Τα γερμανικά ποιμενικά ίσως να είναι από τις πιο επιρρεπείς φυλές γιατί είναι και στις πρώτες θέσεις σε σκυλιά που κοιμούνται εκτός σπιτιού.
Βαλε και ενα σκαλιμπορ στην ουρα να βρεις τον υπνο σου παλιΤα Γερμανικά Ποιμενικά;;;;; Της βάζω αμπούλες, scalibor, και την ψεκάζω, κάναμε και το εμβόλιο, κι εσύ αποφάσισες να μου κόψεις το βραδινό ύπνο; :flip:
Σίγουρα πολύ σημαντικός παράγοντας το να μένει ή όχι έξω ο σκύλος. Παίζει όμως ρόλο και το ανοσοποιητικό. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μελέτη που συσχέτισε γονίδιο με τη λεισμανϊαση, αν το βρω πάλι θα το ποστάρω.Τα γερμανικά ποιμενικά ίσως να είναι από τις πιο επιρρεπείς φυλές γιατί είναι και στις πρώτες θέσεις σε σκυλιά που κοιμούνται εκτός σπιτιού.
Αν σου είναι εύκολο να το βρεις, θα με ενδιέφερε πάρα πολύΣίγουρα πολύ σημαντικός παράγοντας το να μένει ή όχι έξω ο σκύλος. Παίζει όμως ρόλο και το ανοσοποιητικό. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μελέτη που συσχέτισε γονίδιο με τη λεισμανϊαση, αν το βρω πάλι θα το ποστάρω.
Αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν η παρακάτω μελέτη:Αν σου είναι εύκολο να το βρεις, θα με ενδιέφερε πάρα πολύ
PLoS One. 2012; 7(4): e35349.Published online 2012 April 25. doi: 10.1371/journal.pone.0035349
PMCID: PMC3338836
Genetic Control of Canine Leishmaniasis: Genome-Wide Association Study and Genomic Selection Analysis
Conclusions/Significance
We estimated that a substantial proportion of the genome is affecting the trait and that its heritability could be as high as 60%. Using the genome-wide association approach, the strongest associations were on chromosomes 1, 4 and 20, although none of these were statistically significant at a genome-wide level and after correcting for genetic stratification and lifestyle. Amongst these associations, chromosome 4: 61.2–76.9 Mb maps to a locus that has previously been associated with host susceptibility to human and murine leishmaniasis, and genomic selection estimated markers in this region to have the greatest effect on the phenotype. We therefore propose these regions as candidates for replication studies. An important finding of this study was the significant predictive value from using the genomic information. We found that the phenotype could be predicted with an accuracy of ∼0.29 in new samples and that the affection status was correctly predicted in 60% of dogs, significantly higher than expected by chance, and with satisfactory sensitivity-specificity values (AUC=0.63).
Δεν υπάρχει φάρμακο χωρίς πιθανές παρενέργειες. Κάποιες από αυτές, πάρα πολύ σοβαρές. Ούτε καν, η "ταπεινή" [λέμε τώρα], ασπιρίνη.
Πρόσεξε τι θα απαντήσεις τώρα!Από ποιά άλλα σκυλιά να τον απομονώσεις και γιατί; Δεν κατάλαβα....