Ενστικτα ή απλά "μύρισε" κίνδυνο;

[apoth13]

Θα ήθελα να σταθώ λίγο εδώ.
Ας υποθέσουμε πως ο σκύλος παίρνει πρωτοβουλία και "καθαρίζει".
Πως θα νοιώσει μετά για τον αρχηγό του? Θα ανατραπεί πλήρως η σχέση τους?

Απο την στιγμη που υπαρχει αφορμη δεν υπαρχει πρωτοβουλια,αλλα γεγονος.....θελουμε εναν σκυλο που να περνει πρωτοβουλιες οταν υπαρχει προβλημα αλλα δεν θελουμε εναν σκυλο που χωρις αφορμη να αρχιζει να δαγκωνει η να φοβιζει κοσμο.

Π.χ,σκεψου εναν σκυλο χωρις πρωτοβουλια....σου εχουν κλεισει το στομα,σου εχουν ακινητοποιησει τα χερια...και ο σκυλος καθεται και περιμενει την εντολη???...το θελουμε αυτο? Οχι βεβαια....

η εκει που κοιμασαι στην παραλια κατω απο την ομπρελαρα σου με τον σκυλο αγκαλια,ερχεται ενα γατονι,βαζει το χερι του στην τσαντα σου και περνει το πορτοφολι....θελουμε πρωτοβουλια???η τον σκυλο να κουναει την ουριτσα του???

Ισσοροπημενο σκυλο θελουμε,οπου να μην ειναι τρομοκρατης,αλλα ναι να περνει πρωτοβουλια οπου χρειαζεται και οποτε χρειαζεται....

Ο σκυλος απλα ειναι χαρουμενος και μονο χαρουμενος οταν το αφεντικο του του πει μπραβο,καμια σχεση δεν εχει οτι περνει την θεση σου κτλ

Εαν επισης καποιος ανθρωπος περιμενει ενα τετοιο γεγονος για να αντιληφθει οτι ο σκυλος κανει οτι γουσταρει παει το εχασε το παιχνιδι...ασε που μαλλον θα το εχει δειξει ειδη στον ιδιο.

Η θεση στην αγελη,πρεπει να ξεκαθαριζετε απο τις πρωτες μερες συνυπαρξης....και εαν ο ανθρωπος δεν κανει λαθη δεν θα υπαρξει ποτε προβλημα.Χτιζουμε εμπιστοσυνη καθημερινα,και ο σκυλος καταλαβαινει την θεση του,μην αγχωνομαστε τοσο πολυ....

 

[mareco]

Αν ακούσεις το δικό μου το σκυλί να γρυλλίζει, θα πάθεις την πλάκα σου.
Μόλις του κάνεις φου όμως, δεν ξέρει που να κρυφτεί.
Και μην μου πεις, ότι οφείλεται στο ότι δεν είναι rottweiller...

Σωστή η έννοια του ένστικτου. Αρκεί να δωθεί πρώτα και σωστή ερμηνεία για το, τι είδους ένστικτο μιλάμε. Αυτό λέω εγώ, τόση ώρα. Εκτός αν προσπαθείς να μου πεις, πως ότι έχει κάποιες καταβολές rottweiller, μόνο "σωστό" ένστικτο μπορεί να έχει και τίποτα άλλο. Δεν πρέπει να διανοούμαστε καν, ότι δεν είναι θαραλλέο, αλλά μπορεί και να φοβάται. Και μόνο επειδή μοιάζει με rott...

Edit: πρόσφατα δεν παίξαμε ένα βιντεάκι με ένα rott σε μια εισβολή ληστών σε ένα κατάστημα, που μια χαρά παιχνίδι έκανε το έρμο με τον κλέφτη...;

 

[mareco]

Συμφωνώ απόλυτα, έτσι σκέφτηκα κι εγώ και είπα ότι η αντίδραση της ήταν απόλυτα φυσιολογική, και το πιστεύω.

Ενα παράδειγμα, στα πλαίσια του...όμορφη κουβέντα να γίνεται...

Από τις περιγραφές σου πάντα, γιατί δεν το έχω δει, ο Τζιμάκος έχει μια άλφα συμπεριφορά στον δρόμο, που μόνο επιθυμητή δεν είναι. Κάποιος που θα το δει και δεν ξέρει, μπορεί να θεωρήσει ότι το σκυλί το 'χει...σούπερ ένστικτο κατά του "κακού" [οπου "κακός", όποιος άντρας περάσει δίπλα του] και να είσαι περήφανη που ο σκύλαρός σου, πέφτει να φάει όποιον περάσει δίπλα του/σου, για να σε προστατεύσει.

Εσύ τι λες; Συμφωνείς μ'αυτό;

 

[ICE]

Μια χαρα αντεδρασε η σκυλα στο περιστατικο του πρωτου ποστ. Οι συνθηκες κατα τις οποιες ελαβε χωρα η σκηνη, τετοια συμπεριφορα "υπαγορευουν". (Αν) αυτη η συμπεριφορα παγιωθει κατω απο οποιεσδηποτε(διαφορετικες)συνθηκες, τοτε ισως θα πρεπει να αναρωτηθουμε για προβληματικη ή επικινδυνη συμπεριφορα.

Μην προσπαθουμε να γενικευσουμε ειναι λαθος. Μην προσπαθουμε να εφαρμοσουμε παρομοια πιθανη συμπεριφορα σε πλατεια με κοσμο ή στο δρομο στο φως της ημερας. Αλλωστε για σκυλους μιλαμε τους οποιους εκτιμουμε πολυ περισσοτερο απο αλλα κατοικιδια λογω κυριως του χαρακτηρα, του ταμπεραμεντου, και της διακρισης που ενίοτε εμφανιζουν. Αλλιως θα μιλαγαμε για προβατα...

Sent from my GT-I9100 using Tapatalk 2

 

[giouli4]

βρε παιδιά συγγνωμη δηλαδή εμένα που από μικρή η αλις με το που κάνει κάποιος ότι με χτυπάει τον ψευτοδαγκώνει και του γαβγίζει τι σημαίνει;;ακόμα και με τον αντρα μου έχει τύχει να μαλώνουμε, να έχουμε ανεβάσει τους τόνους κι αυτή έρχεται και κάθετε μπροστά μου και του γαυγίζει.τι σημαίνει;ότι πρέπει να ανησυχώ;κάνω λάθος που της λέω μπράβο;και γενικά είναι πάρα πολύ ήρεμο σκυλί δεν αγριεύει με τίποτα ούτε με ζώα ούτε με ανθρώπους.λέτε να μου βγάλει τίποτα στο μέλλον;με τρομάξατε τώρα.

 

[l.Kyveli]

Ενα παράδειγμα, στα πλαίσια του...όμορφη κουβέντα να γίνεται...

Από τις περιγραφές σου πάντα, γιατί δεν το έχω δει, ο Τζιμάκος έχει μια άλφα συμπεριφορά στον δρόμο, που μόνο επιθυμητή δεν είναι. Κάποιος που θα το δει και δεν ξέρει, μπορεί να θεωρήσει ότι το σκυλί το 'χει...σούπερ ένστικτο κατά του "κακού" [οπου "κακός", όποιος άντρας περάσει δίπλα του] και να είσαι περήφανη που ο σκύλαρός σου, πέφτει να φάει όποιον περάσει δίπλα του/σου, για να σε προστατεύσει.

Εσύ τι λες; Συμφωνείς μ'αυτό;

Θα σου πω. Εάν ο Τζιμάκος αντιδρούσε έτσι μία νύχτα σε έναν έρημο δρόμο όπου ξαφνικά ένα μηχανάκι σταματούσε δίπλα μας και 2 άγνωστοι μας κοιτούσαν περίεργα θα ήμουν οκευ με την αντιδρασή του και περήφανη. Όταν όμως αγριεύει με συγκεκριμένους άντρες κάποιας ηλικίας συνήθως μέρα μεσημέρι θεωρώ ότι απλά προδίδει κάποια ανασφάλεια και άσχημα βιώματα.
Ο Τζιμάκος βέβαια ενδεχομένως με την κατάλληλη εκπαίδευση να έκανε φύλαξη αλλά επειδή δεν είναι ένας σκύλος που μεγάλωσα από κουτάβι δεν θα διακινδύνευα να κάνω χειρότερο το πρόβλημα του.

 

[christostr]

Η μόνη θεωρία που μπορώ να σου πω, είναι ότι το σκυλί δεν πρέπει να μπαίνει σ'αυτή την θέση. Χωρίς φυσικά να γνωρίζω, αν υπήρξε τέτοιο ενδεχόμενο έτσι; Κουβέντα κάνουμε...

Δεν είναι θέμα, αν μπορεί. Ούτε αν τα κατάφερε. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε. Ξέρω ότι υπάρχει περίπτωση, να μην ήθελε να σας υπερασπιστεί. Πολλά σκυλιά δεν θέλουν. Βλέπουν τον αρχηγό τους να διστάζει και στρεσσάρονται. Και νοιώθουν ότι πρέπει να πάρουν την θέση του και να βγουν μπροστά, για να φυλάξουν την αγέλη. Και είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να κάνουν. Και χάνουν την εμπιστοσύνη τους και αποπροσανατολίζονται, καμμιά φορά με ανεπιθύμητες συμπεριφορικές συνέπειες.

Οπότε...απλώς έχε το στον νου σου. Και [θα πω κι εγώ], μην επιβραβεύεις. Παρατήρησέ την και αν νομίσεις ότι υπάρχει έστω και μικροσκοπική περίπτωση, να συνέβη κάτι τέτοιο, δούλεψέ το για να το φτιάξεις.

Το σκέφτηκα καλά. Απλά να παρατηρήσω ότι πάντα ενεργώ έτσι σε διέλευση οχήματος, εδώ και πολλούς μήνες, και δεν αντιδρά έτσι. Είναι κι αυτή αδιάφορη. Και μετά το περιστατικό, πάλλι έτσι αντέδρασε.

 

[johnk]

Να ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα (ή εγώ έχω διάθεση για ...κωλοβάρεμα, σήμερα?)...
Αγαπητέ, mareco, με φωνάξατε και ήρθα!!!

Σα γενική τοποθέτηση, πιστεύω ότι η σκύλα (η Φρόσω) έπραξε σύμφωνα με τα αρχέγονα (υπενθυμίζω: πάνω από 2.000 χρόνια!) ένστικτα της φυλής της... παρότι είναι κουτάβι ακόμα, τα "traits" της (θρυλικής, πλέον) φυλής υπάρχουν εκεί, έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση...

Τι θα πράξει "αύριο"? Θα το αντιμετωπίσουμε τότε... ώστε να διαπιστωθεί αν παίρνει (ή αν της δείχνουμε) το σωστό ή το λάθος δρόμο...

Ομάδα 2.... ασφάλεια...... με σάλια....

Ακριβώς, φίλε μου, takisft!

Η μιά και μοναδική λέξη που μας έρχεται στο μυαλό (αν θα ήμασταν υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουμε μία μόνο λέξη) είναι η "ασφάλεια"... και, ακόμα καλύτερα, η "άμυνα", ότι κατηγορία της Ομάδας 2 και να περιγράψουμε... είτε τσοπανόσκυλα, είτε όχι, "τόχουν"... απλά, διαφέρουν οι τρόποι εκδήλωσης...

Και, από 'κεί και πέρα, στην Ομάδα 2, διαφοροποιούνται λιγάκι (έως περισσότερο) οι ειδικότερες έννοιες - χαρακτηριστικά - προτιμήσεις...
Στη συγκεκριμένη κατηγορία (και φυλή) η μία και μόνη έννοια (αν θα ήταν υποχρεωμένη - σαν τυπικό δείγμα - να σκεφτεί και να δράσει, σαν τελευταία πράξη στη ζωή της) είναι: "Ο Ανθρωπός μου"!

Οσο για τα σάλια... με χτυπάς σε ευαίσθητο σημείο! Δεν θα σχολιάσω... θα σου πω μόνο ότι ήδη το βλέπω πάνω στο καθαρό παντελόνι μου!

1. Μήπως όμως ένοιωσε και...δική σου ανεπάρκεια;

2. Μήπως την εκπαιδευτική σου νηφαλιότητα και αδιαφορία, τα εξέλαβε ως αδυναμία και ως εκ τούτου, πίστεψε ότι έπρεπε να μπει μπροστά; Να ηγηθεί [αρχηγού απόντος στο μυαλό της] της αγέλης και να καθαρίσει;

1. Θα μπορούσε... και πάλι από ένστικτο (ή, από προγενέστερη γνώση του ανθρώπου της)... δεν μπορούμε νάμαστε σίγουροι, όμως... αυτό θα μελετηθεί τις επόμενες φορές...

Ομως, ο σκύλος σου (ότι και να είναι) σε νιώθει, σε μυρίζει, σε ψυχολογεί...

Κάποιος αμερικάνος (παλιός "σκυλάς", με Rottweiler) γράφει: Ταξίδευα σε ένα αυτοκινητόδρομο, με τα 2 μου (ενήλικα) Rottweiler να κοιμούνται στο πίσω κάθισμα. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνομαι ότι ένα άλλο αυτοκίνητο, με ακολουθεί από κοντά για αρκετή ώρα. Και ξαφνικά, άρχισα να φοβάμαι, ένιωσα να ανατριχιάζει ακόμα και η πλάτη μου. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, άκουσα και το απειλητικό γρύλισμα από το πίσω κάθισμα και ένιωσα τα σκυλιά μου να σηκώνονται και τα δύο...

2. Μπορεί να το εξέλαβε έτσι, δεν ξέρουμε... σίγουρα, δεν έχει κάνει εκπαίδευση φύλαξης και δεν ξέρει το "πρωτόκολλο", άρα έκανε ότι τη φώτισε το ένστικτό της...
Είτε "πήρε το τιμόνι", είτε προστάτεψε τον "αρχηγό της"...

1. Η μόνη θεωρία που μπορώ να σου πω, είναι ότι το σκυλί δεν πρέπει να μπαίνει σ'αυτή την θέση. Χωρίς φυσικά να γνωρίζω, αν υπήρξε τέτοιο ενδεχόμενο έτσι; Κουβέντα κάνουμε...

2. ...Ξέρω ότι υπάρχει περίπτωση, να μην ήθελε να σας υπερασπιστεί. Πολλά σκυλιά δεν θέλουν. Βλέπουν τον αρχηγό τους να διστάζει και στρεσσάρονται. Και νοιώθουν ότι πρέπει να πάρουν την θέση του και να βγουν μπροστά, για να φυλάξουν την αγέλη. Και είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να κάνουν. Και χάνουν την εμπιστοσύνη τους και αποπροσανατολίζονται, καμμιά φορά με ανεπιθύμητες συμπεριφορικές συνέπειες...

1. Οντως, δεν πρέπει να μπαίνει σ' αυτή τη θέση. Αν δεν το ξέρει, όμως, θα ακολουθήσει τα ένστικτά του...
Και, πιο συγκεκριμένα, οι περισσότερες φυλές της Ομάδας 2 χρειάζονται πολύ περισσότερη δουλειά στο ζήτημα αυτό...
Τα δε τυπικά δείγματα (υψηλού ταμπεραμέντου), μην ξεχνάς, Μαρία, ότι χρειάζονται να είσαι "πολύ αρχηγός", σε παρόμοιες καταστάσεις... δεν αρκεί να είσαι "απλός αρχηγός"... και εκεί ερχόμαστε στο επόμενο:

2. Ναι, πολλά σκυλιά στρεσσάρονται, σε παρόμοιες καταστάσεις, αν δεν έχουν (κυριολεκτικά) πληθωρικό αρχηγό! Και βγαίνουν μπροστά... και (θα διαφωνήσω λιγάκι - σε σχέση με τυπικά δείγματα της Ομάδας 2 - γι' αυτό πολλές φορές τα αποκαλούμε "ανεξάρτητα", ή "μη εκπαιδεύσιμα" κλπ.) δεν είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να κάνουν...
Και, γι' αυτό εξάλλου, πολλοί λένε ότι δεν είναι "ακόλουθοι", αλλά "συνεργάτες" - "συνοδηγοί"...
Αρκεί να μην το κάνουν, από σύστημα, σε κάθε κατάσταση και να τους το επιτρέπουμε... εκεί, όντως, ο αρχηγός έχει πρόβλημα...

Και μιλάμε πάντα για σκυλιά που δεν έχουν περάσει ειδική εκπαίδευση φύλαξης.

1. ...Να ρωτήσω κάτι πάνω σε αυτό... Θα έπρεπε να δωθεί εντολή από τον αρχηγό για προστασία;

2. Και τι γίνεται στις περιπτώσεις που ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος και απροετοίμαστος να αντιμετωπίσει έναν ξαφνικό κίνδυνο, δεν έχει δηλαδή την ψυχραιμία και τον χρόνο να δώσει τη εντολή φύλαξης της αγέλης;

Ο σκύλος δεν θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για να ασκήσει τα καθήκοντά του;

1. Ναι, σαφώς, εφόσον έχει εκπαιδευτεί γι' αυτό...

2. Στην περίπτωση αυτή, ο (τυπικός) σκύλος της Ομάδας 2 θα το κάνει... ακόμα και αν βρίσκεται σε εντολή "κάτω + μείνε" και ακόμα και αν αυτή είναι η τέλεια εντολή του... και (χέσε μέσα!) θα το κάνει με λύσσα!
Και η πρωτοβουλία που παίρνει, δεν ανήκει στα "καθήκοντα" (εκπαίδευση), αλλά στα γονίδια...
Πρόσεξε: Δεν εξετάζω αν πρέπει, αλλά αν "θα το κάνει"...

1. ...Σ'αυτά τα θέματα, μόνο ένας έμπειρος εκπαιδευτής, θα μπορούσε να μας κατατοπίσει ή ο Johnk

2. Τι γίνεται λοιπόν, αν ο ανεκπαίδευτος σκύλος, νοιώσει ότι ο αρχηγός του δεν είναι ικανός;
Μπερδεύεται, στρεσσάρεται, μπορεί να πάρει πρωτοβουλία, μπορεί και να γίνει μπουχός...

3. Αυτό λοιπόν που θέλω στο τέλος να πω, είναι πως δεν ξέρω με σιγουριά, αν ο christostr θα πρέπει να κεράσει πούρα όλη την γειτονιά, καμαρώνοντας για το κορίτσι του...

1. Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια!
Τίποτα, όμως, δεν υποκαθιστά ένα έμπειρο "συμπεριφοριστή", θα έλεγα (και όχι, απλά, "εκπαιδευτή") μιάς και τώρα προσπαθούμε να παντρέψουμε συγκεκριμένη συμπεριφορά κουταβιού, με φυλή και με το "σκύλο", γενικότερα...
Αυτό που μπορώ να προσφέρω στη συζήτηση εγώ είναι η επαφή μου με (καλούς) εκπαιδευτές, το διαβασμά μου (κυρίως) γύρω από τις φυλές αυτές, καθώς και η δική μου (έντονη, ομολογώ - αν και όχι κάθε μέρα "πετυχημένη" και ιδανική) προσωπική εμπειρία...

Και, για τους λόγους αυτούς, είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στις εκφράσεις μου, σχολιάζοντας "τυπικά δείγματα" και κλασικό (για τη φυλή) ταμπεραμέντο...

2. Ναι, μπορεί να συμβούν όλα αυτά που αναφέρεις!

3. Πούρα δεν πρέπει να κερνάμε ποτέ, σε τέτοιες περιστάσεις... αν το σκυλί μας έβγαλε "φόβο", ή αν το σκυλί μας έβγαλε "άμυνα", όπως πολύ σωστά λες, θα το κρίνουμε μαζί με κάποιον (καλό) εκπαιδευτή...

1. Το ενστικτο ειναι κατι που δεν εκπαιδευεται...

2. Δεν σημαινει οτι οταν ενας σκυλος εκπαιδευεται στην σωματοφυλακη ''το εχει κιολας''...γιατι αλλο το μανικι και αλλο real κατασταση...

1. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με μία φράση...
Οταν το κακό πάει στο χειρότερο... όταν όλα, όσα έχουμε αναφέρει, έχουν πάει στραβά... τότε για το (τυπικό, επαναλαμβάνω - και, πάντα, ανάλογα με την ηλικία του) Rottweiler ισχύουν (σε πρωτόγονη - αταβιστική - αρχέγονη μορφή) "τα ιερά και τα όσια"... πέρα από κάθε εκπαίδευση... αρχαίες φυλές και αρχαία ένστικτα...
Και σε όλη, σχεδόν, την Ομάδα 2, απλά τώρα συζητάμε για τη συγκεκριμένη φυλή...

2. Με καλύπτεις, επίσης... πολλά παραδείγματα...

για να καλλιεργήσεις ενα ενστικτο, πρεπει να υπάρχει, για αυτό λέμε όσοι είπαμε οτι ήταν σωστή αντίδραση, εαν πχ το σκυλί κρυβότανε πίσω απο το αφεντικό του τότε θα ψαχνόμασταν.

Τάχουμε πει, Γιώργο... με καλύπτεις...

...η εκει που κοιμασαι στην παραλια κατω απο την ομπρελαρα σου με τον σκυλο αγκαλια,ερχεται ενα γατονι,βαζει το χερι του στην τσαντα σου και περνει το πορτοφολι....θελουμε πρωτοβουλια???η τον σκυλο να κουναει την ουριτσα του???

Αυτό μου έφτιαξε τη μέρα! Σωστός...

 

[katerina k.]

Άρα συμφωνούμε όλοι ότι η σκύλα έχει τις σωστές αντιδράσεις βάση της ράτσας στην οποία ανήκει, ΑΛΛΑ πρέπει αυτό το ένστικτο/ταπεραμέντο να διοχετευτεί με τη σωστή εκπαίδευση στο σωστό δρόμο.
Μαρία, και ο Μπου γρυλλιζει..και γαβγίζει και μόλις πλησιάσει ο "ξένος" τρελαίνεται από τη χαρά του... Εδώ μιλάμε για ροτ...το οποίο μπορεί η δεν μπορεί να είναι καθαρόαιμο..Εσύ πως το ξέρεις σίγουρα ότι δεν είναι? Επειδή είναι γέννα φίλου?
Δεύτερον, ποτέ δεν είπα ότι εσύ λες συνέχεια τη καραμέλα..είπα ότι ΓΕΝΙΚΑ το έχουμε βρει εύκολο και το λέμε συνέχεια... Άρα , προς τι το άρπαγμα? Τρίτον , όταν δεν ξέρω κάτι εννοείται ότι θα ρωτήσω κάποιους που θεωρώ ότι ξέρουν περισσότερα από εμένα, αλλά δεν έχω και ευαγγέλιο αυτά που θα μου πούνε, κανείς δεν ξέρει κάτι 100%...πάντα υπάρχει κάτι παραπάνω που δεν ξέρεις.... Ιδίως στο θέμα συμπεριφοράς των σκύλων ποιος μπορεί να πει με 100% σιγουριά ότι ο ένας εκπαιδευτής η γνώστης είναι σωστός και ο άλλος λάθος? Εδώ στους ανθρώπους και δεν μπορούμε....
Τέλος πάντων....η δική μου προσωπική άποψη είναι ότι η σκύλα καλά έκανε και έπραξε έτσι...τώρα το πως θα το χρησιμοποιήσει ο ο διοκτήτης της , αυτό είναι άλλο...

 

[christostr]

Λοιπόν, πράγματι το θέμα παρουσιάζει τόσο ενδιαφέρον που δεν το περίμενα. Ευχαριστώ όλους σας. Απλά θέλω να θυμήσω 1-2 πράγματα...
ΔΕΝ το έχει ξανακάνει και ΔΕΝ το ξαναέκανε από τότε. Χαζό παιδί χαρά γεμάτο την χαρακτήρισα. Είναι πολύ φιλική με όλους και σχεδόν καθόλου επιφιλακτική ακόμα. Δεν έχει δείξει τάσεις επιθετικότητας.
Αυτό που έκανα ήταν αυτό που έκανα κάθε βράδι για 8 μήνες στη βόλτα. Πήγα στην άκρη του δρόμου. Η πριν το συμβάν ανησυχία της δεν είχε να κάνει με τη δική μου ανεπάρκεια (δεν θέλω να πω ότι δεν είμαι ανεπαρκής. Ίσως). Έχω διαβάσει πως δρουν ΚΑΙ αυτοβούλως όταν χρειαστεί.
Ο λόγος που το έγραψα δεν ήταν για να κεράσω πούρα (και μου αρέσουν γ@μ...), αλλά αν λόγω ηλικίας πρέπει να προσέξω κάτι, γιατί ΕΔΩ είναι λίγο πρόβλημα η εκπαίδευση και μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι δεν μπορώ να φύγω λόγω του μαγαζιού.

 

[christostr]

για να καλλιεργήσεις ενα ενστικτο, πρεπει να υπάρχει, για αυτό λέμε όσοι είπαμε οτι ήταν σωστή αντίδραση, εαν πχ το σκυλί κρυβότανε πίσω απο το αφεντικό του τότε θα ψαχνόμασταν.

Σωστά!!!! Και για την ιστορία να αναφέρω ότι την έχω δει και σε τέτοια κατάσταση, πριν 2 περίπου μήνες όταν φυσούσε δαιμονισμένα (συχνό φαινόμενο στη Σαντορίνη), και τρόμαξε από ένα τσουβάλι που το πήγαινε ο αέρας πέρα δώθε. Έτρεξε και ήρθε πίσω μου. Τότε πήγα εγώ ήσυχα χωρίς... "τυμπανοκρουσίες" και έπιασα το τσουβάλι, το ψαχούλευα με τα χέρια και το έβαλα σε μια γωνία οικοπέδου, προφυλαγμένο από τον αέρα, για να το βρω και την άλλη μέρα. Έτσι την επομένη, το περιεργάστηκε και έπαιξε με αυτό.
Παιδια ΔΕΝ είμαι εκπαιδευτής. Απλά προσπαθώ και γι αυτό ρωτάω

 

[George A]

τώρα παρατήρησα τον τίτλο του θέματος και μπορώ να πώ οτι είναι πολύ κοντά στο μπούλς αι που λέμε στο χωριό μου, ο Γιάννης το αναφέρει σε αυτό το περιστατικό

Κάποιος αμερικάνος (παλιός "σκυλάς", με Rottweiler) γράφει: Ταξίδευα σε ένα αυτοκινητόδρομο, με τα 2 μου (ενήλικα) Rottweiler να κοιμούνται στο πίσω κάθισμα. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνομαι ότι ένα άλλο αυτοκίνητο, με ακολουθεί από κοντά για αρκετή ώρα. Και ξαφνικά, άρχισα να φοβάμαι, ένιωσα να ανατριχιάζει ακόμα και η πλάτη μου. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, άκουσα και το απειλητικό γρύλισμα από το πίσω κάθισμα και ένιωσα τα σκυλιά μου να σηκώνονται και τα δύο...

οταν εμείς με τις αισθήσεις μας (βασικά την όραση) δούμε τον ΄"κακό" , ο σκύλος έχει ήδη διαβάσει μια ολόκληρη ιστορία απο τις φερεμόνες που μύρισε απο το δέρμα του. Οπότε κάλλιστα μπορεί ένας ισσοροπημένος και φιλήσυχος σκύλος φύλακας να γίνει έξαλος όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν.

στο περιστατικό που περιγράφει ο Γιάννης τα σκυλιά "διάβασαν" στις φερεμόνες του αφεντικού ανησυχία, σε κάποιον που έχει εισβάλει και μας απειλεί τα σκυλιά πρώτα χρησιμοποιούν αυτήν την αίσθηση και πράτουν αναλόγως.

μετά αναλαμβάνουν τα ένστικτα και το κουράγιο που έχει ο καθένας, όπως και με τους ανθρώπους.

 

[johnk]

...Παιδια ΔΕΝ είμαι εκπαιδευτής. Απλά προσπαθώ και γι αυτό ρωτάω

Κανείς μας δεν είναι εκπαιδευτής... απλά, μαζεύουμε εμπειρίες και τις ταξινομούμε...

Πάμε, τώρα, στα επιμέρους... το αν έβγαλε ένστικτο ή "μύρισε" τον κίνδυνο...

Σίγουρα (ισχύει στον κάθε σκύλο) μύρισε το ότι εσύ ανησύχησες. Είναι οι αρμόνες που εκλύονται πιο έντονα... είτε είναι ο φόβος μας, είτε η οργή μας, είτε ακόμα και η αδιαθεσία που μπορεί να νιώθουμε...

Τη στιγμή που βγήκε μπροστά και γρύλισε, υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσες να έχεις προσέξει τη "γλώσσα σώματος" της κουτάβας σου...
- Ας πούμε το νοητό κέντρο βάρους του σώματός της ήταν προς τα εμπρός (fight) ή προς τα πίσω (flight)?
- Τα αυτιά όρθια - μπροστά (fight)? ή τραβηγμένα προς τα πίσω (flight)?
- Αν έδειξε δόντια... ήταν τραβηγμένο το επάνω χείλος (flight), ή ήταν "μουτρωμένη", με "σουφρωμένα" τα χείλη προς τα πίσω (fight)?
- Η ουρά (αχ, αυτή η ουρά)... ήταν, ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, σαν κεραία ασυρμάτου? σαν τσιγκέλι (fight)? κουνιόταν αργά και έντονα, παράλληλα με το έδαφος (fight)? ή χαμηλά (flight)?
- Το κεφάλι ήταν ψηλά (ενδιαφέρον)? ή λίγο χαμηλωμένο, σχεδόν παράλληλα με το έδαφος, σαν τους τραμπούκους που ετοιμάζοονται να σε χτυπήσουν (fight)? ή λίγο ακόμα χαμηλωμένο (flight)?

Είμαι σίγουρος ότι, εκείνη τη στιγμή, δεν πρόσεξες όλες αυτές τις λεπτομέρειες και τον συνδυασμό τους...
Το ίδιο παθαίνω κι εγώ, με τον δικό μου κούταβο, κάποιες φορές, όταν τον κρατάω εγώ... ενώ είναι απόλυτα "ξεκάθαρος", όταν δεν τον κρατάω, αλλά τον παρακολουθώ από απόσταση...

Αυτά είναι που θα μελετήσει ένας (σωστός) εκπαιδευτής - συμπεριφοριστής και θα καταλάβει τι βγάζει η σκυλίτσα σου... ακόμα και τώρα, απορώ (και τους θαυμάζω) πως μπορούν να καταλάβουν άμεσα, όλα αυτά τα σημάδια...

Υ.Γ. Και να μην ξεχνάμε κάτι: Είστε στη δεύτερη περίοδο φόβου...

 

[christostr]

Κανείς μας δεν είναι εκπαιδευτής... απλά, μαζεύουμε εμπειρίες και τις ταξινομούμε...

Πάμε, τώρα, στα επιμέρους... το αν έβγαλε ένστικτο ή "μύρισε" τον κίνδυνο...

Σίγουρα (ισχύει στον κάθε σκύλο) μύρισε το ότι εσύ ανησύχησες. Είναι οι αρμόνες που εκλύονται πιο έντονα... είτε είναι ο φόβος μας, είτε η οργή μας, είτε ακόμα και η αδιαθεσία που μπορεί να νιώθουμε...

Τη στιγμή που βγήκε μπροστά και γρύλισε, υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσες να έχεις προσέξει τη "γλώσσα σώματος" της κουτάβας σου...
- Ας πούμε το νοητό κέντρο βάρους του σώματός της ήταν προς τα εμπρός (fight) ή προς τα πίσω (flight)?
- Τα αυτιά όρθια - μπροστά (fight)? ή τραβηγμένα προς τα πίσω (flight)?
- Αν έδειξε δόντια... ήταν τραβηγμένο το επάνω χείλος (flight), ή ήταν "μουτρωμένη", με "σουφρωμένα" τα χείλη προς τα πίσω (fight)?
- Η ουρά (αχ, αυτή η ουρά)... ήταν, ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, σαν κεραία ασυρμάτου? σαν τσιγκέλι (fight)? κουνιόταν αργά και έντονα, παράλληλα με το έδαφος (fight)? ή χαμηλά (flight)?
- Το κεφάλι ήταν ψηλά (ενδιαφέρον)? ή λίγο χαμηλωμένο, σχεδόν παράλληλα με το έδαφος, σαν τους τραμπούκους που ετοιμάζοονται να σε χτυπήσουν (fight)? ή λίγο ακόμα χαμηλωμένο (flight)?

Είμαι σίγουρος ότι, εκείνη τη στιγμή, δεν πρόσεξες όλες αυτές τις λεπτομέρειες και τον συνδυασμό τους...
Το ίδιο παθαίνω κι εγώ, με τον δικό μου κούταβο, κάποιες φορές, όταν τον κρατάω εγώ... ενώ είναι απόλυτα "ξεκάθαρος", όταν δεν τον κρατάω, αλλά τον παρακολουθώ από απόσταση...

Αυτά είναι που θα μελετήσει ένας (σωστός) εκπαιδευτής - συμπεριφοριστής και θα καταλάβει τι βγάζει η σκυλίτσα σου... ακόμα και τώρα, απορώ (και τους θαυμάζω) πως μπορούν να καταλάβουν άμεσα, όλα αυτά τα σημάδια...

Υ.Γ. Και να μην ξεχνάμε κάτι: Είστε στη δεύτερη περίοδο φόβου...

Λοιπόν, απαντώ σε όσα πρόσεξα (και είναι αρκετά)
Θέση σώματος προς τα εμπρός, όπως περίπου, όταν είναι έτοιμη να της πετάξω το μπαλλάκι. Το ίδιο και τα αυτιά, σηκωμένα σε εγρήγορση.
Ουρά η μισή παράλληλα με το έδαφος (προέκταση σώματος) και μετά τσιγκέλι.
Δόντια όχι. Γρύλισμα θυμού (έτσι το εξέλαβα) και κεφάλι ψηλά.
Μία κίνηση όλα αυτά και κράτησαν 2-3 δευτερόλεπτα.
Όταν πάτησε γκάζι το παπί και έφυγε, έμεινε σε αυτή τη στάση να το κοιτάζει, μετεντωμένο τον οδηγό, αλλά χωρίς μεγάλη προσπάθεια να φύγει. Έτσι κι αλλιώς όταν τεντώνεται ο οδηγός κόβει τράβηγμα (το έχουμε δουλέψει αυτό).
@ΥΓ. Έτσι μου εξήγησε εκπαιδευτής το θέμα με το τσουβάλι που ανέφερα πιο πάνω

 

[johnk]

...Μία κίνηση όλα αυτά και κράτησαν 2-3 δευτερόλεπτα...

Ετσι... και ότι προλάβεις να "διασώσεις" αυτά τα 2-3 δευτερόλεπτα...

Οπως το περιγράφεις (και, πάντα, έχοντας υπόψη την ηλικία της) είναι θαρραλέα η Φρόσω...
Εδειξε από (αμέριστο) ενδιαφέρον έως θυμό...
Λειτούργησε σαν: "Εγώ είμαι η Φρόσω! Εσύ, ποιός είσαι?"... άρα "κάτι έχει", μέσα της... δεν αντιδρά κάθε σκυλί (αυτής της ηλικίας) με αυτό τον τρόπο...

Από 'κει και πέρα, ο κάθε ιδιοκτήτης το διαχειρίζεται κατά το δοκούν...
Προσωπικά, ακολουθώ τη "σχολή mareco", όταν είμαστε έξω... δηλαδή, προσπαθώ να το χαλιναγωγώ αυτό (βέβαια, δεν μας έχει - ακόμα - τύχει κάτι παρόμοιο, για να σου πω αν τελικά τον απέτρεψα από το ένστικτό του)...

 

[christostr]

... δεν αντιδρά κάθε σκυλί (αυτής της ηλικίας) με αυτό τον τρόπο...

Από 'κει και πέρα, ο κάθε ιδιοκτήτης το διαχειρίζεται κατά το δοκούν...
Προσωπικά, ακολουθώ τη "σχολή mareco", όταν είμαστε έξω... δηλαδή, προσπαθώ να το χαλιναγωγώ αυτό (βέβαια, δεν μας έχει - ακόμα - τύχει κάτι παρόμοιο, για να σου πω αν τελικά τον απέτρεψα από το ένστικτό του)...

Η ηλικία ήταν ο λόγος που έγινε η ανάρτηση. Σε διαβεβαιώ πως είναι τόσο καλή και κοινωνική, που όλοι εδώ (σιγά μην ξέρουν), με κοροϊδεύουν. "Σιγά το ροτ, χαζό είναι παίζει με όλους".
Εκτός από έναν που τώρα έχει το πέμπτο του ροτ (από εκτροφεία όλα) και μου είπε, αφού την είδε, "μπράβο έτσι πρέπει να είναι για να μην έχεις προβλήματα μετά"

 

[johnk]

...Σε διαβεβαιώ πως είναι τόσο καλή και κοινωνική, που όλοι εδώ (σιγά μην ξέρουν), με κοροϊδεύουν. "Σιγά το ροτ, χαζό είναι παίζει με όλους"...

Ετσι πρέπει να είναι ένα (συμβατικό) σκυλί σ' αυτή την ηλικία... και, μάλιστα, ένα Rottweiler...
Καλό και κοινωνικό (με όσους δεν πλησιάζουν "περίεργα"), ήρεμο και παιχνιδιάρικο, όταν είναι παρών ο αρχηγός...

 

[christostr]

Ετσι πρέπει να είναι ένα (συμβατικό) σκυλί σ' αυτή την ηλικία... και, μάλιστα, ένα Rottweiler...
Καλό και κοινωνικό (με όσους δεν πλησιάζουν "περίεργα"), ήρεμο και παιχνιδιάρικο, όταν είναι παρών ο αρχηγός...

Για να καταλάβεις τι γίνεται εδώ, υπάρχουν πολλοί αδαής. Άκουσα και το... "δεν είναι rottweiler γιατί έχει ουρά"!!!!!!!!!!!!!!

 

[johnk]

Γιατί, "εδώ" νομίζεις ότι είναι καλύτερα τα πράγματα?
Εχουμε ακούσει ότι είμαστε "κουρεμένο rottweiler"... ή "χοντρό boxer"... ή "τεράστιο pitbull"... και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς...

 

[christostr]

Γιατί, "εδώ" νομίζεις ότι είναι καλύτερα τα πράγματα?
Εχουμε ακούσει ότι είμαστε "κουρεμένο rottweiler"... ή "χοντρό boxer"... ή "τεράστιο pitbull"... και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς...

A, καλάααααααααα