Η αφήγηση από την πλευρά του σκύλου
- Thread starter liajoe
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ο "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" θελει να "κατσω" και "να μεινω".Μου είπε να "κάτσω" και να "μείνω" και το έκανα.
Περπάτησε μακριά μου όπως έχει κάνει πολλές φορές.
Είχε ένα μακρή λουρί στο χέρι της.
Εγώ καθόμουν άνετα και ήμουν υπερήφανος που καταλάβαινα.
Ξαφνικά κάτι έγινε! Ο λαιμός μου πόνεσε και βρέθηκα ωθούμενος
μπροστά στα πόδια της. Κατά τη διάρκεια της πτήσης την άκουσα
να λέει "Έλα". Μετά μου είπε "Μπράβο, καλό σκυλi",
Εγώ σκέφτηκα, κακομεταχειρισμένο θα άρμοζε καλύτερα!
Ακόμα δεμένος με το μακρύ λουρί, είχα μία τρομερή σκέψη,
Θα με πήγαινε και πάλι να το κάνω
το κανω γιατι εχει φαϊ μετα, γιατι "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" ειναι αρχηγος και εαν δεν το κανω με διορθωνει και δεν μαρεσει.γιατι μετα εχει χαζθ
ουπς ο "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" με τραβηξε, κατι δεν εκανα καλα
κατι λεει ο "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" και ειπε μπραβο. μαλλων θελει να κανω κατι αλλα δεν ξερω τι.
οπως ειμαι δεμενος σκεπτομαι "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" θα μου βαλει να φαω κανα κοψιδι η παλλι με τα σκατομπισκοτα θα την βγαλω?
καπως ετσι νομιζω οτι τα αντιλαμβανεται! σε μια πολλυ εξανθρωπισμενh version
Ε μα ξερω και εγω? Μπερδευομαι. Δηλαδη απο τη μια ζηταμε στο σκυλι να κανει πραγματα που δεν ειναι στη φυση του. Δεν μπορω να φανταστω αρσενικο Α να γαβγιζει και κατωτερα αναλογα με το γαβγισμα να κανουν κωλοτουμπες να πηδανε εμποδια κλπ.
Το θεωρω καλο που γινεται γιατι νομιζω η σχεση με τον ανθρωπο δημιουργει νεα ερεθισματα στο σκυλο και τον κανει εξυπνοτερο. Αλλα δεν ειναι δυνατον απο τη μια να του ζηταμε της παναγιας τα ματια το καημενο να τα κανει και μετα να προσπαθουμε να τα εξηγησουμε ολα βασει του τη γινεται στη φυση!
Τα σκυλια μας προσπαθουνε να καταλαβουνε τις μπουρδες μας για αυτο και γουσταρω τους ιδιοκτητες που και αυτοι προσπαθουν να καταλαβουν τα σκυλια τους.
Ε και νομιζω εδω ολοι καπως ετσι ειμαστε ειτε με πιο λογοτεχνικα μεσα ειτε με στυλ "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" (μα που το σκεφτηκες αυτο?) Αλλα στην προσπαθεια μας να τα καταλαβουμε ας σκεφτουμε της φυση τους της εχουμε αλλαξει τα φωτα (δεν το θεωρω κακο)
Το θεωρω καλο που γινεται γιατι νομιζω η σχεση με τον ανθρωπο δημιουργει νεα ερεθισματα στο σκυλο και τον κανει εξυπνοτερο. Αλλα δεν ειναι δυνατον απο τη μια να του ζηταμε της παναγιας τα ματια το καημενο να τα κανει και μετα να προσπαθουμε να τα εξηγησουμε ολα βασει του τη γινεται στη φυση!
Τα σκυλια μας προσπαθουνε να καταλαβουνε τις μπουρδες μας για αυτο και γουσταρω τους ιδιοκτητες που και αυτοι προσπαθουν να καταλαβουν τα σκυλια τους.
Ε και νομιζω εδω ολοι καπως ετσι ειμαστε ειτε με πιο λογοτεχνικα μεσα ειτε με στυλ "μακρυς αλλαζει μυρωδια συχνα" (μα που το σκεφτηκες αυτο?) Αλλα στην προσπαθεια μας να τα καταλαβουμε ας σκεφτουμε της φυση τους της εχουμε αλλαξει τα φωτα (δεν το θεωρω κακο)
@liajoe
θα είχε ενδιαφέρον να μας διαφωτίσεις για την "ευφυή ανυπακοή" των σκύλων οδήγών, την εκπαίδευσή τους αλλά μέσα απ' την δική τους οπτική γωνία. Και αναφέρομαι στην ικανότητα του διαχωρισμού και της αυτόνομης άρνησης εκτέλεσης μιας ξεκάθαρης εντολής όπως τα "ευθεία", "αριστερά", "διέσχισε δρόμο" κλπ. όταν υπάρχει επικίνδυνο εμπόδιο. Η ικανότητα αυτή της αποφυγής κινδύνων μέσα από την αυτονομία και της επιλεκτική ανυπακοή της άρνησης, παραδείγματος χάριν να κινηθεί ο σκύλος "ευθεία", παρά την εντολή, επειδή μπροστά του υπάρχει ένας πολυσύχναστος δρόμος ή ένα πολύ μεγάλο σκαλοπάτι. Και για να σε προλάβω, πριν μου πεις για το "έμφυτο ένστινκτο" της "προειδοποίησης" στους επίλεκτους αυτούς σκύλους, θα ήθελα να μου παραθέσεις μια οπτική του γωνία για την εκπαίδευση της όξυνσης αυτού του έμφυτου ενστίνκτου!
Θα είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την οπτική του γωνία στην εκπαίδευση αναγνώρισης εμποδίων που δεν αποτελούν εμπόδια για τον ίδιο τον σκύλο (π.χ. ψηλά εμπόδια, πινακίδες, κλαδιά, καθώς και λακούβες με νερό κλπ.) αλλά για τον άνθρωπο.
Και κάτι άλλο που έχει ενδιαφέρον είναι πως επιτυγχάνεται - και πως τον βλέπει ο σκύλος βέβαια - ο ξεκάθαρος διαχωρισμός εργασίας/παιχνιδιού χωρίς συγκεκριμένο και προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο μέσα στην ημέρα (δηλαδή εφόσον δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αλλά ακανόνιστες "ώρες παιχνιδιού"). Είναι δηλαδή συνδεδεμένο με την εφαρμογή του στηθόλουρου΄?
κι ένα off-topic:
Τι έχεις να απαντήσεις στον ισχυρισμό ορισμένων πως "οι σκύλοι οδηγοί ζουν λιγότερα χρόνια, επειδή εκτείθονται καθημερινά σε καταστάσεις υψηλού στρες"?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
θα είχε ενδιαφέρον να μας διαφωτίσεις για την "ευφυή ανυπακοή" των σκύλων οδήγών, την εκπαίδευσή τους αλλά μέσα απ' την δική τους οπτική γωνία. Και αναφέρομαι στην ικανότητα του διαχωρισμού και της αυτόνομης άρνησης εκτέλεσης μιας ξεκάθαρης εντολής όπως τα "ευθεία", "αριστερά", "διέσχισε δρόμο" κλπ. όταν υπάρχει επικίνδυνο εμπόδιο. Η ικανότητα αυτή της αποφυγής κινδύνων μέσα από την αυτονομία και της επιλεκτική ανυπακοή της άρνησης, παραδείγματος χάριν να κινηθεί ο σκύλος "ευθεία", παρά την εντολή, επειδή μπροστά του υπάρχει ένας πολυσύχναστος δρόμος ή ένα πολύ μεγάλο σκαλοπάτι. Και για να σε προλάβω, πριν μου πεις για το "έμφυτο ένστινκτο" της "προειδοποίησης" στους επίλεκτους αυτούς σκύλους, θα ήθελα να μου παραθέσεις μια οπτική του γωνία για την εκπαίδευση της όξυνσης αυτού του έμφυτου ενστίνκτου!
Θα είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την οπτική του γωνία στην εκπαίδευση αναγνώρισης εμποδίων που δεν αποτελούν εμπόδια για τον ίδιο τον σκύλο (π.χ. ψηλά εμπόδια, πινακίδες, κλαδιά, καθώς και λακούβες με νερό κλπ.) αλλά για τον άνθρωπο.
Και κάτι άλλο που έχει ενδιαφέρον είναι πως επιτυγχάνεται - και πως τον βλέπει ο σκύλος βέβαια - ο ξεκάθαρος διαχωρισμός εργασίας/παιχνιδιού χωρίς συγκεκριμένο και προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο μέσα στην ημέρα (δηλαδή εφόσον δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αλλά ακανόνιστες "ώρες παιχνιδιού"). Είναι δηλαδή συνδεδεμένο με την εφαρμογή του στηθόλουρου΄?
κι ένα off-topic:
Τι έχεις να απαντήσεις στον ισχυρισμό ορισμένων πως "οι σκύλοι οδηγοί ζουν λιγότερα χρόνια, επειδή εκτείθονται καθημερινά σε καταστάσεις υψηλού στρες"?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Όπως αυτή απαντάται και στα αρκτικά σκυλιά που οδηγούν τις ομάδες έλξης, σκυλιά που είναι επιφορτισμένα με το να κρίνουν από μόνα τους και παρά την εντολή, κατά πόσο η άμεσα επιλεγμένη διαδρομή είναι όντως ασφαλής (εύθραυστος πάγος)
Ναι, ακριβώςλατρεύω τις αρκτικές φυλές γιατί παρόλο τον "ανεξάρτητο"
χαρακτήρα δείιχνουν 100% πως μπορούν και θέλουν να εργαστούν όπως
επίσης να αναπτύξουν την αυτοκρισία τους σε σντίθεση με τους σκύλους για
ανάπηρους που είναι φυλές λιγότερο ανεξάρτητες.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένα από τα όνειρα μου, ήταν να έχω ένα Malamute...
ίσως κάποια μέρα. Τώρα συμβιβάζομαι με Labies και Goldies που τρώνε ότι βρούν
μπροστά τους
λατρεύω τις αρκτικές φυλές γιατί παρόλο τον "ανεξάρτητο"χαρακτήρα δείιχνουν 100% πως μπορούν και θέλουν να εργαστούν όπως
επίσης να αναπτύξουν την αυτοκρισία τους σε σντίθεση με τους σκύλους για
ανάπηρους που είναι φυλές λιγότερο ανεξάρτητες.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένα από τα όνειρα μου, ήταν να έχω ένα Malamute...
ίσως κάποια μέρα. Τώρα συμβιβάζομαι με Labies και Goldies που τρώνε ότι βρούν
μπροστά τους
Γειά σου Προμιθέας, χρειάστηκε να διαβάσω το πολύ καλό κείμενο
σου αρκετές φορές γιατί τα Αγγλικά μου είναι καλύτερα.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ σε ενότητες.
Χρησιμοποιούμε βασικές έννοιες στην εκπαίδευση σκύλών και στην αλλαγή συμπεριφοράς τους (ισχύει για όλους τους σκύλους).
Αυτές τις έννοιες τις χρησιμοποιούμε στήν ανάπτηξη τους από κουτάβια. Δίνονται και οδηγίες χρήσης τους στις εθελόντριες οικογένειες.
1. Κάνουν πάντα αυτό που είναι προς όφελος τους.
2. Κάνουν το αντίθετο από αυτό που...π.χ. Αν βάλεις ελαφρά
την παλάμη του χεριού σου στο πλευρό του σκύλο και
σπρώξεις προς μία κατεύθηνση, ο σκύλος θα γείρει προς την
άλλη κατευθηνση. Δεν ξέρω πως λέγετε στα Ελληνικά.,
Reverse Psychology.
3.Μαθαίνουν και Αναγνωρίζουν καλύτερα, εκφράσεις προσώπου,
οπτικά σήματα και μιμήσεις.
*Να θυμόμαστε, ο εκπαιδευτής εκπροσωπεί ένα τυφλό άτομο!
Και δεν χρησημοποιεί οπτική επαφή, παρά μόνο όπως ένας τυφλός.
Η "αφήγηση" (μην γελάτε)...για το πρώτο μάθημα στην
εκπαιδευση ενός εμπόδιου πλάτος ή κάτω στα πόδια.
Α! Το στηθόλουρο, έχουμε μάθημα! Η χαρά είναι μεγάλη,
ας κουνήσω λίγο το κωλαράκι μου και να βάλω κάτι μέσα
στο στόμα μου να κουβαλήσω!
(χαρακτηριστικό του Λαμπραντόρ - ο εκπαιδευτής
γνωρίζοντας, βάζει το λουρί σε κάποιο σημείο στο πάτωμα μακριά
και περιμένει-αυτές οι προετοιμασίες γίνονται πρίν βγεί ο σκύλος για
να μήν υπάρξη οπτική επαφή).
Α! Το λουρί, αυτό θα κουβαλήσω. Μα, καλέ δεν με βλέπει που κουνιέμαι...καλέ, καλέ, εδώ...
Ας πάω πιό κοντά, θα τον ακουμπήσω.Να! Τώρα με κατάλαβε.
Μπράβο μου λέει! (Ταυτόχρονα ο σκύλος μαθαίνει να κουβαλάει
το λουρί του και να το φέρνει στον τυφλό, προσέξτε, με δική του πρωτοβλία)
Μου φοράει το λουρί και το στηθόλουρο. Βάζει το αριστερό χέρι
του στον ώμο μου και το κρατάει, ήρεμα, ναι, ωραια να χαλαρώνεις...
Αυτοσυγκέντρώνετε, βλέπω το πρόσωπο του, είναι ώρα για μάθημα.
Μου δείνει την εντολή "Πάμε" και ξεκίνάω, χαρούμενος.
Ξαφνικά, κάτι με *ωθεί, ελαφρά προς τα εμπρός, τι είναι?
(ο εκπαιδευτής ωθεί το στηθόλουρο, εμπρός).
*Αντιδρώ, μειώνοντας ταχύτητα. Α! Σταμάτησε η ώθηση. Χμμ... γλύφομαι.
Συνεχίζω, σιγά. Να το πάλι! Ετσι και εγώ μειώνω περισσότερο,
μέχρι που σταματάω και γλύφομαι. Όχι ρε φίλε, δεν πάω πουθενά! Αγχώνομαι.
Κοιτάω το πόδι του. Τι κάνει ο άνθρωπος??
Ψυλαφίζει ένα σκαλοπάτι με το πόδι του και μου λέει, Μπράβο!!
Ουφφ, ας τιναχτώ. Τι, έγινε τώρα?
Μου δίνει την εντολή να συνεχίσω. Το σκέφτομαι, οκ, πάμε.
Λίγα μέτρα μετά μου ζητάει να σταματήσω. Ευχαρίστως! Γιατι,
έχω αγχώθηκα τώρα. Μου λέει, Μπράβο!
Μου βγάζει το στηθόλουρο. Σηκώνει και τα δύο χέρια ψηλά.
Α! Το ξέρο αυτό, σημαίνει μάθημα, τέλος. Μπράβο μου λέει και με χαιδεύει πολύ. Χαίρομαι πολύ, τι να κουβαλήσω?
Α! Το στηθόλουρο! Το παίρνω και συνεχίζει να με χαιδεύει.
Το κουβαλάω μέχρι το σπίτι! (Έτσι ο σκύλος ταυτόχρονα μαθαίνει να κουβαλάει το στηθόλουρο)
Reverse Psychology
*Ώθηση πρός τα μπροστά=σκύλος πρός τα πίσω
Μαθήματα όπως το παραπάνω διαρκόυν 3-5 λεπτά max.
Στα πρώτο στάδιο, ο σκύλος με την πάροδο του χρόνου
συνδέει την ώθηση πρός τα εμπρός με το εμπόδιο. Θέλει να
αποφύγει την ώθηση, δεν τον οφελεί, και αποφεύγει το εμπόδιο.
Σταδιακά η ώθηση, μειώνετε και εξαφανίζετε.
Στο προχωρημένο στάδιο δε υπάρχει πιά ώθηση.
Αν ο σκύλος δεν σταματήσει σε εμπόδιο,
ο εκπαιδευτής πέφτει επάνω στο εμπόδιο ή κάτω (αναλόγος το εμπόδιο).
Σε αυτό το στάδιο ο σκύλος είναι έτοιμος ψυχολογικά να αντέξει το στρες της πτώσης.
Έτσι, ο σκύλος αναπτύσει την ικανότητα να ξεχωρίζει σε μεγαλύτερο
βαθμό, τι είναι προς όφελος του και τη όχι. Με αυτό τον τρόπο επίσης, αναπτύσει και την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις από μόνος του, αφού
όπως είδες κατά την διάρκεια του μαθήματος, ο εκπαιδευτής δεν μίλησε
καθόλου (εκτός από τις εντολές) και δεν επέμενε για την εκτέλεση τους.
σου αρκετές φορές γιατί τα Αγγλικά μου είναι καλύτερα
. Θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ σε ενότητες.
Χρησιμοποιούμε βασικές έννοιες στην εκπαίδευση σκύλών και στην αλλαγή συμπεριφοράς τους (ισχύει για όλους τους σκύλους).
Αυτές τις έννοιες τις χρησιμοποιούμε στήν ανάπτηξη τους από κουτάβια. Δίνονται και οδηγίες χρήσης τους στις εθελόντριες οικογένειες.
1. Κάνουν πάντα αυτό που είναι προς όφελος τους.
2. Κάνουν το αντίθετο από αυτό που...π.χ. Αν βάλεις ελαφρά
την παλάμη του χεριού σου στο πλευρό του σκύλο και
σπρώξεις προς μία κατεύθηνση, ο σκύλος θα γείρει προς την
άλλη κατευθηνση. Δεν ξέρω πως λέγετε στα Ελληνικά.,
Reverse Psychology.
3.Μαθαίνουν και Αναγνωρίζουν καλύτερα, εκφράσεις προσώπου,
οπτικά σήματα και μιμήσεις.
*Να θυμόμαστε, ο εκπαιδευτής εκπροσωπεί ένα τυφλό άτομο!
Και δεν χρησημοποιεί οπτική επαφή, παρά μόνο όπως ένας τυφλός.
Η "αφήγηση"
(μην γελάτε)...για το πρώτο μάθημα στην εκπαιδευση ενός εμπόδιου πλάτος ή κάτω στα πόδια.
Α! Το στηθόλουρο, έχουμε μάθημα! Η χαρά είναι μεγάλη,
ας κουνήσω λίγο το κωλαράκι μου και να βάλω κάτι μέσα
στο στόμα μου να κουβαλήσω!
(χαρακτηριστικό του Λαμπραντόρ - ο εκπαιδευτής
γνωρίζοντας, βάζει το λουρί σε κάποιο σημείο στο πάτωμα μακριά
και περιμένει-αυτές οι προετοιμασίες γίνονται πρίν βγεί ο σκύλος για
να μήν υπάρξη οπτική επαφή).
Α! Το λουρί, αυτό θα κουβαλήσω. Μα, καλέ δεν με βλέπει που κουνιέμαι...καλέ, καλέ, εδώ...
Ας πάω πιό κοντά, θα τον ακουμπήσω.Να! Τώρα με κατάλαβε.
Μπράβο μου λέει! (Ταυτόχρονα ο σκύλος μαθαίνει να κουβαλάει
το λουρί του και να το φέρνει στον τυφλό, προσέξτε, με δική του πρωτοβλία
)Μου φοράει το λουρί και το στηθόλουρο. Βάζει το αριστερό χέρι
του στον ώμο μου και το κρατάει, ήρεμα, ναι, ωραια να χαλαρώνεις...
Αυτοσυγκέντρώνετε, βλέπω το πρόσωπο του, είναι ώρα για μάθημα.
Μου δείνει την εντολή "Πάμε" και ξεκίνάω, χαρούμενος.
Ξαφνικά, κάτι με *ωθεί, ελαφρά προς τα εμπρός, τι είναι?
(ο εκπαιδευτής ωθεί το στηθόλουρο, εμπρός).
*Αντιδρώ, μειώνοντας ταχύτητα. Α! Σταμάτησε η ώθηση. Χμμ... γλύφομαι.
Συνεχίζω, σιγά. Να το πάλι! Ετσι και εγώ μειώνω περισσότερο,
μέχρι που σταματάω και γλύφομαι. Όχι ρε φίλε, δεν πάω πουθενά! Αγχώνομαι.
Κοιτάω το πόδι του. Τι κάνει ο άνθρωπος??
Ψυλαφίζει ένα σκαλοπάτι με το πόδι του και μου λέει, Μπράβο!!
Ουφφ, ας τιναχτώ. Τι, έγινε τώρα?
Μου δίνει την εντολή να συνεχίσω. Το σκέφτομαι, οκ, πάμε.
Λίγα μέτρα μετά μου ζητάει να σταματήσω. Ευχαρίστως! Γιατι,
έχω αγχώθηκα τώρα. Μου λέει, Μπράβο!
Μου βγάζει το στηθόλουρο. Σηκώνει και τα δύο χέρια ψηλά.
Α! Το ξέρο αυτό, σημαίνει μάθημα, τέλος. Μπράβο μου λέει και με χαιδεύει πολύ. Χαίρομαι πολύ, τι να κουβαλήσω?
Α! Το στηθόλουρο! Το παίρνω και συνεχίζει να με χαιδεύει.
Το κουβαλάω μέχρι το σπίτι! (Έτσι ο σκύλος ταυτόχρονα μαθαίνει να κουβαλάει το στηθόλουρο)
Reverse Psychology
*Ώθηση πρός τα μπροστά=σκύλος πρός τα πίσω
Μαθήματα όπως το παραπάνω διαρκόυν 3-5 λεπτά max.
Στα πρώτο στάδιο, ο σκύλος με την πάροδο του χρόνου
συνδέει την ώθηση πρός τα εμπρός με το εμπόδιο. Θέλει να
αποφύγει την ώθηση, δεν τον οφελεί, και αποφεύγει το εμπόδιο.
Σταδιακά η ώθηση, μειώνετε και εξαφανίζετε.
Στο προχωρημένο στάδιο δε υπάρχει πιά ώθηση.
Αν ο σκύλος δεν σταματήσει σε εμπόδιο,
ο εκπαιδευτής πέφτει επάνω στο εμπόδιο ή κάτω (αναλόγος το εμπόδιο).
Σε αυτό το στάδιο ο σκύλος είναι έτοιμος ψυχολογικά να αντέξει το στρες της πτώσης.
Έτσι, ο σκύλος αναπτύσει την ικανότητα να ξεχωρίζει σε μεγαλύτερο
βαθμό, τι είναι προς όφελος του και τη όχι. Με αυτό τον τρόπο επίσης, αναπτύσει και την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις από μόνος του, αφού
όπως είδες κατά την διάρκεια του μαθήματος, ο εκπαιδευτής δεν μίλησε
καθόλου (εκτός από τις εντολές) και δεν επέμενε για την εκτέλεση τους.
Last edited:
Πολύ το ρωτάνε αυτό. Η αλήθεια είναι πως υπάρχη θετικό και
αρνητικό στρες. Και χωρίς το θετικό στρες ένας σκύλος δεν θα
έμπαινε στην διαδικασία να χρησιμοποιήσει το μυαλό του.
Η εμπειρία μου λέει, ότι σκύλος που εργάζετε
και ασχολείτε (ειδικά το μυαλό του) είναι πιο ευτηχισμένος.
Το στρές που περιέγραψα παραπάνω (στο μάθημα) είναι για
μικρό διάστημα αρνητικό.
Μετά αλλάζει. Αναγνωρίζει εμπόδιο, ανάλογα με το βαθμό
δυσκολίας του υπάρχει και το στρές που θα τον βάλει στην
διαδικασια να βρεί λύσει για το πρόβλημα.
