Μιά απλή ερώτηση έκανα, στον (ζιζάνιο!) sea-mol...
Να απαντήσω ο ίδος στην ερώτηση που έκανα?
ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Να απαντήσω ο ίδος στην ερώτηση που έκανα?
Νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνουμε την προσπάθεια απόκρυψης του κασπερ και της μόκας από το κακό μάτι, με την μέθοδο..."τατσουβαλιάζωσεεναθεμακαιτασκεπάζωμεδιπλοσέντονα"...για την αποφυγή ανάρτησης φωτογραφιών????Μιά απλή ερώτηση έκανα, στον (ζιζάνιο!) sea-mol...
Να απαντήσω ο ίδος στην ερώτηση που έκανα?
Θέλουμε επίσημο θέμα με ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
[HR][/HR][HR][/HR]Μπραβο κ Γιαννη. Το ποστ σας για τον Κασπερ με ξυπνησε λιγο γιατι εγω (δεν ντρεπομαι να το πω) απετυχα με τον μικρο μου, και ο Κωστας μου ειπε να δουλεψω οτι μαθαμε και να τον παρω εγω τηλεφωνο οταν νιωσω οτι καναμε 2-3 βηματα πιο μπροστα!Αλλιως μαθηματα γιοκ!!
Ηθελα και μπουρμπουλ τρομαρα μου.
Ηθελα και μπουρμπουλ τρομαρα μου.
Λες κ διαβάζω Εγκυκλοπαιδια για τα μπουρμπουλια, να είσαι καλα που μας προσφέρεις τόσες πληροφορίες!, γουστάρω boerboel,γουστάρω Casper!!!!!!!!Με τον Casper, τώρα... όπως έχετε καταλάβει, κυριάρχησε "άλλος Θεός"...
Πολλές γνώμες... επαγγελματικές (αρκετές υπήρξαν εύστοχες) και ερασιτεχνικές(επίσης)... γιατί, είπαμε ότι είχα και μεγαλύτερη εμπειρία και περισσότερες γνωριμίες... ίσως, γιατί τα θέματά του είναι πιο συνηθισμένα...
Αφορούν λιγότερο τα "ταμπού" των (ανδρών, κυρίως) ιδιοκτητών... είναι κυριαρχικός (όσο δεν πάει άλλο)... είναι ιδιαίτερα επιθετικός (καμμιά φορά λέμε ότι μπορεί να σκοτώσει, ή να πεθάνει) προς μιά συγκεκριμένη κατηγορία αρσενικών σκυλών... είναι τσαμπουκάς στα υπόλοιπα αρσενικά (αλλά μέχρι εκεί)... ανέχεται απλά, τα περισσότερα θηλυκά σκυλιά... αγαπάει (μάλλον, θάλεγα, συμπαθεί με τον αποκλειστικά δικό του τρόπο) μερικά (θηλυκά ή αρσενικά) σκυλιά, μετά από αρκετό διάστημα γνωριμίας και σταδιακής "όσμωσης"... λατρεύει τη Μόκα (αλλά, δεν της δίνει ούτε τη γρίπη του!)... και διατηρεί ψυχρές σχέσεις ανοχής, με όλα τα αδέσποτα που συναντάει (εκτός από 2-3 που τα λατρεύει - ανεξαρτήτως φύλου)...
Αδιαφορεί παντελώς για το πλήθος - θορύβους - ξαφνικές καταστάσεις κλπ... μεταμορφώνεται και γίνεται επιφυλακτικός (έως αμυντικός) σε μεμονωμένους ανθρώπους που προσεγγίζουν με λίγο διαφορετικό τρόπο (σχεδόν ταυτόσημα με την δική μου αντίληψη περί του "διαφορετικού")... έχει, ενδεχομένως και ένα μικρό ποσοστό από ανασφάλειες...
Είναι ένα από τα πιο άρτια εκπαιδευμένα σκυλιά (σχεδόν "στρατιώτης" -είναι Malinois και δεν το ξέρει?), όσον αφορά την παρουσία ερεθισμάτων μέχρι ένα επίπεδο...
Και, από εκεί και πέρα, είναι το σκυλί που φωνάζει απεγνωσμένα: "χρειάζομαι αρχηγό"!
Εδώ, με βοήθησε πάρα πολύ η Turid Rugaas (αγνώστων λοιπών ακαδημαϊκών τίτλων) με τα "Σήματα Ηρεμίας"... που τα είχα λιγάκι υποτιμήσει όταν υπήρχε μόνο η Μόκα... αλλά, εδώ, πρέπει να διαβάζω (από μακριά και σε κλάσμα δευτερολέπτου) τη "γλώσσα" του κάθε σκυλιού, όταν το πιάνει το ραντάρ μου... έξοχο βοήθημα!
Και πάλι, αλληλούια! Η Patricia McConnell... με την αντίστροφη (πολλοστή) ανάγνωση των κειμένων της...
Και η Clarissa Von Reinhardt... με το (σύντομο και εξαιρετικό) βιβλίο της "Handling your dog's prey drive"... κοίτα να δεις, τι "αδιανόητα" θέματα φτάσαμε να διαβάζουμε!!!
Και λίγοι (φανταστικοί γνώστες - χειριστές - ιδιοκτήτες - "σκυλάδες", με μία λέξη) "συμφορουμίτες"... που έσκυψαν με αγάπη (για το σκύλο) πάνω στα θέματα του Casper... εκείνοι ξέρουν, επίσης, ποιοί είναι και έχουν τις ευχαριστίες και τη φιλία μου...
Αλλά,εδώ, κάτι έλειπε ακόμα... κάτι δεν είχα κατανοήσει... κάτι δεν έκανα καλά...και ένιωθα ότι μάλλον είναι κάτι σημαντικό... μιάς και νιώθαμε ότι ο Casper "βράζει" από κάτι που είναι πολύ βαθιά μέσα του...
Και εδώ έφτασε η σειρά να μελετηθεί (για πολλοστή φορά!) το εξαιρετικό βιβλίο του Cesar Millan, "Με τα μάτια του σκύλου μας", από νέες (ανεξερεύνητες - μέχρι εκείνη τη στιγμή) οπτικές γωνίες...
Και, ας το πω δημοσίως, για μιά φορά και το κρίμα στο λαιμό μου... πέρα καιπάνω απ' όλα, τυραννούσε τη σκέψη μου η φράση "Είσαι άπραγος! Γίνε αρχηγός!"... που την άκουγα για αρκετούς μήνες... και, αργότερα "Είσαι σε καλό δρόμο! Γίνε πιο πολύ αρχηγός!"...
Ηταν ο Κώστας Μαρτίνης... που μου τα έλεγε αυτά, με τον διπλωματικό και ευγενικό τρόπο, για όσους τον ξέρετε... που με ξύπνησε... με πήρε από "το χεράκι" και τροποποίησε τη νοοτροπία μου... γιατί, από εκεί ξεκινούν όλα...
Αν θέλετε, με μία φράση "μου έδωσε, τελικά, το κλειδί για να ανοίξω και να κοιτάξω μέσα στον Casper - και, τολμάω να πω, σχεδόν το κάθε σκυλί - και τον κάθε χειριστή - που συναντάω"... και το έκανε, σε συνεργασία με τον Casper... και, βέβαια, ήταν πάντα εκεί για να απαντήσει (ή να πάρει "homework" και να μελετήσει) στα (πολλές φορές, δύσκολα) ερωτήματά μου...
Είναι ο άνθρωπος που κατόρθωσε να μου κλονίσει την ("ακλόνητη") άποψη ότι ο Casper έχει γονιδιακό θέμα "επιθετικότητας", που δεν γιατρεύεται... απλά, όσοι έχετε δει τον Casper (στα χέρια του Κώστα) να προσεγγίζει οποιονδήποτε σκύλο, ξέρετε ήδη πως το θέμα δεν είναι (μόνο) γονιδιακό, αλλά και περιβαλλοντικό, που οφείλεται, εν πολλοίς, στον "αρχηγό"...
Για να κλείσω, με τον Κώστα, δεν συζητήσαμε ποτέ τη μέθοδο εκπαίδευσης (με τη στενή έννοια), ούτε το σετ εντολών που θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε εμείς... περισσότερο τον ενδιέφερε (και εμάς, βέβαια) να διδάξει εμάς, σε θέματα νοοτροπίας... να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας "τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε"... και, με τα πολλά, το πέτυχε... να έχουμε από τον Casper την "ήρεμη υποταγή", που περιγράφει, πολύ εύστοχα, ο Cesar Millan... και να μας δείξει... να μας ξαναδείξει...
Ο Casper, θεωρείται, λοιπόν, εκπαιδευμένος... ξέρει πολλά... όσα η Μόκα και (έπρεπε να γίνει έτσι) περισσότερα:
"Ελα" (εκεί μου τα χαλάει λιγάκι η Μόκα, που έρχεται κι αυτή για το μεζεδάκι!)... "Κάτσε"... "Κάτω"... "Μείνε"..."Πάμε"... "Μαζί"... "Περίμενε" (όρθιος - σε διασταυρώσεις και σε άλλες καταστάσεις)... "Πίσω" (είτε για να μείνει πίσω, αν δε χωράμε να περάσουμε και οι 2 - είτε να πάει όπισθεν, όταν με έχει πλησιάσει πολύ και με υπερβολικά ενεργητικό τρόπο)... "Ξάπλα" (να πέσει κάτω, ξαπλωμένος στο πλάϊ, είτε για να υποστεί τα βασανιστήρια νυχιών, αυτιών, ματιών και γενικότερο "ψάξιμο" - είτε να πέσει έτσι, εάν έχει διορθωθεί και πρέπει να δώσει απόλυτη υποταγή - και όταν διορθώνεται ο μικρός, πρέπει να πάρεις αυτή την απόλυτη υποταγή)... "Στη θέση σου" (Place - πολύ χρήσιμη εντολή, όταν μπαίνουν νεοεισερχόμενοι στο σπίτι)..."Crate" (με γλυκό τρόπο - πολύ πετυχημένη)... "Τέλος" (όταν πρέπει, επιτέλους, να τελειώσει ο καυγάς με τη Μόκα και η μετακόμιση των επίπλων - ιδίως, μετά το βραδυνό φαγητό, που τους πιάνει μιά λύσσα)... "Φιλάκι" (για με φιλήσει στο μάγουλο και να μη μου φάει το λαρύγγι, κατά λάθος - το ίδιο να κάνει και στο γάτο, ας πούμε και να μην τον πατάει κάτω)
Οπως, βέβαια και οι διάφορες περιφραστικές εντολές που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, όπως: "Τι κάνεις εκεί???" και "έλα δώ γρήγορα μη σου πάρει ο διάολος τον πατέρα!!!", με τον κατάλληλο τόνο...
Μα, πέρα απ' όλα, έμαθα... Οσα παραγγέλματα και να ξέρει - εκτελεί, η βασική υπακοή του Casper θα μπορούσε να αρχίζει και να τελειώνει στα εξής:
Να ακούει το "ΟΧΙ!!!" και να νομίζει ότι αυτό είναι το όνομά του...
Και, στο βάθος του μυαλού του, να νομίζει ότι το "ΑΣΤΟ" είναι το όνομα πατρός του...
Και να ακούει το "ΜΠΡΑΒΟ!!!" και να πιστεύει ότι αυτό είναι το επώνυμο της οικογενείας μας, η πιο ευτυχισμένη λέξη που μπορεί να ειπωθεί...
Με το "γίνε αρχηγός", διαπιστώνω ότι, ανεξάρτητα από το ερέθισμα, οι 3 αυτές λέξεις έχουν αρχίσει να λειτουργούν πραγματικά...
Ιδωμεν... θα σας ενημερώνω κατά καιρούς...
Να με συμπαθάτε αν σας κούρασα (ακόμα μία φορά!), απλά προσπαθώ, με το δικό μου τρόπο, να βοηθήσω κι εγώ, ενδεχομένως, νεώτερα μέλη που έχουν όρεξη (και κουράγιο) να "ψαχτούν"...
Από το ροζ συννεφάκι μου,
Γιάννης
Τελειες ολες, πραγματικα. Ειδικα αυτη ομως ειναι υπεροχη. Σου βγαζει τοσο γλυκα συναισθηματα. Φυσικα ο γατος ειναι ο αρχοντας!!
- Status
