Τι να παρεξηγήσω, εγώ μαδάω πιο πολύ και ο μόνιμος τσακωμός με τον πατέρα μου όταν ήμουν έφηβη ήταν το μαλλί μου που το μάζευε από παντού!
Αν ο σκυλάκος είναι φοβικός, θέλει πολλή πολλή προσοχή το θέμα και ειδικό χειρισμό. Αν δεν είσαι 120% σίγουρη οτι μπορείς να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις ενός φοβικού σκύλου, ίσως θα πρεπει να αναθεωρήσεις την επιλογή σου και να διαλέξεις έναν άλλο σκυλάκο που να είναι πιο κοντά σ'αυτό που ζητάς και σ'αυτό που μπορείς να του προσφέρεις.
Θέλει πολλή πολλή υπομονή (και από σένα αλλά και από το φίλο σου), επιμονή, ηρεμία και γερά νεύρα. Επίσης πρεπει να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου, οτι ακόμα κι αν ο σκυλάκος βελτιωθεί, υπάρχουν πιθανότητες να μην φτάσει ποτέ στα επιθυμητά επίπεδα κοινωνικότητας. Σκέψου ξανά αν είσαι διατεθημένη να μπεις σ'αυτή τη διαδικασία. Το να υιοθετήσεις ενήλικο σκύλο έχει αυτό το προτέρημα. Ξέρεις απο πριν πολλά από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσεις. Εκμεταλεύσου το, ωστε να κάνεις την καλύτερη επιλογή και για σας και για το σκύλο που θα υιοθετήσετε αν τελικά το αποφασίσετε. 
Χαχα! Είσαι κι εσύ πιο τρελή από μένα! Εγώ φοβάμαι όπως τα παλιά τα χρόνια οι έγκυες, που δεν ήθελαν να αγοράσει κανείς τίποτα για το μωρό πριν γεννηθεί..!!!!Θα σε καθοδηγήσουν οι άνθρωποι του καταφυγιου, μη φοβασαι. Κι εκεινοι ξέρουν πού θα το δώσουν.
Καλά εσυ τον εβαλες ταπετσαρία, εγω για αυτον που θέλω του πήρα προικιά... καλά πάμε...
