Φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης

[harryf3]

εγώ να πώ ότι αμφιβάλλω ότι η yasemin σκέφτηκε ποτέ "είμαι πολύ μικρόσωμη" ...

Βαγγελη, η παρεμβαση σου με ολα σου τα ποστ ηταν ιδιαιτερα σημαντικη, παρά τις σιωπηλες διαφωνιες ή επιφυλαξεις μου λογω ιδιοσυγκρασιας, βιωματων ή αγνοιας.
Βεβαια, η φιλοσοφια του καθενος επηρεαζεται πολύ από τα προσωπικα του βιωματα, κατι που πιθανον συμβαινει και με σενα.

Η yasemin, λογω μεγαλης εμπειριας και ταλεντου, που φερνει και άλλη αυτοπεποιθηση, και ισως και λογω φυλων, καθεται ανετα στην κορυφη σαν να είναι κατι το φυσικο. Αυτή είναι η θεση της και η αγελη την θεωρει δεδομενη. Κατι σαν την ισοβια βασιλεία ένα πραγμα, αλλά λογω αξιας και όχι κληρονομιας.

Καποιοι αλλοι, όπως εγω ή ο Σουπερμαν (ας με διορθωσει ο Βασιλης αν κανω λαθος), μπορει να χρειαστει (ή να χρειαστηκε κάποτε) να διεκδικησουμε τη θεση μας και να δωσουμε μαχη γι αυτην. Και δεν δινουμε μαχη που δεν μπορουμε να κερδισουμε. Αλλά ισως να εχει και μια μικρη σημασια το τι φυλές εχουμε εμεις και τι ατομα αυτων των φυλων.

 

[harryf3]

Απο τα ΠΟΛΥ παλια χρονια οι ανθρωποι ειχαν σκυλια και διαβαζουμε και δεν αμφιβαλουμε για ιστοριες αγαπης, αφοσιωσης, και αυτοθυσιας. Οι ανθρωποι συμβιωνανε και κανανε καποια πραγματα μαζι με τα σκυλια τους, ή τα σκυλια τους ηταν παρόντα στις καθημερινες τους δραστηριοτητες. Η σχεση ερχεται με την επαφη. Δενεται με το χρονο. Αυξανεται με την αγαπη και τον σεβασμο. Απο την πλευρα του σκυλου, ακομα και με το τάισμα και το χάιδεμα. Δεν χρειαζοταν να ειναι καποιος φιλοσοφος ή εκπαιδευτης για να εχει ενα σκυλο που τον αγαπα, και τον αγαπα και εκεινος επισης. Ο σκυλος στην αγελη του με τους αλλους σκυλους, ζει και προστατευεται, παιζει, κυνηγαει, και τρωει. Με τον ανθρωπο αποκταει ενα αλλο ειδος δεσιματος και ειναι κυριως συναισθηματικο. Καταλαβαινει σαφως οτι δεν ειναι ομοιος του αλλα δεν εχει αντιρρηση να υπακουει, να υποτασσεται και να συμβιωνει μαζι του, οταν δεν κακοποιειται και οταν νιωθει ασφαλης. Τοτε, ειναι ετοιμος να δωσει και αυτος οτι εχει σε αυτην τη σχεση...

Γιαννη, πολύ σωστα, και καποια πραγματα, όπως η σχεση του ανθρωπου με τον σκυλο, με την ευρυτερη εννοια, είναι αναλλοιωτα με τον χρονο.

Βεβαια, υπαρχουν παντα κάποιες μικρες διαφοροποιησεις.
Άλλο οι 300 του Λεωνιδα και οι Πραιτοριανοί και άλλο τα σημερινα φανταρακια.
Σημερα διορθωνουμε με το λουρι και τη φωνη, τοτε κρεμουσανε στο δεντρο.
Τοτε που η επιβιωση ηταν μια καθημερινη μαχη, δεν ειχαν πολύ χρονο και ορεξη να φιλοσοφουν. Κατι που βλεπω να ερχεται παλι σιγα σιγα.

 

[superman]

το σκυλι μου το λατρευω,οταν κανει μαλακια ομως θα το πατησω κατω!
αυτο ειναι δικαιοσυνη

 

[johnk]

Βλέπω ότι τα καλύτερα τα αφήσατε για την ώρα που ...έλειπα!!!
Να λείπω συχνότερα, λοιπόν, προκειμένου να σας απολαμβάνω!!!

...Εκει λοιπον ερχονται τα κανγκαλ ο ενας πιανει το γατι και το απομακρυνει και ο αλλος διορθωνει πολυ αυστηρα χωρις να τραυματιζει.

...Τωρα ,σεβομενη απολυτα την καθε φυλη και τις ιδιαιτεροτητες της πιεζω μεχρι εκει που νιωθω οτι δεν γινομαι αδικη.

...Και κατι τελευταιο για να μην σας κουραζω..ο εκπαιδευτης εχει μεγαλο ρολο αρκει να ειμαστε σε θεση να εκτιμησουμε αν η μεθοδος που ακολουθει κουμπωνει πανω σε εμας και το σκυλο μας.

Εδώ ερχόμαστε στο "ζουμί"...

Τα Kangal, η "Ομάδα 2", τα Ορεινά Ποιμενικά... Αλλος Θεός!

Αν δεν έχουμε υπόψη μας (και δεν σεβόμαστε απόλυτα, όπως λέει η yasemin) τις ιδιαιτερότητες (traits) της κάθε φυλής...
Και αν λέμε "άντρας ή γυναίκα, δεν με ενδιαφέρει, εγώ θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο"...

Δεν πρόκειται να πάμε πολύ μακριά... και, τελικά, δεν θα είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις "μεγαλειώδεις" δυνατότητες ενός τέτοιου (Εργασιακού, επαναλαμβάνω) ζώου...

Η δε τελευταία φράση του post, είναι και η βάση της συζήτησής μας εδώ: Ο βέλτιστος συνδυασμός "ιδιοκτήτης - σκύλος" είναι το ζητούμενο (ο στόχος) από την φιλοσοφική προσέγγιση κάθε μεθόδου!!!

Και μου προκύπτει μιά ερώτηση: Πόσοι εκπαιδευτές "το ψάχνουν" τόσο πολύ, πριν αρχίσουν την εκπαίδευση και, κυρίως, την καθοδήγηση?

Και, συνεπώς και άλλη μία ερώτηση: Πόσοι ιδιοκτήτες είναι συνειδητοποιημένοι - διατεθειμένοι - οικονομικά ικανοί, ώστε να προσεγγίσουν μερικούς εκπαιδευτές και, τελικά, να επιλέξουν εκείνο που τους ταιριάζει "φιλοσοφικά"?

...Ενα σκυλι που το εχει δεν σπαει ουτε ετσι ουτε αν κοιμασαι αγκαλια μαζι του...γνωμη μου.

Συμφωνώ απόλυτα!
Υπό την προϋπόθεση ότι (ιδίως στις μολοσσοειδείς φυλές) θα λάβεις υπόψη σου την μεγάλη ευαισθησία που έχουν τα σκυλιά στη νεαρή ηλικία...
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ, μιάς και τον Αρη τον "μπερδεύω" με τα δυσνόητα κείμενά μου...

1) Αντε και τον τσεκαρες και ειναι αστερι. Τι γινεται αν αποφασισει να παρει την πρωτοβουλια και η απειλη ηταν τελικα ασημαντη?
Ή θα την παρει μονο σε σημαντικη απειλη? Πόση εμπιστοσυνη μπορει να υπαρχει στην κριση του?

2) Και ο Γιαννης εχει μιλησει γι αυτα, αλλά καπου δεν το εχω ξεκαθαρισει. Χανομαι λιγο στην πολυπλοκοτητα των ποστ του.

3) Και για να ξαναμπω στο θεμα, τι "φιλοσοφικη προσεγγιση" θελει η εκπαιδευση του για να υπακουσει σε τετοια στιγμη?
Ή ειναι καθαρα θεμα σχεσης, σεβασμου και ιεραρχιας?
Ή ακολουθουμε την σιγουρη οδο, ποτέ ελευθερος?

1) Οσον αφορά, κυρίως, στα τσοπανόσκυλα (Ορεινά Ποιμενικά), συνήθως η κρίση τους (το αρχέγονο ένστικτο - για να το πω με όσο πιο απλά ελληνικά μπορώ) επιβεβαιώνεται! Και, άρα, ναι πρέπει να υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη σ' αυτήν... Οσον αφορά σε κάθε ζωντανό οργανισμό που προσεγγίζει...

Οσον αφορά στις λοιπές μολοσσοειδείς φυλές, η κρίση τους συνήθως επιβεβαιώνεται σε σχέση με τους ανθρώπους! Σχεδόν αλάνθαστη κι εδώ...
Αλλά, υστερεί σε σχέση με σκυλιά ή άλλα ζώα... γιατί έτσι τους ζητήσαμε...

2) Ωστε έτσι, αγόρι μου, έ? Να μην κάθομαι, τότε, να γράφω για πάρτη σου...
Να περιοριστώ μόνο στα τσισάκια τους και στα κακάκια τους...

3) Για να περιοριστώ στο "πλεκτό μου", δηλαδή στις φυλές που εκτιμά και θαυμάζει περισσότερο η yasemin (και εγώ, όπως έχει γίνει προφανές, μέχρι σήμερα) είναι καθαρά θέμα σχέσης, σεβασμού και ιεραρχίας... συμφωνώ...

Και πάντα δεμένο σε ελεύθερους χώρους! Εχουμε ξαναπεί: "Μερικές φυλές δεν ενδείκνυνται για ...doggie parks"!!!

Η οποία, αν είναι και άδικη, μπορεί κάλλιστα, με κάποια σκυλιά, να οδηγήσει σε τσάκισμα του χειριστή.

Αυτό με είχε απασχολήσει κι εμένα, έντονα, στο κοντινό παρελθόν... Δεν με απασχολεί πλεόν, μιάς και έχω μπορέσει να ξεστραβωθώ λιγάκι (όχι αρκετά, αλλά λιγάκι):
Αν αρχίσεις τις διορθώσεις κλπ., με τον πνίχτη (είτε σταθερά σκληρές, είτε με διαβαθμίσεις - επιδιώκοντας την απόδοση Ομάδας 1 στο heel κλπ.)... Αν επιμείνεις στη βασική αρχή "θα γίνει με τον τρόπο μου και όχι με τον τρόπο σου, γιατί έτσι θέλω εγώ"...

Τότε, ναι, ο Καύκασός "σου", θα γυρίσει να σε δαγκώσει...
Και τότε πάμε (off-topic) στο άλλο θέμα: "Ποιός σκύλος έχει την πιο δυνατή μασέλα", άσχετα με το "γεμάτο" του δαγκώματος...

η καλυτερη μεθοδος ειναι η προβλεψη απο την θεραπεια...

Better safe than sorry!

Υ.Γ. Εν τω μεταξύ, δεν σας προλαβαίνω! Θα επανέλθω...

 

[harryf3]

Η δε τελευταία φράση του post, είναι και η βάση της συζήτησής μας εδώ: Ο βέλτιστος συνδυασμός "ιδιοκτήτης - σκύλος" είναι το ζητούμενο (ο στόχος) από την φιλοσοφική προσέγγιση κάθε μεθόδου!!!

Και μου προκύπτει μιά ερώτηση: Πόσοι εκπαιδευτές "το ψάχνουν" τόσο πολύ, πριν αρχίσουν την εκπαίδευση και, κυρίως, την καθοδήγηση?

Απλοϊκη ερωτηση.

Κορυφαιοι εκπαιδευτες του παγκοσμιου, που δουλευουν με τις ιδιες ακριβως φυλες (τις γνωστες δυο, και πλεον σχεδον μονο μια) και ατομα με ιδια αυστηρα επιλεγμενα χαρακτηριστικα, εκπαιδευουν με διαφορετικες μεθοδους ή με την ιδια πανω κατω μεθοδο αλλά με διαφορετικη «επιθετικοτητα» στην προσεγγιση και αναλυση της μεθοδου.

Σε πιο χαμηλα επιπεδα, σε ένα «απλο» ΒΗ ή πρωτο ΙΡΟ, οι διαφοροποιησεις είναι ακομα μεγαλυτερες και βεβαια λιγο πιο πολλες οι φυλες.

Πού οφειλονται οι διαφορές στους πρωτους, τους «μεγαλους»?
Στην επιδιωξη και μονο του αποτελεσματος ανεξαρτητως «κοστους»? Και ετσι να είναι, αυτό δειχνει την μεγαλυτερη αποτελεσματικοτητα μιας μεθοδου.
Στον χαρακτηρα του χειριστη?
Στις μικρες εστω διαφορες μεταξυ των σκυλων?

Δυστυχως εχουν εξαφανιστει οι εργασιακηδες για να μας πουνε ακριβως.

το σκυλι μου το λατρευω,οταν κανει μαλακια ομως θα το πατησω κατω!
αυτο ειναι δικαιοσυνη

Σοφόν το σαφές.

 

[johnk]

...Η σχεση ερχεται με την επαφη. Δενεται με το χρονο. Αυξανεται με την αγαπη και τον σεβασμο. Απο την πλευρα του σκυλου, ακομα και με το τάισμα και το χάιδεμα.
...Ο σκυλος στην αγελη του με τους αλλους σκυλους, ζει και προστατευεται, παιζει, κυνηγαει, και τρωει. Με τον ανθρωπο αποκταει ενα αλλο ειδος δεσιματος και ειναι κυριως συναισθηματικο...
...οταν δεν κακοποιειται και οταν νιωθει ασφαλης. Τοτε, ειναι ετοιμος να δωσει και αυτος οτι εχει σε αυτην τη σχεση...

Γι' αυτό μιλάμε για τον αμοιβαίο σεβασμό!

Για όλα τα σκυλιά είναι απαραίτητος... Αλλά, για κάποιες φυλές, η έλλειψή του είναι εγκληματικό λάθος, καταλήγοντας εις βάρος του χειριστή, πολλές φορές...

Η yasemin, λογω μεγαλης εμπειριας και ταλεντου, που φερνει και άλλη αυτοπεποιθηση, και ισως και λογω φυλων, καθεται ανετα στην κορυφη σαν να είναι κατι το φυσικο...

...Καποιοι αλλοι, όπως εγω ή ο Σουπερμαν (ας με διορθωσει ο Βασιλης αν κανω λαθος), μπορει να χρειαστει (ή να χρειαστηκε κάποτε) να διεκδικησουμε τη θεση μας και να δωσουμε μαχη γι αυτην. Και δεν δινουμε μαχη που δεν μπορουμε να κερδισουμε. Αλλά ισως να εχει και μια μικρη σημασια το τι φυλές εχουμε εμεις και τι ατομα αυτων των φυλων.

Πολύ σωστή τοποθέτηση!

Εσύ και ο superman (άντε κι εγώ) πρέπει να προσπαθούμε πιο σκληρά, πιο οργανωμένα, με πολύ ανοιχτό μυαλό (για να επεξεργαζόμαστε όλα τα μηνύματα - έστω και τα πιο επουσιώδη)... και, κάποτε θα φτάσουμε στο επιθυμητό...

...Σημερα διορθωνουμε με το λουρι και τη φωνη, τοτε κρεμουσανε στο δεντρο...

Και αρκετοί το κάνουν ακόμα... δυστυχώς...

το σκυλι μου το λατρευω, οταν κανει μαλακια ομως θα το πατησω κατω! αυτο ειναι δικαιοσυνη

Επειδή εμείς οι Ελληνες, με τον όρο "μαλακία" περιλαμβάνουμε μία ιδιαίτερα ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων...
Μήπως θα μπορούσες να είσαι λίγο πιο συγκεκριμένος και διαφωτιστικός με τη συγκεκριμένη "φιλοσοφική προσέγγιση"?

 

[harryf3]

και το "παταω κατω" ειναι πολυ γενικο και ενίοτε τελειως μεταφορικο.

 

[johnk]

και το "παταω κατω" ειναι πολυ γενικο και ενίοτε τελειως μεταφορικο.

Οπως και το "σβερκώνω" είναι πολύ γενικό...

Απλά ρωτάω για να μαθαίνω... μιάς και ο διάβολος κρύβεται πίσω από τις γενικότητες και τις λεπτομέρειες...

 

[sea-mol]

Καλό είναι να μην μπει σε λεπτομέρειες καθώς διαβάζουν κι άλλοι...
Κι ας μείνουμε στο ότι το "πατάω κάτω" είναι μεταφορικό...

 

[johnk]

Απλοϊκη ερωτηση.

Κορυφαιοι εκπαιδευτες του παγκοσμιου, που δουλευουν με τις ιδιες ακριβως φυλες (τις γνωστες δυο, και πλεον σχεδον μονο μια) και ατομα με ιδια αυστηρα επιλεγμενα χαρακτηριστικα, εκπαιδευουν με διαφορετικες μεθοδους ή με την ιδια πανω κατω μεθοδο αλλά με διαφορετικη «επιθετικοτητα» στην προσεγγιση και αναλυση της μεθοδου....

Φαντάζομαι ότι έχεις καταλάβει πως δεν με κάλυψες...
Κι εγώ, δηλαδή, τι πρέπει να ακολουθήσω, που ο φουκαράς επέλεξα σκύλο που δεν ανήκει σε μία από τις 2 φυλές?

Ούτε και το Δημήτρη, που έχει ο άνθρωπος ένα "νορμάλ" σκυλί, αλλά ενδιαφέρεται να μάθει (και να καταλήξει) αν θα πρέπει να το "πατάει κάτω" ή όχι, προκειμένου να βελτιώσει την διαπαιδαγώγησή του και την σχέση τους...

 

[deas]

Σημαντικο ρολο στην επιλογη εκπαιδευτικης ''μεθοδου-φιλοσοφιας'' εκτος απο τους παραγοντες που ειπωθηκαν, παιζει και το 'κυριαρχο' ενστικτο του σκυλου..

Λεγοντας κυριαρχο εννοω αυτο που υπερισχυει των αλλων γιατι καποιος σκυλος μπορει να εχει και prey & food & defense $ play & fighting & herding drive... Απο ολα αυτα ομως καποιο θα ξεχωριζει, καποιο θα ειναι ισχυροτερο, οποτε θεωρω πως αρχικα θα πρεπει να βρεθει ποιο ειναι το υπερεχων ενστικτο και αναλογως να γινει η επιλογη-προσαρμογη της εκπαιδευτικης μεθοδου..

 

[superman]

ωραια να μην ειμαι γενικος.
εντολη πλατζ-σπασιμο εντολης(μαλακια).-διορθωση.
το μεγεθος της διορθωσης μπορει να γινει οσο μεγαλο μπορει να βαλει το μυαλο σου για να μηνει πακτωμενη στο εδαφος.
η ενταση αυξανεται σταδιακα αν ειναι η πρωτη φορα που το κανει η αν ειναι κατι που κανει συχνα για παραδειγμα.
το γιατι γινομαι σκληρος μπορει καποιος να το αναλογιστει...

αρη οσο για την εργασια.
παραδειγμα ο σκυλος που θα παρει ο φουξ να δουλεψει για προσωπικο του σκυλο δεν εχει καμια σχεση με το δικο μου σκυλο.
η μεθοδος στην εργασια τουλαχιστον σε ιπο κλπ ειναι ιδια.
οι γνωσεις των εκαιδευτων αλλαζουν ομως.ποσσοι εκαπιδευτες στην ελλαδα ασχολουνται με εργασια?πολλοι λιγοι.

 

[harryf3]

Σημαντικο ρολο στην επιλογη εκπαιδευτικης ''μεθοδου-φιλοσοφιας'' εκτος απο τους παραγοντες που ειπωθηκαν, παιζει και το 'κυριαρχο' ενστικτο του σκυλου..

Λεγοντας κυριαρχο εννοω αυτο που υπερισχυει των αλλων γιατι καποιος σκυλος μπορει να εχει και prey & food & defense $ play & fighting & herding drive... Απο ολα αυτα ομως καποιο θα ξεχωριζει, καποιο θα ειναι ισχυροτερο, οποτε θεωρω πως αρχικα θα πρεπει να βρεθει ποιο ειναι το υπερεχων ενστικτο και αναλογως να γινει η επιλογη-προσαρμογη της εκπαιδευτικης μεθοδου..

Βαγγελη, μολις ετοιμαζομουν να το θεσω διαφορετικα, εμπνευσμενος από καποια λογια του αλλου Βαγγελη.

Όπως στους ανθρωπους, ετσι και στον σκυλο, υπαρχει η δουλεια και υπαρχει και η διασκεδαση.

Παραδειγμα. Το να φυλαει το σπιτι είναι δουλεια, και το ξερει καλα αυτό. Φυσικα είναι δουλεια που βγαινει μεσα από καποια ενστικτα και ο σκυλος δεν φυλαει επειδη το εχει βιτσιο να δαγκωνει ανθρωπους. Γι αυτό και δεν τους επιτιθεται γενικως και παντου.
Υπαρχουν βεβαια σκυλοι που υπερβαλλουν στην φυλαξη, αλλά και παλι δεν επιτιθενται αδιακριτως χωρις λογο.

Στην δουλεια δινεται η μεγαλυτερη βαση και σοβαροτητα από τον ιδιοκτητη, και ο σκυλος την εκτελει όταν κρινει ότι πρεπει ή όταν του ζητηθε
(τα λεω ετσι απλά και χονδροειδώς).

Μετα υπαρχει η «διασκεδαση», που παλι οφειλεται σε ενστικτα. Καυγαδες με σκυλους, κυνηγι γατας κλπ.

Άλλη φιλοσοφια εκπαιδευσης στο ένα και αλλη στο άλλο ή η ιδια?
Τι είναι πιο ευκολο να ελεγχθει? Ή απλά εξαρταται από το ποιο ενστικτο είναι ισχυροτερο?
Ή σε τι δινουμε εμεις μεγαλυτερη σημασια και αρα πετυχαινουμε και καλυτερα?

 

[johnk]

ωραια να μην ειμαι γενικος.
εντολη πλατζ-σπασιμο εντολης(μαλακια).-διορθωση.
το μεγεθος της διορθωσης μπορει να γινει οσο μεγαλο μπορει να βαλει το μυαλο σου για να μηνει πακτωμενη στο εδαφος.
η ενταση αυξανεται σταδιακα αν ειναι η πρωτη φορα που το κανει η αν ειναι κατι που κανει συχνα για παραδειγμα.
το γιατι γινομαι σκληρος μπορει καποιος να το αναλογιστει...

Βασίλη,

Το έπιασα τώρα!
Αρα τη "μαλακία" την καθορίζεις σαν "σπάσιμο εντολής"... πολύ σαφέστερος όρος!
Και "πατάω κάτω" το καθορίζεις σαν "διόρθωση"... Από εκεί και πέρα σε καταλαβαίνω...

Και, φαντάζομαι ότι την εντολή τη δίνεις για όσες φορές απαιτείται, ώστε, πέρα από κάθε αμφιβολία, η σκύλα σου να την εκτελεί σαν αυτόματο... σαν να την έχει ενσωματωμένη στα γονίδιά της...

Την ερώτησή μου σου την έκανα, στα πλαίσια της "φιλοσοφικής προσέγγισης των μεθόδων εκπαίδευσης", όπως καταλαβαίνεις...
Και, ίσως, μιλώντας για Malinois, η φιλοσοφική προσέγγιση να οφείλει να είναι έτσι... δεν είμαι ειδικός επί της φυλής και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη...

Φαντάζομαι, όμως, ότι η yasemin (θα φτερνίζεται η γυναίκα, εδώ που τα λέμε), σε σχέση με τον Serhan ή την Yasemin, προσεγγίζει λίγο διαφορετικά... ενδεχομένως λόγω της φυλής και ενδεχομένως λόγω της "φιλοσοφίας" της... μπορεί, τελικά, οι έννοιες "επιλογή φυλής" και "φιλοσοφική προσέγγιση μεθόδων εκπαίδευσης" να είναι ταυτόσημες - ίδιες σχεδόν (???)...

Δηλαδή, μπορεί να θεωρήσει "μαλακία" το σπάσιμο της εντολής platz, σε μία πολύ σπάνια περίπτωση που έπρεπε (δηλαδή, υπήρχε σοβαρός λόγος) ο Serhan να πέσει κάτω και να μείνει ακίνητος, γιατί κινδύνευε ο ίδιος, ή γιατί κινδύνευε κάποιος άλλος... και ο Serhan αναμένεται να το είχε καταλάβει αυτό!

Και, από το σημείο αυτό και πέρα, αρχίζουμε και μιλάμε για "φιλοσοφική προσέγγιση"...

Υ.Γ. Δεν ξέρω, μπορεί να αρχίζω και πάλι να γίνομαι δυσνόητος...

 

[harryf3]

εντολη πλατζ-σπασιμο εντολης(μαλακια).-διορθωση.
το μεγεθος της διορθωσης μπορει να γινει οσο μεγαλο μπορει να βαλει το μυαλο σου για να μηνει πακτωμενη στο εδαφος.

Να σε συμπληρωσω λεγοντας οτι εχει σημασια για ποιο λογο σπαει το πλατς.
Επειδη βαρεθηκε ή επειδη περασαν ξαφνικα μπροστα του τρεχοντας δυο γατιά που κυνηγιουνται?

Και παμε παλι στα περι φιλοσοφιας του πώς θα τον κανουμε να μην σπαει το πλατς.
Αλλος θα γραψει ολοκληρο βιβλιο αποτο Α μεχρι το Ω, αλλος θα τραβηξει δυνατα τον πνιχτη και ο τριτος θα ειναι καπου στη μεση.

 

[harryf3]

Οσον αφορά, κυρίως, στα τσοπανόσκυλα (Ορεινά Ποιμενικά), συνήθως η κρίση τους (το αρχέγονο ένστικτο - για να το πω με όσο πιο απλά ελληνικά μπορώ) επιβεβαιώνεται! Και, άρα, ναι πρέπει να υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη σ' αυτήν... Οσον αφορά σε κάθε ζωντανό οργανισμό που προσεγγίζει...

Οσον αφορά στις λοιπές μολοσσοειδείς φυλές, η κρίση τους συνήθως επιβεβαιώνεται σε σχέση με τους ανθρώπους! Σχεδόν αλάνθαστη κι εδώ...

Η εμπιστοσυνη, η σχεδον "θεοποιηση" της κρισης αυτων των φυλων, Γιαννη, εμενα μου μυριζει ατυχημα ετοιμο να συμβει.

 

[superman]

το θεμα ειναι οτι διαφορετικες φυλες,διαφορετικοι χαρακτηρες,διαφορετικες απαιτησεις απο τους ιδιοκτητες.
οπως ειναι γνωστο εγω εχω ενα θεμα με τους αλλους σκυλους.πλεον δε πιανουν ουτε καρφια ουτε πνιχτες ουτε τιποτα το θεμα ειναι καθαρα μεταξυ μας πλεον και λυνεται μεταξυ μας γιατι διορθωση δεν ειναι μονο ο πνιχτης.εν
απο κει και περα φανταζομαι απο αυτα που εχεις γραψει γιαννη οτι εσενα δε σε ενδιαφερει η υπακοη στο σημειο που ενδιαφερει εμενα διορθωσε με αν κανω λαθος.αρα η μεθοδος που θα χρησιμοποιησεις θα ναι πιο ηπια απο αυτη που χρησιμοποιω εγω.δεν ειναι λογικο?
για φαντασου ενα απο τα σκυλια σου να ηταν επιθετικο σε ανθρωπους η σκυλους σε σημειο που να ναι επικινδυνο?τι μεθοδο θα χρησιμοποιουσες?
μη μου πεις οτι ναι θεμα διαπαιδαγωγισης ομως που ισχυει βεβεα,αλλα οχι παντα!

αρη στο παραπανω ποστ σου για μενα δεν εχει σημασια το γιατι,η εντολη ειναι εντολη.προσωπικα οταν ειναι στο κηπο ο σκυλος μου ας κανει οτι θελει ας γαβγιζει στα σκυλια ας κυνηγαει γατια,ας φαει οποιον μπει μεσα δε με απασχολει και μπραβο θα της πω,οταν ειμαι εγω μαζι κ δινω εντολη οφειλει να την εκτελει ομως

 

[johnk]

...Και παμε παλι στα περι φιλοσοφιας του πώς θα τον κανουμε να μην σπαει το πλατς.
Αλλος θα γραψει ολοκληρο βιβλιο αποτο Α μεχρι το Ω, αλλος θα τραβηξει δυνατα τον πνιχτη και ο τριτος θα ειναι καπου στη μεση.

Αντε να δούμε αν θα μπορέσει και κανας άλλος να διαβάσει το θέμα... ή αν μας έχουν βαρεθεί όλοι...

Ετσι είναι, περίπου, τα πράγματα, Αρη...

Το θέμα (καθόλου φιλοσοφικό) είναι ποιός θα μπορέσει να γράψει "το βιβλίο", για να το διαβάσουν κάποιοι άλλοι...

Μόνο την προσωπική μου άποψη μπορώ να πω και αυτή είναι ότι, ευχαρίστως, θα διάβαζα "το βιβλίο", αν υπήρχε... ή, με τα χρόνια, θα το έγραφα εγώ ο ίδιος... μιάς και είμαι "εραστής" του σκύλου... και, μιάς και νιώθω την ανάγκη να εμβαθύνω, όσο περισσότερο γίνεται, στο θέμα του "σκύλου"... μάλλον υιοθετώ τα λόγια του Αννίβα (ή του Johnnie Walker - ότι προτιμάτε)...

...έστω κι αν, μετά το διάβασμα ολόκληρου του βιβλίου, καταλήξω ότι πρέπει να τραβήξω δυνατά τον πνίχτη... ή να μείνω κάπου "στη μέση"... δεν θα το θεωρήσω χαμένο χρόνο...

...αλλά δεν μπορώ (δεν έχω το δικαίωμα, απέναντι στο "σκύλο" - και στη "σκύλα", για να μην ξεχνιόμαστε) να το παίξω, όπως κάποια φιλενάδα που είχα στα νιάτα μου... και είχε πάθει βλάβη το αυτοκίνητο και της είπα "πήγαινε να δεις αν τα καλώδια του ντιστριμπιουτέρ είναι στη θέση τους" και εκείνη απάντησε "δεν υπάρχει ντιστριμπιουτέρ"... και να τραβήξω δυνατά τον πνίχτη, μιάς και δεν έχω χρόνο να σκεφτώ κάτι άλλο, κάτι εναλλακτικό, κάτι καλύτερο... ή να πάω "κάπου στη μέση", επειδή, δεν μπορεί, η μέση οδός θα είναι η καλύτερη...

Στον Serhan (και πάλι) "το βιβλίο" το έχουν γράψει οι γεννήτορές του... και οι μεγάλοι θηρευτές των περιοχών... και, για να αποδώσουμε και τα εύσημα, οι τσοπάνηδες (ως εκτροφείς), με τις επιλογές τους... το ίδιο, με κάπως διαφορετικό τρόπο και στον Casper...

Έ, λοιπόν, δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε το βιβλίο... Ναι, από το Α ως το Ω...

Η εμπιστοσυνη, η σχεδον "θεοποιηση" της κρισης αυτων των φυλων, Γιαννη, εμενα μου μυριζει ατυχημα ετοιμο να συμβει.

Ναι, Αρη,

Ετσι όπως τα λες είναι: Η σοβαρότερη "ασθένεια" του σκύλου είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη!

Ας μην ξεχνάμε, όμως, αυτά που γράφει "το βιβλίο" (προτείνω να το διαβάζουμε από το Α ως το Ω): Τα πλαίσια και τα περιβάλλοντα τα καθορίζει ο άνθρωπος...

Να υπενθυμίσω ότι τα Ορεινά των Πυρηναίων, για παράδειγμα, είχαν χρησιμοποιηθεί (με μεγάλη επιτυχία) στο λαθρεμπόριο μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας... παρεκκλίνοντας από τους συνηθισμένους δρόμους των κοπαδιών... είχαν παρατηρηθεί, λοιπόν, σοβαρές επιθέσεις σκύλων σε πεζοπόρους εκδρομείς, στα Πυρηναία... και ο κόσμος αναρωτιόταν πως έγινε αυτό το πράγμα και τα τσοπανόσκυλα παρατούσαν το κοπάδι και την έπεφταν στους ανθρώπους...

Ετσι, προσέχουμε για να έχουμε... κοινωνικοποιούμε (στοχευμένα ενδεχομένως)... εκπαιδεύουμε... δεν αφήνουμε "off-leash" σε ελεύθερους χώρους... δεν το παρατάμε έτσι το πράγμα...

 

[io maria]

Δεν εχουμε βαρεθει καθολου μα καθολου.
Παρακαλω συνεχιστε.
Ακομα και εγω που εχω πολυ πιο ηπια σκυλια βρισκω εξαιρετικα χρησιμο το θεμα.

Αν μου επιτρεπετε με τις λιγες γνωσεις μου πιστευω οτι ο σκυλος σου δειχνει τον σωστο τροπο εκπαιδευσης. Αρκει να μαθεις να τον παρατηρεις.
Πχ οι αυστηρες διορθωσεις στην Baroque μας πανε πισω πολλα βηματα στην εκπαιδευση. Η θετικη μεθοδος εκπαιδευσης και παλι δεν δουλευει στην συγκεκριμενη σκυλα. Χρειαζεται εξαιρετικα ηπιες διορθωσεις τοσο οσο.

 

[harryf3]

Τετοια θεματα είναι περισσοτερο για να προβληματιστει καποιος, παρά για να μαθει κατι.
Να εμβαθυνει, εστω και λιγο, να δει ότι πιθανον υπαρχουν και αλλοι δρομοι.
Τους οποίους όμως πρεπει ισως να τους διαβει για λιγο όταν εχει χαθει, για να δει αν είναι βατοί γι αυτόν και τον σκυλο του και αν οδηγουν καπου.
Και να χαραζει συνεχεια νεα πορεια, να ξεφευγει από τα συνηθισμενα, να δοκιμαζει νεα μονοπατια λιγο πιο δυσκολα.

Αυτό σημαινει να φτιαξουμε δρομους.
Δρομους που ελπιζουμε να μας πανε καπου.
Δρομους που θα μας δειξουν πώς να δουλεψουμε.
Δρομους που θα μας κανουν να δουλεψουμε.
Δρομους που θα μας κρατουνε απασχολημενους.
Δρομους που θα τους διαβουμε με τον σκυλο συντροφο μας, κι ας μην οδηγουν πουθενα.

Ο σκυλος δεν ξερει πού ειναι το τερμα του δρομου και αν υπαρχει τερμα. Δεν ξερει κάν πού είναι το τελος του λουριου. Αλλά ξερει πολύ καλα ποιος το κραταει.