Γεια χαρά και από μένα...
- Thread starter erni
- Ημερομηνία δημιουργίας
οταν σε τραβαει απο τα μπατζακια ι σε δαγκωνει,πρεπει να του το κανεις βαρετο.δοκιμασε να του γυρισεις πλατη και να μην του δινεις σημασια οταν το κανει,γιατι σιγουρα θελει να παιξει.με αυτην την σταση σου θα δει οτι δεν σε ενδιαφερει κατι τετοιο.αν παλι αυτο δεν πιασει,οπως ανεφερε και η φιλη,ενα δυνατο ΜΗΗΗ!! θα τον κανει να σε αφησει,αλλα το σιγουρο ειναι οτι θα σε ξαναπιασει!!!!!!!!κουταβια...τι να πεις???
Last edited:
Ώστε καυκάσιος με κάνγκαλ ε ????......χμ.... χμ....... μάλλον θα πρέπει να αγοράσεις μια σέλα και τα κατάλληλα γκέμια γιατί μόλις μεγαλώσει θα τα χρειαστείς για να σε βγάζει βόλτα.
Καλώς ήρθες και να σου ζήσει ο υπέροχος κουταβίνος.
Καλώς ήρθες και να σου ζήσει ο υπέροχος κουταβίνος.
Last edited:
Όλα τα κουτάβια το κάνουν αυτό (δυστυχώς). Θα πρέπει να τραβιέσαι και να τον μαλώνεις. Θα του λές ΜΗ δυνατά και κοφτά, όπως σου είπαν παραπάνω οι φίλοι από το φόρουμ. Και αν το παρακάνει στέρησε του την παρουσία σου και το παιχνίδι - δηλαδή μόλις σε δαγκώσει σταματάς να παίζεις μαζί του και φεύγεις από κοντά του. Μέχρι να καταλάβει ότι όλο αυτό σε δυσαρεστεί και πρέπει να το σταματήσει. Ελπίζω να το καταλάβει γρήγορα πρίν ζεστάνει πολύ ο καιρός και κυκλοφορείς με βερμούδες και σορτς ...
Ωραία. Είσαι έτοιμος λοιπών
. Μάλλον η φοράδα θα ψάχνει να βρει τα χαλινά της και όλα τα παρελκόμενα μόλις μεγαλώσει ο μικρός.Μην το λες. Εδώ ο δικός μου που είναι ένας απλός ΕΠ και μια βόλτα με πάει άνετα, σκέψου το δικό σου θηριάκη όταν θα μεγαλώσει τι βόλτες μπορεί να σου χαρίσει
Θα σου πω τι έπαθα με το δικό μου για να πάρεις μια ιδέα τι περίπου σε περιμένει. Την ημέρα των γενεθλίων του το απόγευμα στη βόλτα πέσαμε πάνω σε ένα θηλυκό που ήταν σε οίστρο και οδηγούσε εκείνη την ώρα το κοπάδι μόνη της προς τη στάνη. Το συγκεκριμένο θηλυκό έχει το ίδιο αίμα με το Δία αφού είναι από τους ίδιους γονείς αλλά από παλιότερη γέννα. Άφησε λοιπών το κοπάδι να φύγει μόνο του και άρχισε ένα παιχνίδι με τον δικό μου που κράτησε περίπου 2,5 ώρες. Ο Δίας έκανε προσπάθειες για επίβαση αλλά ευτυχώς του έκανε νερά και δεν έγινε τίποτα. Από εκείνη τη μέρα ο Δίας ερωτεύτηκε σφόδρα. Περνούσαμε κοντά από τη στάνη επειδή είναι πάνω στο δρόμο και έπιανε τη μυρωδιά της από πολύ μακριά χωρίς αυτή να είναι εκεί και με τραβούσε με τόση μανία που έτρεχε ο ιδρώτας ποτάμι για να καταφέρω να τον κρατήσω. Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα το Δία να κλαψουρίζει, αν και από τότε τον ακούω συχνά να το κάνει για χάρη της. Την πετύχαμε μετά από δύο μέρες πάλι και πάλι παιχνίδι 2 ώρες. Την τρίτη φορά που την βρήκαμε προσπάθησε πάλι ο δικός μου να την καταφέρει και μόλις είδα ότι ήταν έτοιμη να του κάτσει με τρόπο και κόπο τον έβαλα στον οδηγό και προσπάθησα να τον πάρω μακριά. Δεν περιγράφετε το τράβηγμα που "έφαγα". Το χειρότερο ήταν ότι η θηλυκιά ερχόταν από κοντά και ο Δίας τρελαίνονταν και τράβαγε όλο και ποιο πολύ. Ο ιδρώτας μου να τρέχει ποτάμι για να τον κρατήσω και να φοβάμαι ότι θα σπάσει το περιλαίμιο. Μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να την στείλω στη στάνη και να κρατήσω το Δία ακίνητο μέχρι να φύγει μακριά η πέτρα του σκανδάλου.
Ελπίζω να μην μου τύχει άλλη φορά αν και δύσκολο το βλέπω.
Ελπίζω να μην μου τύχει άλλη φορά αν και δύσκολο το βλέπω.
Last edited:
δεν παίζονται τα άτιμα.... η αλήθεια είναι αυτή!!!
σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, βγάζω τον άρη έξω βόλτα...
αγανάκτησα!!!! λες και πέσαμε πάνω σε ...κοπάδι από γάτες...
με το ζόρι κρατιόταν!!!! εγώ αγουροξυπνημένη, χωρίς καφέ, αυτός μες στην ενέργεια....
να μην ξέρω από που να τον μαζέψω.... ακόμα πονάνε τα χέρια μου...ευτυχώς φοράω δερμάτινα γάντια και δε μου γδέρνει τα χέρια (είμαστε και κοριτσάκια, δεν κάνει να έχουμε κάλους!!!!!)
αλλά τράβα τον απ'τη μία, τράβα τον απ'την άλλη, ούτε αυτός ευχαριστιέται βόλτα ούτε εγώ...
σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, βγάζω τον άρη έξω βόλτα...
αγανάκτησα!!!! λες και πέσαμε πάνω σε ...κοπάδι από γάτες...
με το ζόρι κρατιόταν!!!! εγώ αγουροξυπνημένη, χωρίς καφέ, αυτός μες στην ενέργεια....
να μην ξέρω από που να τον μαζέψω.... ακόμα πονάνε τα χέρια μου...ευτυχώς φοράω δερμάτινα γάντια και δε μου γδέρνει τα χέρια (είμαστε και κοριτσάκια, δεν κάνει να έχουμε κάλους!!!!!)
αλλά τράβα τον απ'τη μία, τράβα τον απ'την άλλη, ούτε αυτός ευχαριστιέται βόλτα ούτε εγώ...
κοίτα, σε γενικές γραμμές είναι εντάξει....
δεν είναι και ότι προχωράει δίπλα στο πόδι μου, αλλά δεν τραβάει...τρελά.
άμα δει όμως γάτα ή άλλο σκύλο, τότε έχω θέμα...
στις περιπτώσεις αυτές, αλλάζω κατεύθυνση και επανέρχεται...
αυτά τα σκυλιά έχουν τρομερή δύναμη πάντως!!!!
δεν είναι και ότι προχωράει δίπλα στο πόδι μου, αλλά δεν τραβάει...τρελά.
άμα δει όμως γάτα ή άλλο σκύλο, τότε έχω θέμα...
στις περιπτώσεις αυτές, αλλάζω κατεύθυνση και επανέρχεται...
αυτά τα σκυλιά έχουν τρομερή δύναμη πάντως!!!!
Μια από τα ίδια. Σε γενικές γραμμές είναι χαλαρός και δεν τραβάει. Έτσι όμως και του καρφωθεί ότι πρέπει να μυρίσει κάτι τότε δεν ακούει τίποτα. Θα τραβήξει σε σημείο να φοβάμαι ότι θα πνιγεί. Πάντως ποτέ δεν τον αφήνω να κάνει ότι γουστάρει. Άλλα δεν το βάζει κάτω. Η ξεροκεφαλιά του δεν παίζετε.Παλεύω να αλλάξω κατεύθυνση και τότε μουλαρόνι και έχουμε πολύ πλάκα. Γυρνάω εγώ προς την καινούργια κατεύθυνση και αυτός καθιστός προς την άλλη και περιμένω να βαρεθεί και να με ακολουθήσει. Κάποια στιγμή βαριέται και έρχεται μαζί μου αλλά το θέαμα να καθόμαστε με τις πλάτες γυρισμένες για ώρα χωρίς να κάνουμε τίποτα είναι πολύ αστείο.
Το "χειρότερό" τους είναι η απίστευτη εκτίναξη. Εκεί που περπατάς αμέριμνος και κρατάς χαλαρά τον οδηγό με τον σκύλο δίπλα , ξαφνικά εντοπίζει την γάτα, που εσύ ακόμη δεν την έχεις δει και δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις από που σου ήρθε το τράβηγμα.
Sevah δεν ξέρεις πώς σε καταλαβαίνω ! Αυτό με την απότομη εκτίναξη και το πείσμα να πάει και καλά εκεί που θέλει, ακόμη και αν τον τραβάς στην αντίθετη κατεύθυνση δεν παλεύεται με τίποτε ... Αρκεί να σου πώ ότι εμάς έχει θέμα με τα μηχανάκια και μένουμε κοντά σε λεωφόρο, στο κέντρο της Αθήνας. Μηχανάκι και εκτίναξη ...
