Φίλε,
WasteG88,
Θα προσπαθήσω να εκφράσω αυτά που σκέπτομαι...με όσο περισσότερη αξιοπρέπεια, όπως προσπαθώ να κάνω πάντα...
δεν ξέρω αν το πετυχαίνω απόλυτα, αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ και μου ξεφεύγουν και πλάκες και αστεία κλπ...
Αυτό, όμως, που έγραψα χτες το βράδυ, το σκέφτηκα αρκετά και ήταν σοβαρό...
Και, μάλιστα, τόνισα ότι προσπαθώ να γράψω, αλλά δε μου "βγαίνει"...
Γιατί, όμως? Εγώ δεν είμαι που σου απάντησα πρώτος (λέγοντας, μάλιστα και κάποια αρχική γνώμη - τη πλάκας, ίσως) και σε προέτρεψα να ανοίξεις νέο θέμα για να συμμετάσχουμε?
Για αρκετούς λόγους, μερικούς από τους οποίους εξηγώ παρακάτω... και με την πίστη ότι θα "επανέλθεις"...
Το μήνυμά σου αυτό, μου έδωσε ελπίδες, γιατί είναι σοβαρό και λογικό...
Το μόνο που με έκανε λιγάκι να "χαλάσω", ήταν το σημείο (1.)...
1. Μιάς και δεν έχω συμμετάσχει ποτέ στη ζωή μου σε κάποιο άλλο φόρουμ (ακόμα και σ' αυτό, άρχισα "λίγο" μεγάλος), φαντάζομαι ότι σε όλες τις διαδικτυακές κοινότητες παρατηρείται μιά σχετική "ελευθεριότητα", εν γένει... είτε γιατί είμαστε προστατευμένοι πίσω από ένα πληκτρολόγιο... είτε γιατί μας ήρθε να απαντήσουμε σε κάτι λίγο "στραβά", στο βαθμό που δεν βλέπουμε τις εκφράσεις ή το χαμόγελο φιλίας στο πρόσωπο του συνομιλητή... και τον γραπτό λόγο, αν είναι αποσπασματικός και βιαστικός, τον παρανούμε πολύ ευκολότερα...
Το "κυνόφιλοι", τώρα, χρειάζεται ολόκληρο θέμα για να επεξηγηθεί...
Κάποιοι είναι κυνόφιλοι... κάποιοι (μεταξύ των οποίων κι εγώ) είναι "φιλόζωοι", πέρα και πάνω απ' όλα... κάποιοι είναι "κυνοτέχνες"... κάποιοι δε, είναι επαγγελματίες στον χώρο του σκύλου... τέλος, κάποιοι είναι πολύ νέοι στο χώρο και δεν έχουν αποφασίσει κάν τι είναι...
Και "εδώ μέσα" χωράνε όλοι αυτοί... ο καθένας με το πρίσμα που βλέπει τα πράγματα... γι' αυτό υπάρχουν και διαφορετικές αντιμετωπίσεις και εκφράσεις της γνώμης μας...
Ας μη προχωρήσω, σε πιο αναλυτική δημογραφική διαστρωμάτωση, μιά και αυτή, επίσης, θα έπαιζε μεγάλο ρόλο στο πως αντιμετωπίζει ο καθένας μας όλα αυτά τα θέματα...
Αρκεί να σου πω πως, όταν γράφτηκα στο φόρουμ, υπήρχαν παλιά μέλη που έπαιζαν (όπως το έβλεπα εγώ) το ρόλο του λοχία των νεοσύλλεκτων πεζοναυτών, στις αμερικάνικες ταινίες... πολύ ζόρι για τα (τότε) νέα μέλη... και πολλή αγένεια...
Αλλά, υποψιαζόμουν (από τα γραπτά τους) ότι κάποιοι από αυτούς "ξέρουν το άθλημα"... και, επειδή εγώ είχα μπει για να μάθω 10 πράγματα, έκανα "τουμπεκί" και παρακολουθούσα... και έγραφα πολύ σπάνια... το πρώτο θέμα μου (πλήν του εισαγωγικού, όπου ανέφερα - ευπειθώς - ποιός είμαι και τι "θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω") το άνοιξα 3 μήνες μετά την επίσημη εγγραφή μου...
Και δεν μετάνιωσα (στις περισσότερες στιγμές) που έγινα μέλος και συμμετείχα... έμαθα πολλά... γνώρισα καλούς φίλους (με το ίδιο "κουσούρι": την λατρεία για το σκύλο)... και, κάποιες στιγμές νιώθω ότι πρέπει να ανταποδώσω εμπειρίες, γνώσεις και, κυρίως, λάθη... ώστε οι νεότεροι (σαν μέλη του φόρουμ, εννοώ) να μην τα επαναλάβουν...
2. Βλέπω το δίκιο που έχεις, όπως τοποθετήθηκες...
Κι εγώ, τρέμω την κλεψιά, τόσο πολύ, που απαντάω ότι είναι ημίαιμα, στην ερώτηση "τι ράτσα είναι"...
Κι εγώ, κάποτε, "χτυπήθηκα" από αρρώστια και ένιωσα φρικτά, με την (μεταγενέστερη) σκέψη ότι, αν ήξερα... θα την είχα προλάβει...
3. Εδώ που τα λέμε... ελάχιστα threads... αλλά μην το κάνουμε θέμα!
Οι πιο πολλοί "εδώ μέσα" είμαστε καλά παιδιά και, στο τέλος της ημέρας, βρίσκουμε τον τρόπο να επικοινωνήσουμε, προς τον κοινό στόχο: Ενημέρωση για το "σκύλο"... και για τη "σκύλα" (για να μην ξεχνιόμαστε)...
Ενα μήνυμα "τίμιο", που σε πληροφορεί ακριβώς πως να το εκλάβεις... οπότε, επί της ουσίας, δεν θα μπορούσα να τοποθετηθώ...
Θα επιμείνω, όμως (μιάς και εχω πλέον αρκετά ένσημα στο φόρουμ), ότι "λόρδοι" δεν υπάρχουν εδώ... όσο για τους "ξερόλες", υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, σε κάθε κοινότητα, οικογένεια, αγέλη... αλλά είναι ελάχιστοι εδώ...
Αλλά...
Μα, Γιώργο μου, αφού δεν είχες ποτέ σκύλο, πως είσαι καμμένος με τα Dobermann?
Και, από εκεί και πέρα, αφού δεν είχες ποτέ σκύλο (και με συγχωρείς που το λέω), πως προτείνεις να εξετάσει τα Bandog? Που αυτή κι αν είναι μιά απόλυτα "εξειδικευμένη" φυλή!
Εδώ, νομίζω ότι σου απάντησαν και άλλοι, πιο "ειδικοί" επί του θέματος...
Και, όχι, το Bandog δεν δημιουργήθηκε - εκτράφηκε, βασικά, σαν φύλακας...
Είδες, ακόμα και ο
Exige, ο οποίος είναι "μετρημένος" στα κείμενά του, ψιλοταντίστηκε...
τ' ακούς sea-mol?
Αλλά, από εκεί και πέρα, σου έδωσε μιά καθαρή και σωστή απάντηση... που θα έδινα κι εγώ, χωρίς να αλλάξω τίποτα!
1. Ο λόγος που ψάχνεις για νέο σκύλο, δηλαδή κυρίως η συντροφιά, είναι πολύ λογικός, μη σου πω ότι είναι ο βασικός λόγος που πρεπει να επιλέγουμε τα σκυλιά μας... πρώτα σύντροφοι και μετά, οτιδήποτε άλλο... άπειρες ιστορίες (αληθινές και στα όρια του θρύλου) για δέσιμο ανθρώπου - σκύλου, έστω και στο πεδίο της εργασίας... όμως...
Για να λες ότι τα γουστάρεις τρελλά και είσαι καψούρης, (θα έπρεπε να) σημαίνει ότι έχεις εντρυφήσει στις συγκεκριμένες φυλές και ότι (τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο) τις ξέρεις καλά... τόσο καλά, που να γνωρίζεις ακόμα και τις (μικρές) διαφορές τους... γιατί αλλιώς...
2. Αν είσαι "απλώς" καψούρης... τα πράγματα γίνονται πιο "θολά"... Αυτοκίνητο... γυναίκα... σκύλος...
Θα μπορούσα να σου γράφω (επί ώρες - μην ανησυχείτε οι υπόλοιποι, δεν θα το κάνω!!!) και για τα τρία αυτά θέματα... όμως, θα συνοψίσω σε πολύ μικρό κείμενο, την άποψή μου:
Αυτοκίνητο και γυναίκα, μπορείς να "αλλάξεις" (εφόσον τα είχες, αρχικά, από καψούρα - ενθουσιασμό)...
Το αυτοκίνητο, μιάς και βγήκε νεότερο μοντέλο... καλύτερο... Το παλιό θα πουληθεί αλλού...
Τη γυναίκα, μιάς και "παραγνωριστήκατε" και διαφωνείτε, πλέον... Θα βρει το δρόμο της... και, ίσως να είναι καλύτερα και για τους δυό σας (και για τα ενδεχόμενα παιδιά)...
Το σκύλο σου δεν μπορείς να τον αλλάξεις...
Γιατί τον "έπλασες" κατ' εικόνα και ομοίωση, στα πλαίσια του δικού του χαρακτήρα...
Γιατί τον φρόντισες, όπως εσύ νόμιζες καλύτερα...
Γιατί, "έτσι όπως τον έκανες" (κι εγώ και όλοι οι άλλοι τα σκυλιά μας), δεν ξέρει τίποτα άλλο... είναι απροστάτευτος, στις δικές σου διαθέσεις...
Ο σκύλος, είναι σχέση ζωής... μόνο και μόνο, γιατί είναι σε θέση (χωρίς να διστάσει) να πεθάνει για σένα...
Αρα, με το σκύλο πρέπει να ψάξεις πολύ, για να καταλήξεις... με ψυχρή λογική (κυρίως)... και (δεκτό κι αυτό) με ζεστή καρδιά...
3. Πολύ σωστό μου ακούγεται, για αυτές τις φυλές τουλάχιστον...
4. Με τον "σωστό" χαρακτήρα... θα απαντούσα μονολεκτικά: Τέλεια!
Ομολογώ ότι αυτό είδα και άρχισε να μη μου "βγαίνει" να γράψω...
Γιατί έκανα μιά προέκταση και είδα "το έργο"
μέχρι τέλους...
Και να σου εκμυστηρευτώ κάτι: Οσπου να καταλάβω πότε κάνει καλαμπούρι ο φίλος
sea-mol και πότε σοβαρολογεί (ή, ακόμα και είναι θυμωμένος)... πέρασε περίπου 1 χρόνος!
τελικά, κατάλαβα ότι "ένοχοι" ήταν εκείνα τα καζάνια...
Ε, όχι και βαρύνουσα...
Ok, υπάρχουν μέλη του φόρουμ, που τους αρέσει ο τρόπος που γράφω... και, ελπίζω, η ουσία όσων γράφω...
Υπάρχουν (πάρα πολλά) άλλα μέλη που μπορεί να βρίσκουν ουσία, αλλά αντιπαθούν τον τρόπο...
Υπάρχουν, τέλος και μέλη (και όχι μόνο) που άνετα θα με πλάκωναν στο ξύλο, τόσο για την ουσία, όσο και για τον τρόπο γραψίματος...
Διαλέγεις και παίρνεις...