Χτες το πρωί γυρίζοντας σπίτι από την βόλτα σταματήσαμε σε ένα μαγαζί να πάρουμε μερικά καρότα. Έχω βάλει τον Λούπους στο κάτσε σε μια άκρη δίπλα από πόρτα οικοδομής για να μην ενοχλεί και περιμένουμε την κοπέλα να μας τα φέρει. ΄Ενας παππούς διάλεγε φρούτα έξω, με κοιτάει και ακολουθεί διάλογος:
-Πάρτον από κεί, θα βγει κανένας από την οικοδομή και θα τον δαγκώσει!
-Αν αυτός που θα βγει δεν τον χτυπήσει, αυτός δεν θα τον δαγκώσει. (χαμόγελο)
-Ναι αλλά κοίτα τι μεγάλο στόμα που έχει!
-
Εκείνη την ώρα έρχεται μια κοπέλα με ένα μικρό μαύρο σκυλάκι να ψωνίσει και αυτή. Ο παππούς μου δείχνει τον σκύλο της
-Να ένα τέτοιο έπρεπε να πάρεις!
-Ε, ίδια είναι! Μαύρο αυτό μαύρος και ο δικός μου!
-Πώς είναι ίδια! Το ίδιο τρώει αυτό και το ίδιο τρώει το δικό σου? Κοίτα τι μεγάλο στόμα που έχει!
-
-Πάρτον από κεί, θα βγει κανένας από την οικοδομή και θα τον δαγκώσει!
-Αν αυτός που θα βγει δεν τον χτυπήσει, αυτός δεν θα τον δαγκώσει. (χαμόγελο)
-Ναι αλλά κοίτα τι μεγάλο στόμα που έχει!
-
Εκείνη την ώρα έρχεται μια κοπέλα με ένα μικρό μαύρο σκυλάκι να ψωνίσει και αυτή. Ο παππούς μου δείχνει τον σκύλο της
-Να ένα τέτοιο έπρεπε να πάρεις!
-Ε, ίδια είναι! Μαύρο αυτό μαύρος και ο δικός μου!
-Πώς είναι ίδια! Το ίδιο τρώει αυτό και το ίδιο τρώει το δικό σου? Κοίτα τι μεγάλο στόμα που έχει!
-