Μοναξια μου ολα...μοναξια μου τιποτα...

[Hopsi]

Δεν ξερω...δεν ξερω αν κανω καλα...που μαλλον δεν κανω...αλλα ειναι αυτες οι φορες...οι ρημαδες οι φορες που θες, εχεις την αναγκη να το κανεις , το λαθος...
Ειχα σκεφτει και αλλοτε να ρωτησω, να ζητησω αποψεις και εμπειριες μιας και για μενα ειναι η πρωτη μου φορα...
Μετα απο συμβιωση με ανθρωπο χαρη στον οποιο απεκτησα τις μικρες μου, μενω πλεον μονη μου...με τις μικρες μου...Σε ενα μικρο διαμερισμα...μιας μικρης πολυκατοικιας..Καπου εκει, στην εξωτικη Αθηνα...
Και απο εκει που μοιραζομουν το αγχος, μοιραζομουν τη φροντιδα, μοιραζομουν την αγαπη για τις μικρες μου, εμεινα ολομοναχη...
Και πλεον η ευτυχια μου, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ πηγη χαμογελου μου, ειναι οι δυο μου μικρες ηλιαχτιδες...Και πλεον, μονη μου φροντιζω,μονη μου αγχωνομαι, μονη μου αγαπαω, μονη μου τα παντα για τα κοριτσακια μου...Και εχω ξεχασει εμενα, εχω αφησει εμενα. Δεν θελω εμενα...Γιατι μονο εκεινες μου δινουν χαρα, μικρες υπερπολυτιμες στιγμες απο φως μεσα στη μοναξια μου..μεσα στη ζωη μου.Οχι, ψεματα. Στην υπαρξη μου.
Και ειναι τα παντα. Ανησυχητικα τα παντα.Και το αγχος μεγαλωνει. ΚΑι η μοναξια μου μεγαλωνει. Απεναντι τους...Και δακρυζω . Και λεω, εχω εσας κι αυτο μου φτανει...Και φοβαμαι μετα πιο πολυ..Αν παθω κατι; τι θα γινουν τα κοριτσακια μου;τι;τι;
Ωρες, πολλες ωρες, νιωθω λιγη για εκεινες. Τους στερω βασικα πραγματα. Να, οπως την εκπαιδευση, την κοινωνικοποιηση, το ανεμελο παιχνιδι με αλλα τετραποδα, το ανεμελο ευτυχισμενο τρεξιμο στο γρασιδι και το παιχνιδι μαζι μου στη φυση...
Καποτε ηταν ονειρο μου η μηχανη...αρνηθηκα σαν μικρος Μεταξας αυτοκινητο απο τους γονεις γιατι ηθελα μηχανη και αφου δεν μου επαιρναν εκεινοι, αρνηθηκα να κανω αυτο που ηθελαν και εκανα με δικα μου χρηματα οταν μπορεσα, αυτο που εγω ηθελα. Και ομως...στιγμες θυμωνω...Γιατι αρνηθηκα. Γιατι αν ειχα αμαξι, ολο και καπου θα πηγαινα με τα κοριτσακια μου...Ενω τωρα; τωρα εχω τη μηχανη μου και με ταξιδευει σε ακομα μεγαλυτερη μοναξια, χωρις καν να μπορω να μοιραστω τη διαδρομη με τα κοριτσακια μου...

Πολυ δραμα ρε παιδι μου , ετουτη...Αμαν...

Ισως. Ισως ναι...

Και διαβαζω οσους εχετε οικογενεια, και σας ζηλευω. Που μοιραζεστε την αγαπη και τη φροντιδα του σκυλου σας με αλλους. Και διαβαζω που πηγαινετε βολτα και αναθεματιζω που οι δικες μου δεν εχουν καν μυρισει το νερο της θαλασσας.
Και διαβαζω και διαβαζω...

Θα θελα να ταν αλλιως τα πραγματα...Να εχω εναν ανθρωπο να μοιραστω τα παντα...Να μοιραστω την αγαπη μου για τις μικρες. τα γελια οταν παιζουν η τρεχουν σα διαολια, την εγνοια...Θα θελα να δω δυο ματια να κοιταζουν τα κοριτσακια μου με πολλη αγαπη...γιατι το αξιζουν...

Θα το πατησω το "υποβολη νεου θεματος"; δεν ξερω...Ειλικρινα δεν ξερω...

Και αναρωτιεμαι...Υπαρχουν εδω ατομα που ζουν μονα με το -τα σκυλια τους; που μονοι τους αγωνιουν; μονοι φροντιζουν; μονοι αγαπουν; Υπαρχουν ατομα που μοναδικη χαρα στη ζωη τους ειναι μια ουριτσα; μια δυο τρεις μουσουδιτσες;
Υπαρχουν ατομα που τρεμουν αν παθουν κατι; γιατι τοτε ΠΟΙΟΣ θα φροντιζει το φιλαρακι τους, το παιδι τους, το σκυλι τους, την ευτυχια τους;
ΟΙ ωρες πολλες φορες δεν περνουν...και καθομαι με ματια γεματα και χαζευω τις μικρες μου, μεχρι να μην μπορω αλλο να δω...Και τους μιλαω...και τους λεω πως ειμαι μονη μου και ειναι η ζωη μου...πως τους αξιζε καλυτερη ζωη...και παρακαλαω τον Θεο, να μην παθω τιποτα...για να τις φροντιζω.
Μοναξια μου ολα, μοναξια μου τιποτα...
Και αλλοτε νιωθω οτι τα εχω ολα αφου εχω τα κοριτσια μου, και αλλοτε νιωθω κουφαρι καταδικασμενο να υπαρχει μεχρι το τελος του χρονου του...

Δεν ξερω ακομα...αν θα το πατησω...το κουμπι. Δεν ξερω...Μαρια, κι αν με κραξεις που ειμαι σε ροζ συννεφα, απλα να σου πω οτι ειναι μαυρα. Οχι ροζ.Και δεν ειναι συννεφα στον ουρανο αλλα ρημαδες πετρες καρφωμενες στη γη που πατω.
Αυτα.
Καλημερα.

 

[mareco]

Δεν θα σε κράξω για τα ροζ σύννεφά σου...θα βρω άλλο λόγο.
Δώσε μου λίγο χρόνο, να τακτοποιήσω κάτι δουλίτσες και θα σε περιποιηθώ με την ησυχία μου

 

[aliki_s]

εγώ το μόνο που θα σου πω είναι οτι όλα θα πάνε καλά.... και αν αυτή τη στιγμή είσαι μόνη με τα σκυλάκια σου, κάποια στιγμή δε θα είσαι.
Όλοι στη ζωή μας περνάμε φάσεις, μοναξιάς, υπερκοινωνικοποίησης κτλ. Κάθε μας στιγμή είναι πολύτιμη γιατί παίρνουμε πράγματα, κάθε στιγμη είναι ένα μαθημα του εαυτού μας, των ορίων μας.

Τα μικρά σου δε νομίζω να νοιάζονται αν τα πας στη θάλασσα. Δε νομίζω οτι νοιάζονται αν τους κάνεις εκπαίδευση (τη στιγμή που το δουλεύεις εσύ) δε νομίζω οτι τους νοιάζει αν θα φάνε την σουπερ ντουπερ τροφή. Αγάπη θέλουν και φροντίδα. και αυτά από οτι καταλαβαίνω τα έχουν.
Το θέμα είναι όμως οτι εσύ νιώθεις μοναξια και αυτό το βλέπω από το κείμενο σου σαν γενικότερο συναίσθημα στη ζωή σου...

Χαμογέλα, βγες, διασκέδασε και όλα θα πάνε καλά... κυρίως όμως βγες από το μαύρο σύννεφο (το ροζ μου ακούγεται καλυτερο) και ΧΑΜΟΓΕΛΑ!

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

 

[Hopsi]

ΜΑρακι, εχεις οσο χρονο θες... ΑΛλωστε, οσοι με ξερουν, με ξερουν...και δεν μπορω να τους αλλαξω εικονα ειτε προς τα μπρος ειτε προς τα πισω.Κι ολοι οι αλλοι που δεν με ξερουν, εχουν καθε δικαιωμα να κρινουν επιτης επιφανειας η της ουσιας...Τα δεδομενα ειναι ομως που δεν αλλαζουν...κι αυτα ειναι πως καθε βραδυ, αγκαλιαζω τα κοριτσακια μου και τους ζηταω συγγνωμη...

 

[lenaki124]

Ολοι εχουμε καλες και κακες στιγμες στη ζωη μας. Κ γω αυτο το διαστημα περναω ισως μια απο τις χειροτερες. Αλλα μην κανεις ασχημες σκέψεις. Βρες πράγματα που σου φέρνουν χαρά και ασχολήσου με αυτα. Παρε τα σκυλακια σου και κανε μια βολτα. Ακομα και αν δεν εχεις ορεξη. Με το ζορι.. Και σιγα σιγα θα σου φτιαξει η διαθεση. Βγες με φιλους, μιλα για τα προβληματα σου, κλαψε να ξεσπασεις. Πανω απο ολα χαμογελα! Σκεψου μονο ποσο κακο κανεις και στα κοριτσακια σου οταν σε βλεπουν χαλια. Καταλαβαινουν την ψυχολογια σου και στεναχωριουνται και αυτα. Το βλεπω απο τον Ντιεγκο, που ερχεται και ακουμπαει το κεφαλακι του πανω μου οταν δεν ειμαι καλα και κλαψουριζει. Ολα περαστικα ειναι, τιποτα δεν αξιζει να μας ριχνει τοσο πολυ. Η ζωη ειναι μικρη, γι αυτο φροντισε να περνας καλα μαζι με τα σκυλακια σου και ολα τ αλλα θα ερθουν...

 

[sea-mol]

Καλά ρε συ....μην τους ζητάς και συγγνώμη...
Όλοι οι σκυλογονείς (και οι γονείς) έχουν το αγχος του τι θα γίνουν τα παιδιά τους αν πάθουν κάτι...(χωρίς να θέλω να εξισώσω την περίπτωσή σου με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με όλες τις άλλες)
Αλλά το σίγουρο είναι ότι εισπράττουν την αγάπη σου και αυτό τους αρκεί για τώρα...
Για το μέλλον δεν μπορείς να ξέρεις...οπότε μην στεναχωριέσαι από τώρα...μόνο το παρόν ελέγχεις...
Αν σε νιώθουν χαρούμενη, θα είναι και αυτά καλύτερα...

 

[Grifos]

Και πλεον η ευτυχια μου, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ πηγη χαμογελου μου, ειναι οι δυο μου μικρες ηλιαχτιδες...Και πλεον, μονη μου φροντιζω,μονη μου αγχωνομαι, μονη μου αγαπαω, μονη μου τα παντα για τα κοριτσακια μου...Και εχω ξεχασει εμενα, εχω αφησει εμενα. Δεν θελω εμενα...Γιατι μονο εκεινες μου δινουν χαρα, μικρες υπερπολυτιμες στιγμες απο φως μεσα στη μοναξια μου..μεσα στη ζωη μου.Οχι, ψεματα. Στην υπαρξη μου.

Για αρχή της θεραπείας
http://www.youtube.com/watch?v=9-4Gm6VG4O0
και για τη συνέχεια μήπως προτιμάς να βγάλω το katana να πάμε μπράλο και μετά ν' αναθεωρήσεις όλη σου τη ζωή;

Hopsi πουλάκι μου τί λες καλοκαιριάτικα; Πάρε το kle και πήγαινε να κάνεις κανένα μπάνιο δε θα πάθουν τίποτα τα σκυλιά για τρεις ώρες και στο γυρισμό πέρνα να πεις μια καλησπέρα στους δικούς σου, γιατί θέλεις να το κάνεις μέσα σου και γιατί μπορείς (άλλοι δε μπορούμε όσο κι αν θα θέλαμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας).

 

[chrysoula]

Για αρχή της θεραπείας
http://www.youtube.com/watch?v=9-4Gm6VG4O0
και για τη συνέχεια μήπως προτιμάς να βγάλω το katana να πάμε μπράλο και μετά ν' αναθεωρήσεις όλη σου τη ζωή;

Hopsi πουλάκι μου τί λες καλοκαιριάτικα; Πάρε το kle και πήγαινε να κάνεις κανένα μπάνιο δε θα πάθουν τίποτα τα σκυλιά για τρεις ώρες και στο γυρισμό πέρνα να πεις μια καλησπέρα στους δικούς σου, γιατί θέλεις να το κάνεις μέσα σου και γιατί μπορείς (άλλοι δε μπορούμε όσο κι αν θα θέλαμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας).

...;-)

 

[stamatia]

Hopsi κοριτσάκι μου...ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΒΡΕ ????? Η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Έτυχε να είσαι στα κάτω της. Όλοι τα περάσαμε και τα περνάμε αυτά. Όσο πιο μεγάλος είσαι τόσα περισσότερα έχεις περάσει (ξέρω εγώ...). Βρες τους φίλους σου, ρίξτο λίγο έξω και θα σου έρθει η όρεξη σιγά-σιγά. Όλα περνάνε..ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Θες να σου στείλω τον Ερμή για λίγο καιρό ....να σας στρώσει και τις 3 σας ? θα παρακαλάς για την ησυχία σου μετά.
Όταν κλείνει μια πόρτα ανοίγει μια άλλη ...αρκεί να την δεις, μην έχεις <μάτια ερμητικά κλειστά>. Have fan !!!!Αισοδοξία χρειάζεται και καλή διάθεση.

 

[killah]

Ανήκουμε στην ίδια κατηγορία σκυλομανάδων και δικυκλιστών. Στη δική μου κατηγορία ακόμα πιο δύσκολα μια και έπρεπε να βρω τρόπο να φορτώσω τη χοντρή σε ένα gsxr. Σε καταλαβαίνω απόλυτα για τους φόβους σου και ίσως τις ενοχές που νιώθεις συχνά. Δεν είναι λίγες οι φορές που λυπάμαι που δεν μπορούμε να πάμε με τη killah μια πιο μεγάλη βόλτα, που έχει δει τη θάλασσα και τα δάση ελάχιστες φορές, που δεν μπορούμε να παμε ευκολα για καφέ (φταιει και η ντροπή μου να ζητάω μετακίνηση από φίλους) , αλλά όλα αυτά τα ξεπερνάμε μαζί με το κιλάκι περνόντας ευχάριστο και ποιοτικό χρόνο μαζί και ζώντας μια όμορφη καθημερινότητα έστω όπως μπορούμε και με αυτά που έχουμε.

Και στη δική μου ιστορία υπάρχει ο πρώην αρραβωνιάρης που ήταν η αιτία να βρεθεί η killah μαζί μου, δυστυχώς όπως αποδείχτηκε καθόλου φιλόζωος (έστω κι αν στο μυαλό του νόμιζε ότι είναι), αλλά στη τελική έχω το εξής να πω...
Χαίρομαι που την έβαλε στη ζωή μου γιατί ίσως εγώ να μην είχα κάνει ποτέ τη κίνηση, χαίρομαι που αγαπάω τη Killah και με αγαπάει και αυτή κι ας έχουμε να μοιραστούμε αυτή την αγάπη μόνο μεταξύ μας και μετανιώνω αφάνταστα που την ώρα που την κλώτσησε για να μου δείξει πως γίνεται η 'σωστή' εκπαίδευση δεν τον πέταξα από το παράθυρο.

Όσο μπορούμε καλύτερα και αυτά είναι σε θέση να καταλάβουν ότι το κάνουμε από τη καρδιά μας και τους αρκει...

 

[Hopsi]

Ο πατερας εφυγε για διακοπες. Μου ειπε οτι μπορω να παω ΜΟΝΟ αν εχω την Χοουπ και τη Λεηλα τη δωσω καπου..
Εχει μεινει η μητερα μου... που δεν μπορει τις τριχες, δεν μπορει τα σκυλια δεν μπορει εμενα...

Χαιρεταω, σκεφτομαι, αγαπαω...Αυτους που με εφεραν στη ζωη κι αυτους που δεν με αποδεχονται για τη ζωη που ζω...Γιατι τα κοριτσακια μου λεν, ειναι η καταδικη μου και αλλα τετοια ομορφα...

Τελος παντων...δεν γραφω για κουραγια , δυναμη παρηγορια. Γραφω μπας και ετσι καπως φυγει ολο αυτο...Και γραφω μπας και υπαρχει και κανεις αλλος εδω μεσα που ειναι μονος του με το σκυλι του και εχει τις ιδιες αγωνιες και φοβους...Να μη νιωθω και σε αυτο, ονομοναχη.Ελπιδα , το λενε καποιοι. Ηλιθιοτητα και παρορμητισμο καποιοι αλλοι.
φιλια.

 

[Amaliaz]

Παρατηρω πολλες ομοιοπαθουσες στο φορουμ... αποκταμε σκυλο με ταιρι και μενουμε με ταιρι το σκυλο με οσες δυσκολιες αυτο συνεπαγεται...

Εσενα η "καταδικη" σου ειναι 2 πεντακιλα εμενα ειναι πιο βαρια.. περι τα 45 κιλα.. αν σου πω τι ακουω καθε μερα θα λιωσεις στα γελια..

Ολα καλα θα πανε Hopsi Think positive και σε λιγο καιρο θα τα διαβαζεις αυτα και θα χαμογελας

 

[Hopsi]

Δε νομιζω...Οι φορες που με βλεπει ανθρωπος στη μουρη ειναι στο σουπερ μαρκετ και σε κανενα πετ σοπ. Αντε και σε βενζιναδικο αν βγαλω το κρανος λογω ζεστης... Χωρις δουλεια...
Τα εχω ΣΚΑΤΩΣΕΙ...και την πληρωνουν οι μικρες μου...που εχουν εμενα να βλεπουν αντι γρασιδι και μια μαμα χαρουμενη. ΠΟυ εχουν εμενα που αν κατι γινει, τρεμω οχι μονο για εκεινες αλλα και γιατι ΠΩΣ στο διαλο θα πληρωθει ο κτηνιατρος...Και αλλα τετοια...

Οσοι εχουν μεινει κοντα, μου λενε οτι εχω γραπωθει απο τις μικρες. Και πως οχι;;; αφου αυτες ειναι εδω, και μονον αυτες...να με κανουν να γελαω, να με κανουν να νοιαζομαι, να ειναι η καρδια μου ζωντανη...Αυτες οταν ειμαι αρρωστη, ερχονται πλαι μου, αυτες ολα , ολα αυτες...Κι εγω; τιποτα...καλη ξηρα, αμπουλες οσο μπορω και αιθερια...ΤΡΟΜΑΡΑ μου. sit, down, come, stay on the bed, και οκ. Και περνουν οι ωρες, οι μερες μου. Και περνουν οι ωρες, οι μερες ΤΟΥΣ.

Μακαρι καποτε να χαμογελασω για κατι ακομα...

Σκεφτομαι κατι που θα με γεμιζει ευτυχια...να τις κοιταζει καποιος οπως εγω...και να δω δυο ουριτσες να πηγαινουν σαν προπελες...η σαν σουιφερ στον αυτοματο πιλοτο..χαχαχα...παλι με αυτες χαμογελασα..

 

[Grifos]

...

πλάκα κάνεις!!!!

αυριανές εφημερίδες:
''ανεξέλεγκτη μοτοσυκλέτα βρέθηκε πάνω σε ένα δέντρο, με τον αναβάτη να κρατιέται με μισό δάχτυλο απ' το γκριπ, ένα χάσκι στο κεφάλι του κι ένα βέλγικο να κοιμάται ακόμα πάνω στη σέλα''

:dohh::cuniaoo::cuniaoo:

αποκταμε σκυλο με ταιρι και μενουμε με ταιρι το σκυλο

η ατάκα της ημέρας :cuniaoo::cuniaoo:

 

[Louna mou]

Hopsi έπαθες αυτο που φοβόμουν ... (μα τι καλή που είμαι )... αν μείνω μόνη μου με την Λούνα δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω τουλάχιστον τώρα με βοηθάει ο σύντροφος μου μετα ???
Αλλά Ηopsi δεν είσαι μόνη σου !! έχεις τα σκυλούνια σου μαζι!! μπορεί να μην είναι εύκολα τα πράγματα αλλα καλύτερα να είσαι με αυτούς που πραγματικά νοιάζονται για σένα !!
και τα σκυλιά σου μόνο αγάπη θέλουν !! και είναι ευτυχισμένα ! θέλουν όμως να νιώθουν και εσένα καλά γιατι τα μικρά τέρατα όλα τα καταλαβαίνουν !
για αυτο χαλάρωσε και όλα καλά θα πάνε !!

υ.γ. θέλω να πάρω και εγώ μηχανή και είχα απορία πως να βάζω τ Λούνα πάνω ευχαριστώ για την φωτό

 

[Berna]

Μπα. Να μην έχεις κάποιον πάνω απ' το κεφάλι σου να σου λέει τι θα ταΐσεις το σκύλο, να μαλώνεις μαζί του που του δίνει αποφάγια που δεν θα 'πρεπε, να σου λέει γιατί έδωσες λεφτά γι'αυτό και για κείνο... δεν το βρίσκω καθόλου άσχημο!

Enjoy

 

[l.Kyveli]

Hopsi γιατί δεν κάνεις μια επιχείρηση να φτιάχνεις εντομοαπωθητικά με αιθέρια έλεα και να τα πουλάς μέσω internet;;; οκαθένας με τον πόνο του τώρα ξέρεις εσύ!
Και θα σου φτιάξει την διάθεση, και αν πετύχει πέτυχε, δεν θέλει πολλά λεφτά για να ξεκινήσεις!
Μου φαίνεται σε έχει πάρει από κάτω και χρειάζεσαι επειγόντως παρείτσα και ξεφάντωμα! Κανόνισε με τον mareco κανένα puppies park και δεν χάθηκαν τα αυτοκίνητα θα την βρούμε την άκρη

 

[Amaliaz]

Κανόνισε με τον mareco κανένα puppies park και δεν χάθηκαν τα αυτοκίνητα θα την βρούμε την άκρη

Καλος ειναι αυτος ο Μareco ? ομορφος? τα σκυλια τα αγαπαει ? αν ειναι να κανονισω και γω καμια βολτα χαχαχαχαχχα*agapoylas*

 

[l.Kyveli]

Καλος ειναι αυτος ο Μareco ? ομορφος? τα σκυλια τα αγαπαει ? αν ειναι να κανονισω και γω καμια βολτα χαχαχαχαχχα*agapoylas*

Και γιατί όχι ο mareco έχει καρδιά αγκινάρα!!!

 

[Grifos]

Είχα κι εγώ μια φιλενάδα παλιότερα που πίστευε πως αγαπάει τα σκυλιά κι η αλήθεια είναι πως όταν μου κουβάλησε κι έμενα σε ανηφόρα τότε με τα πόδια μια τεράστια laky με είχε συγκινήσει αρκετά. Κάποια ημέρα που έδινα μάθημα και γύρισα νωρίτερα, την είδα να δέρνει το σκύλο μου, ήταν κουρασμένη απ' τη δουλειά της είπε, είχε την επιλογή να πάει σπίτι της είπα και τελειώσαμε χωρίς πολλά πολλά. Η τωρινή μου κοπέλα είναι κι η μόνη που ξέρει από σκυλιά, αλλά όπως δεν επεμβαίνω εγώ στο τι θα φάει και πότε θα κάνει μπάνιο το ροτβάιλερ, έτσι δεν ανακατεύεται κι εκείνη με τα δικά μου, άντε να πάμε καμιά βόλτα ο ένας τα σκυλιά του άλλου.