Θα μου επιτρέψετε να δώσω ένα άσχετο παράδειγμα, πιστεύω όμως χαρακτηριστικό.
Κάποτε δεν οδηγούσα καθόλου, το πρώτο μου αυτοκίνητο ένα οχταβάλβιδο με 0-100 σε 15'' μου φάνηκε διαστημόπλοιο, το επόμενο ένα δεκαεξαβάλβιδο με μόλις 2'' δευτερόλεπτα διαφορά μου φάνηκε η μέρα με τη νύχτα και κάποια στιγμή προχώρησα στην αγορά ενός αργού μεν αλλά μεγάλων διαστάσεων αυτοκινήτου χιλίων οχτακοσίων κυβικών. Αυτό κι αν μου φάνηκε διαφορετικό. Σε αντιδράσεις, σε κατανάλωση, σε έλεγχο. Έπρεπε για άλλη μια φορά να μάθω τα πάντα εξ' αρχής, πως ν' αλλάζω ταχύτητες, πότε να το στρίβω, πως να παρκάρω, τις τυφλές γωνίες. Είμαι γνώστης μα όχι ειδήμων αυτών των αυτοκινήτων που πέρασαν απ' τα χέρια μου, υπήρξα εξ' αρχής υποψιασμένος πέραν του πρώτου αυτοκινήτου τι θα αντιμετωπίσω και πως πρέπει κάθε φορά να ξεκινάω απ' την αρχή.
Είναι η ίδια συνταγή με το σκύλο με μια διαφορά. Αυτό που έχεις απέναντι σου δεν είναι κάτι άψυχο, μα ένας ζωντανός οργανισμός με την ίδια πολυπλοκότητα με 'σενα, που το θαύμα της ζωής αξίζει όσο και για για 'σενα, που αναπνέει όπως και όσο κι εσύ, που όμως ποτέ δε θα κατακτήσει τον κόσμο και πρέπει για πάντα να είσαι ο σύντροφος και ο μπαμπάς του.
Γιατί όμως να πάρεις Δανό, ή Ροτ, ή Γούεστι; Τί είναι αυτό που σε τράβηξε; Τί είναι αυτό που πρώτο σε τραβάει να κοιτάξεις μια συγκεκριμένη ομάδα, ας πιάσουμε για παράδειγμα αυτή των λεγόμενων -από 'σας, εγώ διαφωνώ κάθετα- επικινδύνων φυλών. Γιατί να πάρεις αυτό το σκύλο; Σου αρέσει αισθητικά; Συμπληρώνει κάποια ματαιοδοξία;
Κι εσύ ποιός είσαι; Τί είσαι; Είσαι αρκετά υποψιασμένος για νέος ιδιοκτήτης; Γιατί κάθε φορά που παίρνεις ένα σκύλο είσαι νέος ιδιοκτήτης, ακόμη κι αν είχες δεκαπέντε Ντόγκο κι αυτό θα είναι το δέκατο έκτο. Ο χαρακτήρας διαμορφώνεται απ' τη φυλή, τους ιδιαίτερους γονείς και τη συμβίωση μαζί μας. Όπως εμείς είμαστε μοναδικοί και καθένα απ' αυτά θα είναι μοναδικό.
Είσαι έτοιμος για ένα σκύλο; Είσαι έτοιμος γι' αυτό το σκύλο; Θα είσαι άραγε ποτέ σωστά προετοιμασμένος και άξιος να έχεις αυτό το σκύλο;
Καταλαβαίνετε πως αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει ν' απαντηθούν, αλλιώς αυτή η στοχοποίηση των ζώων θα συνεχίζεται εσαεί διότι πάντα θα υπάρχουν τα ακατάλληλα χέρια, τα ακατάλληλα και πρωτόπειρα χέρια και οι τελείως μουρλοί και τέλος οι φασίστες. Τους έχετε όλους συναντήσει.
Είχα πει και παλιότερα πως αυτή δεν είναι δουλειά του εκτροφέα. Ο εκτροφέας πρέπει να ασχολείται με τα σκυλιά του. Όπως τις εξετάσεις τις κάνει άλλος επαγγελματίας, έτσι και την επιλογή ή απόρριψη νέων ιδιοκτητών πρέπει να την κάνει ανεξάρτητος επαγγελματίας. Ένας -επιτρέψτε μου το χαρακτηρισμό- μεσίτης ο οποίος θα έχει γνώσεις των φυλών, γνώσεις ψυχολογίας και μεταξύ μας θα είναι και της πιάτσας, ξέρετε όλοι πόσο παραδόπιστοι είναι αρκετοί που θέλουν ντε και καλά σκύλο χθες χωρίς καν να ξέρουν γιατί και θέλουν αυτό το σκύλο γιατί τον είδανε σε μια ταινία, ή σε μια βίλα, ή μοιάζει αρκετά άγριος για ν' αντισταθμίσει το μικρό τους μπόϊ και να συμπληρώσει το γόητρο του μερσεντές σε αρκετές περιπτώσεις.
Αυτή είναι η άποψη μου. Υπάρχουν ερωτήματα και πολλά περισσότερα απ' όσα θέτω, αλλά πρέπει να γίνονται απ' το κατάλληλο άτομο κι όχι από όποιον να 'ναι.
Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να μείνουν μόνη πηγή οι εκτροφείς γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν τα πετ σοπ που είναι ανεξέλεγκτα αντάμα με τους δεισιδαίμονες ιδιώτες και αρκετούς κτηνιάτρους που καλά θα κάνουν ν' ασχολούνται με τις ασθένειες κι όχι να εικάζουν για γέννες και για το τι τάχα μου ράτσα είναι ο ημίαιμος που τους πήγαν.
