Ο χαρακτήρας του bullmastiff! [του δικού μας]
- Thread starter Ricos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Λοιπον, να ξαναδωσουμε λιγο ζωη σε αυτο το τοπικ.
Πριν λιγες μερες γυριζοντας απο βολτα με τον Solo, εκατσα και τα ελεγα με εναν γειτονα για κανα 5 λεπτο. Δεν προσεξα οτι μας ειχε πλησιασει ενα ζευγαρι και ερχονταν να δουν τον σκυλο απο κοντα και να τον χαιδεψουν. Οι συγκεκριμενοι ηταν κωφαλαλοι και συννενονουντουσαν μεταξυ τους με νοηματα των χεριων τους και καποιους περιεργους ηχους. Για πρωτη φορα ειδα τον σκυλο μου να κανει πισω και να μεγαλωνει την αποσταση μεταξυ αυτων και του ιδιου. Η ουρα κουνιοταν και δεν ηταν στα σκελια αλλα φαινονταν οτι δεν ειχε την γνωστη χαρα του ή την αυτοπεποιθηση του ψηλα. Σαν να ηταν μπερδεμενος ενα πραγμα. Μολις πλησιασε ο αντρας λιγο παραπανω, ο Solo απο την μια πηγε να παει προς τα πανω του οπως συνηθιζει με ολους τους ανθρωπους, αλλα μετα το ξανασκεφτηκε μαλλον και εκατσε στην θεση του κοιταζοντας τον ψιλοπεριεργα.
Μπηκα αναμεσα τους και κοιταγα την συμπεριφορα του σκυλου μου και το ζευγαρι εναλλαξ, ωστε να μπορεσω να καταλαβω τι προκαλεσε την πρωτοφανη διστακτικοτητα του Solo.... δεν καταλαβα τελικα!!! Σκεφτηκα οτι μπορει να του εκανε εντυπωση ο τροπος που μιλαγανε μεταξυ τους αλλα
σημερα, τον ειχα βγαλει παλι βολτα και ηρθε παλι ενας νεαρος κοντα για να δει τον σκυλο απο κοντα και ετυχε να ηταν και αυτος κωφαλαλος, και προσπαθουσε να μου μιλησει με αναθρες μικρες κραυγες. Ε, σημερα ο Solo δεν ειχε κανενα ενδοιασμο και καμμια διστακτικοτητα απεναντι του. ηταν οπως συνηθως, σοβαρος και ηρεμος.
Τωρα τι ηταν αυτο, που τον ταραξε και σαστισε με εκεινο το ζευγαρι, ακομα δεν εχω καταλαβει.
Πριν λιγες μερες γυριζοντας απο βολτα με τον Solo, εκατσα και τα ελεγα με εναν γειτονα για κανα 5 λεπτο. Δεν προσεξα οτι μας ειχε πλησιασει ενα ζευγαρι και ερχονταν να δουν τον σκυλο απο κοντα και να τον χαιδεψουν. Οι συγκεκριμενοι ηταν κωφαλαλοι και συννενονουντουσαν μεταξυ τους με νοηματα των χεριων τους και καποιους περιεργους ηχους. Για πρωτη φορα ειδα τον σκυλο μου να κανει πισω και να μεγαλωνει την αποσταση μεταξυ αυτων και του ιδιου. Η ουρα κουνιοταν και δεν ηταν στα σκελια αλλα φαινονταν οτι δεν ειχε την γνωστη χαρα του ή την αυτοπεποιθηση του ψηλα. Σαν να ηταν μπερδεμενος ενα πραγμα. Μολις πλησιασε ο αντρας λιγο παραπανω, ο Solo απο την μια πηγε να παει προς τα πανω του οπως συνηθιζει με ολους τους ανθρωπους, αλλα μετα το ξανασκεφτηκε μαλλον και εκατσε στην θεση του κοιταζοντας τον ψιλοπεριεργα.
Μπηκα αναμεσα τους και κοιταγα την συμπεριφορα του σκυλου μου και το ζευγαρι εναλλαξ, ωστε να μπορεσω να καταλαβω τι προκαλεσε την πρωτοφανη διστακτικοτητα του Solo.... δεν καταλαβα τελικα!!! Σκεφτηκα οτι μπορει να του εκανε εντυπωση ο τροπος που μιλαγανε μεταξυ τους αλλα
σημερα, τον ειχα βγαλει παλι βολτα και ηρθε παλι ενας νεαρος κοντα για να δει τον σκυλο απο κοντα και ετυχε να ηταν και αυτος κωφαλαλος, και προσπαθουσε να μου μιλησει με αναθρες μικρες κραυγες. Ε, σημερα ο Solo δεν ειχε κανενα ενδοιασμο και καμμια διστακτικοτητα απεναντι του. ηταν οπως συνηθως, σοβαρος και ηρεμος.
Τωρα τι ηταν αυτο, που τον ταραξε και σαστισε με εκεινο το ζευγαρι, ακομα δεν εχω καταλαβει.
Θοδωρή,
Πιστεύω ότι ήταν η πρώτη φορά που είδε κωφάλαλους, καθώς και τις κινήσεις κλπ., οπότε σαφώς παραξενεύτηκε, τον ξένισε και ενδεχομένως φοβήθηκε λιγάκι (μην ξεχνάς ότι ήταν και δύο άτομα!)...
Τη δεύτερη φορά το είχε δει το ...έργο και συμπεριφέρθηκε άψογα
νά μαι κι εγώ με τα κοκόνια στο θέμα των μπουλμαστίφ
αλλά επειδή κατα βάση ο σκύλος είναι σκύλος είτε είναι 4 κιλά και γαυγισιάρης είτε 40 και ήρεμη δύναμη
οι έντονες κινήσεις των χεριών και οι διαφορετικοί ήχοι δημιούργησαν κλίμα "πρώτης φοράς"
και ο σκύλος αντέδρασε πολύ σωστά (για μπουλμαστίφ)
τα κοκόνια θα είχαν λιώσει στο γαυγισμα όπως την πρώτη φορά που είδαν γιαγιά με πι-γύφτο που πουλάει μπαλόνι-ντίρλα μεθυσμένο να παραπατάει κλπ κλπ κλπ
αλλά επειδή κατα βάση ο σκύλος είναι σκύλος είτε είναι 4 κιλά και γαυγισιάρης είτε 40 και ήρεμη δύναμη
οι έντονες κινήσεις των χεριών και οι διαφορετικοί ήχοι δημιούργησαν κλίμα "πρώτης φοράς"
και ο σκύλος αντέδρασε πολύ σωστά (για μπουλμαστίφ)
τα κοκόνια θα είχαν λιώσει στο γαυγισμα όπως την πρώτη φορά που είδαν γιαγιά με πι-γύφτο που πουλάει μπαλόνι-ντίρλα μεθυσμένο να παραπατάει κλπ κλπ κλπ
Φίλε kokoni,
Εσύ πλέον είσαι επίτιμο μέλος του bullmastiff subforum και της φυλής "μας"!!!
Υ.Γ. Οπως κι εγώ, άρχισα να ...εθίζομαι με τα κοκόνια
Με βλέπω σε λίγο καιρό να κυκλοφορώ με 1-2 στις τσέπες μου!!!
Last edited:
αν αυτος ειναι ο ορισμος του εραστη τοτε εγω ειμαι παρα πολυ μεγαλος εραστης της Monica και αλλων πολλων,μελαχρινων κυριως υπαρξεων...εραστής της τέχνης του bullmastiff
ερασιτέχνης bullmastiffας
μου αρέσουν αλλά δεν έχω δηλαδή
Ι LOVE BULLMASTIFFS!!! (για να το σωσω λιγο και δεν βγω εντελως απο το θεμα)
Rico και εγω νομιζω οτι ηταν η πρωτη του φορα και κρατησε μια πισινη που λεμε.Και εμεις κανοντας βολτες σε μερη που εχει φασαρια κοσμο τεντες αυτοκινητα κλπ οσο αυτο ειναι δυνατο στην Αιγινα , καθε νεο ερεθισμα το ''ψαχνει'' στο μυαλο του πρωτα δειχνοντας μια σταση ''κραταω αποσταση μεχρι να δω τι ειναι αυτο''.Σε επομενες βολτες μας αντιδρα ανετα στα ιδια ερεθισματα που τον ξαφνιασαν την πρωτη φορα.
Οσο περναει ο καιρος τοσο μαθαινω και τοσο αισθανομαι τυχερος που εχουμε μελος της οικογενειας μας ενα μπουλμαστιφ.
Οσο περναει ο καιρος τοσο μαθαινω και τοσο αισθανομαι τυχερος που εχουμε μελος της οικογενειας μας ενα μπουλμαστιφ.
Τείνω να συμφωνήσω με την άποψη του Γιάννη, το καλό είναι ότι δε φοβήθηκε και να κάνει πίσω, πάντως έχει ενδιαφέρον αυτό το περιστατικό.
Εγώ βασικά ρε παιδιά είμαι περίεργος να δω πότε (και αν) θα σοβαρευτεί ο μικρός, αν και πότε θα δείξει σημάδια φύλαξης, περιμένω...
Εγώ βασικά ρε παιδιά είμαι περίεργος να δω πότε (και αν) θα σοβαρευτεί ο μικρός, αν και πότε θα δείξει σημάδια φύλαξης, περιμένω...
Βαγγέλη, αυτό που λες το κατάλαβα χθες πολύ καλά...
Όσο καιρό είναι μαζί μας η Ρόξυ, πέρα απο κάτι ντελιβεράδες που την ψιλοτσίτωναν, όλοι οι άλλοι που έμπαιναν σπίτι δεν την συγκινούσαν καθόλου, και σηκωνόταν μόνο για να κλέψει κάνα χαδάκι ή για να μυρίσει τις σακούλες που έφερναν μήπως και έχει κάτι φαγώσιμο...Να πω βέβαια , πως όλους όσους έρχονται σπίτι μας , τους είχε γνωρίσει από τις πρωτες μέρες που είχε έρθει.
Αφού μεταξύ μας είχε γίνει κάτι σαν ανέκδοτο το "Ρόξυ και φύλαξη" και κάναμε χαβαλέ λέγοντας ότι ο Νάτσο θα μας σώσει , και άλλα τέτοια χαριτωμένα...
Χθές λοιπόν, ήρθε ένας να μας απογράψει... Ο Νάτσο κλασικά είχε ξελαρυγγιαστεί απ την ώρα που χτύπησε το κουδούνι, η άλλη τίποτα... Βούδας! :zzzz:... Κατεβαίνω να ανοίξω , και ανεβαίνουμε μαζί με τον άνθρωπο προς την είσοδο του σπιτιού, η οποία σημειωτέον, δεν έχει οπτική επαφή με την αυλόπορτα, και κάπου στη μέση της σκάλας άκουσα το πρώτο ξεφύσημα.... λέω δεν μπορεί... το φαντάστηκα... ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται....Ανεβαίνοντας όμως , τα άκουγα όλο και πιο έντονα.. και όταν έφτασα πάνω βλέπω μια Ρόξυ να ξεφυσάει σαν ατμομηχανή με την ουρά πάνω ,ακίνητη , και με το βλέμμα της καρφωμένο πίσω μου.
Αν δεν την έπιανα απο την αλυσίδα για να την βγάλω έξω, ακόμα εκεί θα ήμασταν και θα κοιταζόμασταν νομίζω...
Όσο καιρό είναι μαζί μας η Ρόξυ, πέρα απο κάτι ντελιβεράδες που την ψιλοτσίτωναν, όλοι οι άλλοι που έμπαιναν σπίτι δεν την συγκινούσαν καθόλου, και σηκωνόταν μόνο για να κλέψει κάνα χαδάκι ή για να μυρίσει τις σακούλες που έφερναν μήπως και έχει κάτι φαγώσιμο...Να πω βέβαια , πως όλους όσους έρχονται σπίτι μας , τους είχε γνωρίσει από τις πρωτες μέρες που είχε έρθει.
Αφού μεταξύ μας είχε γίνει κάτι σαν ανέκδοτο το "Ρόξυ και φύλαξη" και κάναμε χαβαλέ λέγοντας ότι ο Νάτσο θα μας σώσει , και άλλα τέτοια χαριτωμένα..
. Χθές λοιπόν, ήρθε ένας να μας απογράψει... Ο Νάτσο κλασικά είχε ξελαρυγγιαστεί απ την ώρα που χτύπησε το κουδούνι, η άλλη τίποτα... Βούδας! :zzzz:... Κατεβαίνω να ανοίξω , και ανεβαίνουμε μαζί με τον άνθρωπο προς την είσοδο του σπιτιού, η οποία σημειωτέον, δεν έχει οπτική επαφή με την αυλόπορτα, και κάπου στη μέση της σκάλας άκουσα το πρώτο ξεφύσημα.... λέω δεν μπορεί... το φαντάστηκα... ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται....Ανεβαίνοντας όμως , τα άκουγα όλο και πιο έντονα.. και όταν έφτασα πάνω βλέπω μια Ρόξυ να ξεφυσάει σαν ατμομηχανή με την ουρά πάνω ,ακίνητη , και με το βλέμμα της καρφωμένο πίσω μου.
Αν δεν την έπιανα απο την αλυσίδα για να την βγάλω έξω, ακόμα εκεί θα ήμασταν και θα κοιταζόμασταν νομίζω...
Και να προχωρήσω λίγο τη σκέψη σου, Βαγγέλη...
Το bullmastiff (και οι περισσότερες φυλές που αποκαλούνται "φυσικοί φύλακες") καταλαβαίνει - διαισθάνεται (αν και θα το έλεγα "ένστικτο" και όχι "διαίσθηση") για τους ανθρώπους περισσότερα απ' ότι εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι...
Και, τις περισσότερες φορές, βγαίνει αληθινό στη διαίσθησή του...
Δεν ξέρω ρε συ Γιάννη... ο συγκεκριμένος ένας πιτσιρικάς συνεσταλμένος ήταν που μάλιστα τρόμαξε και αρκετά....
Μάλλον τώρα που σιγά σιγά προσαρμόζεται για τα καλά η κυρία, ξεκινάει να φυλάει τον χώρο της, από τα εύκολα... σαν πρώτη δημοτικού ας πούμε...
Μάλλον τώρα που σιγά σιγά προσαρμόζεται για τα καλά η κυρία, ξεκινάει να φυλάει τον χώρο της, από τα εύκολα... σαν πρώτη δημοτικού ας πούμε...
1) Αυτό "εισέπραξε" η Roxy... το φόβο... και, ίσως, εισέπραξε και οτιδήποτε άλλο από τον πιτσιρικά αυτόν, που εμείς δεν θα το καταλάβουμε ποτέ...1) ...ο συγκεκριμένος ένας πιτσιρικάς συνεσταλμένος ήταν που μάλιστα τρόμαξε και αρκετά...
2) Μάλλον τώρα που σιγά σιγά προσαρμόζεται για τα καλά η κυρία, ξεκινάει να φυλάει τον χώρο της, από τα εύκολα... σαν πρώτη δημοτικού ας πούμε...
2) Οταν πάει στη ...δευτέρα δημοτικού, δεν νομίζω ότι θα τη δεις τόσο πολύ να φυλάει το χώρο της, όσο να φυλάει εσάς (εντός ή εκτός του χώρου της)...
