ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Ειναι πολυ μικρος για να κρινεις. Καποια γνωρισματα αλλαζουν, ακομα και σε μεγαλη ηλικια. Θα σου πω ενα προσωπικο παραδειγμα. Η Λαρα ειναι 11 ετων πατημενα. Απο μικρη με το νερο δεν ειχε καθολου καλη σχεση. Ουτε για πλακα δεν πατουσε νερο. Οταν εβρεχε την ομπρελα την κρατουσα απο πανω της για να βγει εξω και εγω ετρωγα ολη τη βροχα. Στη θαλασσα βεβαια ουτε συζητηση να βουτηξει. Απο την ημερα που μετακομισαμε εδω και τρια χρονια μεταμορφωθηκε. Δεν αφηνει νερολακο και τρεχει σαν τρελη στη βροχη. Σημερα πηγαμε ενω εβρεχε, εγω με το ποδηλατο και οι μικρες απο πισω, την πρωινη μας βολτα. Το μερος που ειμαστε δεν εχει ασφαλτο οπωτε περιττο να σου περιγραψω το τοπιο. Φτασαμε πισω και οι σκυλες ηταν αλλο χρωμα, ειχα δυο καφε ολε σκυλια πλεον, απο τις λασπες. Το αστειο ειναι οτι δειχνει να το απολαμβανει και να το αναζητα. Με το ζορι τη μαζεψα, ενω φοραγα αδιβροχο η βροχη ειχε φτασει κοκκαλο. Το σκηνικο αυτο πλεον επαναλαμβανεται παντα οταν βρεχει. Για αυτο σου λεω, μην κρινεις ακομα γιατι ειναι νωρις, μεγαλωνοντας μπορει και να γουσταρει τρελα.Αλλη μιά "σοβαρή" ενημέρωση...
Λοιπόν, αν κρίνω από τον Casper... η δυνατή (έως καταρρακτώδης) βροχή, δεν αρέσει στα Boerboel... καθόλου!!!
Παρόλα αυτά, ο Casper έδειξε μιά σχετική ...γενναιότητα και βγήκε μαζί μου, το πρωί, κουνώντας την ουρά του...
Τα πρώτα 5-10 δευτερόλεπτα, ήταν ok... από 'κει και πέρα, έβαλε την ουρά στα σκέλια... τιναζόταν συνεχώς... είχε αυξημένη νευρικότητα (που ξεκίνησε όταν ένας μ&λ$κας πέρασε με χίλια δίπλα μας και μας "έλουσε") και κοίταζε συνεχώς δεξιά - αριστερά, για να μη μας βρει κανα κακό...
Κάναμε με το ζόρι βόλτα 2 τετράγωνα και γυρίσαμε με βιαστικό βήμα!
Για τα δε Bullmastiff, αν κρίνω από τη Μόκα, οι συνθήκες αυτές είναι αδιαπραγμάτευτες!!!
Το πρωί, με το που ξύπνησε, είδε τη δυνατή βροχή, ψυλιάστηκε τη δουλειά από το μπαλκόνι και "αποφάσισε" ότι δεν θα το κουνήσει ρούπι από το σπίτι... με τίποτα!!!
Εδώ που τα λέμε, ακόμα κι εγώ κόντεψα να βγάλω ...διπλό μανδύα!!!
Υ.Γ. Αχ, ρε foibos... σε θυμήθηκα σήμερα... σκέφτηκα ότι αν είχα, ξέρεις, εκείνο το Μαστίφ των Πυρηναίων... που λέγαμε... ακόμα θα ήμασταν κάτω από τη βροχή, χωρίς να μας νιάζει τίποτα!!!
Γιαννη η Πυρηναια στο εξοχικο εδω και 2 μερες δεν εχει μπει καν στο σπιτι της,αν και βρεχει καταρακτωδως....μου ελεγε η μητερα μου σημερα το πρωι οτι το απολαμβανει κιολας!!!!Υ.Γ. ... σκέφτηκα ότι αν είχα, ξέρεις, εκείνο το Μαστίφ των Πυρηναίων... που λέγαμε... ακόμα θα ήμασταν κάτω από τη βροχή, χωρίς να μας νιάζει τίποτα!!!
Εμείς, όμως, είχαμε κάνει "ότι έπρεπε να κάνουμε" (δεν λερώνουμε ποτέ τους δρόμους!!!), οπότε δεν υπήρχε κίνητρο......πηγαμε την βολτα κανονικα, καναμε οτι επρεπε να κανουμε και επιστρεψαμε...
Ναι, μιλάμε για πραγματικό τρόμο!!! Τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε...Θα πρεπει να φωτογραφισεις τον Κασπερ και εγω τον Ντιεγκο μολις συνειδητοποιουν οτι βρεχει καταρρακτωδως... ειμαι σιγουρη οτι και οι δυο θα εχουν μια εκφραση αναμεσα σε απογοητευση και τρομο
Γιατί, με την έντονη βροχή, δεν υπάρχουν κάν μυρωδιές για να απολαύσει...
Και πολύ φοβάμαι ότι η Πυρηναία, ακόμα και το καλοκαίρι, θα αντέχει περισσότερο από τους δικούς μας "λεβέντες"!!!Γιαννη η Πυρηναια στο εξοχικο εδω και 2 μερες δεν εχει μπει καν στο σπιτι της,αν και βρεχει καταρακτωδως....μου ελεγε η μητερα μου σημερα το πρωι οτι το απολαμβανει κιολας!!!!
Εμεις εδω ΔΕΝ εχουμε δρομους(μονο χωραφια και μαλιστα έρημα)...Εμείς, όμως, είχαμε κάνει "ότι έπρεπε να κάνουμε" (δεν λερώνουμε ποτέ τους δρόμους!!!), οπότε δεν υπήρχε κίνητρο...
Αν και δεν ειναι του χοντρου το θεμα.....με αφορμη ομως το ποστ του Γιαννη για τη βροχη.....χθες εζησα εφιαλτικες στιγμες!Εν συντομια θα πω πως......"γυριζω απο δουλεια,ετοιμαζω τον χοντρο για βολτα,βγαινουμε απο το σπιτι με φουλ βροχη,εγω κουκουλωμενος ο χοντρος απτοητος ομως....και ξαφνικα αντιλαμβανεται τα ορμητικα νερα που κατεβαζε ο δρομος εξω απο το σπιτι μου...ε....μια που τα ειδε....και μια που σε δευτερολεπτα βρεθηκα ξαπλωμενος στην ασφαλτο....το λουρι του Negro εσπασε απο τη δυναμη του να παει να παιξει στα νερα.....και ο τυπος κατηφοριζε για Μεσογειων παρεα με τα νερα.....5 απανωτα εγκεφαλικα εγω....του σφυραω,με γραφει....και αστραπιαια σκεφτομαι να ρισκαρω και να τον γραψω και να φυγω αντιθετα απο αυτον......οπως και εκανα και ετσι με ακολουθησε....και φτασαμε ακεραιοι στο σπιτι....μουσκεμα και οι 2 μεχρι το σωβρακο!!!!!!!!(εγω δηλαδη γιατι ο μικρος δεν φοραει)
Last edited:
1) Κοίταξε, φίλε...
Ο "χοντρός" είναι δικός μας "άνθρωπος"... και μπορεί να γράφει ότι θέλει μέσα σ' αυτό το θέμα!!!
2) Ασε, αυτό το όνειρο έχω αρχίσει να προετοιμάζομαι ότι θα το δω κι εγώ μερικές φορές... έρχετεεεεε...
π.χ., χτες που δεν έπεφτε στο "κάτω" (χωρίς μεζέ - γιατί με μεζέ εκτελεί με μαθηματική ακρίβεια!!!), προσπάθησα να τον ζορίσω με το λουρί προς τα κάτω... πως ήρθαν τα πράγματα και βρέθηκα εγώ ξαπλωμένος κάτω!!!
3) Δεν πήρες κανένα ρίσκο... σύμφωνα με την Patricia McConnell, σε σκυλιά που δεν είναι "εκπαιδεύσιμα", είναι ο τρόπος για να έρθει προς το μέρος του χειριστή!!!
Μπορούμε να τα κουμαντάρουμε...
Οταν δεν ξεχνάμε τα βασικά τους χαρακτηριστικά... όταν δίνουμε κι εμείς τον απαραίτητο (αμοιβαίο) σεβασμό... όταν θυμόμαστε πως "δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο"...
Μερικές φορές (έ, άνθρωποι είμαστε) τα ξεχνάμε αυτά...
Και διαπιστώνουμε (the hard way) ότι αυτά τα σκυλιά δεν μπορείς να τα κουμαντάρεις, απλά, με τη σωματική σου δύναμη...
αλλά μόνο επειδή σε εμπιστεύονται και σε σέβονται...
Για παράδειγμα:
Λίγο μετά το σκηνικό που διάβασες παραπάνω, ο Casper μου εκτέλεσε το πιο φανταστικό - θερμό - ενθουσιώδες (και πολύ μακρινό) "έλα", που θα μπορούσε να γίνει... περνώντας "σφαίρα", ανάμεσα από (πυκνό) πλήθος διαφόρων σκυλιών (που άλλα συμπαθεί και άλλα όχι)...
Αυτό δεν το περίμενα να γίνει τόσο άψογα (μιάς και λίγο πριν τον είχα "χάσει") και αναρωτήθηκα...
Και κάποιος, αρκετά πιο έμπειρος από μένα, μου απάντησε: "μην αναρωτιέσαι, αυτό το έκανε έτσι, γιατί σε εμπιστεύεται τρομερά"...
1) Κοίταξε, φίλε...
Ο "χοντρός" είναι δικός μας "άνθρωπος"... και μπορεί να γράφει ότι θέλει μέσα σ' αυτό το θέμα!!!
χαχαχα...την εχω πατησει κ εγω ετσι Γιαννη!!!Για ποτε ειδα το ταβανι ουτε που το καταλαβα!!!2) Ασε, αυτό το όνειρο έχω αρχίσει να προετοιμάζομαι ότι θα το δω κι εγώ μερικές φορές... έρχετεεεεε...
π.χ., χτες που δεν έπεφτε στο "κάτω" (χωρίς μεζέ - γιατί με μεζέ εκτελεί με μαθηματική ακρίβεια!!!), προσπάθησα να τον ζορίσω με το λουρί προς τα κάτω... πως ήρθαν τα πράγματα και βρέθηκα εγώ ξαπλωμένος κάτω!!!
3) Δεν πήρες κανένα ρίσκο... σύμφωνα με την Patricia McConnell, σε σκυλιά που δεν είναι "εκπαιδεύσιμα", είναι ο τρόπος για να έρθει προς το μέρος του χειριστή!!!
τι θελεις να πεις τωρα?Οτι ο χοντρος δεν ειναι εκπαιδευσιμος??Ο χοντρος???Ε οχι......no way!!!!:bull:Πλεον εχουμε περασει σε αλλο level,δεν εκτελει με μεζεδακια πια.....τωρα εχω αρχιζει και του ταζω γατακια σκυλακια κλπ κλπ....ελα καλο μου....ξαπλωσε....θα σου φερω 2 γατακια να φας μετα....ελα!!!!χαχαχα......μπαμ και κατω ο χοντρος μετα!!!!
χαχα....καλα καλα....εσενα θα σε "φτιαξω" αυριο βραδυ......κατσε να δεις τι θα σε κερασω στο μαγαζι που θα παμε!!!!Ηθελα να 'ξερα, αφού δεν μπορείτε να τα κουμαντάρετε, γιατί τα παίρνετε;
Νομιζω οτι ειναι στο χερι μας να καταφερουμε τα σκυλια μας να κανουν πραγματα ενδεχομενως μη αρεστα σε αυτα. Εγω π.χ. εχω το κουσουρι να μου αρεσει να περπαταω στην βροχη, και τι καλυτερο να εχω και τον σκυλο μου μαζι. Το εκανα απο την αρχη και τωρα ο Solo γουσταρει τρελα και τρεχει σαν κατσικι στο παρκο. Δεν τον τρομαζουν ουτε οι αστραπες, που ειναι πολυ συνηθες σε σκυλο.
Νομιζω με την επαναληψη και την επιμονη προσαρμοζονται σε ολες τις καταστασεις. Για το μονο που δεν παιρνω ορκο ειναι το καλοκαιρι με την ζεστη, εκει υποφερει πραγματικα ο δικος μου!
Νομιζω με την επαναληψη και την επιμονη προσαρμοζονται σε ολες τις καταστασεις. Για το μονο που δεν παιρνω ορκο ειναι το καλοκαιρι με την ζεστη, εκει υποφερει πραγματικα ο δικος μου!
Εντάξει και με τη Μόκα (αλλά και με το μικρό) σε κανονικές συνθήκες βροχής το ευχαριστιόμαστε...
Αλλά, το σημερινό ήταν το κάτι άλλο!!! Ακόμα κι εγώ, με νιτσεράδα και γαλότσες, ένιωθα ότι έχω γίνει μούσκεμα...
Οπότε, έβλεπα και τον Casper νευρικό και την έκανα τη βόλτα short and sweet!!! Και πολύ γρήγορη σε βηματισμό...
Νομίζω ότι είναι περισσότερο θέμα του μήνα που γεννήθηκε το κουτάβι, παρά της φυλής. (Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος...)
Ο Ρας, που γεννήθηκε 30 Σεπτέμβρη, μοιραία έκανε τις πρώτες του βόλτες άλλοτε με αίθριο καιρό, άλλοτε με συννεφιά, άλλοτε με βροχή κι άλλοτε με καταιγίδα. Αν και αποφεύγει να πατήσει σε λακκούβες ή να ακουμπήσει σωστά τον ποπό του κάτω σε βρεγμένο έδαφος για "κάτσε", ευχαριστιέται τη βόλτα του σε κάθε έντασης βροχής. Βέβαια μισοκλείνει τα μάτια του σαν μύωπας αν του έρχεται κόντρα στα μάτια...
Αν είμαι με αδιάβροχο κάνει την βόλτα του κανονικά, λες και δεν τρέχει τίποτα... Αν κρατάω ομπρέλα, παίζει και να εκτελεί το καλύτερο "δίπλα" από κάθε σκύλο στην Ελλάδα! Ποιός; ο Ρας!
Γιάννη, ο Casper λόγο ημερομηνίας γέννησης, δεν είχε στους πρώτους κουταβίσιους μήνες του επαφή με βροχή, απ'ότι φαντάζομαι... Ευκαιρία λοιπόν για την κοινωνικοποίησή του και σε αυτόν τον τομέα! Μερικοί μεζέδες στη βροχερή βόλτα, δε θα βοηθούσαν?
Ο Ρας, που γεννήθηκε 30 Σεπτέμβρη, μοιραία έκανε τις πρώτες του βόλτες άλλοτε με αίθριο καιρό, άλλοτε με συννεφιά, άλλοτε με βροχή κι άλλοτε με καταιγίδα. Αν και αποφεύγει να πατήσει σε λακκούβες ή να ακουμπήσει σωστά τον ποπό του κάτω σε βρεγμένο έδαφος για "κάτσε", ευχαριστιέται τη βόλτα του σε κάθε έντασης βροχής. Βέβαια μισοκλείνει τα μάτια του σαν μύωπας αν του έρχεται κόντρα στα μάτια...
Αν είμαι με αδιάβροχο κάνει την βόλτα του κανονικά, λες και δεν τρέχει τίποτα... Αν κρατάω ομπρέλα, παίζει και να εκτελεί το καλύτερο "δίπλα" από κάθε σκύλο στην Ελλάδα! Ποιός; ο Ρας!
Γιάννη, ο Casper λόγο ημερομηνίας γέννησης, δεν είχε στους πρώτους κουταβίσιους μήνες του επαφή με βροχή, απ'ότι φαντάζομαι... Ευκαιρία λοιπόν για την κοινωνικοποίησή του και σε αυτόν τον τομέα! Μερικοί μεζέδες στη βροχερή βόλτα, δε θα βοηθούσαν?
Last edited:
1) Είναι περισσότερο θέμα μονού ή διπλού μανδύα (τριχώματος)...
Ο Ρας, σαν τσοπανόσκυλο που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να προσαρμόζεται καλύτερα στις συνθήκες αυτές... είναι, ας πούμε, γεννημένος για παρόμοιες συνθήκες...
2) Ειδικά σήμερα, νομίζω πως, αν κρατούσα ομπρέλα, ο Casper θα εκτελούσε το ...δεύτερο καλύτερο "δίπλα" στην Ελλάδα!!!
3) Θα σου υπενθυμίσω ότι ο Casper δεν έχει γεννηθεί στη Νότια Αφρική, αλλά στη Δανία...
"Παίζει", λοιπόν, η μόνη μέρα που δεν ήταν βροχερή εκεί, να ήταν μία από τις 3 μέρες που πήγαμε εκεί (μιάς και τις άλλες δύο έριχνε καρεκλοπόδαρα!)...
Αρα, έζησε μέσα σε βροχερό περιβάλλον και βρεγμένο έδαφος, από τις πρώτες μέρες της ζωής του και για 2 μήνες περίπου...
Μετά "κακόμαθε" στις Αθηναϊκές συνθήκες, αν και με μέτρια βροχή είναι μιά χαρά...
Το σημερινό, πίστεψέ με, ήταν πολύ έντονο... μπορεί να εισέπραξε και τη δική μου απροθυμία...
εγω απο την αλλη πιστευω εχουν και οι σκυλοι δικαίωμα να τους αρεσουν πραγματα η οχι..
ναι, φυσικα υπαρχει το "καλο δωματιο" και το "κακο δωματιο" , δλδ , να τον κανεις οτι η βροχη ειναι στο "καλο δωματιο" ..
αλλα και παλι.. εχουν το δικαιωμα να τους αρεσει η οχι...
π.χ.
δεν ασχοληθηκα εκπαιδευτικα με την βροχη.ποτε.
η Ζαιρα δεν γουσταρει βροχη ._
στην θαλασσα μεταμορφονεται σε δελφιν-α .. αλλα η βροχη , δεν ρε παιδι μου..
οταν ασχοληθω να παιξω μαζι της στην βροχη, θα παιξει να μου κανει το χατηρι.. αλλα με το που τελειωσει το παιχνιδι.. θα παει να κατσει κατω απο υποστεγο με το βλεμα " αντε, παμε τωρα??"
Ο Σαγκα, κανενα απολυτως προβλημα.. δεν αντιλαμβανεται καν οτι βρεχει σα να λεμε.. του ειναι μια αλλη.. ειτε λιγο ριχνει ειτε κουβαδες..
Αρα κατεληξα, αφου δεν ειναι φοβια.. γιατι εκει θα επεμενα να το βοηθησω τον σκυλο, για να μη μου στρεσαρεται..
οπως αυτος προτιμα..
ναι, φυσικα υπαρχει το "καλο δωματιο" και το "κακο δωματιο" , δλδ , να τον κανεις οτι η βροχη ειναι στο "καλο δωματιο" ..
αλλα και παλι.. εχουν το δικαιωμα να τους αρεσει η οχι...
π.χ.
δεν ασχοληθηκα εκπαιδευτικα με την βροχη.ποτε.
η Ζαιρα δεν γουσταρει βροχη ._
στην θαλασσα μεταμορφονεται σε δελφιν-α .. αλλα η βροχη , δεν ρε παιδι μου..
οταν ασχοληθω να παιξω μαζι της στην βροχη, θα παιξει να μου κανει το χατηρι.. αλλα με το που τελειωσει το παιχνιδι.. θα παει να κατσει κατω απο υποστεγο με το βλεμα " αντε, παμε τωρα??"
Ο Σαγκα, κανενα απολυτως προβλημα.. δεν αντιλαμβανεται καν οτι βρεχει σα να λεμε.. του ειναι μια αλλη.. ειτε λιγο ριχνει ειτε κουβαδες..
Αρα κατεληξα, αφου δεν ειναι φοβια.. γιατι εκει θα επεμενα να το βοηθησω τον σκυλο, για να μη μου στρεσαρεται..
οπως αυτος προτιμα..
Last edited:
kritikopoula μου,
Χίλια συγγνώμη για την αφηρημάδα μου!!! Μιλούσαμε πιο πάνω για τα τσοπανόσκυλα με το Φοίβο και παρασύρθηκα...
Και, μιλώντας για Labrador, τους "κολητούς" του Casper, όπως ξέρετε πλέον...
Σήμερα το πρωί είχαμε κατέβει στον κήπο, πριν από τη βόλτα... ο μικρός ήταν με το μακρύ ιμάντα και ψιλοέπαιζε με τις "γριούλες" μας (τη Φλόξυ και την Τατού), οι οποίες τον μαθαίνουν με υπομονή πως να πλησιάζει (επιτέλους) και αυτός, με "κόσμιο" και ήρεμο τρόπο τα άλλα σκυλιά...
Απορροφημένος από το παιχνίδι και την προσπάθεια να κρατάω τις σχετικές ισοροπίες, δεν αντιλήφθηκα, ότι πίσω από την πλάτη μου...
Είχε έρθει το ζωηρό Labrador της γειτονιάς μας, ο Σίμπα (μιά αιώνια απορία μου είναι: γιατί όλα τα κρεμ Labrador να τα βγάζουν "Σίμπα" - τους θυμίζουν ...λιοντάρια?
), ένα πάρα πολύ ζωηρό κουτάβι 12 μηνών, με το νεαρό χειριστή του...Και παρακολουθεί το παιχνίδι μας... βαριανασαίνοντας...
και με τα μπροστινά του πόδια ανεβασμένα πάνω στα κάγκελά μας...Το πρώτο που αντιλήφθηκα ήταν ο Casper, που έφυγε σφαίρα από μπροστά μου (10μετρος ιμάντας), σα μαινόμενος ταύρος, για να κάνει μαρς (?), με τα πιο άγρια γαυγίσματα... μόλις πρόλαβα και κράτησα τον ιμάντα, λίγο πριν από τα κάγκελα και άρχισα τις γνωστές αγριοφωνάρες...
Το δεύτερο που συνέβη άμεσα, ήταν ότι "παίρνουν γραμμή" και οι σκυλίτσες και ορμάνε κι αυτές γαυγίζοντας... γι' αυτές κι αν είναι η περιοχή τους, ο κήπος μας...
Το δε τρίτο που συνέβη ήταν ότι εκείνη την ώρα έβγαινε το 4χρονο αγοράκι της πολυκατοικίας μας, με τη μαμά και τη γιαγιά του (ναι, αυτός χρειάζεται δύο ...χειριστές να τον κρατάνε!!!
)... το οποίο αγοράκι, βρήκε την ώρα και τη στιγμή να "βάλει χέρι" στον Casper, λέγοντας με αυστηρό τόνο: "Ρε Casper, τι κάνεις εκεί?"... οπότε γυρνάει ο Casper και του ρίχνει 2-3 αυστηρά γαυγίσματα... τα οποία ψάρωσαν πιο πολύ τη μαμά του παρά αυτό...Με τα πολλά, ο νεαρός αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ξεκολλήσει τον ενθουσιώδη κούταβό του από τα κάγκελά μας και να προχωρήσουν...
Αφήνω να περάσει ένα λεπτό και ξεκινάμε κι εμείς για τη βόλτα μας... και τι βλέπω?
Ο νεαρός με το Labrador, μας περίμεναν ...10 μέτρα πιο πέρα, στο πεζοδρόμιο!!! Ο Σίμπα, με τον οδηγό τεντωμένο, σαν να ήθελε να πέσει πάνω στον ερεθιστή!!!
Τους βλέπει ο Casper και του γυρίζει το μάτι... εγώ ήμουν πιο καλά προετοιμασμένος και τον έβαλα στο "κάτσε", για να πάρει το μεζέ του και να ηρεμήσει... και ξεκινάμε για να περάσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο...
Και, την ίδια στιγμή, ξεκινάει και ο νεαρός με τον Σίμπα (τραβώντας το λουρί) για το απέναντι πεζοδρόμιο!!!
Εβαλα τα γέλια και ξαναγύρισα προς το δικό μας πεζοδρόμιο... μέχρι και ο Casper κατάλαβε, μάλλον, το αστείο της υπόθεσης και έριξε μιά τελευταία ματιά (απόγνωσης) στον "εχθρό" και συνεχίσαμε με ηρεμία...
Μέχρι να στρίψουμε τη γωνία στο βάθος του δρόμου, γύρισα το κεφάλι μου 2-3 φορές: Ο Σίμπα εκεί, να τραβάει το λουρί, εξακολουθώντας να προσπαθεί να βαδίσει προς το ...πεπρωμένο του!!!
Last edited:
- Status
