Πριν πολλά χρόνια ειχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο ενα αδεσποτο στην Κηφισίας και το ακουσα. Κατεβήκαμε κάτω με τον άντρα μου και βρήκαμε το αιμοφυρτο σκυλί στον δρόμο. Ενα άλλο ζευγαρι σταμάτησε, φορτώσαμε το σκυλί στο αυτοκίνητο και βρήκαμε ενα κτηνιατρείο που διανυκτέρευε. Ο σκύλος ξεψύχησε και ο κτηνίατρος με φέικ ενδιαφερον μας είπε οτι μπορεί να το θάψει. Και μετα ζήτησε ενα υπέρογκο ποσό.
Αρνηθήκαμε, πήραμε ενα φτυάρι από το σπίτι και το θάψαμε στα τουρκοβούνια, με θέα την αθήνα, συγκινημένοι.
Είχα όμως σοκαριστεί με την απληστία του κτηνίατρου.
Πρόσφατα η μητέρα μιας φίλης εχασε το κανισακι της ( ή ηταν μαλτεζακι; ). Το συγκεκριμένο σκυλί δε το συμπαθούσα καθόλου, ζηλιάρικο, κλέφτης, δάγκωνε...
αλλα η φίλη μου ήταν στεναχωρημένη και αυτό μετρουσε για μένα.
Πριν πεθανει το σκυλί του εβαλαν ορούς, το ειχαν καπου, να μην τα πολύλογω τους εφυγαν κοντα 1000 ευρώ για το τίποτα. Διαμονή και ορο.
Και μετά της ζήτησαν και 300-600 ευρώ για να το "κάψουν".
Η φίλη μου αρνήθηκε γιατί δεν θα ήταν "μόνο του" αλλα με άλλα.
Μου ζήτησε να το θάψει στο κτήμα μας, όμως τώρα ζούσα εδώ, και δεν ξέρω και τι λέει η νομοθεσία.
(και κακα τα ψέμματα δεν το πήγαινα καθόλου)
H Charade, η Smudge οι γάτες μου και η Cassie εχουν θαφτεί εδώ στο παρελθόν όταν ήταν απλά summer house.
Αναρωτιόμουν τι κάνετε σ αυτές τις περιπτώσεις; Εγώ τα νιωθω κοντά μου (τα έβλεπα στον ύπνο μου για μήνες μετά) και το οτι τα είχα θάψει κάτω από δέντρα με βοήθησε να αντιμετωπίσω τον θάνατό τους, αλλα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω και με μεγαλόσωμο ζώο. Ψυχολογικά κυρίως.
Υπάρχουν επιτήδειοι που εκμεταλλεύονται την αγαπη που ειχαμε στο ζώο.
Τι γίνεται λοιπον, μετα;
Πώς το αντιμετωπίσατε εσείς;
Αρνηθήκαμε, πήραμε ενα φτυάρι από το σπίτι και το θάψαμε στα τουρκοβούνια, με θέα την αθήνα, συγκινημένοι.
Είχα όμως σοκαριστεί με την απληστία του κτηνίατρου.
Πρόσφατα η μητέρα μιας φίλης εχασε το κανισακι της ( ή ηταν μαλτεζακι; ). Το συγκεκριμένο σκυλί δε το συμπαθούσα καθόλου, ζηλιάρικο, κλέφτης, δάγκωνε...
αλλα η φίλη μου ήταν στεναχωρημένη και αυτό μετρουσε για μένα.
Πριν πεθανει το σκυλί του εβαλαν ορούς, το ειχαν καπου, να μην τα πολύλογω τους εφυγαν κοντα 1000 ευρώ για το τίποτα. Διαμονή και ορο.
Και μετά της ζήτησαν και 300-600 ευρώ για να το "κάψουν".
Η φίλη μου αρνήθηκε γιατί δεν θα ήταν "μόνο του" αλλα με άλλα.
Μου ζήτησε να το θάψει στο κτήμα μας, όμως τώρα ζούσα εδώ, και δεν ξέρω και τι λέει η νομοθεσία.
(και κακα τα ψέμματα δεν το πήγαινα καθόλου)
H Charade, η Smudge οι γάτες μου και η Cassie εχουν θαφτεί εδώ στο παρελθόν όταν ήταν απλά summer house.
Αναρωτιόμουν τι κάνετε σ αυτές τις περιπτώσεις; Εγώ τα νιωθω κοντά μου (τα έβλεπα στον ύπνο μου για μήνες μετά) και το οτι τα είχα θάψει κάτω από δέντρα με βοήθησε να αντιμετωπίσω τον θάνατό τους, αλλα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω και με μεγαλόσωμο ζώο. Ψυχολογικά κυρίως.
Υπάρχουν επιτήδειοι που εκμεταλλεύονται την αγαπη που ειχαμε στο ζώο.
Τι γίνεται λοιπον, μετα;
Πώς το αντιμετωπίσατε εσείς;
