Η ιστορία μου έχει ως εξής. Πριν τρία χρόνια βρέθηκα τυχαία σε ένα παράνομο εκτροφείο σκύλων ράτσας. εκεί είδα τον wilson. Θα του κάναν ευθανασία γιατί είχε μεγαλύτερα αυτάκια από τα αδελφάκια του!!! Αν και ποτέ δεν είχα επαφή με σκυλιά τον πήρα χωρίς δεύτερη κουβέντα από κει. Περάσανε τρία χρόνια από τότε. Τωρα πρέπει να τον αποχωριστώ γιατί ειμαι άνεργος και πρέπει να φύγω στο εξωτερικό. Έτσι εδώ και μήνες προσπαθώ να απευθυνθώ σε φιλοζωικές οργανώσεις.Όμως η πόρτα κλειστή. Οι περισσότεροι δεν μου απαντάνε και αυτοί που απάντησαν στην ουσία μου είπαν εμεσος πλην σαφώς να τον αφήσω στο δρόμο. Ειλικρινά μετάνιωσα που τον πήρα από κει. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι βέβαια γιατί μέχρι 10 Σεπτεμβρίου πρέπει να έχω φύγει από το σπίτι. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί υπάρχουν οι φιλοζωικές? Και γιατί δεν λέγονται μπόγιας? Δυστυχώς απ ότι έμαθα ψάχνοντας στο νετ, οι φιλοζωικές υπάρχουν για να παίρνουν επιδοτήσεις και αν βρεθεί κανένα κορόιδο να τους κάνει και καμιά δωρεά. Αυτό τα λίγα είχα να πω Συγχωρέστε με αν σας χάλασα την ημέρα , αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι σ αυτή τη χώρα όλα λειτουργούν "αλλιώς"