Νόμιζα ότι το "αρχάριος" σήμαινε "αρχάριος με τα σκυλιά ή τα σκυλιά οδηγούς", κάτι που δεν είναι μια που δεν είναι ο πρώτος του και για να "καλύψω" και την πιθανότητα να σήμαινε "αρχάριος στο να αντιμετωπίζει προβλήματα και στρεσογόνες καταστάσεις", είπα να προσθέσω και πως έχει κατακτήσει το Everest όντας τυφλός.
Αν όμως με το "αρχάριος" εννοούσες πως "είναι οι πρώτες του επαφές με τον συγκεκριμένο σκύλο", ναι, έχεις δίκιο.
Η ομάδα όντως δεν έχει "δέσει" ακόμα, αλλά δεν ήταν και πρόθεση μου να δείξω "δεμένη" ομάδα μια που ήθελα να δούμε πως αντιμετωπίζονται ορισμένες καταστάσεις, λιγότερο ακραίες από αυτές που βλέπουμε στις εκπομπές του Millan, με σκυλιά "διαλεγμένα" και με πιο "έμπειρους εμπλεκόμενους".
Με ενδιαφέρει (μια που δείχνει να είναι και το "αγκάθι" στην συζήτηση) και το θέμα "βία"...
Τελικά είναι βία οι κλωτσιές του Millan;...Ακόμα κι αν δεν πονάνε (αφού σε αυτό καταλήγουμε);
...και αν βία μπορεί να είναι και κάτι που δεν πονά, αλλά απλά καταπιέζει, πως θα αξιολογήσουμε την όλη συμβίωση μας με τον σκύλο που είναι μια διαρκής καταπίεση για αυτόν, τα ένστικτα του και τις "ορέξεις" του;
Επίσης, όταν παίζω με τα σκυλιά μου, αρκετές φορές τα κλωτσάω και τους ρίχνω μπουνιές (τουλάχιστον έτσι θα το περιγράφαμε με τα standards του παρόντος θέματος).Τα σκυλιά μου δεν πονάνε, χαίρονται και ανταποδίδουν με ανάλογα δυνατό παιχνίδι.
Γινόμαστε "μαλλιά κουβάρια", σπρωχνόμαστε, κυλιόμαστε και παλεύουμε...καμιά φορά δαγκώνω κιόλας.
Πόσο πρέπει να ανησυχώ για την βία που χρησιμοποιώ (για το πλύσιμο των ρούχων και την φασαρία που προκαλούμε ανησυχούν άλλοι);...
Παίζω και με τον υιό μου πολλές φορές έτσι...Υπάρχει λόγος ανησυχίας και κίνδυνος ή υποψία κακοποίησης;
Ξέρω...να μη μπερδεύουμε τα σκυλιά με τους ανθρώπους...Ας μείνουμε στα σκυλιά λοιπόν...
