Στο οποίο ασανσέρ καθόμαστε όρθιοι και πιασμένοι αγκαλιά και δεν κάνω καθόλου πλάκα.
Αναφέρομαι πάντα στον κουβερτούλη βέβαια!
Ο οποίος συνήθως από την χαρά του που βγαίνει, μου ρίχνει και λίγο ξύλο στην διαδρομή, σε μορφή light γρονθοκοπημάτων
Πολλές φορές καταφέρνει ακόμη και να με μετατοπίσει από τις μπούφλες που μου ρίχνει και από το σπρώξε-σπρώξε
Και πάλι σοβαρολογώ. Τσακωμένοι φτάνουμε στο ισόγειο
Δεν βάζω άλλο φατσάκι, για να μην νομίζετε ότι κάνω πλάκα...