Κώστα όπως είστε αγέλη στα καλά θα είστε και στα άσχημα!
Στο μυαλό του σκύλου τρέχουν σενάρια όταν είναι υπό κάποια κατάσταση!
Και αρχίζει και αναλύει ξεκινώντας από το 1ο, αν αποτύχει πάει στο 2ο, αν αποτύχει πάει στο 3ο και αν αποτύχουν όλα μαζί τότε εμπλέκεται μη έχοντας κάτι άλλο να κάνει!
Αυτά τα σενάρια είναι η διαφυγή/λάκισμα, γλώσσες σώματος κτλ κτλ και στο τέλος εμπλοκή...
Εμπλέκεται όλη η αγέλη...
Αν βρεθείς σε αυτήν την θέση τότε αφήνεις τον σκύλο και χτυπάτε μαζί με όσο καθαρό μυαλό έχεις και έχει...γιούρια και ότι γίνει με στόχο το αποτέλεσμα να είναι όσο τον δυνατόν αναίμακτο!
Αν βρεθείς σε αυτήν την θέση μη φοβηθείς το τι θα πάθει ο σκύλος, καλύτερα όπλισε τον με θάρρος γιατί μπορεί να το διαβάσει ο άλλος σκύλος και να λακίσει...ενώ αν σας δει φοβικούς θα επιμείνει...
Αν δεις να έρχεται λυσσασμένος σκύλος κατά πάνω σας χτυπάς εσύ πρώτος...
Τα παραπάνω είναι προσωπικές τακτικές...
Προσωπικά έχω βρεθεί στις πεζοπορείες που πηγαίνω, με τον πατέρα μου(λόξα έχει και αυτός) και τον μικρό, αγέλες αδέσποτων ή τσομπάνηδων σε μαντριά!
Μόλις τους βλέπουμε και μας βλέπουν το πρώτο σενάριο είναι αδιαφορία(προσπάθεια λακίσματος), αν αρχίσουν να γαβγίζουν εν μέρει αδιαφορία(εν μέρει προσπάθεια λακίσματος), αν αρχίσουν να έρχονται προς τα εμάς χρησιμοποιώ γλώσσα σώματος και φεύγω μπροστά(αρχηγός) αφήνοντας τον πατέρα μου με τον σκύλο υπό τις εντολές πλέον του πατέρα μου(2ος σε ιεραρχία) με τον σκύλο να υπακούει(3ος στην ιεραρχία)!
Αν δω ότι δεν καταλαβαίνουν αρχίζω να βγάζω κραυγές, φουσκώνω και να κουνάω το ξύλο που έχω κάνοντας αισθητή ακόμα πιο πολύ την παρουσία μου, αν συνεχίσουν λέω τον πατέρα μου να φωνάξει και αυτός και να δώσει εντολή και στον μικρό να αρχίσει το γάβγισμα, σηκώνω πέτρες και κάνω φασαρία πλέον προχορώντας αποφασιστικά προς το μέρος τους, που ως συνήθως αποχωρούν και μαζεύονται...
Συνήθως τα αδέσποτα δεν επιμένουν τόσο, στους τσοπάνηδες όμως πραγματικά απηυδίζεις...
Όλα αυτά μέσα σε δευτερόλεπτα και να έχουν τρέχουν 4-5-6 σενάρια...
Στο μυαλό του σκύλου τρέχουν σενάρια όταν είναι υπό κάποια κατάσταση!
Και αρχίζει και αναλύει ξεκινώντας από το 1ο, αν αποτύχει πάει στο 2ο, αν αποτύχει πάει στο 3ο και αν αποτύχουν όλα μαζί τότε εμπλέκεται μη έχοντας κάτι άλλο να κάνει!
Αυτά τα σενάρια είναι η διαφυγή/λάκισμα, γλώσσες σώματος κτλ κτλ και στο τέλος εμπλοκή...
Εμπλέκεται όλη η αγέλη...
Αν βρεθείς σε αυτήν την θέση τότε αφήνεις τον σκύλο και χτυπάτε μαζί με όσο καθαρό μυαλό έχεις και έχει...γιούρια και ότι γίνει με στόχο το αποτέλεσμα να είναι όσο τον δυνατόν αναίμακτο!
Αν βρεθείς σε αυτήν την θέση μη φοβηθείς το τι θα πάθει ο σκύλος, καλύτερα όπλισε τον με θάρρος γιατί μπορεί να το διαβάσει ο άλλος σκύλος και να λακίσει...ενώ αν σας δει φοβικούς θα επιμείνει...
Αν δεις να έρχεται λυσσασμένος σκύλος κατά πάνω σας χτυπάς εσύ πρώτος...
Τα παραπάνω είναι προσωπικές τακτικές...
Προσωπικά έχω βρεθεί στις πεζοπορείες που πηγαίνω, με τον πατέρα μου(λόξα έχει και αυτός) και τον μικρό, αγέλες αδέσποτων ή τσομπάνηδων σε μαντριά!
Μόλις τους βλέπουμε και μας βλέπουν το πρώτο σενάριο είναι αδιαφορία(προσπάθεια λακίσματος), αν αρχίσουν να γαβγίζουν εν μέρει αδιαφορία(εν μέρει προσπάθεια λακίσματος), αν αρχίσουν να έρχονται προς τα εμάς χρησιμοποιώ γλώσσα σώματος και φεύγω μπροστά(αρχηγός) αφήνοντας τον πατέρα μου με τον σκύλο υπό τις εντολές πλέον του πατέρα μου(2ος σε ιεραρχία) με τον σκύλο να υπακούει(3ος στην ιεραρχία)!
Αν δω ότι δεν καταλαβαίνουν αρχίζω να βγάζω κραυγές, φουσκώνω και να κουνάω το ξύλο που έχω κάνοντας αισθητή ακόμα πιο πολύ την παρουσία μου, αν συνεχίσουν λέω τον πατέρα μου να φωνάξει και αυτός και να δώσει εντολή και στον μικρό να αρχίσει το γάβγισμα, σηκώνω πέτρες και κάνω φασαρία πλέον προχορώντας αποφασιστικά προς το μέρος τους, που ως συνήθως αποχωρούν και μαζεύονται...
Συνήθως τα αδέσποτα δεν επιμένουν τόσο, στους τσοπάνηδες όμως πραγματικά απηυδίζεις...
Όλα αυτά μέσα σε δευτερόλεπτα και να έχουν τρέχουν 4-5-6 σενάρια...