Παραδέχεται τα λάθη του ο μελετητής των λύκων
- Thread starter kokoni
- Ημερομηνία δημιουργίας
Για να επαναφέρουμε το θέμα σε τροχιά...
Υπάρχουν άπειροι άνθρωποι και άπειροι σκύλοι που συνυπάρχουν σχεδόν αυτονόητα.
Οι σκύλοι καταλαβαίνουν περίπου τι θέλουν οι άνθρωποί τους...και ποιος είναι ο ρόλος τους. Και οι άνθρωποι δεν έχουν "τρελές" απαιτήσεις από αυτούς.
Υπάρχουν όμως και σκύλοι συγκεκριμένης εργασίας ή "ειδικών αναγκών" που πρέπει να έχουν "αυστηρό" έλεγχο, καθώς οι πρωτοβουλίες των ενστίκτων τους (όπως θα έκαναν σε μία αγέλη) δεν είναι καθόλου επιθυμητές....
Υπάρχουν άπειροι άνθρωποι και άπειροι σκύλοι που συνυπάρχουν σχεδόν αυτονόητα.
Οι σκύλοι καταλαβαίνουν περίπου τι θέλουν οι άνθρωποί τους...και ποιος είναι ο ρόλος τους. Και οι άνθρωποι δεν έχουν "τρελές" απαιτήσεις από αυτούς.
Υπάρχουν όμως και σκύλοι συγκεκριμένης εργασίας ή "ειδικών αναγκών" που πρέπει να έχουν "αυστηρό" έλεγχο, καθώς οι πρωτοβουλίες των ενστίκτων τους (όπως θα έκαναν σε μία αγέλη) δεν είναι καθόλου επιθυμητές....
Η ώρα είναι τέσσερις. Παίρνω το πιάτο του σκύλου, το γεμίζω, το αφήνω στο πάτωμα, του λέω "μείνε" και ένα λεπτό μετά του λέω "εντάξει, φάε". Ο σκύλος τρώει.
Μία σκηνή που επαναλαμβάνεται καθημερινά στα σπίτια μας. Αν αυτό δεν είναι διαρκής επιβολή της κυριαρχίας μας και συνεχής υπενθύμιση της αρχηγίας μας στην αγέλη τότε τι είναι?
Μία σκηνή που επαναλαμβάνεται καθημερινά στα σπίτια μας. Αν αυτό δεν είναι διαρκής επιβολή της κυριαρχίας μας και συνεχής υπενθύμιση της αρχηγίας μας στην αγέλη τότε τι είναι?
Συμφωνω και επαυξανω.
(τις φιγουρες θελω ειπαμε)
Ενα λεπτο μετα ειναι βασανιστηριο. Δυο δευτερολεπτα μετα ειναι υπακοη (αναγκαστικη, αν θελει να φαει).
Οχι και βασανιστηριο ρε παιδια. Τοτε ολα βασανιστηρια ειναι, και το κλουβι και το λουρι και τοσα άλλα. Εμενα δεν δειχνει να βασανιζεται οταν περιμενει πανω απο 2'' και επισης ειναι μπροστα στο μπωλ και του λεω να παει στο κλουβι και παει και περιμενει και εκει. Νομιζω καπως θα το καταλαβαινα αν βασανιζοταν. Αυτα στον δικο μου σκυλο.
Αλλος σκυλος, μπορει να βασανιζεται στην κυριολεξια ή να ''τρωει'' ανθρωπο για το φαϊ του που λενε. Ειναι αναλογα και τον σκυλο. Υπαρχουν σκυλοι κοιλιοδουλοι που χανουν την επαφη με το περιβαλον στην θεα της τροφης, ξεχνανε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εκει πανω απο 2''με επιβολη, ισως ειναι βασανιστηριο...
Αλλος σκυλος, μπορει να βασανιζεται στην κυριολεξια ή να ''τρωει'' ανθρωπο για το φαϊ του που λενε. Ειναι αναλογα και τον σκυλο. Υπαρχουν σκυλοι κοιλιοδουλοι που χανουν την επαφη με το περιβαλον στην θεα της τροφης, ξεχνανε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εκει πανω απο 2''με επιβολη, ισως ειναι βασανιστηριο...
αυτό όμως δεν επιβεβαιώνει ότι ο σκύλος σε "αντίθεση" με τον λύκο δεν του αρέσει να ζεί σε αγέλες . εννοώ ότι σαφώς δεν θα επιτρέπεις πληγές κλπ αλλά τελικά τα σκυλιά ζουν σε αγέλες και δεν πρόκειται να δείς ας πούμε σκύλους αδέσποτους να μένουν ένας εδώ ένας εκεί και ένας παραπέρα -ούτε τσοπανόσκυλα να αποχωρούν και να μένουν μόνα τους πιό πέρα ,όλα κάπου εκεί γύρω κοιμούνται και έχουν συνείδηση ότι όλα μαζί μπορούν
Ολως τυχαιως, ναι! Συνδεση λυκου και σκυλου στο δικο μου μυαλο δεν υπηρξε ποτε, ουτε ανετρεξα ποτε σε καποιο συγγραμα που πραγματευονταν αυτη την θεωρια.
Παλι ολως τυχαιως ποτε δεν ηθελα να κοιμαται στο κρεβατι μου αλλα στο δικο του και τις πορτες αναλογα την στιγμη, δεν υπηρχε κατι στανταρ.
.Μια παρενθεση ακομα περι φαγητου και βασανιστηριων.
Οταν κανω κοτοσουπα, κρεατοπουπα και τα συναφη, και οι δυο οι δικες μου κανουν σαν να τις σφαζουν. Απο μακρια αυτο. Οταν εχουν το μπωλ μπροστα στα ποδια τους φανταζεστε τι γινεται?
Πολλα παιζουν ρολο, σκυλος, κατασταση, πόσο πειναει, ειδος φαγητου, άλλα ερεθισματα τριγυρω, και οντως καποιες φορες τους ειναι μεχρι και σχεδον αδιαφορο το φαγητο. Δεχομαι οτι ηταν λιγο απολυτο αυτο που ειπα περι βασανιστηριου.
Οταν κανω κοτοσουπα, κρεατοπουπα και τα συναφη, και οι δυο οι δικες μου κανουν σαν να τις σφαζουν. Απο μακρια αυτο. Οταν εχουν το μπωλ μπροστα στα ποδια τους φανταζεστε τι γινεται?
Πολλα παιζουν ρολο, σκυλος, κατασταση, πόσο πειναει, ειδος φαγητου, άλλα ερεθισματα τριγυρω, και οντως καποιες φορες τους ειναι μεχρι και σχεδον αδιαφορο το φαγητο. Δεχομαι οτι ηταν λιγο απολυτο αυτο που ειπα περι βασανιστηριου.
εγώ βλέπω συνέχεια τα αδέσποτα στα Εξάρχεια κατα μόνας και όχι σε αγέλες, μπορεί να ενωθούν κάποια στιγμή για να εξοντώσουν ένα αυτοκίνητο που κινείτε αλλά πάλι θα χωρίσουν κάποια στιγμή γιατί έχουν καλύτερες πιθανότητες να ταιστούν, ενας λύκος μόνος του είναι σχεδόν καταδικασμένος
δεν ισχύει
στην Πρέβεζα υπάρχουν τουλάχιστον 2 σκυλιά που ζουν ανεξάρτητα το κάθε ένα από τις τρεις αγέλες....
και δεν διασταυρώνουν ποτέ τις βόλτες τους...
Υπάρχουν τσοπανόσκυλα που απομακρύνονται μετά από τσαμπουκά για λίγο απ το κοπάδι...
Last edited:
τελικά τι συζητάμε όμως?
προσωπικά απλά έφερα ένα λίνκ όπου ο "ιδρυτής" της θεωρίας ότι οι λύκοι επιβάλλουν την ιεραρχία στην αγέλη τους μέσω της βίας το αμφισβητεί
αυτή η θεωρία γέννησε πρίν 42 χρόνια ένα σωρό εκπαιδευτικά τρίκ και εργαλεία
από το να μην κοιμάται ο σκύλος στο ίδιο ύψος με εμάς γιατί ο Α κοιμάται πιο ψηλά από όλους
και πολλά άλλα
έδωσε δικαιολογία για πολλές μεθόδους εκπαίδευσης που περιλαμβάνουν μπουνιές κλωτσιές τσιμπήματα ειδικά κολλάρα με καρφιά ή με ρεύμα κλπ κλπ
όταν καταγράφηκαν οι θεωρίες μάθησης για τα σπονδυλωτά (και τον άνθρωπο) ενώ αναφέρονταν (παλαιώθεν) οι μέθοδοι της θετικής ενίσχυσης κλπ ,για τον σκύλο η μέθοδος του μαστίγιο καρότο έμοιαζε η λογικότερη εφόσον τα σκυλιά έχουν Α και ο Α επιβάλλεται δια της βίας
αυτά λοιπόν τελείωσαν
this is the eeeeeeeeeend
βγήκε ο πατριάρχης και τα μάζεψε όλα πίσω-κάναμε λάθος-mea culpa
@Ice δεν προβάλει καμία νέα θεωρία,απλά αποσύρει την δική του.....ξεχάστε την,δεν ισχύει λέμε :lol:
οι λύκοι από φυσικού τους συνεργάζονται
πάμε για άλλα λοιπόν ,φαντάζομαι και κοιτάμε τώρα πλέον(εννοώ εδώ στην συζήτηση) τις θεωρίες μάθησης από την αρχή
τα περί βίας στην φύση ειλικρινά δεν τα κατάλαβα απόλυτα ως τι αναφέρθηκαν-όπως και τα πλείστα όσα παραδείγματα περί βίαιων (στα μάτια μας) συμπεριφορών μεταξύ δεσποζόμενων και αδέσποτων ,θηλυκών και αρσενικών η ότι άλλο
Σαφώς και υπάρχει βία γύρω μας,παντού
και?
επειδή υπάρχει θα πεί ότι αυτή είναι η μέθοδος και δεν υπάρχει άλλη.ή ότι τα σκυλιά αφού βασικά για αυτά μιλάμε εδώ,μόνο αυτήν έχουν,ή την έχουν ψηλά σε εκτίμηση ή σε χρήση?
Για τα παιδιά που είπαμε και τους γονείς(για δίποδους αναφέρομαι) σαφώς και η τιμωρία κάποιες στιγμές επιβάλλεται
όμως δεν ανατρέφουμε σωστούς ανθρώπους υπό τον φόβο της τιμωρίας,αλίμονο............................
υπάρχει αλλά δεν είναι Η εκπαιδευτική μέθοδος
πάμε να δούμε πως και γιατί μαθαίνει ο σκύλος να εκτελεί ,να δούμε που χωράει η βία ?
κλέβω φράσεις ενός φίλου γιατί καλύτερα δεν θα τα έλεγα
Ο σκυλος θα ελεγα οτι ειναι μοναδα μιας ομαδας , ο υπερτατος εθελοντης , η ομαδα του του δινει δυναμη και σιγουρια
η βια με σκοπο την υποταγη στον αρχηγο ως τροπος εκμαθησης δεν χωραει σε μια σχεση φιλων
ολη η υπακοη δημιουργειται μεσα απο την συνηθεια,η συνηθεια δημιουργει στον σκυλο την σιγουρια μιας πραξεως του σε μια δεδομενη στιγμη
η συνηθεια ειναι αυτη που δινει την σιγουρια στον σκυλο στην αρχη σιγουρια για την εκτελεση μιας εντολης , στην πορεια σιγουρια για την σταθεροτητα και την ποιοτητα της σχεσης του με το αφεντικο του μεχρι το τελος της ζωης του .
Ο σκυλος θελει να συνεργαζεται και να κερδιζει απο αυτο αλλα το σημαντικοτερο δεν ειναι η επιβραβευση ειναι η αυτοπεποιθηση που εχει εμφυσησει μεσα του ο χειριστης του
ο σκύλος όλοι βλέπουμε και δεχόμαστε ότι είναι ένα ζώο της συνήθειας και ότι η ρουτίνα του γεννάει αίσθημα ασφάλειας
όσο είναι μικρός ,είναι εύκολο να τον ξεγελάμε να ΜΗΝ κάνει ανεπιθύμητα πράγματα και να κάνει επιθυμητά.όσο είναι μικρός χτίζουμε την σχέση μας ,τον δεσμό μας.εκεί απάνω ,ανάλογα με την δύναμή του δεσμού θα χτιστεί και το ανάλογο οικοδόμημα
τα διάφορα ένστικτα που αναφέρθηκαν είναι σαφώς υποδεέστερα του ένστικτου ότι η αγέλη του εξασφαλίζει την επιβίωση και ότι μόνο με συνεργασία θα επιβιώσει η αγέλη
το να γαυγίζει τα σκυλιά του γείτονα(εχθρική αγέλη είπε κάποιος) είναι μάθημα δικό μας.και το να γαυγίζει και το να την θεωρεί εχθρική,στην δικιά μας αγέλη δεν γαυγίζουμε άλλες αγέλες (στην δικιά μου δικιά μου τις γαυγίζουμε αλλά αυτό θέλει ο μπαμπάς βέβαια,άλλο θέμα αυτό) ούτε έχουμε αντιληφθεί ως εχθρικές τις άλλες αγέλες -ειδικά εφόσον από μωρά πηγαίναμε σε άλλες αγέλες και εμφανέστατα αυτό ήταν κάτι πολύ καλό και τίποτα το εχθρικό δεν βιώσαμε(μόνο μεζέδες έβρεχε από παντού)
στην δικιά μας αγέλη όλοι οι ξένοι είναι καλά νέα,αφού από μικρά έβρεχε μεζέδες μαζί με ξένους(εδώ πάλι στην κοκονοαγέλη δεν ισχύει αυτό βέβαια αλλά είπαμε άλλο θέμα αυτό)
στην δικιά μας αγέλη δεν γαυγίζουμε ποτέ γιατί αν γαυγίζαμε από μικρά οι μεζέδες χάνονταν,τι βασανιστήριο κι αυτό!!! να βλέπεις τον μεζέ και τσούφ να χάνεται
κι εγώ βάζω το φαί μπροστά τους και τα κάνω υπακοή . έτσι νόμιζα ότι είναι το σωστό-ότι έτσι επιβάλλομαι ως αρχηγός
όλοι όσοι το κάνετε αυτό στον σκύλο σας έχετε την απόλυτη εικόνα ότι ο σκύλος σας σας δέχεται για αρχηγό? πάντα? και παντού?
όλα είναι Δεσμός
και κοινωνικοποίηση
και ανατροφή/εκμάθηση
η βία δεν χωράει πουθενά σε ένα σκυλί που έχει δυνατό δεσμό μαζί σας (είναι ήδη αρκετή βία να του γυρίσετε την πλάτη.......αν είναι βία αυτό.......)
η βία δεν χρειάζεται πουθενά σε ένα σωστά κοινωνικοποιημένο σκυλί
και βέβαια δεν χρειάζεται πουθενά ΓΙΑ να ανατραφεί και να μάθει να φέρεται ένα σκυλί με δυνατό δεσμό και σωστή κοινωνικοποίηση
εμείς δεν είμαστε "το άλλο αρσενικό" ούτε "το νεοφερμένο σκυλί στο σπίτι" ούτε τίποτα
είμαστε αυτοί που το πήρανε από τόσο δα σκατούλι και το κάναμε κοτζάμ χνουδόμπαλα ή σκύλαρο (αναλόγως)
βέβαια και υπάρχουν και άλλα σκυλιά και άλλα σενάρια και όχι τόσο σωστά κοινωνικοποιημένα σκυλιά ή σκυλιά που κάτι άλλαξε στην ζωή τους ή την ζωή της αγέλης και μπορεί να εμφανιστεί η ανάγκη να τραβηχτεί απότομα το λουρί ή και να φάνε μία στα πισινά κλπ κλπ κλπ
μην κάνουμε την εξαίρεση ή την έκτακτη περίπτωση κανόνα όμως
πιστεύω πως αυτή η πάπαλα θεωρία είχε βοηθήσει πολύ να γίνει η εξαίρεση κανόνας και βασικά αυτό είναι το κέντρο όσων προσπαθώ να πώ
προσωπικά απλά έφερα ένα λίνκ όπου ο "ιδρυτής" της θεωρίας ότι οι λύκοι επιβάλλουν την ιεραρχία στην αγέλη τους μέσω της βίας το αμφισβητεί
αυτή η θεωρία γέννησε πρίν 42 χρόνια ένα σωρό εκπαιδευτικά τρίκ και εργαλεία
από το να μην κοιμάται ο σκύλος στο ίδιο ύψος με εμάς γιατί ο Α κοιμάται πιο ψηλά από όλους
και πολλά άλλα
έδωσε δικαιολογία για πολλές μεθόδους εκπαίδευσης που περιλαμβάνουν μπουνιές κλωτσιές τσιμπήματα ειδικά κολλάρα με καρφιά ή με ρεύμα κλπ κλπ
όταν καταγράφηκαν οι θεωρίες μάθησης για τα σπονδυλωτά (και τον άνθρωπο) ενώ αναφέρονταν (παλαιώθεν) οι μέθοδοι της θετικής ενίσχυσης κλπ ,για τον σκύλο η μέθοδος του μαστίγιο καρότο έμοιαζε η λογικότερη εφόσον τα σκυλιά έχουν Α και ο Α επιβάλλεται δια της βίας
αυτά λοιπόν τελείωσαν
this is the eeeeeeeeeend
βγήκε ο πατριάρχης και τα μάζεψε όλα πίσω-κάναμε λάθος-mea culpa
@Ice δεν προβάλει καμία νέα θεωρία,απλά αποσύρει την δική του.....ξεχάστε την,δεν ισχύει λέμε :lol:
οι λύκοι από φυσικού τους συνεργάζονται
πάμε για άλλα λοιπόν ,φαντάζομαι και κοιτάμε τώρα πλέον(εννοώ εδώ στην συζήτηση) τις θεωρίες μάθησης από την αρχή
τα περί βίας στην φύση ειλικρινά δεν τα κατάλαβα απόλυτα ως τι αναφέρθηκαν-όπως και τα πλείστα όσα παραδείγματα περί βίαιων (στα μάτια μας) συμπεριφορών μεταξύ δεσποζόμενων και αδέσποτων ,θηλυκών και αρσενικών η ότι άλλο
Σαφώς και υπάρχει βία γύρω μας,παντού
και?
επειδή υπάρχει θα πεί ότι αυτή είναι η μέθοδος και δεν υπάρχει άλλη.ή ότι τα σκυλιά αφού βασικά για αυτά μιλάμε εδώ,μόνο αυτήν έχουν,ή την έχουν ψηλά σε εκτίμηση ή σε χρήση?
Για τα παιδιά που είπαμε και τους γονείς(για δίποδους αναφέρομαι) σαφώς και η τιμωρία κάποιες στιγμές επιβάλλεται
όμως δεν ανατρέφουμε σωστούς ανθρώπους υπό τον φόβο της τιμωρίας,αλίμονο............................
υπάρχει αλλά δεν είναι Η εκπαιδευτική μέθοδος
πάμε να δούμε πως και γιατί μαθαίνει ο σκύλος να εκτελεί ,να δούμε που χωράει η βία ?
κλέβω φράσεις ενός φίλου γιατί καλύτερα δεν θα τα έλεγα
Ο σκυλος θα ελεγα οτι ειναι μοναδα μιας ομαδας , ο υπερτατος εθελοντης , η ομαδα του του δινει δυναμη και σιγουρια
η βια με σκοπο την υποταγη στον αρχηγο ως τροπος εκμαθησης δεν χωραει σε μια σχεση φιλων
ολη η υπακοη δημιουργειται μεσα απο την συνηθεια,η συνηθεια δημιουργει στον σκυλο την σιγουρια μιας πραξεως του σε μια δεδομενη στιγμη
η συνηθεια ειναι αυτη που δινει την σιγουρια στον σκυλο στην αρχη σιγουρια για την εκτελεση μιας εντολης , στην πορεια σιγουρια για την σταθεροτητα και την ποιοτητα της σχεσης του με το αφεντικο του μεχρι το τελος της ζωης του .
Ο σκυλος θελει να συνεργαζεται και να κερδιζει απο αυτο αλλα το σημαντικοτερο δεν ειναι η επιβραβευση ειναι η αυτοπεποιθηση που εχει εμφυσησει μεσα του ο χειριστης του
ο σκύλος όλοι βλέπουμε και δεχόμαστε ότι είναι ένα ζώο της συνήθειας και ότι η ρουτίνα του γεννάει αίσθημα ασφάλειας
όσο είναι μικρός ,είναι εύκολο να τον ξεγελάμε να ΜΗΝ κάνει ανεπιθύμητα πράγματα και να κάνει επιθυμητά.όσο είναι μικρός χτίζουμε την σχέση μας ,τον δεσμό μας.εκεί απάνω ,ανάλογα με την δύναμή του δεσμού θα χτιστεί και το ανάλογο οικοδόμημα
τα διάφορα ένστικτα που αναφέρθηκαν είναι σαφώς υποδεέστερα του ένστικτου ότι η αγέλη του εξασφαλίζει την επιβίωση και ότι μόνο με συνεργασία θα επιβιώσει η αγέλη
το να γαυγίζει τα σκυλιά του γείτονα(εχθρική αγέλη είπε κάποιος) είναι μάθημα δικό μας.και το να γαυγίζει και το να την θεωρεί εχθρική,στην δικιά μας αγέλη δεν γαυγίζουμε άλλες αγέλες (στην δικιά μου δικιά μου τις γαυγίζουμε αλλά αυτό θέλει ο μπαμπάς βέβαια,άλλο θέμα αυτό) ούτε έχουμε αντιληφθεί ως εχθρικές τις άλλες αγέλες -ειδικά εφόσον από μωρά πηγαίναμε σε άλλες αγέλες και εμφανέστατα αυτό ήταν κάτι πολύ καλό και τίποτα το εχθρικό δεν βιώσαμε(μόνο μεζέδες έβρεχε από παντού)
στην δικιά μας αγέλη όλοι οι ξένοι είναι καλά νέα,αφού από μικρά έβρεχε μεζέδες μαζί με ξένους(εδώ πάλι στην κοκονοαγέλη δεν ισχύει αυτό βέβαια αλλά είπαμε άλλο θέμα αυτό)
στην δικιά μας αγέλη δεν γαυγίζουμε ποτέ γιατί αν γαυγίζαμε από μικρά οι μεζέδες χάνονταν,τι βασανιστήριο κι αυτό!!! να βλέπεις τον μεζέ και τσούφ να χάνεται
κι εγώ βάζω το φαί μπροστά τους και τα κάνω υπακοή . έτσι νόμιζα ότι είναι το σωστό-ότι έτσι επιβάλλομαι ως αρχηγός
όλοι όσοι το κάνετε αυτό στον σκύλο σας έχετε την απόλυτη εικόνα ότι ο σκύλος σας σας δέχεται για αρχηγό? πάντα? και παντού?
όλα είναι Δεσμός
και κοινωνικοποίηση
και ανατροφή/εκμάθηση
η βία δεν χωράει πουθενά σε ένα σκυλί που έχει δυνατό δεσμό μαζί σας (είναι ήδη αρκετή βία να του γυρίσετε την πλάτη.......αν είναι βία αυτό.......)
η βία δεν χρειάζεται πουθενά σε ένα σωστά κοινωνικοποιημένο σκυλί
και βέβαια δεν χρειάζεται πουθενά ΓΙΑ να ανατραφεί και να μάθει να φέρεται ένα σκυλί με δυνατό δεσμό και σωστή κοινωνικοποίηση
εμείς δεν είμαστε "το άλλο αρσενικό" ούτε "το νεοφερμένο σκυλί στο σπίτι" ούτε τίποτα
είμαστε αυτοί που το πήρανε από τόσο δα σκατούλι και το κάναμε κοτζάμ χνουδόμπαλα ή σκύλαρο (αναλόγως)
βέβαια και υπάρχουν και άλλα σκυλιά και άλλα σενάρια και όχι τόσο σωστά κοινωνικοποιημένα σκυλιά ή σκυλιά που κάτι άλλαξε στην ζωή τους ή την ζωή της αγέλης και μπορεί να εμφανιστεί η ανάγκη να τραβηχτεί απότομα το λουρί ή και να φάνε μία στα πισινά κλπ κλπ κλπ
μην κάνουμε την εξαίρεση ή την έκτακτη περίπτωση κανόνα όμως
πιστεύω πως αυτή η πάπαλα θεωρία είχε βοηθήσει πολύ να γίνει η εξαίρεση κανόνας και βασικά αυτό είναι το κέντρο όσων προσπαθώ να πώ
Μπράβο, Βαγγέλη, ωραίο θέμα! αν προλαβαίνει κάποιος να γράψει... αλλά και μόνο που το διαβάζω, το ευχαριστιέμαι!
Πάμε, λοιπόν, με το (γνωστό) "μακρύ και κοντό" μου...
Να διαχωρίσουμε, όμως... έχουμε:
1) Αγέλες (λύκων - ή όποιου άλλου είδους θηρευτών σας αρέσει)...
2) "Εξαναγκασμένες" αγέλες (όπως σωστά ανέφερε η chrysoula, για την περίπτωση του πάρκου Yellowstone και όχι μόνο - ακόμα και οι άγριες αγέλες αδέσποτων)...
3) Οικογένειες (ανθρώπων, είτε πρωτευόντων, είτε μικτές ανθρώπων - σκύλων)...
Η κάθε μία "συνομοταξία", με τα ήθη και τα έθιμά της...
Και με αρκετά κοινά σημεία... ειδικά, στο ζήτημα του αρχηγού!
Το διακύβευμα στη φύση είναι η "διατήρηση και η συνέχεια και η συνεχής προσαρμογή"... μεγάλη κουβέντα και πολυσύνθετη (προσοχή: όχι περίπλοκη)...
Ετσι, ο "αρχηγός" θα ζευγαρώσει, γιατί, τελικά, είναι υγιής... επίσης, γιατί έχει τον σωστό χαρακτήρα (και, σαφώς, εξυπνάδα, για να καθοδηγήσει, επανειλημμένα, με επιτυχία στο κυνήγι - συμφιλιώσει την αγέλη - διορθώσει τα "άτακτα" μέλη - αποφύγει τις άσκοπες εμπλοκές και τραυματισμούς, δείχνοντας "διπλωματία" εκεί που αναγνωρίζει την κατάσταση "φευγάτε ποδαράκια μου")... και, κατά τεκμήριο, διαθέτει την κατάλληλη μορφολογία (για να επιβάλει - ασυζητητί - τις "απόψεις" του και να "τεκμηριώσει" τις απειλές του)...
Αυτό ισχύει και στις 3 συνομοταξίες...
1) Αγέλες... "Εξ όνυχος τον λέοντα", όπως θάλεγε και ο sea-mol... "και τον λύκο", όπως θα συμπληρώσω κι εγώ... ο πιο ισχυρός, όπως και να τον κοιτάξεις...
Μιάς και, συνήθως, ξεχωρίζεις τον αρχηγό σαν το πιο "ηγετικό" ζώο που υπάρχει εκεί... θηλυκό ή αρσενικό, δεν παίζει τόσο ρόλο, μιάς και όλοι (οι επιστήμονες και όχι μόνο) υποψιάζονται πως οι αγέλες είναι μητριαρχικές...
2) Εξαναγκασμένες Αγέλες... Εκεί γίνονται οι πραγματικές "σφαγές", για την αρχηγία (και, αν βρεθεί χρόνος παρακάτω, το επεξηγούμε), μιάς και τα καημένα τα (ετερόκλητα) ζώα υποχρεώνονται να ζήσουν σε προδιαγεγραμμένες περιοχές... εκεί είναι πιο εύκολο να βρούμε όλες τις κατηγορίες-υποκατηγορίες-διαβαθμίσεις χαρακτήρων και χαρκτηριστικών που αναφέρουμε για τα σκυλιά... εκεί βλέπεις την ασταθή ισορροπία, σε όλο της το μεγαλείο...
Και εδώ, τελικά, θα ζευγαρώσει ο "fittest"... αλλά, ενδεχομένως και μερικοί άλλοι "κοινωνικοί αναρριχητές"...
3) Οικογένειες... μα, εδώ είναι το πιο εύκολο να αναγνωρίσεις τον αρχηγό! Αυτός που κρατάει το μπρελόκ με τα πολλά κλειδιά... αυτός που παίρνει το λογαριασμό από το σερβιτόρο... αυτός που, όταν σηκώνεται, σηκώνονται όλοι όρθιοι και τελειώνει το γεύμα... αυτός που, αν σε αγγίξει, είναι μεγάλο γεγονός - ενώ, αν τον αγγίξεις εσύ, είναι χονδροειδής αγένεια...
Και, για σοβαρευτώ λιγάκι, είναι αυτός που εγκαθιδρύει την αρχηγία του, βασισμένος σε κάποιο lobby, σε κάποια συμμαχία μελών, που τον αναγνωρίζουν και τον "ανεβάζουν" και τον υποστηρίζουν, έναντι των υπολοίπων "διεκδικητών"...
Τώρα, είναι αυτός που το δικό του ωάριο/σπερματοζωάριο πρέπει να επικρατήσει και να διαιωνίσει το είδος?
Στη φύση (πρωτεύοντα) σίγουρα... στους ανθρώπους, δεν θα ορκιζόμουν... και, μάλιστα, ότι ο αρχηγός ζευγαρώνει "περισσότερο" (!!!)
Μέσα σ' αυτή την 3η συνομοταξία βρίσκονται και τα σκυλιά (μας)... καταλαβαίνετε τρέλλα και "πανικός"...
Βία? Να είναι, δηλαδή ο σκύλος, μπροστά στους δύο αρχηγούς που τσακώνονται - βρίζονται - πετάνε βάζα και τασάκια ο ένας στον άλλο... αν δεν είναι αυτό (ας πούμε - το χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα) ωμή βία στα μάτια του, τι είναι?
Σ' αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε να εντάξουμε την αλληλοκατανόηση της γλώσσας ανθρώπων - σκύλων...
Αυτά τα εισαγωγικά και προχωράμε και παρακάτω...
Πάμε, λοιπόν, με το (γνωστό) "μακρύ και κοντό" μου...
Να διαχωρίσουμε, όμως... έχουμε:
1) Αγέλες (λύκων - ή όποιου άλλου είδους θηρευτών σας αρέσει)...
2) "Εξαναγκασμένες" αγέλες (όπως σωστά ανέφερε η chrysoula, για την περίπτωση του πάρκου Yellowstone και όχι μόνο - ακόμα και οι άγριες αγέλες αδέσποτων)...
3) Οικογένειες (ανθρώπων, είτε πρωτευόντων, είτε μικτές ανθρώπων - σκύλων)...
Η κάθε μία "συνομοταξία", με τα ήθη και τα έθιμά της...
Και με αρκετά κοινά σημεία... ειδικά, στο ζήτημα του αρχηγού!
Συμφωνώ με τον DjSoukis,
Το διακύβευμα στη φύση είναι η "διατήρηση και η συνέχεια και η συνεχής προσαρμογή"... μεγάλη κουβέντα και πολυσύνθετη (προσοχή: όχι περίπλοκη)...
Ετσι, ο "αρχηγός" θα ζευγαρώσει, γιατί, τελικά, είναι υγιής... επίσης, γιατί έχει τον σωστό χαρακτήρα (και, σαφώς, εξυπνάδα, για να καθοδηγήσει, επανειλημμένα, με επιτυχία στο κυνήγι - συμφιλιώσει την αγέλη - διορθώσει τα "άτακτα" μέλη - αποφύγει τις άσκοπες εμπλοκές και τραυματισμούς, δείχνοντας "διπλωματία" εκεί που αναγνωρίζει την κατάσταση "φευγάτε ποδαράκια μου")... και, κατά τεκμήριο, διαθέτει την κατάλληλη μορφολογία (για να επιβάλει - ασυζητητί - τις "απόψεις" του και να "τεκμηριώσει" τις απειλές του)...
Αυτό ισχύει και στις 3 συνομοταξίες...
1) Αγέλες... "Εξ όνυχος τον λέοντα", όπως θάλεγε και ο sea-mol... "και τον λύκο", όπως θα συμπληρώσω κι εγώ... ο πιο ισχυρός, όπως και να τον κοιτάξεις...
Μιάς και, συνήθως, ξεχωρίζεις τον αρχηγό σαν το πιο "ηγετικό" ζώο που υπάρχει εκεί... θηλυκό ή αρσενικό, δεν παίζει τόσο ρόλο, μιάς και όλοι (οι επιστήμονες και όχι μόνο) υποψιάζονται πως οι αγέλες είναι μητριαρχικές...
2) Εξαναγκασμένες Αγέλες... Εκεί γίνονται οι πραγματικές "σφαγές", για την αρχηγία (και, αν βρεθεί χρόνος παρακάτω, το επεξηγούμε), μιάς και τα καημένα τα (ετερόκλητα) ζώα υποχρεώνονται να ζήσουν σε προδιαγεγραμμένες περιοχές... εκεί είναι πιο εύκολο να βρούμε όλες τις κατηγορίες-υποκατηγορίες-διαβαθμίσεις χαρακτήρων και χαρκτηριστικών που αναφέρουμε για τα σκυλιά... εκεί βλέπεις την ασταθή ισορροπία, σε όλο της το μεγαλείο...
Και εδώ, τελικά, θα ζευγαρώσει ο "fittest"... αλλά, ενδεχομένως και μερικοί άλλοι "κοινωνικοί αναρριχητές"...
3) Οικογένειες... μα, εδώ είναι το πιο εύκολο να αναγνωρίσεις τον αρχηγό! Αυτός που κρατάει το μπρελόκ με τα πολλά κλειδιά... αυτός που παίρνει το λογαριασμό από το σερβιτόρο... αυτός που, όταν σηκώνεται, σηκώνονται όλοι όρθιοι και τελειώνει το γεύμα... αυτός που, αν σε αγγίξει, είναι μεγάλο γεγονός - ενώ, αν τον αγγίξεις εσύ, είναι χονδροειδής αγένεια...
Και, για σοβαρευτώ λιγάκι, είναι αυτός που εγκαθιδρύει την αρχηγία του, βασισμένος σε κάποιο lobby, σε κάποια συμμαχία μελών, που τον αναγνωρίζουν και τον "ανεβάζουν" και τον υποστηρίζουν, έναντι των υπολοίπων "διεκδικητών"...
Τώρα, είναι αυτός που το δικό του ωάριο/σπερματοζωάριο πρέπει να επικρατήσει και να διαιωνίσει το είδος?
Στη φύση (πρωτεύοντα) σίγουρα... στους ανθρώπους, δεν θα ορκιζόμουν... και, μάλιστα, ότι ο αρχηγός ζευγαρώνει "περισσότερο" (!!!)
Μέσα σ' αυτή την 3η συνομοταξία βρίσκονται και τα σκυλιά (μας)... καταλαβαίνετε τρέλλα και "πανικός"...
Βία? Να είναι, δηλαδή ο σκύλος, μπροστά στους δύο αρχηγούς που τσακώνονται - βρίζονται - πετάνε βάζα και τασάκια ο ένας στον άλλο... αν δεν είναι αυτό (ας πούμε - το χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα) ωμή βία στα μάτια του, τι είναι?
Σ' αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε να εντάξουμε την αλληλοκατανόηση της γλώσσας ανθρώπων - σκύλων...
Αυτά τα εισαγωγικά και προχωράμε και παρακάτω...
βρέ πάλι με τις εξαιρέσεις παλεύετε να δείτε τον κανόνα
αυτά είναι σκυλιά που ζούσαν με ανθρώπους καταρχάς-μπορεί να μην έχουν κοινωνικοποιηθεί καν με άλλα σκυλιά-μπορεί να είναι στειρωμένα μπορεί χίλια δυό
και κατά δεύτερον μπορεί να είναι στην φάση που ψάχνουν θηλυκό για να ξεκινήσουν αγέλη-είναι θέμα ηλικίας και ορμονών
και για τα τσοπανόσκυλα που μετά τον τσαμπουκά πάνε λίγο μόνα τους ή το άλλο με τα αδέσποτα που είναι αγέλη αλλά κυκλοφορούν στο κυνήγι μόνα τους γιατί αποδίδει περισσότερο πάλι δεν το καταλαβαίνω
δηλαδή περιμένουμε τώρα τον επόμενο καθηγητή βιολογίας που θα μας ανακοινώσει ότι τα σκυλιά τελικά δεν είναι αγελαία ζώα ? ήμαρτων :lol:
τα πιο πολλά κυνηγόσκυλα και τσοπανόσκυλα δουλεύουν ως αγέλες
τα πιο πολλά αδέσποτα είναι σε αγέλες
όσα δεν είναι είναι εξαιρέσεις και σίγουρα έχει να κάνει με περίοδο κοινωνικοποίησης ,πρώτη δεύτερη τρίτη φοβική περίοδο κλπ κλπ κλπ
αυτά είναι σκυλιά που ζούσαν με ανθρώπους καταρχάς-μπορεί να μην έχουν κοινωνικοποιηθεί καν με άλλα σκυλιά-μπορεί να είναι στειρωμένα μπορεί χίλια δυό
και κατά δεύτερον μπορεί να είναι στην φάση που ψάχνουν θηλυκό για να ξεκινήσουν αγέλη-είναι θέμα ηλικίας και ορμονών
και για τα τσοπανόσκυλα που μετά τον τσαμπουκά πάνε λίγο μόνα τους ή το άλλο με τα αδέσποτα που είναι αγέλη αλλά κυκλοφορούν στο κυνήγι μόνα τους γιατί αποδίδει περισσότερο πάλι δεν το καταλαβαίνω
δηλαδή περιμένουμε τώρα τον επόμενο καθηγητή βιολογίας που θα μας ανακοινώσει ότι τα σκυλιά τελικά δεν είναι αγελαία ζώα ? ήμαρτων :lol:
τα πιο πολλά κυνηγόσκυλα και τσοπανόσκυλα δουλεύουν ως αγέλες
τα πιο πολλά αδέσποτα είναι σε αγέλες
όσα δεν είναι είναι εξαιρέσεις και σίγουρα έχει να κάνει με περίοδο κοινωνικοποίησης ,πρώτη δεύτερη τρίτη φοβική περίοδο κλπ κλπ κλπ
