Πως ξέρεις ότι ήρθε η ώρα ?

[katerina k.]

Ο Τσουφακος τώρα τελευταία έχει πέσει πάρα πολύ...Είναι ήδη σχεδόν 14 χρονών...έχει αδυνατίσει υπερβολικά (παρόλο που έχει τρομερή όρεξη για φαγητό).....τα πίσω του πόδια έχουν χειροτερέψει πάρα πολύ...Πλέον δεν μπορεί να σηκωθεί μόνος του και πρέπει να τον σηκώνω εγώ....μπορεί να κατέβει σκαλοπάτια αλλά για να τα ανέβει τον παίρνω αγκαλιά...
Ακράτεια στο πιπί ευτυχώς μέχρι στιγμή δεν έχει....έχει μόνο στα κακά του το οποίο είναι αφόρητη ταλαιπωρία γιατί τα κάνει όταν είναι ξαπλωμένος , λερώνεται κάθε μέρα 2 φορές οπότε πρέπει να μπαίνει μπανιέρα...(και το μπάνιο στο ντους είναι κάτι που πάντα το σιχαινόταν)....
Άνοια δεν έχει....καταλαβαίνει τα πάντα....΄γκρινιάζει ασύλληπτα όλη μέρα...
Δεν νομίζω ότι πονάει ακόμα κάπου...δυστυχώς λόγω νεφρών δεν μπορεί να πάρει rymadil....
Γενικά το 24ωρο μας είναι λίγο ταλαιπωρία...ο Μπου τον ρίχνει συνέχεια κάτω...(επίτηδες το κάνει το κωλόσκυλο) εγώ τον μαζεύω ανά 2 λεπτά για να τον σηκώσω...η μέση μου τα έχει φτύσει...πρέπει να πηγαίνουμε διαφορετικές βόλτες με τον Τσούφι και διαφορετικές με τους άλλους 2...κλπ,κλπ!!

Το θέμα μου είναι το εξής...
Πάντα παρακαλούσα ο Τσουφάκος να φύγει ήρεμος στην αγκαλιά μου γιατί το μόνο πράγμα που τρέμω πραγματικά είναι να αναγκαστώ να τον κοιμίσω...ξέρω ότι δεν θα το αντέξω να το κάνω...
Πολύ φοβάμαι όμως ότι τα πόδια του θα τον προδώσουν πιο γρήγορα και κάποια στιγμή (ίσως και σύντομα) θα καταλήξει τελείως παράλυτος...και αυτό θα του στερήσει την αξιοπρέπεια του και δεν το θέλω με τίποτα...δεν του αξίζει τέτοια ζωή...
Από την άλλη πως αποφασίζεις να κοιμίσεις ένα σκυλί όταν η καρδιά του είναι μια χαρά...όταν καταλαβαίνει τα πάντα?

Δεν ξέρω...το σκέφτομαι συνέχεια τις τελευταίες μέρες και θέλω τις γνώμες σας

 

[mareco]

Ασε μας ρε Κατερίνα μεσημεριάτικα

 

[katerina k.]

Γιατί ρε φιλενάδα? Αλήθεια θέλω γνώμες....δεν κάνω πλάκα...

 

[sakann]

Καλά σε λέει ρε γαμώτο!!

 

[Alexia]

..και αυτό θα του στερήσει την αξιοπρέπεια του και δεν το θέλω με τίποτα...δεν του αξίζει τέτοια ζωή...

Την απάντηση την έδωσες μόνη σου...

Όσο και δύσκολη να είναι η απόφαση όταν έρθει η στιγμη δεν έχεις άλλη επιλογή.

 

[νασια]

Κατερίνα το ντοπερμαν μου έφυγε στα 15. Του κάναμε ευθανασία. Δεν έβλεπε σχεδόν καθόλου, άκουγε πολύ λίγο, δεν μπορούσε καθόλου να ανεβεί η κατέβει σκάλες και χωρίς ασανσέρ τα έκανε στη βεράντα (όταν προλάβαινε) ,στο τέλος έχασε την όρεξη της, αδυνατισε και δυσκολευόταν και να περπατήσει. Μέχρι που μια μέρα δεν μπόρεσε καθόλου να σηκωθεί. Και αρνήθηκε και φαγητό και νερό. Αυτό ήταν.
Έχοντας βιώσει και φυσικό θάνατο θα σου πω πως δεν υπάρχει καμία μα καμία διαφορά στον πόνο σου.
Κανείς δεν αξίζει να "ζει" έτσι.

Στάλθηκε από το HTC Vision μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

 

[mariakala]

δυστυχώς σε καταλαβαίνω!!! τις τελευταίες εβδομάδες έχω αναλάβει τους 4 μαντράχαλους των δικων μου καθότι σε διακοπές.


ο bobby ο παππούς μας είναι σχεδόν 13.
έχει και αυτός θέμα με τα πόδια του δεν σηκώνεται πολύ (δυσπλασία)
αλλα πάει στο μπαλκόνι για την ανάγκη του κανονικά.
κοιμάται πολύ και υπάρχουν στιγμές που τον χαϊδεύω και δεν ξυπνάει
και εκεί τρομάζω αλλα μετά από λίγο ξυπνάει και όλα καλά.
δεν ακούει καλά (χρονια ωτίτιδα) νομίζω πως δεν βλέπει και τόσο καλά επίσης.
προβλήματα αλλα δεν υπάρχουν.

έχει πέσει πολύ τους τελευταίους μήνες αλλα δεν έχει φάει όλα του τα ψωμιά ακόμα
(a και από όρεξη ακμαία).


κάνω κι εγώ παρόμοιες σκέψεις σαν και εσένα...
νομίζω πως κι εγώ αν τον έβλεπα να υποφέρει να ponaie και να μην μπορούμε να βοηθήσουμε
να μην σηκώνεται καθόλου να μην θέλει να φάει και να πιει η λίστα δεν τελειώνει...


νομίζω πως όταν tah πρέπει κάποιος να σκεφτεί το ενδεχόμενο της ευθανασίας
και να το αποφασίσει θα το ξέρει ο ίδιος μέσα στην ψυχή του χωρίς ενδοιασμούς.

άσχετο πως θα νοιώσει μετά..αλλα θα το ξέρει!

 

[katerina k.]

Αν φτάσει στο σημείο να αρνηθεί φαγητό και νερό εννοείται ότι ξέρω τι πρέπει να κάνω...
Η αγωνία μου είναι να μείνει παράλυτος ενώ έχει και όρεξη και διαύγεια...
Εκεί τι κάνουμε?

 

[Eirini-Fontas]

Με καροτσακι μπορει να εξυπηρετηθει η και παλι θα πρεπει να κανεις τα ιδια πραγματα?
Ο γιατρος τι λεει, ποσες πιθανοτητες δινει για να μεινει παραλυτος και σε ποσο καιρο?
Τι φταει για τα πισω του ποδια? οστεοαρθριτιδα? Δεν υπαρχει κατι πιο ηπιο απο το rimadyl?

Δεν ξερω αν θα ηθελα να βλεπω τον σκυλο μου να υποφερει οταν παραλυσει.
Θα προτιμουσα να τον απαλλαξω απο αυτη την κατασταση. Να μην ταλαιπωρηθει. . .
βεβαια ειμαι εξω απο τον χορο και τα λεω με ανεση, αν ημουν στην θεση σου δεν
ξερω αν θα ειχα την δυναμη να το κανω.

 

[mariakala]

Αν φτάσει στο σημείο να αρνηθεί φαγητό και νερό εννοείται ότι ξέρω τι πρέπει να κάνω...
Η αγωνία μου είναι να μείνει παράλυτος ενώ έχει και όρεξη και διαύγεια...
Εκεί τι κάνουμε?

αυτό το ξέρεις εσύ και μονο εσύ! δυστυχώς δεν μπορεί κανεις να σου πει να πάρεις μια τέτοια απόφαση!!! ακόμα και ο γιατρός να στο προτείνει πάλι εσύ tah πρέπει να αποφασίσεις

 

[maxinikol]

ειναι πολυ δυσκολο αλλα πιστεψε με κατερινα θα το καταλαβεις μεσα σου ποτε θαναι η στιγμη να το "αποχωριστεις " αν ο μη γένοιτο πεσει τελειως. επειδη το βιωσα και αυτη τη στιγμη που σου γραφω δε μπορω να συγκρατησω τα δακρυα μου φερνοντας στη μνημη μου ολη τη διαδικασια δεν εχω μετανοιωσει καθολου , η θα του χαρισεις ενα ηρεμο τελος η θα το βλεπεις να αργοσβηνει και θα μετανοιωνεις εφ ορου ζωης που δε το απαλλαξες απο το μαρτυριο.

 

[Nizinny]

Εξω απο το χορο οπως ειμαστε οι περισσοτεροι αυτη τη στιγμη θα σου πουμε αυτο που λεει η λογικη. Το θεμα ειναι εσυ που το ζεις να βρεις τη δυναμη αν ερθει τετοια στιγμη να αποφασισεις αυτο που θα προτεινες σε ενα αλλο μελος απο εδω που ισως ειχε αντιστοιχο θεμα. Κουραγιο Κατερινα!

Και πες στον Μπου να κατσει καλα και να τον αφηνει ησυχο. [-X

 

[katerina k.]

Φαντάζομαι ότι ήδη ξέρω τι θα κάνω...απλά το είπα μπας και διαβάζοντας το , το χωνέψω καλύτερα...
Δεν στεναχωριέμαι , ξέρω ότι έζησε 14 χρόνια σαν πρίγκηπας...και δεν στερήθηκε τίποτα...και θέλω να φύγει και σαν πρίγκηπας...
Θα δούμε...όταν έρθει εκείνη η ώρα....θα τα ξανά πούμε...Προς το παρόν...μόλις ο Μπού-ρδας...μόλις τον έριξε και πάω να τον σηκώσω...

 

[golden boy]

Πολυ στεναχωρο το θεμα σου Κατερινα..
14 χρονια και μαλιστα ''καλα'',ειναι πολλα ! (ισως οχι αρκετα για εμας,αλλα νομιζω οτι κανενος δεν θα του εφταναν ουτε 14,ουτε 24 χρονια με τον σκυλο του..).Ειστε και οι δυο πολυ τυχεροι!
Ευχομαι οποια αποφαση και να παρεις ,να ειναι οσο το δυνατον πιο ανωδυνη για τον σκυλο σου,αλλα και για 'σενα.

 

[Elli]

Ο γλυκός μου γεράκος αδυναμία μεγάλη.... ο baby sitter της μικρής μου!!!
επειδή τον αγαπάω αυτόν τον σκύλο θα σου πω απλά ότι εκείνη την στιγμή, αν έρθει αυτό που φοβάσαι, θα κάνεις αυτό που πρέπει, άρχοντας έζησε άρχοντας θα φύγει αυτός ο σκύλαρος!

Να μου τον φιλήσεις τον κούκλο!

 

[arrigo_corso]

Πολύ στενάχωρο το θέμα σου Κατερίνα ............

Βλέπω τώρα τον δικό μου να κάνει καραγκιοζηλίκια στο σαλόνι και γελάω.......σκέφτηκα αν ήμουν στη θέση σου τι θα έκανα και η απόφαση είναι πολύ πολύ δύσκολη.

Συμφωνώ όμως ότι ένας σκύλος που έζησε 14 χρόνια σαν πρίγκηπας έτσι πρέπει και να φύγει......με αξιοπρέπεια και το κεφάλι ψηλά!!!

 

[mariakala]

Προς το παρόν...μόλις ο Μπού-ρδας...μόλις τον έριξε και πάω να τον σηκώσω...

κατερίνα δεν μπορείς να τους χωρίσεις? δεν ξέρω κατά ποσο είναι εφικτό αλλα αυτό μάλλον τον στρεσάρει τον παππούλη σου :-(

 

[mAthosalas]

Οταν δεν μπορει να απολαυσει ηρεμα και γαλήνια το δώρο της ζωης,τοτε δεν υπαρχει κανενας λόγος να παιδεύεται με φρούδες ελπιδες υποστηριζομενος...ηρθε η ωρα του.Εαν εχεις ψυχικη δυναμη και ρεαλιστικη αντιμετωπιση προχωράς σε ευθανασια,εαν εισαι πιο ροματικη και ευαισθητη υπομένεις μαζι του εως να φυγει μονος του...
Ολοι περασαμε ή θα περασουμε τετοιες στιγμες...αυτα ομως σε δενουν ακομα πιο πολυ με αυτα τα υπεροχα πλασματα...

 

[sakann]

Εγώ δεν μπαίνω ΚΑΝ στην διαδικασία να σκεφτώ πως θα πράξω σε μια τέτοια στιγμή!!

 

[lenaki124]

Δεν μπορώ να φανταστώ τη θέση στην οποία βρίσκεσαι και την απόφαση που πρέπει να πάρεις..
Απλά σκέψου τι νομίζεις οτι θα ήταν καλύτερο για εκείνον, να μην παιδεύεται, και όσος καιρός του μένει να τον περάσει χωρίς να ταλαιπωρηθεί