Είπε κάτι ο kokonis στη δεύτερη σελίδα που νομίζω εκεί είναι το ζουμί,σαν ζητούμενο φυσικά μιας εξελιγμένης κοινωνίας που δεν βασίζεται στο τι γινόταν πριν 50 η 100 χρόνια και αφού αυτό δούλευε μέχρι τώρα,σημαίνει πως είναι το ιδεατό.
αν πιστεύουμε ότι έχει αντίκτυπο στα παιδιά η ψυχολογία της μητέρας σχετικα με την επίβαση και κατά την στιγμή της επίβασης πιστεύω ότι δεν θα δεχόμασταν να την ζευγαρώσουμε με το ζόρι
κάτι θα ξέρει το ζώο για να μην θέλει
εμένα μου έχει τύχει να μην θέλει με τον τάδε αρσενικό και μετά από μία ώρα να θέλει με έναν άλλο....τι μας λέει αυτό?
Στην σύγχρονη παιδοψυχολογία,κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η ψυχική διάθεση της μητέρας που θα τεκνοποιήσει,σε σχέση με τον χαρακτήρα και τον ψυχισμό που θα αναπτύξει το βρέφος κάτα την ενηλικίωσή του και μετά.Πολλά από τα χαρακτηριστικά που αναπτύσουμε σαν ενήλικες,πολλές φοβίες,εκτώς από τον περιβαλλοντικό και τον γεννετήσιο παράγοντα,οφείλονται και στα ερεθίσματα που πέρναμε από τη μητέρα καθ'όλη τη διάρκεια της κυοφορίας αλλά και της σύλληψης.
Ισχύει το ίδιο και στα σκυλιά?Δεν γνωρίζω.
Είναι όμως ένα σημείο προβληματισμού.