Αρπαχτήκαμε με pitbull!!
- Thread starter Sadah
- Ημερομηνία δημιουργίας
Για εμας τι δουλεια θελει δλδ δεν καταλαβαινω. Να της επιβληθω για να μην υπερασπιζεται την αγελη της;!;
Ο αρχηγός της αγέλης φροντίζει για την ασφάλειά της. Ή, τελος πάντων, ο ανώτερος, ιεραχικά, παρόν. Αν η Ηλέκτρα είναι ανωτερη, ας υπερασπίζεται αυτή τον μικρό...
Ο δικός μου σκύλος δεν με θεωρεί Α στην αγέλη. Πρόσφατα, τη μία και (ευτυχώς μοναδική μέχρι τώρα) φορά που χρειάστηκε κάποιος να μπει μπροστά, κι αφού ο Α της αγέλης δεν ήταν μαζί μας, τον έβαλα πίσω μου-με κόπο- και (η αλήθεια είναι ρισκάροντας) μπήκα ανάμεσα σε αυτόν και σε ένα γ.π. ελεύθερο και με κακές διαθέσεις. Λειτούργησε "φωνή από την κόλαση" και "φούσκωμα" από μέρους μου. (Καλά, ίσως και η προσευχή που έκανα σβέλτα από 'μέσα μου-να μην έχει εκπαιδευτει σε δαγκωματα το γ.π.). Το επεισόδιο έληξε, αναίμακτα-ευτυχώς- και με εμένα να ανεβαίνω ιεράρχηκα στα μάτια του κοπράκου μου. Το εγκεφαλικό το έπαθα αργότερα, στο σπίτι. Ευτυχώς με τηλεφωνική συμπαράσταση γείτονα..
Εντιτ: μπορεί να είμαι και λάθος... Πρώτος μου σκύλος είναι κι εμένα... Μαθαίνω... Κι αντιμετωπίζω κι ενστικτοδως, ίσως και λανθασμένα. Δεν έχω κάνει λίγα λάθη με το σκύλο μου
Ο δικός μου σκύλος δεν με θεωρεί Α στην αγέλη. Πρόσφατα, τη μία και (ευτυχώς μοναδική μέχρι τώρα) φορά που χρειάστηκε κάποιος να μπει μπροστά, κι αφού ο Α της αγέλης δεν ήταν μαζί μας, τον έβαλα πίσω μου-με κόπο- και (η αλήθεια είναι ρισκάροντας) μπήκα ανάμεσα σε αυτόν και σε ένα γ.π. ελεύθερο και με κακές διαθέσεις. Λειτούργησε "φωνή από την κόλαση" και "φούσκωμα" από μέρους μου. (Καλά, ίσως και η προσευχή που έκανα σβέλτα από 'μέσα μου-να μην έχει εκπαιδευτει σε δαγκωματα το γ.π.). Το επεισόδιο έληξε, αναίμακτα-ευτυχώς- και με εμένα να ανεβαίνω ιεράρχηκα στα μάτια του κοπράκου μου. Το εγκεφαλικό το έπαθα αργότερα, στο σπίτι. Ευτυχώς με τηλεφωνική συμπαράσταση γείτονα..
Εντιτ: μπορεί να είμαι και λάθος... Πρώτος μου σκύλος είναι κι εμένα... Μαθαίνω... Κι αντιμετωπίζω κι ενστικτοδως, ίσως και λανθασμένα. Δεν έχω κάνει λίγα λάθη με το σκύλο μου
Last edited:
Μη μπερδευεσαι. Η Ηλεκτρα ειναι αρχηγος οσον αφορα τους 2, (τουλαχιστον προς το παρον) οχι οσον αφορα τους 4
Κοιτα, οσον αφορα τα 2 χασκι, προς το παρον ειναι η Ηλεκτρα (Α)
Απο εκει και περα οταν εγω κρινω πως κατι δεν ειναι σωστο το κοβω οπως και επραξα. (Σταματησα τον καβγα)
Μετα ηταν ηρεμη οταν ξαναπλησιασε το πιτ ουτε λογος να ξανα ορμησει. Το οτι καποιος απο τους 4 ειναι (Α) δεν σημαινει πως δεν θα εμπλακει και δευτερος η και τριτος στην φαση.
Βασικα νομιζω λεμε το ιδιο με αλλα λογια.
Σαφώς και συμφωνώ ότι, ως αρχηγός, καλώς σταμάτησες τον καυγά. Ίσως θα έπρεπε να το είχτε σταματήσει στο 2ο 3ο γρύλισμα κι εσύ και η κοπέλα με το πιτμπουλ, και να μην προέκυπτε ο καυγάς. Αλλά ξαναλέω, ότι έγινε δεν ξεγίνεται.
Μήπως θα ήταν καλή ιδέα να συναντηθούν τα δύο θηλυκά χωρίς τον μικρό, και να παίξουν, ώστε να φύγει κάθε συννεφάκι διαμάχης? Η κοπέλα με το πιτ θα πρέπει να δουλέψει αρκετά εντατικά με το δικό της κουτάβι. Εγώ αγνόησα λιγότερο έντονα πράγματα και τώρα προσέχω πολύ για να έχω (κι εγώ και οι γύρω μου). Και πάλι δεν μπορώ να αποκλείσω την "στραβή"
Μήπως θα ήταν καλή ιδέα να συναντηθούν τα δύο θηλυκά χωρίς τον μικρό, και να παίξουν, ώστε να φύγει κάθε συννεφάκι διαμάχης? Η κοπέλα με το πιτ θα πρέπει να δουλέψει αρκετά εντατικά με το δικό της κουτάβι. Εγώ αγνόησα λιγότερο έντονα πράγματα και τώρα προσέχω πολύ για να έχω (κι εγώ και οι γύρω μου). Και πάλι δεν μπορώ να αποκλείσω την "στραβή"
Να σου το πω και αλλιώς, παρότι το έθιξα λιγάκι και στο πρωινό post μου...
Για παράδειγμα, ο "μικρός" μου (ο Casper - 9 μηνών), αν ήταν ελεύθερος - λυτός σε σκυλοπάρκο (που ποτέ δεν συμβαίνει αυτό - αλλιώς θα ήταν λάθος μου!), θα πήγαινε προς τον μικρούλη σου (εφόσον εγώ ήμουν χαλαρός και είχα πιάσει κουβέντα με τους άλλους ιδιοκτήτες - και θα ήταν άλλο ένα λάθος μου!)... και θα τον πάταγε με το μπροστινό πόδι του για να πέσει κάτω και να υποταχτεί...
Αν ο μικρούλης σου δίσταζε να το κάνει (και εγώ ακόμα κάπνιζα, κουβέντιαζα και δεν έδινα μεγάλη σημασία - τρίτο λάθος μου!), ο Casper θα του γρύλιζε... αν συνέχιζε να διστάζει να πέσει κάτω - ανάσκελα, ο Casper θα τον γύριζε με το ζόρι και θα του γρύλιζε πολύ πιο έντονα (ίσως θα μας φαινόταν και "τρομακτικό" το γρύλισμα), μέχρι να υποταχτεί... μπορεί να του έδειχνε δόντια (στα πλαίσια της "τελετουργίας"), αλλά δεν θα τον δάγκωνε... εμάς, όμως, θα είχε πάει η καρδιά μας στα πόδια, από την τρομάρα...
Αυτό θα συνέβαινε, γιατί ο Casper είναι κούταβος, παρά το μέγεθός του... και "ξεσυνερίζεται" τα άλλα αρσενικά (και, καμιά φορά και κάποια θηλυκά)... αν ήταν ενήλικος, θα διέκρινε με σαφήνεια τη διαφορά ηλικίας και θα αγνοούσε (κατά πάσα πιθανότητα) τον μικρούλη σου...
Αντίθετα η Μόκα μου (ενήλικη - 2,5 χρονών), θα πλησίαζε κάθε σκυλάκι αυτού του κόσμου και θα έκανε υπόκλιση για να αρχίσουν το παιχνίδι και το κυνηγητό... αν, μάλιστα, το σκυλί ήταν κουτάβι, θα ήταν ιδιαίτερα προσεκτική για να το προστατέψει από το βάρος της και την ταχύτητά της...
Ομως, κάποια μέρα, ο Casper έπαιζε ελεύθερος με ένα ενήλικο αρσενικό σκυλί (ειδικά επιλεγμένο για την περίσταση - τέλεια εκπαιδευμένο και κοινωνικοποιημένο) και έκανε τις γνωστές ταρζανιές του, οπότε ο ενήλικος σκύλος τον "μάζεψε" λιγάκι αυστηρά... και, ξαφνικά, η Μόκα (νομίζοντας ότι ο κούταβός της κινδυνεύει) μεταμορφώθηκε... διόρθωσε τόσο αστραπιαία και τόσο έντονα τον ενήλικο σκύλο, που αυτός έκανε τουλάχιστον 15 λεπτά να την ξαναπλησιάσει...
Ποιός (από τους σκύλους) θα έφταιγε στις περιπτώσεις αυτές?
Κανείς δεν θα έφταιγε... είναι, πιστεύω, ο κώδικας των σκυλιών... και οι ηλικίες τους...
Προσωπικά, δεν νομίζω ότι θέλει κάν περισσότερη δουλειά, τουλάχιστον σε σχέση με το περιστατικό... είναι κουτάβια... η διαδικασία "ψιλοτσακωμού" έγινε χωρίς ιδιαίτερη εμπλοκή... πιστεύω δε ότι και η πληγούλα της πιτμπουλίνας έγινε από χτύπημα δοντιού και όχι από κλείσιμο σαγονιού... και το περιστατικό θα ξεχαστεί...
Last edited:
οχι ισως! 100% επρεπε να το ειχαμε σταματησει στο πρωτο γρ αντε το πολυ στο δευτερο. Αυτο ηταν και που της ειπα να κανουμε οπως ειπα σε προηγουμενο ποστ. Απο εκει και περα το οτι αυτη συνεχισε να ερχεται με προσχημα οτι ενταξει δεν πειραζει θα γνωριστουνε τωρα (εστω και ετσι) για να μην εχουμε προβληματα στο μελλον ηταν δικο της λαθος. Το οτι μου ειπε οτι δεν θα τον πειραξει και κατοπιν εορτης μου λεει (εχουμε θεμα με τα κουταβια) ειναι επισης δικο της λαθος. Δικο μου λαθος ηταν που την εμπιστευτηκα, οταν μου ειπε αυτα. Αλλα ξαναλεω ειναι φιλη μου, πιστευα στην κριση της. Οχι πλεον.
Το σαγόνι της Ίρμας είναι καλά από ότι μας λέει η φίλη μας.. Της είπαμε να πάμε στον κτηνίατρο μήπως χρειαστεί κάποια αντιβίωση ή κάτι σχετικό αλλά μας είπε όχι και πως αρκεί το betadine που της βάζει..
Από εκεί και πέρα και με το beagleάκι της παρέας να είχε μαλώσει η Ηλέκτρα, ο τίτλος θα ήταν "αρπαχτήκαμε με beagle"...
Το συγκεκριμένο πιτμπουλ τα πάει πολύ καλά με όσα σκυλιά ξέρει από όταν ήταν 2,5 μηνών.. με όσα γνωρίζει τώρα, ειδικά αν είναι και θηλυκά, τρώει το συρματόπλεγμα του γηπέδου που τα πάμε...
Τώρα καλύτερη κοινωνικοποίηση θέλει, φταίει η φυλή ή οτιδήποτε άλλο, εγώ δεν είμαι σε θέση να το κρίνω, μιας και δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τη συγκεκριμένη φυλή και δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτα.
Επίσης έχω να πω, πως αν ο τίτλος περιείχε τη λέξη beagle, μαλτέζ, Γ.Π. ή οτιδήποτε άλλο η κουβέντες περί δημοσιογράφων και στοχοποιήσεων δε θα υπήρχαν ούτε στο απειροελάχιστο!!!
Οπότε μήπως εσείς στοχοποιείτε μόνοι σας και όχι εμείς??
Η φίλη μας είπε πως η Ίρμα το πιο πιθανό είναι να της το "φυλάει" αυτό και να μην τα φέρνουμε πολύ πολύ σε επαφή...
Εφόσον ξέρει το σκύλο της, εμείς δεν σκοπεύουμε να τα ξαναφέρουμε σε επαφή, μιας και μας είπε πως μπορεί να της ορμήξει της Ηλέκτρας πλέον και χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος...
Μετά από αυτό απλά δε θα ξανασυναντηθούν αυτά τα σκυλιά, με ή χωρίς τον μικρούλη...
Καμία διάθεση για παιχνίδι με διατυπώσεις.
To "αν παίζει ρόλο η φυλή" και "το ποιός φταίει", είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Συχνά όμως συνδεόνται και σε κάποιες περιπτώσεις με ολέθρια αποτελέσματα.
Σχεδόν πάντα φταίει ο ανθρώπινος παράγοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Επίσης κατα την άποψή μου η καταλληλότητα (δηλαδή ο σκοπός) ορίζει τη φυλή και όχι το αντίθετο.
Δεν γίνεσαι κυνηγός αγοράζοντας ενα Weimaraner και αν θες κυνηγόσκυλο δεν αγοράζεις Μπουλ Τεριερ
Μάλλον ξέφυγα λίγο απο τό θέμα. Κουβέντα να γίνεται
Δεν νομίζω ότι τα σκυλιά το "φυλάνε" όπως εμείς... εξανθρωπισμός είναι και αυτό κατά τη γνώμη μου αλλά ας περιμένουμε και τις γνώμες άλλων...
Ουτε εγω πιστευω οτι θα της το φυλαει...
Δεν υφισταται κατα τη γνωμη μου θεμα εκδικησης. Αν συνεβαινε αλλο περιστατικο καποια στιγμη στο μελλον, κατα πασα πιθανοτητα θα ηταν ασχετο.
Ετσι είναι, όπως τα λες...
Και, αν θέλουμε να είμαστε "σπασίκλες" στο θέμα συμπεριφοράς του σκύλου μας και στη δική μας εκπαίδευση - επαγρύπνηση, μπορώ να το θέσω ως εξής: Πρέπει να έχουμε τέτοια ετοιμότητα, που να ξεχωρίζουμε ακόμα και το αρχικό "στραβοκοίταγμα"... και να "διορθώσουμε" πριν ακουστούν τα γρυλίσματα... πριν διανοηθούν τα σκυλιά ότι η επαφή εξαρτάται από αυτά...
Ισα-ίσα, κάποιες "αξιόπιστες πηγές που δεν κατονομάζονται" ισχυρίζονται ότι πρέπει τα σκυλιά να ξαναέλθουν σε ελεγχόμενη επαφή... που θα εξελιχθεί ήρεμα... ώστε να μη μείνει η όποια "πικρή" ανάμνηση...
Πάντα, βέβαια, εάν οι ιδιοκτήτες "τόχουν" με τον έλεγχο των σκυλιών τους...
Μα καλά... εσύ κυνηγός δεν ήθελες να γίνεις?...Δεν γίνεσαι κυνηγός αγοράζοντας ενα Weimaraner και αν θες κυνηγόσκυλο δεν αγοράζεις Μπουλ Τεριερ
Από οτι μου έχουν πει και άλλα παιδιά που βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος πάντως μια- δύο φορές έχει αρπάξει τον δικό τους τον beagleάκο στα αυτιά κάνοντάς του μικρές πληγούλες...
Δεν είναι να πεις ότι πρώτη φορά γρύλισε και πήγαινε για καυγά...
Όσον αφορά την κοινωνικοποίηση, η φίλη μας προσπαθεί όσο μπορεί περισσότερο από όταν την πήρε..
Αλλά το οτι το πήρε 40 ημερών (γιατί ένας μ@λ@κας byb ζευγάρωσε και η μάνα πέθανε στη γέννα και τα κουτάβια τα έδωσε σε πετσοπ να τα χαρίσει) συμβάλει στο χαρακτήρα και στα ένστικτα της Ίρμας, έχω την εντύπωση...
Μα γι'αυτό το λέω. Την έχω πατήσει και μιλάω εκ πείρας.Μα καλά... εσύ κυνηγός δεν ήθελες να γίνεις?
Από την άλλη αμα δείς πως φερμάρει και πως κυνηγάει το αυτί μου για να το γλύψει . . . τύφλα νά'χουν τα κυνηγόσκυλά.
Ναι αλλά και αυτό δεν σημαίνει ότι το φυλάει στο beagle ή σε οτιδήποτε άλλο... είναι κάπως επιθετική γενικά και προφανώς κάτι της την δίνει
Τα σκυλιά γενικά δεν είναι εκδικητικά και δεν κρατάνε απωθημένα οπότε το πρόβλημα είναι η σωστή εκπαίδευση - κοινωνικοποίηση της μικρής και όχι η απομόνωση της από συγκεκριμένα σκυλιά! 100% η απομάκρυνση της από την μαμά της παίζει τεράστια ρόλο ειδικά στην κοινωνικοποίηση της... Για μία ακόμα φορά ΔΕΝ φταίει ούτε το σκυλί, ούτε η ράτσα του αλλά κάποιος άνθρωπος (ο ΒΥΒ στο συγκεκριμένο...)
