Καλώς ήρθες κι από εμένα!
Πέρα από την ηθική πλευρά του θέματος, τα χιλιάδες αδέσποτα που βασανίζονται στους δρόμους μας, κτλ, κτλ, κτλ...
Μακάρι η φύση να ήταν όπως την περιγράφεις, ίσως κι εμείς να ήμασταν καλύτεροι, αλλά στην πραγματικότητα η φύση είναι πολύ σκληρή!
Μπορεί όλοι οι οργανισμοί να έχουν την ικανότητα να αναπαραχθούν, όμως τελικά αναπαράγονται ελάχιστοι!Μόνοι οι ικανότεροι!
Επειδή λοιπόν τα σκυλιά έχουν αποκοπεί από την φύση εδώ και χιλιάδες χρόνια, εμείς, με τα περιορισμένα μέσα και τις γνώσεις που διαθέτουμε, οφείλουμε να παίξουμε τον ρόλο της φύσης και να επιλέξουμε ποια σκυλιά πρέπει και μπορούν να αναπαραχθούν, όσο ρατσιστικό μπορεί να ακούγεται αυτό!
Αυτον ακριβώς τον ρόλο αναλαμβάνουν οι εκθέσεις μορφολογίας, που άτομα που γνωρίζουν τα πρότυπα της κάθε φυλής κρίνουν κατά πόσο το κάθε δείγμα είναι ικανό να προσφέρει κάτι στην διαιώνιση της φυλής του!
Οι εκθέσεις λοιπόν μορφολογίας δεν είναι καλλιστεία, όπως πολύ συχνά θεωρείται!
Η μορφολογία λοιπόν, σε συνδυασμό με ορισμένες απαραίτητες εξετάσεις για κληρονομήσιμα νοσήμα, αλλά κι ένας έλεγχος του χαρακτήρα του σκύλου πρέπει να είναι ο οδηγός ώστε να αποφασιστεί όχι μόνο αν το κάθε σκύλος πρέπει να αναπαραχθεί, αλλά και με ποιον σκύλο είναι προτιμότερο να αναπαραχθεί!
Θεωρώ ότι η διαδικασία αυτή είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ότι την περιγράφω κι εγώ τουλάχιστον, για τις φυλές που αγαπώ και θα μπορούσα να έχω μια άποψη παραπάνω, εφόσον με ενδιαφέρει η φυλή, δεν έχω το θάρρος να αποφασίσω τους γεννήτορες που θα συμμετείχαν σε ένα ζευγάρωμα...
Αυτά γενικότερα σε όλες τις φυλές...
Περνώντας ειδικότερα στον Ε.Π., δηλαδή μια φυλή υπό διαμόρφωση και σταθεροποίηση τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ειδικά!
Στην χώρα μας γίνεται μια προσπάθεια ώστε η φυλή να αποκτήσει μια σταθερή μορφή και να αναγνωριστεί διεθνώς!
Γίνεται μια προσπάθεια να υπάρχει λοιπόν ένα συγκεκριμένο σκεπτικό στην επιλογή των γεννητώρων και των διασταυρώσεων προς αυτόν το στόχο!
Τα όποια τυχαία, αυτόνομα και σποραδικά ζευγαρώματα, μόνο κακό κάνουν στην φυλή και πηγαίνουν πίσω όλη αυτή τη προσπάθεια!
Θα ήταν ευχής έργο οι ιδιοκτήτες ΕΠ που αγαπάνε την φυλή κι ακόμα περισσότεροι όσοι έχουν κάποια εκτροφική επιθυμία να επικοινωνήσουν με τον ΟΦΕΠ, να κριθεί και να μελετηθεί ο σκύλος τους ώστε να δουν αν αξίζει να αναπαραχθεί και να επιλεγεί και το καταλληλο ταίρι με συγκεκριμένα κριτήρια!
Τέλος, κλείνοντας το σεντονάκι μου....
Έχεις βρει στον περίγυρώ σου 3 άτομα ικανά να υιοθετήσουν έναν ορεινό ποιμενικό;
Μου κάνει πραγματικά ευχάριστη εντύπωση, εφόσον ισχύει, γιατί όχι μόνο στον περίγυρώ μου, αλλά γενικότερα στην Ελλάδα οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να κατανοήσουν την διαφορετικότητα και τις ανάγκες ενός Ορεινού Ποιμενικού είναι τόσο λίγοι, που ακόμη κι αν υπολογίσω άτομα που ήδη έχουν έναν τετοιο σκύλο στην ζωή τους και τους γνωρίζω, με το ζόρι θα μπορέσω να σκεφτώ πάνω από 10 άτομα....δυστυχώς....
Πέρα από την ηθική πλευρά του θέματος, τα χιλιάδες αδέσποτα που βασανίζονται στους δρόμους μας, κτλ, κτλ, κτλ...
Μακάρι η φύση να ήταν όπως την περιγράφεις, ίσως κι εμείς να ήμασταν καλύτεροι, αλλά στην πραγματικότητα η φύση είναι πολύ σκληρή!
Μπορεί όλοι οι οργανισμοί να έχουν την ικανότητα να αναπαραχθούν, όμως τελικά αναπαράγονται ελάχιστοι!Μόνοι οι ικανότεροι!
Επειδή λοιπόν τα σκυλιά έχουν αποκοπεί από την φύση εδώ και χιλιάδες χρόνια, εμείς, με τα περιορισμένα μέσα και τις γνώσεις που διαθέτουμε, οφείλουμε να παίξουμε τον ρόλο της φύσης και να επιλέξουμε ποια σκυλιά πρέπει και μπορούν να αναπαραχθούν, όσο ρατσιστικό μπορεί να ακούγεται αυτό!
Αυτον ακριβώς τον ρόλο αναλαμβάνουν οι εκθέσεις μορφολογίας, που άτομα που γνωρίζουν τα πρότυπα της κάθε φυλής κρίνουν κατά πόσο το κάθε δείγμα είναι ικανό να προσφέρει κάτι στην διαιώνιση της φυλής του!
Οι εκθέσεις λοιπόν μορφολογίας δεν είναι καλλιστεία, όπως πολύ συχνά θεωρείται!
Η μορφολογία λοιπόν, σε συνδυασμό με ορισμένες απαραίτητες εξετάσεις για κληρονομήσιμα νοσήμα, αλλά κι ένας έλεγχος του χαρακτήρα του σκύλου πρέπει να είναι ο οδηγός ώστε να αποφασιστεί όχι μόνο αν το κάθε σκύλος πρέπει να αναπαραχθεί, αλλά και με ποιον σκύλο είναι προτιμότερο να αναπαραχθεί!
Θεωρώ ότι η διαδικασία αυτή είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ότι την περιγράφω κι εγώ τουλάχιστον, για τις φυλές που αγαπώ και θα μπορούσα να έχω μια άποψη παραπάνω, εφόσον με ενδιαφέρει η φυλή, δεν έχω το θάρρος να αποφασίσω τους γεννήτορες που θα συμμετείχαν σε ένα ζευγάρωμα...
Αυτά γενικότερα σε όλες τις φυλές...
Περνώντας ειδικότερα στον Ε.Π., δηλαδή μια φυλή υπό διαμόρφωση και σταθεροποίηση τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ειδικά!
Στην χώρα μας γίνεται μια προσπάθεια ώστε η φυλή να αποκτήσει μια σταθερή μορφή και να αναγνωριστεί διεθνώς!
Γίνεται μια προσπάθεια να υπάρχει λοιπόν ένα συγκεκριμένο σκεπτικό στην επιλογή των γεννητώρων και των διασταυρώσεων προς αυτόν το στόχο!
Τα όποια τυχαία, αυτόνομα και σποραδικά ζευγαρώματα, μόνο κακό κάνουν στην φυλή και πηγαίνουν πίσω όλη αυτή τη προσπάθεια!
Θα ήταν ευχής έργο οι ιδιοκτήτες ΕΠ που αγαπάνε την φυλή κι ακόμα περισσότεροι όσοι έχουν κάποια εκτροφική επιθυμία να επικοινωνήσουν με τον ΟΦΕΠ, να κριθεί και να μελετηθεί ο σκύλος τους ώστε να δουν αν αξίζει να αναπαραχθεί και να επιλεγεί και το καταλληλο ταίρι με συγκεκριμένα κριτήρια!
Τέλος, κλείνοντας το σεντονάκι μου....
Έχεις βρει στον περίγυρώ σου 3 άτομα ικανά να υιοθετήσουν έναν ορεινό ποιμενικό;
Μου κάνει πραγματικά ευχάριστη εντύπωση, εφόσον ισχύει, γιατί όχι μόνο στον περίγυρώ μου, αλλά γενικότερα στην Ελλάδα οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να κατανοήσουν την διαφορετικότητα και τις ανάγκες ενός Ορεινού Ποιμενικού είναι τόσο λίγοι, που ακόμη κι αν υπολογίσω άτομα που ήδη έχουν έναν τετοιο σκύλο στην ζωή τους και τους γνωρίζω, με το ζόρι θα μπορέσω να σκεφτώ πάνω από 10 άτομα....δυστυχώς....