Να συστηθούμε κι εμείς...
- Thread starter mareco
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μαρεκο δεν ειχα ιδεα οτι ειχατε κι αλλο στην οικογενεια! Το οτι δεν θα τον ξεχασετε οσα χρονια κι αν περασουν ειναι το μονο σιγουρο και το οτι καπου καπου σε σκυλοκουβεντες θα αναφερετε το ονομα του, νομιζω πως ειναι η μεγαλυτερη τιμη για τα σκυλια που περασαν απο τη ζωη μας! 
Κι εγώ το νομίζω. Και γι'αυτό ήθελα να υπάρχουν κι εδώ, σ'αυτή την παρέα, δυό λόγια για τον Αρούλη....το οτι καπου καπου σε σκυλοκουβεντες θα αναφερετε το ονομα του, νομιζω πως ειναι η μεγαλυτερη τιμη για τα σκυλια που περασαν απο τη ζωη μας!
Επέτρεψε μου καί μένα να τον αποχαιρετήσω. Η στιγμή δεν είναι γιά μικρότητες!
Επί τη ευκαιρεία,η Fridoula μου που με ρώτησες,σου είπα ότι είναι ψυχούλα. Δεν προχώρησα
λόγω του άσχημου (κακώς) κλίματος πού είχε δημιουργηθεί. Μας έφυγε πριν δύο μήνες καί
ήταν μόνον τεσσάρων χρονών.Την βρήκα το πρωϊ επάνω στο χαλί,μέσα σε μιά λίμνη αίματος.
Ακόμα έχω ψυχολογικό πρόβλημα.Δεν μπορώ να το ξεπεράσω.
Καλό ταξίδι καί στα δύο. Ας παίξουν τουλάχιστον ήρεμα αυτά,εκεί πού βρίσκονται!!
Επί τη ευκαιρεία,η Fridoula μου που με ρώτησες,σου είπα ότι είναι ψυχούλα. Δεν προχώρησα
λόγω του άσχημου (κακώς) κλίματος πού είχε δημιουργηθεί. Μας έφυγε πριν δύο μήνες καί
ήταν μόνον τεσσάρων χρονών.Την βρήκα το πρωϊ επάνω στο χαλί,μέσα σε μιά λίμνη αίματος.
Ακόμα έχω ψυχολογικό πρόβλημα.Δεν μπορώ να το ξεπεράσω.
Καλό ταξίδι καί στα δύο. Ας παίξουν τουλάχιστον ήρεμα αυτά,εκεί πού βρίσκονται!!
Λυπάμαι πάρα, πάρα πολύ Μαρία... Χαίρομαι όμως που ένα ακόμη σκυλάκι έζησε αυτά του τα χρόνια με τόση αγάπη και σας έμαθε τόσα πολλά: να' ναι καλά και χαρούμενος εκεί που είναι! Μόνο αγάπη.
Επιτρέψτε μου ένα καραoff topic. Τον Φώτη ξέρω δεν θα τον πειράξει...
Με τον μικρό, είμαστε από χθες στα μαχαίρια. Σκοτωμένοι πήγαμε στο πάρκο, σκοτωμένοι γυρίσαμε.
Στο σπίτι, από τα νεύρα μου, χάιδευα επιδεικτικά, μόνο τους άλλους δύο. 35 εγκεφαλικά ο Μάρκος. Τρελλαίνεται. Δεν θέλει να ασχολούμαι με τους άλλους καθόλου και κάνει τα πάντα όμως, για να μην τα καταφέρω. Και ξυπνήσαμε έτσι και σήμερα το πρωί, που μου είχε έρθει το Δαφνάκι για χαδάκια, κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Ερχόταν και ο άλλος με φωνές πρωί-πρωί και δαγκώνοντας όπου έβρισκε, προκειμένου να σταματήσω. Μια-δυό-τρεις...έφαγε και μια μπούφλα και πήγε παραπέρα. Ξανάρχεται το Δαφνάκι και χαιδευόμαστε χωρίς να την κοιτάω, μέχρι που...την βλέπω κάποια μέτρα μπροστά μου :flip: Είχε έρθει ρε παιδί μου, ο άτιμος κι είχε βάλει το κεφάλι του μουλωχτά-μουλωχτά, στην θέση του κεφαλιού της άλλης, που βέβαια την έδιωξε έτσι, χωρίς να τον πάρω χαμπάρι. Και είχα μείνει να χαιδεύω την δική του κεφάλα. Αυτό που ήθελε εκείνος να κάνει... Είναι απίστευτος ο μπαγάσας!
Με τον μικρό, είμαστε από χθες στα μαχαίρια. Σκοτωμένοι πήγαμε στο πάρκο, σκοτωμένοι γυρίσαμε.
Στο σπίτι, από τα νεύρα μου, χάιδευα επιδεικτικά, μόνο τους άλλους δύο. 35 εγκεφαλικά ο Μάρκος. Τρελλαίνεται. Δεν θέλει να ασχολούμαι με τους άλλους καθόλου και κάνει τα πάντα όμως, για να μην τα καταφέρω. Και ξυπνήσαμε έτσι και σήμερα το πρωί, που μου είχε έρθει το Δαφνάκι για χαδάκια, κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Ερχόταν και ο άλλος με φωνές πρωί-πρωί και δαγκώνοντας όπου έβρισκε, προκειμένου να σταματήσω. Μια-δυό-τρεις...έφαγε και μια μπούφλα και πήγε παραπέρα. Ξανάρχεται το Δαφνάκι και χαιδευόμαστε χωρίς να την κοιτάω, μέχρι που...την βλέπω κάποια μέτρα μπροστά μου :flip: Είχε έρθει ρε παιδί μου, ο άτιμος κι είχε βάλει το κεφάλι του μουλωχτά-μουλωχτά, στην θέση του κεφαλιού της άλλης, που βέβαια την έδιωξε έτσι, χωρίς να τον πάρω χαμπάρι. Και είχα μείνει να χαιδεύω την δική του κεφάλα. Αυτό που ήθελε εκείνος να κάνει...
Είναι απίστευτος ο μπαγάσας!Κλαιω από τα γελια. Και τι εκανε ο δύσμοιρος και ειστε στα μαχαιρια??Επιτρέψτε μου ένα καραoff topic. Τον Φώτη ξέρω δεν θα τον πειράξει...
Με τον μικρό, είμαστε από χθες στα μαχαίρια. Σκοτωμένοι πήγαμε στο πάρκο, σκοτωμένοι γυρίσαμε.
Στο σπίτι, από τα νεύρα μου, χάιδευα επιδεικτικά, μόνο τους άλλους δύο. 35 εγκεφαλικά ο Μάρκος. Τρελλαίνεται. Δεν θέλει να ασχολούμαι με τους άλλους καθόλου και κάνει τα πάντα όμως, για να μην τα καταφέρω. Και ξυπνήσαμε έτσι και σήμερα το πρωί, που μου είχε έρθει το Δαφνάκι για χαδάκια, κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Ερχόταν και ο άλλος με φωνές πρωί-πρωί και δαγκώνοντας όπου έβρισκε, προκειμένου να σταματήσω. Μια-δυό-τρεις...έφαγε και μια μπούφλα και πήγε παραπέρα. Ξανάρχεται το Δαφνάκι και χαιδευόμαστε χωρίς να την κοιτάω, μέχρι που...την βλέπω κάποια μέτρα μπροστά μου :flip: Είχε έρθει ρε παιδί μου, ο άτιμος κι είχε βάλει το κεφάλι του μουλωχτά-μουλωχτά, στην θέση του κεφαλιού της άλλης, που βέβαια την έδιωξε έτσι, χωρίς να τον πάρω χαμπάρι. Και είχα μείνει να χαιδεύω την δική του κεφάλα. Αυτό που ήθελε εκείνος να κάνει...
Συμπερασμα: να κοιτάς τι χαιδεύεις αλλη φορά!
Last edited by a moderator:
Εδώ...για να μην σακατέψουμε κι άλλο το θέμα του Ruudάκου
Ο Μάρκος, είναι πλάσμα που σου δημιουργεί ακραία συναισθήματα, σε καθημερινή βάση. Είναι ακόμη πάαααρα πολύ ενοχλητικός, πάρα πολύ κουραστικός και πάρα πολύ απαιτητικός και ξεροκέφαλος. Αλλά εκεί που λες, τώρα τον πετάω από τον τρίτο, να ησυχάσω [όπως έλεγα και χθες στην πισίνα...άστε να τον λύσω να "κολυμπήσει" μαζί με τον ruud, να ησυχάσει το κεφάλι μου πια :eye: ], εκεί κάνει κάτι τόσο πολύ αστείο, που είναι να ξελιγώνεσαι και να μην θέλεις και να του το δείξεις κιόλας.
Τον περισσότερο καιρό πάντως, είμαστε δυστυχώς στα μαχαίρια, για διάφορους λόγους. Με βγάζει εκτός εαυτού...
Ο Μάρκος, είναι πλάσμα που σου δημιουργεί ακραία συναισθήματα, σε καθημερινή βάση. Είναι ακόμη πάαααρα πολύ ενοχλητικός, πάρα πολύ κουραστικός και πάρα πολύ απαιτητικός και ξεροκέφαλος. Αλλά εκεί που λες, τώρα τον πετάω από τον τρίτο, να ησυχάσω [όπως έλεγα και χθες στην πισίνα...άστε να τον λύσω να "κολυμπήσει" μαζί με τον ruud, να ησυχάσει το κεφάλι μου πια :eye: ], εκεί κάνει κάτι τόσο πολύ αστείο, που είναι να ξελιγώνεσαι και να μην θέλεις και να του το δείξεις κιόλας.
Τον περισσότερο καιρό πάντως, είμαστε δυστυχώς στα μαχαίρια, για διάφορους λόγους. Με βγάζει εκτός εαυτού...
