Να πω κι εγώ τις σαχλαμάρες μου καθότι δεν έχω παιδιά δικά μου κι όσα γράψω είναι εικασίες.
Έχουμε ένα σκύλο και δυο σκυλογονείς που έγιναν κανονικοί γονείς πραγματικών παιδιών, άλλαξαν οι συνήθειες του ζευγαριού, μπήκαν περισσότερο μέσα στην πραγματικότητα και πέτυχαν δυστυχώς κάτι που συμβαίνει σε πολλές νέες οικογένειες έγιναν φοβικοί με τα σκυλιά. Μάλλον υποπτεύομαι πως σύντομα ο σκύλος θα δοθεί, αρχικά θα πηγαίνετε εναγωνίως να τον δείτε, ύστερα θ' αραιώσετε τις επισκέψεις και στο τέλος απλά θα λέτε ''άστο για την επόμενη Κυριακή''. Και κάποια στιγμή σε δύο σε τρία σε δέκα χρόνια τα παιδιά θα ζητάνε σκύλο και θα ξαναγραφτείτε σ' αυτό το φόρουμ για να τους πάρετε ένα γουέστι ή ένα γ/π.
Σέτερ!! Έχω ζήσει με τέτοιο σκύλο. Είναι ανάμεσα στις τοπ φυλές που εγώ θα επέλεγα αν είχα παιδιά και σπίτι με κήπο.
Κοινωνικοποιήσατε το σκύλο ωραία και καλά και πλέον τον απομονώσατε σε ηλικία 10 ετών. Δυστυχώς εγώ θα σας συμβουλέψω να δώσετε το σκύλο. Φοβάμαι ότι είστε ακατάλληλοι λόγω συνθηκών, λόγω νέων αντιλήψεων. Του στερείτε όσα του δώσατε κι έχετε απαιτήσεις να συμβιβαστεί με κάτι που δεν έμαθε πως να το κάνει, δηλαδή να ζει σαν ερημίτης, σαν αποκομμένο κουρδιστό αρκούδι που όταν θέλουμε να παίξουμε το κουρδίζουμε.
Μπορεί να γίνομαι σκληρός, απόλυτος αλλά αντί απ' την αρχή να εξοικειώσετε το σκύλο, να μιλήσετε με κάποιο εκπαιδευτή για το πως θα το κάνετε ώστε ο σκύλος να ζει αρμονικά με τα παιδιά, επιλέξατε την εύκολη λύση. Το πάτωμα σας που τρέχει το μωρό και βάζει πράγματα στο στόμα του είναι απόλυτα αποστειρωμένο; Το εγγυάσαι 100% ;;; Ούτως ώστε ένα εμβολιασμένο και πάντα φροντισμένο ζώο να καθίσταται επικίνδυνο για την υγεία του μωρού;
Σε ρώτησαν αρκετοί αν ο σκύλος έρχεται σε επαφή με τα σκυλιά και ποιά η συμπεριφορά του. Εγώ θα σε ρωτήσω κάτι άλλο όμως: Ποιά η συμπεριφορά του σκύλου όταν ήσουν έγκυος; Τί του έδωσες από αγάπη τότε; Και πόσα του στέρησες μετά...
Ήδη βλέπω το θέμα που θα ανοίξετε σε δέκα χρόνια:
''τα παιδιά μας θέλουν σκυλάκι, ζούμε σε μονοκατοικία και είχαμε και παλιότερα σκύλο''
ένα σκύλο που τον κάψατε...
Έχουμε ένα σκύλο και δυο σκυλογονείς που έγιναν κανονικοί γονείς πραγματικών παιδιών, άλλαξαν οι συνήθειες του ζευγαριού, μπήκαν περισσότερο μέσα στην πραγματικότητα και πέτυχαν δυστυχώς κάτι που συμβαίνει σε πολλές νέες οικογένειες έγιναν φοβικοί με τα σκυλιά. Μάλλον υποπτεύομαι πως σύντομα ο σκύλος θα δοθεί, αρχικά θα πηγαίνετε εναγωνίως να τον δείτε, ύστερα θ' αραιώσετε τις επισκέψεις και στο τέλος απλά θα λέτε ''άστο για την επόμενη Κυριακή''. Και κάποια στιγμή σε δύο σε τρία σε δέκα χρόνια τα παιδιά θα ζητάνε σκύλο και θα ξαναγραφτείτε σ' αυτό το φόρουμ για να τους πάρετε ένα γουέστι ή ένα γ/π.
Σέτερ!! Έχω ζήσει με τέτοιο σκύλο. Είναι ανάμεσα στις τοπ φυλές που εγώ θα επέλεγα αν είχα παιδιά και σπίτι με κήπο.
Κοινωνικοποιήσατε το σκύλο ωραία και καλά και πλέον τον απομονώσατε σε ηλικία 10 ετών. Δυστυχώς εγώ θα σας συμβουλέψω να δώσετε το σκύλο. Φοβάμαι ότι είστε ακατάλληλοι λόγω συνθηκών, λόγω νέων αντιλήψεων. Του στερείτε όσα του δώσατε κι έχετε απαιτήσεις να συμβιβαστεί με κάτι που δεν έμαθε πως να το κάνει, δηλαδή να ζει σαν ερημίτης, σαν αποκομμένο κουρδιστό αρκούδι που όταν θέλουμε να παίξουμε το κουρδίζουμε.
Μπορεί να γίνομαι σκληρός, απόλυτος αλλά αντί απ' την αρχή να εξοικειώσετε το σκύλο, να μιλήσετε με κάποιο εκπαιδευτή για το πως θα το κάνετε ώστε ο σκύλος να ζει αρμονικά με τα παιδιά, επιλέξατε την εύκολη λύση. Το πάτωμα σας που τρέχει το μωρό και βάζει πράγματα στο στόμα του είναι απόλυτα αποστειρωμένο; Το εγγυάσαι 100% ;;; Ούτως ώστε ένα εμβολιασμένο και πάντα φροντισμένο ζώο να καθίσταται επικίνδυνο για την υγεία του μωρού;
Σε ρώτησαν αρκετοί αν ο σκύλος έρχεται σε επαφή με τα σκυλιά και ποιά η συμπεριφορά του. Εγώ θα σε ρωτήσω κάτι άλλο όμως: Ποιά η συμπεριφορά του σκύλου όταν ήσουν έγκυος; Τί του έδωσες από αγάπη τότε; Και πόσα του στέρησες μετά...
Ήδη βλέπω το θέμα που θα ανοίξετε σε δέκα χρόνια:
''τα παιδιά μας θέλουν σκυλάκι, ζούμε σε μονοκατοικία και είχαμε και παλιότερα σκύλο''
ένα σκύλο που τον κάψατε...
