Γεια σας και από έμενα! Ανακάλυψα το φόρουμ λίγο καιρό πριν κι είπα να γραφτώ για να με γνωρίσετε και να κάνω και εγώ ποστ τις ιδέες μου και τις απόψεις μου, για να μου πείτε αν κάπου δεν είμαι σωστή.
Λοιπόν αποφάσισα να αποκτήσω έναν γερμανικό ποιμενικό Εδώ και ένα χρόνο ψάχνομαι και τρέχω σε εκθέσεις και εκτροφεία, βλέπω τα σκυλιά και συζητώ με τους εκτροφείς. Μέχρι χθες κανείς δεν μού έκανε «κλικ». Αυτό που σε όλους παρατήρησα ήταν η εμπορευματοποίηση αυτών των σκυλιών. Πήγα σε εκτροφεία Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Παντού έφευγα με αυτή την άποψη. Κατ’ εμέ όλοι κοιτάνε το «μαρκετινγκ» πώς θα πουλήσουν τον σκύλο, του οποίου κατά την γνώμη τους το μεγαλύτερο του προτέρημα είναι ποιανού πρωταθλητή (σε ποιο διαγωνισμό όμως πάντα μένει αδιευκρίνιστο) είναι γιός, εγγονός κλπ. Όταν ήμουν στο εξωτερικό όλα τα γερμανικά ποιμενικά που έβλεπα ήταν φυσιολογικά σκυλιά με κανονικές ράχες και πόδια. Αυτά που βλέπω στην Ελλάδα δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω σκυλιά. Έχουν υπερβολικές κλίσεις, κάτι το οποίο παλιά δεν ήταν απαραίτητο και κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Κανείς λοιπόν από τους «σπουδαίους» εκτροφείς δεν νοιάζεται για τον χαρακτήρα του σκύλου. Πολλοί από αυτούς μάλιστα έχουν τα σκυλιά τους συνέχεια μέσα σε κλουβιά χωρίς να βλέπουν πολύ κόσμο με αποτέλεσμα όταν τα σκυλιά αυτά κλιθούν να βγουν στην πόλη, φέρονται σαν απροσάρμοστα. Λοιπόν μίλησα με έναν εκτροφέα από την Κρήτη ο οποίος κάνει επιλεκτική εκτροφή μόνο και μόνο επειδή αγαπά αυτή την ράτσα. Αυτός ο εκτροφέα λοιπόν έχει ενημερωθεί και λάθει εκπαίδευση στο εξωτερικό όπου εκεί δεν υπάρχουν εκθεσιακά και εγασιακά γερμανικά ποιμενικά. Αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται. Αυτός λοιπόν διασταυρώνει αυτές τις δυο «κατηγορίες», που στην πραγματικότητα είναι μια, προκειμένου να επιτύχει τον καλύτερο χαρακτήρα.
Κάνει ένα ζευγάρωμα το χρόνο και μάλλον από εκεί θα πάρω το κουτάβι μου.
Λοιπόν αποφάσισα να αποκτήσω έναν γερμανικό ποιμενικό Εδώ και ένα χρόνο ψάχνομαι και τρέχω σε εκθέσεις και εκτροφεία, βλέπω τα σκυλιά και συζητώ με τους εκτροφείς. Μέχρι χθες κανείς δεν μού έκανε «κλικ». Αυτό που σε όλους παρατήρησα ήταν η εμπορευματοποίηση αυτών των σκυλιών. Πήγα σε εκτροφεία Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Παντού έφευγα με αυτή την άποψη. Κατ’ εμέ όλοι κοιτάνε το «μαρκετινγκ» πώς θα πουλήσουν τον σκύλο, του οποίου κατά την γνώμη τους το μεγαλύτερο του προτέρημα είναι ποιανού πρωταθλητή (σε ποιο διαγωνισμό όμως πάντα μένει αδιευκρίνιστο) είναι γιός, εγγονός κλπ. Όταν ήμουν στο εξωτερικό όλα τα γερμανικά ποιμενικά που έβλεπα ήταν φυσιολογικά σκυλιά με κανονικές ράχες και πόδια. Αυτά που βλέπω στην Ελλάδα δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω σκυλιά. Έχουν υπερβολικές κλίσεις, κάτι το οποίο παλιά δεν ήταν απαραίτητο και κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Κανείς λοιπόν από τους «σπουδαίους» εκτροφείς δεν νοιάζεται για τον χαρακτήρα του σκύλου. Πολλοί από αυτούς μάλιστα έχουν τα σκυλιά τους συνέχεια μέσα σε κλουβιά χωρίς να βλέπουν πολύ κόσμο με αποτέλεσμα όταν τα σκυλιά αυτά κλιθούν να βγουν στην πόλη, φέρονται σαν απροσάρμοστα. Λοιπόν μίλησα με έναν εκτροφέα από την Κρήτη ο οποίος κάνει επιλεκτική εκτροφή μόνο και μόνο επειδή αγαπά αυτή την ράτσα. Αυτός ο εκτροφέα λοιπόν έχει ενημερωθεί και λάθει εκπαίδευση στο εξωτερικό όπου εκεί δεν υπάρχουν εκθεσιακά και εγασιακά γερμανικά ποιμενικά. Αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται. Αυτός λοιπόν διασταυρώνει αυτές τις δυο «κατηγορίες», που στην πραγματικότητα είναι μια, προκειμένου να επιτύχει τον καλύτερο χαρακτήρα.
Κάνει ένα ζευγάρωμα το χρόνο και μάλλον από εκεί θα πάρω το κουτάβι μου.
