Ισως η ουσια της ολης διαφωνιας μας ειναι οτι εγω δεν θεωρω τον σκυλο μελος της οικογενειας. Χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν μπορω να τον αγαπησω. Δεν νομιζω οτι καποιος μπορει να αγαπαει ενα ζωο οπως την οικογενεια του. Οποιος λεει το αντιθετο νομιζω λεει ψεμματα στον εαυτο του. Δεν νομιζω να με γεμισουν τα ιδια συναισθηματα αν παθει κατι ο σκυλος μου η μελος της οικογενειας.
Προσωπικά, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να σκεφτω αν αγαπάω το σκυλο σαν την οικογενεια, περισσότερο ή λιγότερο. Δεν το αναλύω τόσο. Καλώς ή κακώς, είναι μέλος της οικογένειας και δε νομίζω πως λέω ψέμματα στον εαυτό μου. Είτε στον κήπο μείνει, είτε όχι, είναι μέλος του σπιτικού, πως να το πω. Δεν είναι αυτόματο πότισμα ο σκύλος ή τσουγκράνα. Αυτό θα το καταλάβεις όταν έρθει στο σπίτι και τον ζήσεις. Μεταξύ μας, δε θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ιδέα αν φοβάσαι να λερωθείς - ο σκύλος πάει πακέτο και με το λερωμα και με τις ζημιές, πως να το κανουμε. Αν δεν τα έχεις σκεφτεί όλα αυτά καλό θα ήταν να καθυστερήσεις την απόκτηση του για να γλιτώσεις από τον εκνευρισμό που σίγουρα θα σου προκαλέσει. Το ότι θα ναι στον κήπο δε σημαίνει ότι δε θέλει το χρόνο για τις βόλτες του, για παιχνίδι ή εκπαίδευση ό,τι καιρό και να κάνει. Αν δεν τον έχει θα βρει άλλους τρόπους να εξαντλήσει την ενέργεια που έχει και να σου δείξει την δυσαρέσκεια του.
Ο πρώτος μου σκύλος ζούσε στον κήπο. Όχι, από δική μου επιλογή. Δεν είχα λόγο τότε γιατί ζούσα με γονείς. Περνούσαμε πολλές ώρες μαζί και είχαμε δεθεί. Δεν έζησε άσχημα καθόλου θέλω να πιστευω. Εμείς 'χάσαμε' περισσότερα από αυτόν επειδή δεν ζούσε μαζί μας. Στον δεύτερο, δεν το σκέφτηκα καν αν θα μείνει έξω ή μέσα. Ήταν δεδομένο ότι θα τον είχα μέσα. Και αυτό, κυρίως για εγωιστικούς λόγους όχι επειδή ήταν καλύτερο για το σκύλο (που είναι) αλλά επειδή εγώ τον ήθελα μέσα. Μη σου πω πως αρχικά είχα τύψεις που θα το περιόριζα στα δικά μου μέτρα. Αλλά εδώ είναι η θέση του. Για πολλούς λόγους αλλά και για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.
Άσε που, πέρα απ όσα σου είπαν μέχρι τώρα, αυτό που δεν άντεχα καθόλου ήταν το ατελείωτο γαβγισμα μες τη νύχτα. Ειδικά όταν έπιανε κουβέντα με τους γείτονες μπορούσε να κρατήσει ώωρες!
Τελος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο σκύλος θα πρέπει να προσθέτει σε ένα σπίτι, δεν είναι βάρος. Δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε μια διαδικασία που τελικά μαλλον θα σου προκαλέσει εκνευρισμό. Αυτά έχω καταλάβει από τα ποστ σου. Αν κάνω λάθος, my bad.