Ο λόγος που αναζήτησα λύσεις εδώ παραδεχόμενος εξ' αρχής πως δεν ξέρω αν κολλάει ή όχι δεν είναι μόνο γιατί ψάχνω ένα ρούχο ζεστό, αλλά ένα ρούχο που να έχει τη δυνατότητα να με κρατάει ζεστό και να μπορώ να κουβαλάω τουλάχιστον τα περισσότερα πράγματα που παίρνω μαζί μου, γιατί όταν βγαίνουμε βόλτα, οι αποστάσεις μας είναι μεγάλες και πάντα έχω κάποια πράγματα ογκώδη μαζί, όπως το δυο λουτράκια, ένας πλαστικός κεσές γιαουρτιού, κοκά για επιβράβευση και πρέπει έχοντας όλα αυτά να μπορώ και να κινούμαι και όχι να είμαι σαν το ρόμποκοπ. Και έχω δοκιμάσει το σακίδιο στον ώμο, απλά δε βολεύει.Παιδια... στο dogforum ειμαστε.. η αντοχη μας στο κρυο καλυτερα να αναλυθει σε ενα φορουμ με χειμερινα σπορ, καιρικες συνθηκες κλπ...
Επίσης έθεσα το θέμα για να δω αν είναι λογικό που κρυώνω κι αν κρυώνουν κι άλλοι και πως την παλεύουν.
Τέλος, αν εγώ δυσκολεύομαι να βγω απ' το κρύο αυτό έχει επίπτωση στη βόλτα του σκύλου και η βόλτα του σκύλου εμπίπτει στα θέματα που αφορούν το ντόγκι φόρουμ
την ελάχιστη θερμοκρασία που εγώ μπορώ ν' αντέξω. Κι όπως ανέφερα σπούδαζα στα γιάννενα που δεν είναι φλώρινα μεν, αλλά έχει αρκετό κρύο κι όταν πρωτοήρθα αθήνα τον πρώτο χειμώνα, απλά κυκλοφορούσα συνέχεια με κοντομάνικο. Αλλά τώρα δε μπορώ να το κάνω.
-------------
Smike
ωραία η ιδέα με το φλισάκι
------------
Πάντως Mareco στις 6.15 αισθανόμουν τελείως ηλίθιος στο δρόμο να κουνιέμαι με δυσκολία και να μονολογώ ''δεν κρυώνω, δεν κρυώνω, είναι ιδέα μου, μένω στην αθήνα''.
Μ' αυτά και μ' αυτά όμως φτάσαμε από ιον, λεωφόρο ειρήνης από 'κει εθνάρχου μακαρίου, εν συνεχεία φτάσαμε μοσχάτο, γέφυρα μοσχάτου, πειραιώς και πάλι πίσω.
Δε σταμάτησα να κρυώνω, δεν ένιωθα μπαίνοντας σπίτι, η μικρή πάλι κόλλησε με το που μπήκαμε στην αλογόνου κι η μεγάλη στο καπάκι πήγε κι έκατσε στο χολ που δεν έχω χαλί στα πλακάκια.
Αυτή είναι η κατάσταση τόσο αντέχω και τόσο αντέχουν τα σκυλιά μου, το ένα περισσότερο, το άλλο λιγότερο.
Είναι επειδή καλόμαθα; είναι επειδή μεγαλώνω; δεν ξέρω. Αλλά αυτή είναι η κατάσταση.
