Με αφορμη τα λογια του καλου φιλου Σουπερμαν σε άλλο θεμα:
Αυτή η κυριαρχια λοιπον, ποση σημασια εχει στην εργασια? Η εργασια πηγαζει από την κυριαρχια, την εκπαιδευση, τον σεβασμο, την συνεργασια?
Γιατι δεν εχει νοημα ο ελεγχος του φαγητου, των πορων, όπως ελεγε και ο Κοκονης?
Για το «τρωω πριν από τον σκυλο» εχω κι εγω τις επιφυλαξεις μου, αν και νομιζω ότι η βαση της θεωριας είναι σωστη.
Ισως είναι λεπτομερεια, αλλά ο διαβολος λενε ότι κρυβεται στις λεπτομερειες. Το ιδιο και η επιτυχια ή η αποτυχια.
Μηπως αν χαλαρωσουμε στο θεμα του φαγητου, αφηνουμε μια κερκόπορτα ανοιχτη?
Ή δεν τιθεται τετοιο θεμα εφοσον εχει χτιστει σωστα η σχεση?
Και πώς θα χτιστει σωστα?
Μαλλον λεγοντας κυριαρχια εννοει ο Σουπερμαν την κυριαρχια μας πανω στον σκυλο (αν και αυτό ακουγεται καπως ηγεμονικό – ή ετσι πρεπει να είναι? – ή είναι θεμα σκυλου?) και την σωστη ιεραρχια.αυτο θα στο αναλυσω σε μια αλλη συζητηση καποια στιγμη περι κυριαρχιας και εργασιας.
το σωστο χτισιμο της κυριαρχιας ειναι καμια σχεση με το κατσε στο φαι η το τρωω εγω πριν απο το σκυλο
Αυτή η κυριαρχια λοιπον, ποση σημασια εχει στην εργασια? Η εργασια πηγαζει από την κυριαρχια, την εκπαιδευση, τον σεβασμο, την συνεργασια?
Γιατι δεν εχει νοημα ο ελεγχος του φαγητου, των πορων, όπως ελεγε και ο Κοκονης?
Για το «τρωω πριν από τον σκυλο» εχω κι εγω τις επιφυλαξεις μου, αν και νομιζω ότι η βαση της θεωριας είναι σωστη.
Ισως είναι λεπτομερεια, αλλά ο διαβολος λενε ότι κρυβεται στις λεπτομερειες. Το ιδιο και η επιτυχια ή η αποτυχια.
Μηπως αν χαλαρωσουμε στο θεμα του φαγητου, αφηνουμε μια κερκόπορτα ανοιχτη?
Ή δεν τιθεται τετοιο θεμα εφοσον εχει χτιστει σωστα η σχεση?
Και πώς θα χτιστει σωστα?