The Mastiff

[kimonas]

Τhe Mastiff
(από το βιβλίο του John M. BeckNell)

Tι είναι ένα Μαστίφ????

Aυτός ο ευγενικός γίγαντας ανήκει σε μια αρχαία και γοητευτική ράτσα, τόσο αριστοκρατική και

μεγαλόπρεπη σήμερα, όσο κι όταν έπαιρνε άγρια μέρος στα πεδία των μαχών και στόλιζε με τη χάρη του

τις αυλές των βασιλιάδων. Το Μαστίφ έχει μακρόχρονη ιστορία σαν σκυλι-φύλακας, πολεμικό σκυλί,

μαχητικό και κυνηγετικό και επιβίωσε, φτάνοντας πολύ κοντά στην εξαφάνιση 2 φορές μέσα στον αιώνα

μας, για να καταλήξει σ' ένα πιστό αφοσιωμένο κατοικίδιο ζωό.
Αρχικά, οι άνθρωποι εντυπωσιάζονταν πάντα από τον όγκο του Μαστίφ. Έχοντας ύψος σχεδόν ενός μέτρου

και συχνά βαρύτερο απ τον κάτοχο του, αυτό το σκυλι θα καλύψει όλο το πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου

και θα ξαπλώσει στο μεγαλύτερο μέρος του καναπέ σας (αν του το επιτρέψετε)..Ωστόσο, το Μαστίφ

κουβαλάει τον όγκο του με ήρεμη, σταθερή και περήφανη αξιοπρέπεια, που υποδηλώνει την τεράστια

ποσότητα αφοσίωσης που αυτό το σπιτικό ζώο θα ανταποδώσει σ' εκείνους που αφιερώνουν χρόνο μαζί

του.Ανθεκτικό, με σκούρο πρόσωπο και μια έκπληκτη, λυπημένη έκφραση, που μοιάζει να κρατά τα μυστικά

από κάποιο θλιβερό γεγονός που συνέβη πριν από πολύν καιρό, το Μαστίφ που ξέρουμε σήμερα έχει

εξελιχθεί σ'ένα θαυμάσιο σκυλί-σύντροφο, γνωστό τώρα πια για την ήρεμη, ανακουφιστική παρουσία του,

παρά για το άγριο παρουσιαστικό του. Πιστό, σχεδόν σε λαθεμένο βαθμό, με αφοσίωση που θα σας

καταπλήξει....


Εμφάνιση και μέγεθος

To Μαστίφ είναι ένα μεγάλο, δυνατό και γεροδεμένο στην όψη σκυλί. Έχει πλατύ, σκούρο κεφάλι, γερτά

αυτιά, πλατύ, κοντό ρύγχος και κοντό χαλκόχρωμο, ξανθοκίτρινο ή ραδβωτό τρίχωμα. Το Μαστίφ πρέπει να

ξαφνιάζει τον παρατηρητή, προκαλώντας του μια εντύπωση, όχι απλά μεγέθους, αλλά μεγαλείου κι

αξιοπρέπειας.Αυτή η εντύπωση πρέπει να προέρχεται από τη συμμετρική εμφάνιση του σκυλιού κι από την

καλογραμμένη κορμοστασιά του, πράγμα που σημαίνει ότι το μέγεθος και το βάρος του θα πρέπει να

εξισορροπούν με την ανάλογη σκελετική δομή που θα τα υποστηρίζουν. Τα περισσότερα θηλυκά είναι

μικρότερα από τα αρσενικά κι αυτό δεν αποτελεί σφάλμα, αρκεί το θηλυκό να εμφανίζει την ίδια στέρεη

αναλογικά ισχυρή δομή που έχει και το αρσενικό

Ιδιοσυγκρασία

Άσχετα με το πόσο μεγάλο ή μικρό είναι ένα σκυλί, η ιδιοσυγκρασία του είναι ένα από τα σημαντικά

συστατικά της ύπαρξης του. Ενώ τα Μαστίφ έχουν μια αρχαία ιστορία ως άγριοι φύλακες και στρατιωτικά

σκυλιά, σήμερα θεωρούνται ως μια πολύ ευαίσθητη, ευγενική, ήρεμη ράτσα. Σύμφωνα με το πρότυπο, ένα

ιδανικό Μαστίφ θα πρέπει να εμφανίζει ένα συνδυασμό μεγαλοπρέπειας, καλού χαρακτήρα, θάρρους και

πειθαρχικότητας, με την αξιοπρέπεια να προτιμάται σε σχέση με την επίδειξη χαράς............

 

[kimonas]

....................


Το κεφάλι


Εκτός από το μέγεθος, το κεφάλι είναι μια από τις πιο γοητευτικές πλευρές του Μαστίφ. Από τον

τεράστιο όγκο του ως τις ισχυρές σιαγόνες και τη ρυτιδωμένη έκφρασή του, το κεφάλι δίνει σ αυτό το

μεγάλο ζώο την ομορφιά του...(Προσωπικό και Κιμωνέ'ι'κο σχόλιο έτσι γιατί στο dogforum όλα

επιτρέπονται και τα πάντα είναι δυνατά : όπως και στους ανθρώπους ...έτσι ...και στους σκύλους

μιας και μιλάμε για σκύλους ένα όμορφο κεφάλι και κατ' επέκταση ένα όμορφο πρόσωπο ''λούζει'' πάντα

το σώμα...)
Σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το Μαστίφ, το κεφάλι του σκυλιού μπορεί να φαίνεται βαρύ και

περιττά πλατύ , αλλά ταιριάζει με το σώμα κι έχει επίτηδες αναπτυχθεί κατ'αυτό τον τρόπο ώστε να του

δίνει μια ισχυρή ικανότητα ν 'αδράνει με τις σιαγόνες του και παρ'όλ΄αυτά να του επιτρέπει ν

'αναπνέει ελεύθερα.Γενικά το κεφάλι θα πρέπει να έχει μια μασίφ εμφάνιση όταν το κοιτάζουμε από όλες

τις οπτικές γωνίες με εύρος εξαιρετικά επιθυμητό.
Όσοι δεν γνωρίζουν ακόμη αυτή τη φυλή συχνά ξαφνιάζονται από την εντυπωσιακή έκφραση αυτού του

σκυλιού. Το Μαστίφ μπορεί να κάνει την καρδιά σας να ¨λιώσεϊ , ή να τρομάξει φοβερά έναν ξένο με την

έκφραση του. Τo ιδανικό είναι λοτι οι εκτροφείς αγωνίζονται για να μας δώσουν ένα σκυλί που να

φαίνεαι ευγενικό και όλο εγρήγορση, αλλά ΟΧΙ αρπακτικό. Φυσικά, η έκφραση της ψυχής ενός σκυλιού

βρίσκεται στα ΜΑΤΙΑ του και τα μάτια του Μαστίφ θα πρέπει να ταιριάζουν με το γενικό περίγραμμα του

προσώπου, να είναι μέσου μεγέθους, τοποθετημένα σε απόσταση το ένα από το άλλο και όσο γίνεται πιο

σκουροκάστανα, χωρίς να εμφανίζουν καμιά απόχρωση (τις κόκκινες μεμβρανώδεις άκρες που περιβάλλουν

το μάτι). Τα αυτιά σε σχήμα V που κρέμονται προς τα κάτω θα πρέπει να είναι τοποθετημένα πολύ

χωριστά την υψηλότερη άκρη του κρανίου, και όταν το σκυλί είναι χαλαρωμένο θα πρέπει να μένουν

κολλημένα στα μάγουλα. ΤΟ χρώμα των αυτιών θα πρέπει να ταιριάζει με του ρύχγους (συνολάκι θα το

έλεγα εγώ σαν Κίμωνας ή και ασορτί ) , όσο πιο μαύτα τόσο το καλύτερο.
Το κρανίο του Μαστίφ δεν θαν πρεπει να είναι θολωτό, αλλά να φαίνεται πλατύ και κατά κάποιοον τρόπο

διαπλατυσμένο μεταξύ των αυτιών. Η γραμμή κατά μήκος των αυτιών και του κρανίου θα πρέπει να είναι

συνεχόμενη. Το διάστημα ανάμεσα στα μάτια -το στοπ- , ή (βαθούλωμα) θα πρέπει να διακρίνεται και να

σχηματίζει μια ξεχωριστή γωνία αλλαγής μεταξύ του μετώπου και του ρύγχους, αλλά όχι πολύ απότομη. Οι

προεξοχές ακριβώς πάνω από τα μάτια θα πρέπει να είναι μέτρια ανυψωμένες.
Ένα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά του Μαστίφ είναι οι ρυτιδώσεις του δέρματος στο μέτωπο, που

του δίνουν αυτή τη θλιμμένη ή ξαφνιασμένη έκφραση. Σύμφωνα με το πρότυπο, αυτές οι ρυτίδες θα πρέπει

να φαίνονται όταν το σκυλί είναι χαλαρωμένο και θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως διακριτές όταν είναι

σε στάση προσοχής το σκυλί. Όμως το Μαστίφ δεν θα πρέπει να έχει υπερβολικές ρυτίδες με δίπλες

σάρκας να κυλούν στα πλαινά του κάθε μάγουλου. Όταν δεν εμφανίζοντα καθόλου ρυτίδες, το κεφάλι

περιγράφεται ως ''στεγνό''.
Το ισχυρό ρύγχος του Μαστίφ χρειάζεται να είναι πλατύ και βαθύ και να φαίνεται γεμάτο και δυνατό.

Το ρύγχος αξιολογείται τόσο σε μήκος όσο και σε περίμετρο, σε σύγκριση με το ολικό μέγεθος του

κεφαλιού. Το σωστό μήκος του ρύγχους θα πρέπει να φτάνει στο ένα τρίτο του μήκους ολόκληρου του

κεφαλιού (όπως μετράται από το πίσω μέρος του κρανίου, μέχρι την άκρη της μύτης). Η περίμετρος του

ρύγχους (μετράται από τα μισά μεταξύ των ματιών και της άκρης της μύτης) θα πρέπει να φτάνει τα τρία

πέμπτα της περιμέτρου του κεφαλιού, όπως μετράται ακριβώς απ' το εμπρός μέρος των αυτιών. Όταν το

ρύγχος είναι πολύ μακρύ, χαρακτηρίζεται ως να είναι ''εγωιστικό''. Από τα μάτια ως το τελείωμα της

μύτης, το ρύγχος θα πρέπει να διατηρεί το πλάτος του και να έχει μια πολύ πλατιά κάτω σιαγόνα. Τόσο

το ρύγχος, όσο και η μύτη πρέπει να έχουν μάυρο χρώμα, ενώ και πάλι το πρότυπο προτείνει ότι όσο πιο

μαύρο, τόσο καλύτερο. Τα ρουθούνια θα πρέπει να είναι επίπεδα ως προς τη μύτη καί όχι μυτερά ή

στραμμένα προς τα πάνω.
Οι ισχυρές σιαγόνες του Μαστίφ καλύπτονται με μεγάλα, ''γεμάτα'' χείλη που κρέμονται προς τα κάτω

με μια τέτοια κλίση ώστε να δίνουν ένα τυποποιημένο τετράγωνο προφίλ. Τα δόντια του Μαστίφ θα

πρέπει, ιδανικά, να συναντιούνται ιδανικά, σχηματίζοντας αυτό που αποκαλούμε ψαλιδωτό ή επίπεδο

δάγκωμα. Μερικά Μαστίφ μπορεί να έχουν μια υπερεξέχουσα σιαγόνα όπως του Μπόξερ, όπου η κάτω σιαγόνα

βγαίνει πιο έξω από την πάνω. Κάτι τέτοιο γίνεται αποδεκτό, αρκεί να μην είναι πολύ έκδηλο ακι να

μη φαίνονται τα δόντια όταν το στόμα είναι κλειστό..............

 

[kimonas]

................

Το Σώμα

Mε μακρόχρονη ιστορία όπου ο Μαστίφ θεωρούνταν ως σκυλί μαχών, αλλά και κυνηγετικό, το μέγεθος του ήταν πάντα ένα από τα σπουδαιότερα προτερήματά του. Η αφοσιωμένη και συνήθως προστατευτική διάθεση του Μαστίφ μοιάζει ακόμα πιο σημαντική

όταν συγκρίνεται με τον όγκο του. Είναι δύσκολο να νιώσεις μόνος ή αγνοημένος όταν ένας σκύλος, τόσο μεγάλος, όπως το Μαστίφ, μπαίνει ανάμεσα σε σένα και την τηλεόραση, ζητώνταςλίγη προσοχή. Τα ενήλικα αρσενικά συνήθως ζυγίζουν μεταξύ 80

και 110 κιλών, ενώ το βάρος των θυληκών κυμαίνεται μεταξύ 60 και 85 κιλών. Αν είσαστε αρχάριοι κάτοχοι Μαστίφ είναι σημαντικό να δείτε πρώτα ένα Μαστίφ στιν πλήρη του ανάπτυξη, για να εκτιμήσετε πόσο μεγάλο μπορεί να γίνει. Αρσενικά πάνω

από 100 κιλά είναι κάτι το συνηθισμένο. Περιστασιακά, κι ένα θυληκό μπορεί να φτάσει σε τέτοιο βάρος. Το πρότυπο ΔΕΝ υιοθετεί ανώτατο όριο σχετικά με το μέγεθος ενός Μαστίφ. Σύμφωνα με το βιβλίο Παγκοσμίων Ρεκόρ Γκίνες, το μεγαλύτερο

σκυλί του κόσμου ήταν ένα Μαστίφ που έφτασε να ζυγίζει 175 περίπου κιλά.
Όσο πολύ κι αν ζυγίζει ένα Μαστίφ, το πρότυπο θεωρεί ότι το σκυλί αυτό πρέπει να είναι συμμετρικό ως προς το σώμα του και να φτάνει σε κάποιο μίνιμουμ ύψος. Τα αρσενικά πρέπει να φτάνουν τουλάχιστον στα 75 εκατοστά ύψος απο τους ώμους

και τα θυληκά στα 65, αλλά είναι σημαντικό για ένα Μαστίφ να μη φαίνεται πολύ ψηλό, ή "όλο πόδι". Το ύψος θα πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι προέρχεται από το βάθος του σώματος μάλλον, παρά από τα πόδια, και οι κατά προσέγγιση αναλογίες

πρέπει να είναι δύο τρίτα σώματος, προς ένα τρίτο ποδιών. Η ισχυρή, γεροδεμένη εντύπωση πρέπει να δημιουργείται από το τετράγωνο σχήμα των καλά ανεπτυγμένων μυών του σκυλιού κι από τα βαριά του κόκκαλα. Το σώμα θα πρέπει να είναι κάπως

μακρύτερο από το ύψος του.
Η ισχυρή εμφάνιση του Μαστίφ συνεχίζεται με το σβέρκο, που μπορεί να φαίνεται κοντό εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους του κεφαλιού και του σώματος, αλλά περιγράφεται ως μέσου μεγέθους και ελαφρά τοξωμένο. Καθώς το σβέρκο κατεβαίνει από το

κεφάλι, θα φαρδαίνει προοδευτικά όσο προσεγγίζει τους ώμους, ενώ δεν θα πρέπει να ρυτιδώνει.
Σημαντικό για την εντύπωση ότι το σκυλί κουβαλάει γερά το βάρος του, είναι το πως δείχνει η γραμμή της πλάτης του, από το πλάι. Οι εκτροφείς αποκαλούν αυτη τη γραμμή πλάτης γραμμή κορυφής και ιδανικά δεν θα πρέπει να πέφτει απότομα πίσω

στα καπούλια. Η ιδανική γραμμή κορυφής θα πρέπει να είναι ευθεία, επίπεδη και σταθερή. Όπως και το υπόλοιπο του σώματος, η πλάτη θα πρέπει να εμφανίζεται μυώδης, δυνατή και ίσια, ενώ καθώς κοιτάζετε το Μαστίφ από πίσω, Θα πρέπει να

βλέπετε ένα ελαφρύ στρογγύλεμα γύρω απ΄τα καπούλια, καθώς αυτά κατεβαίνουν προς την ουρά, αλλά η γραμμή της πλάτης δεν θα πρέπει να πέφτει απότομα ή να γέρνει. Οι μηροί θα πρέπει να δείχνουν φαρδείς και μυώδεις.
Δημιουργώντας μια εικόνα ακλόνητης δύναμης, το στήθος του ιδανικού Μαστίφ είναι πλατύ, βαθύ, στρογγυλεμένο και θα πρέπει να κατεβαίνει στο επίπεδο των αγκώνων όταν το σκυλί φτάσει στην ενηλικίωση. Το προστήθιο ή το απολύτως μπροστινό

τμήμα του στήθους, θα πρέπει να είναι βαθύ και καλά διαγεγραμένο με το οστούν του στήθους να προεκτείνεται ως το πιο μπροστινό σημείο των ώμων.
Η ουρά να είναι φαρδιά στη ρίζα της, τοποθετημένη μετρίως ψηλά κι ύστερα να γέρνει προσ τα κάτω και να κρέμεται στο πίσω μέρος των γονάτων, ή να είναι και κάπως μακρύτερη. Αν η ουρά "φυτρώνει" πολύ χαμηλά, δίνει στα οπίσθια μέλη του

Μαστίφ μια απαράδεκτη κλίση προς τα κάτω. Όταν το σκυλί στέκεται χαλαρωμένο, η ουρά θα πρέπει να κρέμεται ίσια, ενώ όταν βρίσκεται σε κίνηση, ή εκνευρισμό, πρέπει να εμφανίζει μια ελαφά κάμψη προς τα πάνω, αλλά αυτή η κάμψη δεν πρέπει ποτέ να φτάνει στο ύψος της πλάτης

 

[Atherinas*]

Έχει ενας φίλος μου! και το είδα τώρα πρόσφατα! Μιλάμε για το μεγαλόσωμο σκυλί! Αλλά παρατήρησα όντως πως είναι πολύ εξημερωμένα!

 

[lawrence-gr]

η λεξη εξημερωμενα στα σκυλια δεν υπαρχει.κοινωνικοποιημενα ναι,εκπαιδευμενα επισης,εξημερωμενα οχι!

 

[kimonas]

Tα Πρόσθια Μέλη

Τα πρόσθια μέλη συμπεριλαμβάνουν τους ώμους, τα πόδια, τους καρπούς (το τμήμα του ποδιού ακριβώς πάνω απ' την πατούσα) και της πατούσες. Οι ώμοι θα πρέπει να δείχνουν δυνατοί και σταθεροί, γέρνοντας μέτρια με την πρόσθια γωνίωση να εξισούται με την οπίσθια γωνίωση τους. Και πάλι, τα πρόσθια πόδια θα πρέπει να δείχνουν δυνατά, με γερά οστά και τοποθετημένα πολύ φαρδία μεταξύ τους. Καθώς τα πόδια κατεβαίνουν, οι αγκώνες θα πρέπει να είναι παράλληλοι με το σώμα και να μην προβάλλουν προς τα έξω. Οι καρποί, αυτοί που απορροφούν όλη την ένταση για το Μαστίφ, θα πρέπει να φαίνονται δυνατοί και μόνο ελαφρά γερτοί. Σε σταθερή σχέση με τα υπόλοιπα πρόσθια μέλη, οι πατούσες θα πρέπει να είναι φαρδιές, για να αντέχουν το τεράστιο βάρος του σώματος. Θα πρέπει να είναι στρογγυλές, σχεδόν σαν της γάτας, με δάχτυλα τοξωμένα, που δεν πρέπει να στρέφουν ούτε προς τα έξω, ούτε προς τα μέσα. Σύμφωνα με το πρότυπο, τα μαύρα νύχια είναι προτιμότερα.

Τα Οπίσθια Μέλη

Τα οπίσθια μέλη περιλαμβάνουν τα ισχία, τις αρθρώσεις των γονάτων, τα κατώτερα πόδια και τις οπίσθιες πατούσες. Όταν κοιτάζουμε το σκυλί από πίσω, τα οπίσθια μέλη θα πρέπει να δείχνουν σε τετράγωνη θέση, πλατιά, φαρδιά και μυώδη και να βρίσκονται σε ισορροπία με τις γωνιώσεις των πρόσθιων ώμων. Τα πίσω πόδια θα πρέπει να είναι τοποθετημένα πολύ χωριστά, και πάλι παράλληλα, δίνοντας στο Μαστίφ την εντύπωση ότι πατάει γερά στη γη.Από το πλάι, οι μηροί θα πρέπει να φαίνονται καλά ανεπτυγμένοι, έτσι που να οδηγούν σε δυνατή άρθρωση του οπίσθιου γόνατος. Η άρθρωση αυτή ή "γόνατο" γενικά, θα πρέπει να εξισσοροπεί με την προσθια γωνία.
Το πρότυπο συνεχίζει αναφέροντας κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με της γωνίες των αρθρώσεων των γονάτων. Μια ίσια άρθρωση (μια ίσια γραμμή από το πίσω μέρος του γονάτου ως το μηρό) ΔΕΝ επιτρέπεται: Όταν το τμήμα του ποδιού πίσω απ' το γόνατο είναι σωστά "τοποθετημένο" και στέκεται κάθετα προς το έδαφος, ένα νήμα της στάθμης που πέφτει από την πίσω άκρη των οπισθίων θα πρέπει να περνάει μπροστά απ το πόδι. Αυτό καταργεί τα ίδια οπίσθια γόνατα και καθώς οι γωνιώσεις των γονάτων ποικίλουν σε σχέση με τις γωνιώσεις του οπίσθιου γόνατος, καταργούνται τα ανεπαρκώς γωνιωμένα γόνατα.

 

[kimonas]

Βάδισμα

Όταν κοιτάζετε ένα Μαστίφ να έρχεται προς το μέρος σας θα πρέπει να βλέπεται ένα ζώο που κινέιται άνετα, προβάλλοντας τη δύναμη και την ικανότητα του. Καθώς περνά πλάι σας, ΔΕΝ θα δείτε τη χάρη ενός Great Dane, αλλά μάλλον τη δύναμη και τη σιγουριά ενός καλλίγραμμου αλόγου με τα πίσω πόδια να προσφέρουν την ορμή και τα μπροστινά να κινούνται απαλά μ' ένα καλό πρόσθιο άλμα. Τα πόδια θα πρέπει να κινούνται ίσια προς τα εμπρός και, καθώς η ταχύτητα του σκυλιού μεγαλωνεις από βάδισμα σε καλπασμό, να κινούνται προς την κεντρική γραμμή του σώματος για να διατηρούν την ισορροπία.

Y.Γ (Παραθέτω ένα video για να αντιληφθούμε ΑΚΡΙΒΩΣ την κίνηση και το πως πρέπει να κινείται ένα Μάστιφ, επίσης βλέποντας το video αμέσως αντιλαμβανόμαστε της αίσθηση του ''καλλίγραμου αλόγου'' ..αν και σε μέγεθος εύκολα θα μπορούσε κάποιος να το πει : ''ένα μετρίου μεγέθους,,,,πόνυ....'')

O Ch. Old School's Junior...Ένα Mastiff με τυπικότατη κίνηση - μορφολογία , επίσης τυπικότατο και ΟΧΙ ακραιο μέγεθος παρά τις μετρήσεις του: με ύψος 83,5cm στο ακρώμιο και βάρος 102 κιλά!!!! ΤΥΠΙΚΟΤΑΤΟ μέγεθος για Mastiff αν αναλογιστούμε τα ΜΟΣΧΑΡΙΑ του Del Fraccasso με αρσενικούς στα 86 και 88 cm και βάρος over 120 και 125 kg!!! Προσωπικά αυτός ο σκύλος εκτός από αρμονικότατος μου αρέσει πάαααααααααααααααρα πολύ!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=qGX5jmy9mFc

 

[Scarlett]

Αυτο τον υπεροχο γιγαντα θα γνωρισουμε τη Κυριακη;;;

 

[kimonas]

Αυτο τον υπεροχο γιγαντα θα γνωρισουμε τη Κυριακη;;;

ΌΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ βέβαια ...Αργεί η ακόμα η απόκτηση αυτού του κουταβιού ....Κάτσε να μεγαλώσει το ένα και να ωριμάσει λιγουλάκι...O γίγαντας του παραπάνω video είναι Μastiff,,Eγώ εχω τον Cargo που είναι Bull-Mastiff..Αυτός σας κάνει???

http://www.youtube.com/watch?v=XKWvQ8Po_CI

 

[Master]

Προσωπικά αυτός ο σκύλος εκτός από αρμονικότατος μου αρέσει πάαααααααααααααααρα πολύ!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=qGX5jmy9mFc

Oντως πολυ ωραιο σκυλι και κινηση πολυ καλη...Συμφωνω με οτι λες......
Γενικοτερα τα τελευταια χρονια εχω αρχισει και βλεπω τα καλα αυτης της φυλης...
Πιο παλια 10ετια και βαλε πριν ελεγα οτι αν επαιρνα ποτε απο αυτα τα "ξαδερφια" Αγγλικο Μαστιφ,Μαστινο,Ντογκ Ντε Μπορντο μονο το Μαστινο με ενθουσιαζε...
Αλλα ενα σκυλι σαν το παραπανω ειναι πολυ σωστο και διαφημηση για το Αγγλικο Μαστιφ..

 

[Scarlett]

ΌΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ βέβαια ...Αργεί η ακόμα η απόκτηση αυτού του κουταβιού ....Κάτσε να μεγαλώσει το ένα και να ωριμάσει λιγουλάκι...O γίγαντας του παραπάνω video είναι Μastiff,,Eγώ εχω τον Cargo που είναι Bull-Mastiff..Αυτός σας κάνει???

http://www.youtube.com/watch?v=XKWvQ8Po_CI

ναιιιιι!!!!!

 

[kimonas]

ναιιιιι!!!!!

 

[kimonas]

Η Καταγωγή Του Μαστίφ

Εισαγωγή

Η εκτροφή ενός σκυλιού σύμφωνα μ' ένα εξειδικευμένο, γραπτό πρότυπο είναι μια σύγχρονη ιδέα. Μόνο τα τελευταία 150 χρόνια οι άνθρωποι άρχισαν να διαχωρίζουν αυστηρά τους διάφορους τύπους σκυλιών, τηρώντας τις προδιαγραφές της ράτσας καθαρόαιμων, και να παραχωρούν έγγραφα με το γενεαλογικό τους δέντρο. Η ιστορία των καθαρόαιμων σκυλιών είναι σχετικά σύγχρονη. Ωστόσο, μερικοί τύποι σκυλιών έχουν πίσω τους μια ιστορία που ανάγεται πού πιο πρίν απ΄την εποχή των καταγεγραμμένων γενεαλογικών δέντρων (pedigrees)

Ιστορία

Το Μαστίφ είναι ένας απ' τους τύπους των σκυλιών που χρονολογούνται πριν απ' την ύπαρξη των μητρώων με γενεαλογικά δέντρα. Ανήκει σε μια ολόκληρη ομάδα μεγάλων μαχητικών σκυλιών-φυλάκων με πολύ αρχαία ιστορία. Αυτλη η ιστορία βρίσκεται σε πλήθος χειροτεχνήματα από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Ευρώπη κι εμφανίζεται σε αναρίθμητα γραπτά, όπου συμπεριλαμβάνονται τα έργα του Ηρόδοτου, του Ιούλιο Καίσαρα, του Μάρκο Πόλο, του Τσώσερ και του Σαίξπηρ.

Αρχαίος Πολεμιστής

Ενώ το σκυλι τύπου Μαστίφ μπορεί να είναι τόσο αρχαίο, όσο κι η σχέση του ανθρώπου με τα κυνοειδή, η πρώτη γνωστή εικόνα της ύπαρξης του προέρχεται από ένα χειροτέχνημα ηλικίας 5.000 ετών που βρέθηκε στο ανάκτορο του Βαβυλώνιου βασιλιά Ασουρμπανιμπάλ. Το αγγείο αυτό, που βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, δείχνει μεγάλα σκυλιά τύπου Μαστίφ να κυνηγούν λιοντάρια στην έρημο, κοντά στον Τίγρη ποταμό. Παρ'όλο που είναι πιο αδύνατα κι ίσως ψηλότερα από τα Μαστίφ που ξέρουμε σήμερα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το κεφάλι και γενικά το σχήμα τους είναι του Μαστίφ. Τα σκυλιά τύπου Μαστίφ εμφανίζονται σε πλήθος ασιατικά έργα τέχνης και στην κινεζική λογοτεχνία γύρω στα 1121 π.Χ.
Τα πιο πολλά απ' όσα ξέρουμε σχετικά με το αρχαίο Μαστίφ προέρχονται από διηγήσεις σχετικά με τη θρυλική αγριότητα και την ανδρεία τους κατά την διάρκεια των μαχών και των πολέμων. Σύμφωνα μ'ένα μύθο που αναφέρεται απ' τον Ηρόδοτο, ο Κύρος ο Μέγας (ιδρυτής της Περσικής Αυτοκρατορίας) δέχθηκε ως δώρο ένα Μαστίφ από το βασιλιά της Αλβανίας, το 550π.χ περίπου. Εκείνη την εποχή, η αξία ενός καλού σκυλιού κρινόταν απ' το πόσο καλά πολεμούσε ενάντια σε άλλα σκυλιά και άγρια ζώα. Θέλοντας να δοκιμάσει το δώρο αυτό. ο Κύρος έβαλε να αγωνισθεί το Μαστίφ με ένα απ' τα περσικά σκυλιά του κι ύστερα ενάντια σ'εναν ταύρο. Όμως το σκυλί δεν ήθελε ν'αγωνισθεί. Ήταν "ντροπαλό" και έστρεφε την πλάτη στους αντιπάλους του, οπότε, με μια χαρακτηριστική βασιλική περιφρόνηση για το δώρο, ο Κύρος έβαλε να σκοτώσουν το δειλό Μαστίφ. Ίσως, η είδηση για την απόδοση και το θάνατου του σκυλιού μαθεύτηκε απ' το βασιλειά της Αλβανίας. Το αν θύμωσε ή δυσαρεστήθηκε δεν το ξέρουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι έστειλε ξανά στον Κύρο ένα άλλο Μαστίφ, μια άγρια θηλυκιά. Μαζί με το σκυλί έστειλε και το μήνυμα ότι αυτό το Μαστίφ δεν ήταν ένα συνηθισμένο σκυλί κι ότι πίστευε ότι θα καταξέσχιζε ένα περσικό σκυλί ή ταύρο. Στην πραγματικότητα, πληροφόρησε τον Κύρο ότι αυτό το σκυλί θα χρειαζόνταν έναν πραγματικά αντάξιο αντίπαλο του, όπως ένα λιοντάρι ή εναν ελέφαντα. Ακόμα, τον προειδοποίησε ότι τα Μαστίφ ήταν σπάνιο και βασιλικό δώρο κι ότι δεν θα του έστελνε άλλο. Ο Κύρος, ίσως επειδή τον διασκέδασε η καυχησιολογία του βασιλιά της Αλβανίας, αμέσως έβαλε την σκύλα ν' αγωνισθεί ενάντιο σ'έναν τεράστιο ελέφαντα. Καθώς μας αφηγείται ο Ηρόδοτος, το Μαστίφ επιτέθηκε με τόση αγριότητα κι αποφασιστικότητα ώστε ο ελέφαντας έπεσε στα γόνατα και το Μαστίφ μα τον είχε σκοτώσει, αν δεν το 'παιρναν μακριά του. Αν ή ιστορία αυτή είναι αληθινή ή όχι δε θα το μάθουμε ποτέ, αλλά μας αφήνει να εννοήσουμε την θρυλική φήμη που το Μαστίφ έχει διατηρήσει σε όλη την πορεία της ιστορία. Ο Ιούλιος Καίσαρας Περιγράφει το Μαστίφ στις διηγήσεις του για τη Ρωμαική εισβολή στιν Αγγλία , το 55 π.χ και αναφέρεται ότι ο Αννίβας, ένας άλλος σπουδαίος στρατιωτικός ηγέτης των Καρχηδονίων, διατηρούσε πολλά τάγματα εκπαιδευμένων πολεμικών Μαστίφ, όταν διέσχισε τις Άλπεις για να επιτεθεί κατά της Ρώμης. Στα γραπτα του για τα ταξίδια του στην Ασία, ο Μάρκο Πόλο μας λέει ότι ο Κούμπλα Χαν συντηρούσε 5.000 Μαστίφ σ'ένα κυνοτροφείο, χρησιμοποιώντας τα για κυνήγι και για τους πολέμους του. Ακόμα αναφέρεται ότι ο Ερρίκος 8ος της Αγγλίας πρόσφερε στον Κάρολο 5ο της Γαλλίας 400 περίπου Μαστίφ, για να τα χρησιμοποιήσει ως σκυλιά μάχης.
Δεν είμαστε απολύτως σίγουροι για το πως χρησιμοποιούνταν τα Μαστίφ στα πεδία των μαχών, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι χρησίμευαν ως σκυλιά έλξης, ως φύλακες, και ως όπλα εμπροσθοφυλαλής για ν' αντιμετωπίσουν επιθέσεις εχθρών. Αυτά όλα δείχνουν συμβατά με τη φήμη του Μαστίφ ως επιθετικού μαχητή. Ρωμαικά γραπτά μας λένε ότι τα Μαστίφ εξάγονταν από την Αγγλία ειδικά για να χρησιμοποιηθουν σε αιματηρές συγκρούσεις και αγώνες, στο Κολοσσαίο. Τα σκυλιά αυτά έμπαιναν στο στίβο ενάντια σε πλήθος αντιπάλους, όπου συμπεριλαμβάνονταν αρκούδες, λιοντάρια, τίγρεις, ταύροι, άλλα σκυλιά, αλλ' ακόμα και άνθρωποι μονομάχοι.
Αποδείξεις για το αρχαίο παρελθόν των Μαστίφ και την πολύπλευρη χρήση τους υπάρχουν επίσης κι εκτός από ιστορικές αφηγήσεις. Αναμφίβολα, όπου κι αν πήγαινε, το Μαστίφ ζευγάρωνε με τοπικά σκυλιά και οι ειδικοί της ράτσας πιστεύουν ότι πολλά από τα μεγαλόσωμα σκυλιά που υπάρχουν σήμερα έλκουν την καταγωγή τους από τα Μαστίφ. Θεωρούν σχεδόν σίγουρο ότι το αίμα του Μαστίφ υπάρχει σε πολλές από τις σύγχρονες ράτσες, όπως αυτή των σκυλιών του Αγίου Βερνάρδου (όπου η σχέση είναι φανερή), καθώς και σε πολύ διαφορετικές ράτσες, όπως το Τσόου-Τσόου και το Pug.......

 

[kimonas]

Oντως πολυ ωραιο σκυλι και κινηση πολυ καλη...Συμφωνω με οτι λες......
Γενικοτερα τα τελευταια χρονια εχω αρχισει και βλεπω τα καλα αυτης της φυλης...
Πιο παλια 10ετια και βαλε πριν ελεγα οτι αν επαιρνα ποτε απο αυτα τα "ξαδερφια" Αγγλικο Μαστιφ,Μαστινο,Ντογκ Ντε Μπορντο μονο το Μαστινο με ενθουσιαζε...
Αλλα ενα σκυλι σαν το παραπανω ειναι πολυ σωστο και διαφημηση για το Αγγλικο Μαστιφ..

Stay tuned στο θέμα Master μου..... .....

 

[kimonas]

Το Μαστίφ Στην Αγγλία

Ενώ οι αποδείξεις περί του Μαστίφ είναι σκορπισμένες σε όλο τον κόσμο, το σκυλί που ξέρουμε σήμερα, σίγουρα έχει τις ρίζες του στις βρετανικές Νήσους. Το πως έφτασε το Μαστίφ στην Αγγλία είναι άγνωστο. Μερικοί υποστηρίζουν τη θεωρία ότι εισήχθη από αρχαίους Καρχηδόνιους ναυτικούς, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι το Μαστίφ ήταν ηθαγενές ζώο των Βρετανικών Νήσων κι εξελίχθηκε από τους μυστηριώδεις αρχαίους Κέλτες πολεμιστές που τους συνόδευαν στις μάχες τους. Ίσως είναι αρκετό να ξέρουμε πως όταν οι Ρωμαίοι εισέβαλαν στην Αγγλία, 2000 χρόνια σχεδόν πριν, το Μαστίφ ήταν ένα σκυλί που σταθερά ενδημούσε εκεί.
Ο ρόλος του Μαστίφ στην Αγγλία, κατά στη διάρκεια του φεουδαρχικού Μεσαίωνα ήταν κυρίως αυτός του φύλακα. Η χώρα ήταν ακόμα άγρια και στο έλεος των ληστών, των λύκων κι άλλων άγριων ζώων, που αποτελούσαν μόνιμη απειλή για τους χωρικούς αγρότες, αλλά και για τα κτήματα των αρχόντων. Όσο διαρκούσε το φως της ημέρας οι άνθρωποι ήταν σχετικά ασφαλέις και τα Μαστίφ παρέμεναν δεμένα, κι έτσι έγιναν γνωστά ως tiedogs ή bandogs (που στα αγγλικά σημαίνουν δεμένο σκυλί). Αλλά όταν νύκτωνε κι οι ενεδρεύοντες κίνδυνοι γίνονταν πραγματική απειλή, τα Μαστίφ απελευθερώνονταν για να περιπλανηθούν γύρω στο χωριό και την εξοχή με σκοπό να διώχνουν μακριά τους ανεπιθύμητους επισκέπτες και να προειδοποιούν τους ανθρώπους για την επικείμενη επίθεση. Οι νόμοι της εποχής πρόβλεπαν ότι κάθε χωριό θα έπρεπε να συντηρεί τουλάχιστον δύο τέτοια σκυλιά.
Καθώς φαίνεται, αυτά τα Μαστίφ που τριγυρνούσαν τις νύκτες δεν κυνηγούσαν απλά ''τους κινδύνους'' που έκρυβε το σκοτάδι, αλλά δημιουργούσαν και φασαρίες όπως συνήθως κάνουν όλα τα "αλητόβια" σκυλιά. Στους Νόμους περι Δασών του 1017 βρίσκουμε να αναφέρεται πως ειδικά στα Μαστίφ (μαζί με μερικές άλλες ράτσες) έπρεπε να τους αφαιρούνται τρία δάχτυλα από το ένα μπροστινό πόδι, για να τα εμποδίζουν απ'το να κυνηγούν τα ελάφια του βασιλιά. (το μαστίφ δεν είναι γρήγορος δρομέας, αλλά φαίνεται ότι κατηγορούνταν για το ότι είχε αναπτύξει ιδιαίτερη όρεξη ως προς αυτού του είδους το κυνήγι).
Καθώς το Μαστίφ αναγνωριζόταν για τις ικανότητες του ως φύλακα, άρχισε επίσης και ν ' αναγνωρίζεται ως ένα σκυλί που ήταν πιστός και υπάκουος σύντροφος. Κατά τη διάκεια του άγριου Εκατονταετούς Πολέμου, μεταξύ της Αγγλίας και της Γαλλίας, ο σερ Piers Legh του Lyme Hall πήρε ένα θυληκό Μαστίφ μαζί του στο Πόλεμο στη Γαλλία. Κατά τη μάχη του Αζενκούρ, το 1415, ο Piers τραυματίσθηκε σοβαρά κι έμεινε αβοήθητος στο πεδίο της μάχης. Το Μαστίφ του έμεινε πιστο στο πλάι του και τον προστάτευε απ' τους περιπλάνώμενους ληστές. Όταν πήρε τέλος η μάχη, Άγγλοι στρατιώτες βρήκαν τον Piers και τον μετέφεραν στο Παρίσι, με το θαρραλέο και πιστό σκυλί του πάντα πλάι του. Τελικά, ο Piers υπέκυψε στα τραύματα του και το σκυλί στάλθηκε πίσω στο Lyme Hall, όπου έγινε η πρόγονος των σημερινών φημισμένων Μαστίφ του Lyme Hall, μια γενιά σκυλιών που άντεξε μέχρι τις αρχές του αιώνα μας. Σήμερα, σε μια πινακοθήκη του Lyme Hall, ένας πίνακας αυτού του γενναίου θηλυκού Μαστίφ μαζί με τον αριστοκρατικό αφέντη του ,έχει διατηρηθεί σ'ενα από τα, με ζωγραφιστό γυαλί, παράθυρα του αρχαίου πύργου.
Ενω τα Μαστίφ του Lyme Hall είχαν στενά κεφάλια και πεφτά ρυγχη, είναι φανερό από ζωγραφικούς πίνακες της εποχής, ότι αυτή η πρόγονος τους ήταν κατά πολύ όμοια με το σύγχρονο Μαστίφ. Οι διευθυντές του κυνοτροφείου του Lyme Hall επέμειναν στο να διατηρούν τη γενιά "καθαρή" και επέτρεπαν στα σκυλιά να ζευγαρώνουν μόνο στα όρια του Lyme Hall. Είναι στη διάρκεια αυτής της εποχής που τα Μαστίφ αρχίζουν ν'αποβάλλοθν την εικόνα τους ως πολεμικά σκυλιά μόνο και να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά σε αφηγήσεις και πίνακες ως σύντροφοι και κατοικίδια ζώα.
Δυστυχώς, αυτή η πιο διευρυμένη άποψη σχετικά με το Μαστίφ δεν τα έσωσε από το δημοφιλές αιματηρό σπορ των μαχών με ταύρους και αρκούδες, κατά τη διάρκεια της βασιλέιας της Ελισάβετ I. Ενώ το σπορ αφύπνιζε μεγάλο ενδιαφέρον για τα Μαστίφ κι ο αριθμός τους αυξανόταν, αυτό το ενδιαφέρον στρεφόταν κυρίως στο μέγεθος και τις μαχητικές του ικανότητες. Τα Μαστίφ εκπαιδεύονταν για να επιτίθενται κι από τη στιγμή που τα έβγαζαν στο στίβο περίμεναν απ'αυτά να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν σε μια μάχη μ'άλλα σκυλιά ( ή άλλα ζώα, όπως ταύροι, αρκούδες ή κάπροι). Αυτές οι αιματηρές μονομαχίες που διοργανώνονταν για τη διασκέδαση της αριστοκρατίας, του κλήρου και των επαρχιακών αρχόντων οδήγησαν στο βίαιο θάνατο πολλών Μαστίφ. Ακόμα κι όταν το "άθλημα" κυρύχθηκε παράνομο στα 1835, συνεχίσθηκε η διαξαγωγή του, στα κρυφά, για μερικά χρόνια. ενώ εξακολουθεί να γίνεται σε μερικά μέρη του κόσμου, στις μέρες μας. Ευτυχώς, το Μαστίφ ΔΕΝ θεωρείται πια ένα σκυλί που βραβεύεταυ για τις μαχητικές του ικανότητες...

 

[kimonas]

Το Μάστιφ κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα

Καθώς το ενδιαφέρον για τις μάχες με ταύρους έσβηνε και η ανάγκη για μεγαλόσωμα σκυλιά-φύλακες άρχισε να εξαντλείται, μειώθηκε ανάλογα κι ο αριθμός των Μαστίφ. Όμως στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, το Μαστίφ έγινε το αγαπημένο σκυλί μερικών αριστοκρατών και θαυμαστών της ράτσας, συμπεριλαμβανομένου και του Τ.Η Lukey (που αποκαλέιται ο πατέρας του σύγχρονου Μαστίφ), οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για τη διατήρηση του ζώου κι άρχισαν, με προσοχή, να εκτρέφουν Μαστίφ. Στη διάκεια αυτής της περιόδου σημειώθηκε μεγάλος αριθμός διασταυρώσεων ανάμεσα σε σκυλιά των Άλπεων (του Αγίου Βερνάρδου) και στα λεγόμενα Μπουλντόγκ της Αντιβασιλείας, καθώς τα αποθέματα για ζευγάρωμα ήταν περιορισμένα και μερικοί εκτροφείς ένιωθαν την ανάγκη να βελτιώσουν τη ράτσα. Αυτές οι διασταύρωσεις προκάλεσαν πολλές μανιασμένες συζητήσεις, που έφτασαν ως εμάς μέσα από αλληλογραφία διαφόρων εκτροφέων.
Το τελευταίο μισό του 19ου αιώνα ήταν μια χρυσή περίοδος για τα σκυλιά στην Αγγλία. Το ενδιαφέρον για όλες τις ράτσες οδήγησε στην διοργάνωση επίσημων επιδείξεων σκυλιών, και στα 1873 η Αγγλική Λέσχη Κυνοφιλίας ιδρύθηκε για να ενθαρρύνει την καταγραφή, τη διατήρηση μητρώων επίσημου γενεαλογικού δέντρου και για να ξεκαθαρίσουν τα πρότυπα ράτσας. Αυτή ήταν επίσης μια χρυσή εποχή ιδιαίτερα για το Μαστίφ.
Στα 1883, δημιουργήθηκε η Λέσχη του Παλιού Αγγλικού Μαστίφ και παρατηρήθηκε σημαντικό ενδιαφέρον για την ράτσα και τον αριθμό των ατόμων της. Πίνακες απ' τις πρώτες αυτές ημέρες της ζωής της Λέσχης μας παρουσιάζουν ένα μεγάλο σκυλί που εύκολα αναγνωρίζουμε ως το σημερινό Μαστίφ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η πρώτη περίοδος της Λέσχης του Παλαιού Αγγλικού Μαστίφ σφραγίσθηκε από εκτεταμένες και παθιασμένες συζητήσεις, διαφωνίες, ακόμα και φιλονικίες σχετικά με το τι ήταν ένα αληθινό Μαστίφ. Πάλι, από αλληλογραφία μεταξύ εκτροφέων και, τότε πια, μέσα από άρθρα στις εφημερίδες, μπορούμε να δούμε ότι πολύ λίγοι συμφωνούσαν σχετικά με το ποια χαρακτηριστικά ήταν τα ιδανικά. Οι πιο πολλές απ' τις διαφωνίες αυτές στρέφονταν γύρω απ' το σχήμα του κεφαλιού, του ρύγχους και για το αν έπρεπε ή όχι να γίνονται διασταύρώσεις, ή αν επιτρεπόταν να ζευγαρώνουν αυτά τα σκυλιά με άλλες ράτσες.
Αλλά ακόμη κι οι δημιουργίες μιας λέσχης και επίσημων εκθέσεων για σκυλιά δεν ήταν αρκετές για να διατηρήσουν η ράτσα ισχυρή. Ο αριθμός των Μαστίφ έδειχνε αναπόφευκτα προορισμένος να μειωθεί και τελικά η ράτσα να σβήσει. Γύρω στα 1900, ο αριθμός τους μειώθηκε και πάλι, ενώ μόλις λίγα σκυλιά εγγράφηκαν στα μητρώα. Για άλλη μια φορά, αυτή η μείωση αποθεμάτων για ζευγαρώματα οδήγησε σε άλλες διασταυρώσεις, κυρίως με μπουλντόγκ, που και πάλι προκάλεσαν διαφωνίες μεταξύ των εκτροφέων. Όσοι πραγματοποιούσαν τέτοιες διασταυρώσεις επέμεναν ότι, κατ αυτό τον τρόπο, βελτίωναν την ράτσα, ενώ οι υποστηρικτές της καθαροαιμίας υποστήριζαν ότι αυτό το ιδανικό σκυλί είχε ήδη επιτευχθεί.
Σίγουρα οι διασταυρώσεις με τα Μπουλντογκ οδήγησαν σ'ενα πλατύτερο ρύγχος, αλλά τελικά, καθώς οι γόνοι των διασταυρώσεων αφομιώνονταν, οι διαφωνίες υποχώρησαν και το Μπουλ Μαστίφ (Bullmastiff) προέκυψε σαν μια ξεχωριστή ράτσα.

 

[GRDANE]

an υπαρχει ή οχι αληθεια σχετικα με τον ελεφαντα και το μαστιφ θα σε γελασω..
πιθανα ο ηροδοτος να υπερεβαλλε για να δειξει την αγριοτητα και δυναμη του .... σκυλου...
αν ομως υποθεσουμε οτι το δωρο ηταν απο τον βασιλια της αλβανιας....
να μου επιτρεψεις τοτε να υποθεσω 90% οτι μιλαμε οχι για οποιοδηποτε μαστιφ...
αλλα για τον ελληνικης προελευσης σκυλο γνωστο ως μολοσσο της ηπειρου......
ακομα και σημερα υπαρχουν σκυλια... στην αλβανια λογω πιθανα και του " κλειστου" επι χρονια τροπου ζωης τους...
οταν στην ελλαδα ανταλλασανε πολιτισμους και ζωα με αλλα κρατη... με αποτελεσμα να παλευουμε στην ελλαδα για την ανασυσταση της φυλης... ευτυχως με θετικα αποτελεσματα

 

[kimonas]

an υπαρχει ή οχι αληθεια σχετικα με τον ελεφαντα και το μαστιφ θα σε γελασω..
πιθανα ο ηροδοτος να υπερεβαλλε για να δειξει την αγριοτητα και δυναμη του .... σκυλου...
αν ομως υποθεσουμε οτι το δωρο ηταν απο τον βασιλια της αλβανιας....
να μου επιτρεψεις τοτε να υποθεσω 90% οτι μιλαμε οχι για οποιοδηποτε μαστιφ...
αλλα για τον ελληνικης προελευσης σκυλο γνωστο ως μολοσσο της ηπειρου......
ακομα και σημερα υπαρχουν σκυλια... στην αλβανια λογω πιθανα και του " κλειστου" επι χρονια τροπου ζωης τους...
οταν στην ελλαδα ανταλλασανε πολιτισμους και ζωα με αλλα κρατη... με αποτελεσμα να παλευουμε στην ελλαδα για την ανασυσταση της φυλης... ευτυχως με θετικα αποτελεσματα

Μεταφέρω ακριβώς και ΑΥΤΟΥΣΙΟ το βιβλίο ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ παρεμβολλή, τώρα αν επί του θέματος έχεις κάποια πηγή , έγκριτη και επίσημη που να υποστηρίζει την άποψη σου Πετράν , Σαφώς και παρέθεσε την για να έχουμε, και ποικιλία απόψεων και ιδεών, για συζήτηση, αλλά και για να μη γίνει μονότονο το θέμα μου!!!

 

[kokoni]

αλβανία το 550π.χ.?
και τα σκυλιά τους ήταν σχετικά με το Μαστίφ που λέμε σήμερα μαστίφ....
και όχι μαστιφοειδή
πολύ καλή δουλειά Κίμωνα απο άποψη συλλογής στοιχείων και (υποθετω) μετάφρασης αλλά μάλλον είσαι πολύ ερωτευμένος με την φυλή για να είσαι αντικειμενικός....

επίσης εκεί που λές ότι του έκοβαν 3 δάχτυλα και σημειώνει ότι το μαστίφ δεν ήταν ποτέ ταχύς δρομέας-δεν ήμουν μεν εκεί να βλέπω(όπως δεν είσουν κι εσύ άλλωστε) αλλά το ότι το μαστίφ δεν ΕΙΝΑΙ ταχύς δρομέας τώρα δεν θα πεί ότι του έκοβαν τότε δάχτυλα για πλάκα-προφανώς τα προλάβαινε και τα σκότωνε τα ελάφια.......εκτός κι αν τα ελάφια του τότε ήταν σαν τα μαστίφ του σήμερα :lol:

 

[kokoni]

τώρα είδα το πόστ σου περι βιβλίου
το μετέφρασες ή είναι μετεφρασμένο?
και λέει αλβανία-βασιλιάς αλβανίας και μαστίφ στον πέρση βασιλιά? δηλαδή μιλάμε για προ μεγάλου αλεξάνδρου τώρα,και υπήρχε Αλβανία και αλβανός βασιλιάς και τα σκυλιά τους ήταν μαστίφ? και θες και έγκυρη και έγκριτη πηγή για να αμφισβητήσουμε αυτό?
εσένα σου φαίνονται λογικά αυτά που γράφει το βιβλίο?

επίσης το σχόλιο περι τον μαστίφ που δεν προλάβαιναν τα ελάφια αλλά τους έκοβαν τα δάχτυλα καλού κακού είναι απο το βιβλίο?