Εμένα σπάνια αλλά άμα την ααμολύσει είναι δυσανάλογα βρωμερή με το μέγεθός της.
Μάλιστα... είναι off topic αλλά πρέπει να τη διηγηθώ αυτή την ιστορία δε γίνεται!
Φέτος στις δημοτικές εκλογές έστειλαν τη μαμά μου δικαστική αντιπρόσωπο σε ένα χωριό κάπου 2 ώρες μακριά απ' την Αθήνα. Γραμματείς πήρε εμένα και την κολλητή μου. Άφησα το σκύλο εκείνη την ημέρα με τον πατριό μου, ο οποίος και αποφάσισε να τον ταϊσει αντί για την ξηρά ΦΑΣΟΛΑΔΑ!
Λοιπόν κατά το χάραμα και μετά την καταμέτρηση, είχε φύγει η εφορευτική, είμαστε εμείς οι τρείς (εγώ-μαμά-κολλητή) στην τάξη του σχολείου στο χωριό, να γράφουμε τα τελευταία, εκεί μέσα ΚΡΥΟ, υγρασία, υποφέραμε όλες ένα χάλι η κατάσταση, ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα το σκυλάκι μου, καταχαρούμενο χοροπηδώντας!!!
Τον είχε πάρει μαζί ο πατριός μου, ο οποίος είχε έρθει να μας σώσει. Μέσα στο κρύο αρχίσαμε να δίνουμε η μία στην άλλη το σκύλο για θερμοφόρα, ώσπου σε λίγη ώρα καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά... Η αίθουσα μύριζε υπερβολικά πολύ! Αντί να κάτσουμε να ψάξουμε από πού έρχεται η μπόχα και η δυσωδία (γιατί σιγά μην υποψιαζόμασταν το 4κιλο κανισάκι), τα μαζέψαμε στα γρήγορα και μπήκαμε στο αμάξι... όπου... αντιληφθήκαμε τι είχε συμβεί και πληροφορηθήκαμε τα περί φασολάδας.
Επί ένα δίωρο τουλάχιστον το μπιχλόσκυλο μας έλουζε κανονικότατα στο ταξίδι της επιστροφής και χωρίς καμία τσίπα πάνω του.