήσει, λέω αυτό ήταν θα μείνει το παιδάκι χαλκομανία στο σκυλόπαρκο.
Όμως όχι, απλώς τους έκανε χαρές και ούτε καν έγλυψε την μουρίτσα του παιδιού που βρισκόταν στο ύψος της δικής του μουράκλας.
Μια άλλη μέρα μπαίνει στο πάρκο ένα παιδί από το γήπεδο δίπλα για να πιάσει την μπάλα που του είχε πέσει. Τρέχει ο Έλβις και πάλι να χαιρετήσει μαζί με μία τσαούσο μικρόσωμη η οποία βουτάει το παιδί από τα παντελόνια! Ο τύπος τρόμαξε με το δίκιο του και γύρισε να προγκίξει τον αθώο λόγω μεγέθους προφανώς αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι ο δράστης ήταν η κοντοστούπα!
Γενικά πρόκειται για έναν αθώο γίγαντα που η καθημερινότητα μαζί του είναι απολαυστική. Μακάρι να του μοιάζε στο τόσο ο Τζιμάκος, όχι για μένα , αλλά για τον ίδιο, γιατί θα είχε ευκαιρίες για πολύ περισσότερη εκτόνωση αν ήταν καλόβολος σκύλος.
Είναι ένας σκύλος που σου φτιάχνει την διάθεση και κάνει την οικογένεια του ευτυχισμένη, και παρόλο που τον κακόμαθα ίσως επειδή υπήρχε ισορροπία από την άλλη πλευρά που είναι πιο αυστηρή
εξελίχθηκε σε έναν υπέροχο σκύλο.
Last edited:
Παρατηρησεις:
1. ο Ελβις εξελιχθηκε ετσι, -δεν θελω να σε πληγωσω- όχι μόνο λογω γονιδιων γιου νοου αλλά και λόγω χειρισμών
2. αυτο με το να τον κλεισεις εξω στη βεράντα καταλάθος και να μη μιλάει ωσπου να του ανοιξεις... οκ κατι μου θυμιζει (δεν ακουγονται τα ατιμα)
3. λιγα λογια για τις κοντοστούπες ετσι????
Καλημεραααα
(καμια φωτο??? )
1. ο Ελβις εξελιχθηκε ετσι, -δεν θελω να σε πληγωσω- όχι μόνο λογω γονιδιων γιου νοου αλλά και λόγω χειρισμών
2. αυτο με το να τον κλεισεις εξω στη βεράντα καταλάθος και να μη μιλάει ωσπου να του ανοιξεις... οκ κατι μου θυμιζει (δεν ακουγονται τα ατιμα)
3. λιγα λογια για τις κοντοστούπες ετσι????
Καλημεραααα
(καμια φωτο??? )
Ευχαριστούμεεε!!Μπράβο σας ...να τον χαίρεσαι για πολλά χρόνια τον κούκλο σου
Καλημέρα κορίτσαα!!
Σίγουρα δεν είναι μόνο τα γονίδια! Είναι ένας σκύλος που γεννήθηκε σε ασφαλές περιβάλλον, έμεινε με την μαμά του μέχρι 2 μηνών και μετά πήγε σε ένα σπίτι όπου δεν κακοποιήθηκε ποτέ, μπήκαν όρια, γνώρισε μεγάλη αγάπη και καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό ολες του οι ανάγκες.
Και επειδή στον αντίποδα έχω τον Τζιμάκο, είμαι σίγουρη ότι αν είχαν ισχύσει τα δύο πρώτα και για αυτόν θα είχα τώρα έναν πολύ πιο ισορροπημένο και ήρεμο σκύλο.
Eδώ που είμαι έχω μόνο παλιές φώτο, πάρε ένα κεφαλοκλείδωμα!
Last edited:
Πόσα κοινά βρίσκω στο ποστ σου. Πόσα;
Και για πόσα άλλα, εύχομαι να γίνουν στο μέλλον κοινά...
Καμμιά φορά, όταν βγάζω μόνο τον Σωτηράκη [και την Δάφνη, δεν μπορώ να πω, αλλά κυρίως τον Σωτηράκη], θυμάμαι πάλι, πόσο μεγάλη ευλογία είναι, να έχεις σκύλο απροβλημάτιστο. Να μη σε νοιάζει, τι κυκλοφορεί γύρω σου. Να ξεχνάς [με όλες τις καλές έννοιες] ότι είναι μαζί σου.
Να είναι καλά ο Ελβάκος και να σου δίνει πάντα τέτοιες και καλύτερες, χαρές.
Αν και νομίζω...τώρα που ζεις την...ποικιλλία, δεν μπορεί να μην σου αρέσει;
Και για πόσα άλλα, εύχομαι να γίνουν στο μέλλον κοινά...
Καμμιά φορά, όταν βγάζω μόνο τον Σωτηράκη [και την Δάφνη, δεν μπορώ να πω, αλλά κυρίως τον Σωτηράκη], θυμάμαι πάλι, πόσο μεγάλη ευλογία είναι, να έχεις σκύλο απροβλημάτιστο. Να μη σε νοιάζει, τι κυκλοφορεί γύρω σου. Να ξεχνάς [με όλες τις καλές έννοιες] ότι είναι μαζί σου.
Να είναι καλά ο Ελβάκος και να σου δίνει πάντα τέτοιες και καλύτερες, χαρές.
Αν και νομίζω...τώρα που ζεις την...ποικιλλία, δεν μπορεί να μην σου αρέσει;
Όχι δεν μου αρέσει!
Θα σου πω τι έγινε χθες, βγήκαμε πολλά άτομα μαζί για βόλτα. Ένα γαύγισμα ενός beagle σε ένα μπαλκόνι ήταν αρκετό για να πάθει ο Τζιμάκος υστερία. Περπατούσε και γαύγιζε. Βγήκαν όλοι στα μπαλκόνια. Ορμούσε σε αυτοκίνητα και σε ανθρώπους. Μετά από 15 λεπτά περπατήματος τον γύρισα πίσω. Δεν είναι κρίμα? Στεναχωριέμαι με τον βλακέντιο, και χάνει κι αυτός στιγμές.
Ξεπατικωτούρα καταστάσεις και σκέψεις. Αλλά...έχω μάλλον συνηθίσει. Εχω πάρει απόφαση ότι είναι τέτοιος και απλώς εύχομαι με τον καιρό να βελτιωθεί. Σε πολλά άλλα πράγματα όμως τον καμαρώνω. Και λέω, ότι...δεν μπορείς να τα έχεις όλα τελικά. Και...συμβιβάζομαι
Αυτό το έχουμε ζήσει
Τα καλύτερα εύχομαι για όλη την οικογένεια σου Μυρτώ!!! Να τον χαίρεσαι τον κεφάλα!!!
