Πως ξέρεις ότι ήρθε η ώρα ?

[Αυγερις]

ξεχασα η μαριλου ηταν γριφον...και εφυγε στα 15 της οι δυσκολιες αρχισαν στα 9...στα 12 ολοι ελεγαν αστην να φυγει.τελικα μου χαρισε αλλα 3 χρονια.

 

[cathy93]

Κατερίνα έχεις σκεφτεί να του βάλεις πάνα? για να μην τα κάνει πάνω του!
Καλύτερα να περιορίσεις όσο μπορείς τον Μπου..Είναι κρίμα για τον γεράκο τόση ταλαιπωρία.
Μια ιδέα είναι να βάζεις το κουτάβι στο crate..
Λυπάμαι πολύ γι αυτό που περνάς..:-( Όλοι θα περάσουμε από αυτό κάποια στιγμή δυστυχώς είναι αναπόφευκτο:-(
Όταν χειροτερέψουν τόσο τα πράγματα και έρθει αυτή η ώρα θα ξέρεις τι να κάνεις και πως!
Εύχομαι να το περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται ο Τσουφάκος!!

Αν ο μη γένοιτο..γίνει το μη γένοιτο και εγώ μάλλον την ευθανασία θα επέλεγα..Δεν θα άντεχα με τίποτα να βλέπω τα μωρά μου να σφαδάζουν στους πόνους και να μη μπορώ να κάνω τίποτα..

 

[thachriser]

Ποτε δεν καταλαβα γιατι ζουνε τοσο λιγο...μακαρι να ζουσανε οσο ζουμε εμεις...δν μπορω καν να σκεφτω τι θα γινει οταν ερθω στην ιδια κατασταση με τον δικο μου(ευτυχως ειναι 2 ετων ακομα)....πιστευω θα το καταλαβω.....ευχομαι για εσενα ολα να πανε καλα και να μην χρειαστει να ερθει αυτη η ρημαδοστιγμη πραγματικα....
Στεναχωριεμαι μονο που το σκεφτομαι

Sent from my GT-I9100 using Tapatalk

 

[Νικος]

Να θυμασαι για οταν ερθει η ωρα οτι οσο και να ταλαιπωρηθει κανεις μεχρι να πεθανει την τελευταια στιγμη που αφηνεται νιωθει μονο ανακουφιση και μην το σκεφτεσαι τωρα , αυτο θα ερθει αργοτερα τωρα ο τσουφι ζει και θελει τα χαδια σου , ξεκολλα και απο τα φορουμ και μιλα με τον σκυλο σου αντι να μιλας για τον σκυλο σου .

 

[Sara]

Εγώ θα τον άφηνα να φύγει μόνος του!!Οπως και ο άνθρωπος τυραννιέται καμιά φορά μέχρι να φύγει απο την ζωή και δεν επεμβαίνουμε

Έχουμε αρχίσει να επεμβαίνουμε εκεί όμως διότι έτσι το θέλει ο άνθρωπος που τυραννιέται και οι νέοι νόμοι το επιτρέπουν εφόσον το θέλει ο ασθενής. Είναι όντως τρομερό, τραγικό να παίρνει κανείς αυτή την απόφαση, όμως είναι επίσης τρομερό να αφήνουμε τον άλλον να τυραννιέται.

Σου εύχομαι ολόψυχα να μην σου τύχει ποτέ αυτό που έζησα εγώ, που είδα την καλύτερή μου φίλη να φεύγει στα 47 της από καρκίνο που της είχε φάει μετά τους πνεύμονες στομάχι, έντερα, πάνγκρεας και σηκώτι και να μην την πιάνει στο τέλος ούτε η μορφίνη. Και να μην μπορεί να κάνει κανείς απολύτως τίποτα.

 

[sakann]

Εσύ την έχασες στα 47!!
Εγώ τους έχασα στα 18!!!
Ξέρω πολύ καλά πως είναι!!

 

[katerina k.]

Χάδια και περιποίηση έχει μπόλικη...σήμερα κόψαμε νύχια και τον κακομοίρη τον έκοψα λίγο παραπάνω και έβγαλε αίμα...Ούτε κιχ δεν έβγαλε ο δύστυχος...!!
Τη πάνα την έχω σκεφτεί...αλλά...σκέφτομαι επίσης ότι μπορεί να του κάνει δερματικό αν μείνει με την αμμωνία πολλές ώρες ...οπότε προτιμώ να σφουγγαρίζω...
Ρε παιδιά ευχαχριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας...και τη συμπαράσταση...είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να μιλήσεις για τέτοια θέματα με ανθρώπους που καταλαβαίνουν...και συμπάσχουν...
Όλοι μου λένε..."έλα μωρέ..εντάξει ένας σκύλος είναι, εδώ πεθαίνουν άνθρωποι"...τι να απαντήσεις τώρα?

Πάντως...'εχω να πω σε όλους όσους έχουν μόνο ένα σκυλί....πάρτε και δεύτερο...Αν δεν είχα τον Keagan και τον Μπου τώρα θα ήμουνα πολύ χειρότερα...

 

[Lara_kouklara]

Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω, και δεν θα το κάνω γιατί (λογικά-ελπίζω και εύχομαι) έχω αρκετά χρόνια μέχρι να φτάσω σε τέτοιο σημείο.
Αλλά νομίζω πως αν είχα μόνο 1 σκυλί και το έχανα, θα μου ήταν δύσκολο να προχωρήσω στο επόμενο. Οπότε συμφωνώ, 2-2 τα σκυλιά παιδιά και με μια κάποια διαφορά μεταξύ τους, 5-6 χρόνια.

Κατερίνα, την "σωστή" απάντηση την ξέρεις ήδη νομίζω. Εύχομαι να έχετε αρκετό (ποιοτικό) χρόνο ακόμα

 

[Alexia]

Έχει νόημα σε αυτή την φάση να μην του δίνεις αντιφλεγμονώδη λόγω των νεφρών;

 

[katerina k.]

Alexia, το σκέφτηκα και αυτό...αλλά δεν έχουμε ιδεά αν πονάει...δεν έχει κλαψουρίσει ούτε μια φορά...Αν ξεκίναγα αντιφλεγμονώδη και χειροτέρευαν τα νεφρά του? Δεν θα ήταν χειρότερα? Αυτό που έχω σταματήσει πλέον είναι η ειδική διατροφή...τρώει ότι έχει όρεξη να φάει..δεν του στερώ τίποτα...Ευτυχώς που είναι πάρα πολύ αδύνατος και δεν επιβαρύνονται τα πόδια του...Πάντως ρε γαμώτο βλέπω ότι το παλεύει και ο ίδιος...έχει πολύ τσαγανό μέσα του...και δεν το βάζει κάτω εύκολα...Τι να πω...περιμένουμε και ο θεός βοηθός...

 

[kyriakos91]

Αφου το παλευει αστον να δωσει την μαχη του με συμπαραστατη εσενα.Προσεχε τον φροντιζε τον(που σιγουρα το κανεις)και αν κουραζεσαι δεν πειραζει εκεινος σκεψου ποσο ταλαιπωριεται.Απλα αν μπορεις μην αφηνεις τον κουταβο να σου ριχνει κατω τον παππου γιατι ειναι κριμα και ισως χτυπησει πουθενα..Ευθανασια για μενα ειναι η τελευταια λυση.Παλεψε το..


ps οσοι λενε σκυλος ειναι εδω ανθρωποι πεθαινουν θα επρεπε να ντρεπονται.Οταν εχεις ενα συντροφο τοσα χρονια μαζι σου και περνατε καθημερινα ωρες μαζι και στιγμες ειναι πολυ δυσκολο να τον χασεις και ας εχει αλλα 10 σκυλια.Το καθενα ειναι ξεχωριστο..

 

[stamatia]

Γιατί δεν του δίνεις δοκιμαστικά κάποιο αντιφλεγμονώδες να δεις αν θα βελτιωθεί λίγο η κατάσταση? Αν τον δεις να αισθάνεται <ελαφρύτερος> ίσως να πονάει τελικά!
Πραγματικά δύσκολη η απόφαση ...αλλά νομίζω ότι βαθιά μέσα μας όλοι ξέρουμε ποιό είναι το σωστό για τον καθέναν μας.

 

[Alexia]

Εγώ, παρόλο που δεν είμαι φαν, και ένεση κορτιζόνης θα του έκανα αν βελτίωνε την ποιότητα της ζωής του.

Το μπόξερ μας που έφυγε στα 14-15 πριν 20 χρόνια περιπου χωρίς ένεση δεν τον κράταγαν τα πόδια του. Με κορτιζόνη μπορούσε και ανέβαινε σκάλες, έκανε τη βόλτα του και έπαιζε.

 

[l.Kyveli]

Θα συμφωνήσω κι εγώ, όταν η Λούση αρχίσει να κουτσαίνει τις δίνω λίγες μέρες αντιφλεγμονώδη και ανακουφίζεται.

 

[FrenchieFan]

Απεφευγα να ανοιξω το θεμα- ο τιτλος και μονο με εφερνε πολυ πισω, οταν ημουν εγω στην θεση σου, Κατερινα, να παρω μια αποφαση και μου ειναι πολυ επιπονο.

Οταν ειχα παρει την διαγνοση, οτι η Esmeralda μου εχει καρκινο στους πνευμονς. ειχα μεγαλη αμφιβολια για το εαν θα καταλαβω για το ποτε θα ειναι η σωστη στιγμη να την αφησω να φυγει.
Ηθελα να το παλεψω- δεν ηθελα να το πιστεψω, οτι θα χασω το μονακριβο μου κοριτσακι.
Αλλα οταν ηρθε η στιγμη- το καταλαβα αμεσως.
Την ειδα στον υπνο μου- και μου ελεγε να την αφησω- επειδη δεν μπορει αλλο και επειδη ηθελε να ξαναρθει!
Οταν ξυπνησα πηγα κοντα της και της κοιταξα τα ματια- με εκληπαρουσε να κανω κατι- να την βοηθησω. Σταματησε και να φαει- και ουτε νερο δεν ηθελε πια.
Δεν ειχε αντοχες πια να περπατησει ουτε 2 μετρα- και τοτε το πηρα αποφαση.
Οστοσο την ειχα κρατησει με κορτιζονες- κανα μηνα ακομα. Την ειχα σαν πριγιπισσα, ολο μεσα στα φιλια και τα χαδια- με τα καλυτερα φαγητα- και μες στην αγαπη και αφοσιωση.
Και οταν την αφησα να περασει απεναντι- εκει, στο σπιτι μας, στην αγαλια μου, πονουσα τοοοσο μα τοσο πολυ, αλλα ηξερα οτι εκανα το σωστο.

Θα το δεις και εσυ- ειμαι σιγουρη!

 

[vrmode]

Σχετικά με τα πόδια - alaskan malamute φίλων, διευκολύνθηκε πολύ με ενέσεις (αντιφλεγμονώδη - δεν ξέρω τι ακριβώς) και κέρδισε σχεδόν άλλα 2 χρόνια! Έφτασε 16,5!

 

[katerina k.]

vmode...τι ενέσεις ήταν αυτές? Μπορείς να μάθεις please? Θα ρωτήσω και τον Κέστη...
Θεωρώ ότι όλο το π΄ροβλημα του Τσούφι προέρχεται από τα πόδια του...εφόσον όλα τα υπόλοιπα είναι φυσιολογικά...Θα δοκιμάσω και χάπια σήμερα....και βλέπουμε....

 

[irma]

Ρώτα και για το Trocoxil (δεν είμαι σίγουρη ότι το λέω σωστά).
(Για να γλιτωσω το σφουγγάρισμα έβαζα πάνες-υποσέντονα στα σημεία που ξάπλωνε το κορίτσι μου. Το μπάνιο έστω και τοπικά βέβαια δεν το γλιτώναμε)

 

[Eirini-Fontas]

Σωστα το λες, το εχω ακουσει και εγω, ενα χαπι το μηνα μου ειχαν πει καποτε για
οστεοαρθριτιδα. Ρωτα και γι αυτο μπορει να τον βοηθησει καπως.

 

[gkamar]

Εγώ είμαι έξω από το χώρο και δεν ξέρω. Η ευθανασία είναι εναντία στης αρχές μου, όμως είναι και το θέμα της αξιωπρεπίας έχει να επιλέξεις μπρος γκρεμο και πείσω ρέμα. Σημαζεψε το μικρό σου ώστε να μην ρίχνει κάτω άλλα διάλεξε το Ρέμα οχι τον γκρέμο. Πάλεψε το