Πνίχτης για περπάτημα;
- Thread starter skylakos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τσάμπα τον φοράς τον πνίχτη τότε
Εφόσον φτάνεις στο σημείο κάπου να χρειάζεται να κάνεις διόρθωση, αυτή πρέπει να είναι τέτοια που να την καταλάβει για τα καλά.
Συμφωνώ στο "στιγμιαία", αλλά ο πνίχτης δε φτιάχτηκε για να ενοχλεί.
Η ελαφριά διόρθωση με τον πνίχτη, το μόνο που καταφέρνει, είναι να μάθει στο σκύλο να την υπομένει χωρίς κανένα πρόβλημα και μετά η συμπεριφορά που θέλουμε να διορθώσουμε επαναλαμβάνεται.
Το επόμενο λάθος είναι να αυξάνουμε λίγο τη διόρθωση, όπου ο σκύλος πάλι θα τη συνηθίσει κτλ...
Αυτή η απευαισθητοποίηση στις σταδιακά αυξανόμενες διορθώσεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ο τιμωρία πρέπει να είναι τιμωρία, εφόσον κάποιος διαλέξει να την κάνει.
Το επόμενο λάθος είναι να αυξάνουμε λίγο τη διόρθωση, όπου ο σκύλος πάλι θα τη συνηθίσει κτλ...
Αυτή η απευαισθητοποίηση στις σταδιακά αυξανόμενες διορθώσεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ο τιμωρία πρέπει να είναι τιμωρία, εφόσον κάποιος διαλέξει να την κάνει.
Ελενη, θυμαμαι το ειχαμε συζητησει ξανα στο προσφατο παρελθον και από ο,τι φαινεται το προβλημα παραμενει.
Φαινεται επισης ότι εχεις δοκιμασει ολες τις τεχνικες, πλην των εργαλειων.
Με οση αξια μπορει να εχει, θα σου θυμισω μερικες πολύ βασικες και στοιχειωδεις αρχες.
Αν ο σκυλος δεν μαθαινει (ή αρνειται να μαθει), τοτε κατι κάνεις λαθος, παρολο που πιστευεις ότι το εκανες σωστα.
Συνηθη λαθη είναι η ακαιρη διορθωση ή επιβραβευση.
Στις περισσοτερες περιπτωσεις εχεις προχωρησει πολύ μακρια και πολύ γρηγορα.
Ακομα και έναν χρονο να ασχολεισαι με κατι, αν δεν εχουν μπει βασεις τοτε θεωρειται ότι πας γρηγορα.
Όταν αντιμετωπιζεις ένα προβλημα, παντα πρεπει να γυρνας στα βασικα. Πας πισω οσα βηματα χρειαστει, μεχρι να βρεις το σημειο στο οποιο εχεις ανταποκριση, και συνεχιζεις την δουλεια από εκεινο το σημειο χωρις βιασυνη και για οσο χρειαστει.
Η υπακοη είναι 70% (καποιοι λενε 80 και 90) ιεραρχια και 30% εκπαιδευση Αν δεν εχεις στιβαρη και ξεκαθαρη ιεραρχια, η ανυπακοη θα ερθει με την πρωτη ευκαιρια.
Το κλειδι στην υπακοη είναι η συνεπεια. Αν την μια ανεχεσαι μια συμπεριφορα και την άλλη διορθωνεις, ο σκυλος μπερδευεται, χανει την εμπιστοσυνη του και μαθαινει ότι ενιοτε ανεχεσαι την ανυπακοη, οπότε και την συνεχιζει.
Αν ο σκυλος «ξεχνιεται», τοτε δεν ειστε συντονισμενοι – in tune.
Οι εντολες δεν καιγονται ακριβως. Απλά θελει δουλεια, επιμονη και πιθανον πιεση για να τις «ξαναθυμηθει». Εγω εχω καψει κατά καιρους ολες τις εντολες, αλλά εξακολουθω να δουλευω επιτυχως με τις ιδιες.
Το περπατημα στο δίπλα είναι για πολλους σκυλος η πιο δυσκολη ασκηση.
Γα ποσην ωρα θελεις να περπατατε στο δίπλα? Για ποση αποσταση? Αν θελεις να βγειτε από το σπιτι και να γυρισετε όλα τα Χανιά στο «δίπλα», η πιεση στον σκυλο είναι πολύ μεγαλη, και απαιτειται μεγαλη αυτοσυγκεντρωση, υπακοη και σχεση.
Χρησιμοποιω υπερβολη για να πω ότι από ένα σημειο και μετα ο σκυλος μπουχτιζει, δεν μαθαινει, η δουλεια σου χαλαει και ευχεται απλά να βρισκοταν καπου αλλού.
Φαινεται επισης ότι εχεις δοκιμασει ολες τις τεχνικες, πλην των εργαλειων.
Με οση αξια μπορει να εχει, θα σου θυμισω μερικες πολύ βασικες και στοιχειωδεις αρχες.
Αν ο σκυλος δεν μαθαινει (ή αρνειται να μαθει), τοτε κατι κάνεις λαθος, παρολο που πιστευεις ότι το εκανες σωστα.
Συνηθη λαθη είναι η ακαιρη διορθωση ή επιβραβευση.
Στις περισσοτερες περιπτωσεις εχεις προχωρησει πολύ μακρια και πολύ γρηγορα.
Ακομα και έναν χρονο να ασχολεισαι με κατι, αν δεν εχουν μπει βασεις τοτε θεωρειται ότι πας γρηγορα.
Όταν αντιμετωπιζεις ένα προβλημα, παντα πρεπει να γυρνας στα βασικα. Πας πισω οσα βηματα χρειαστει, μεχρι να βρεις το σημειο στο οποιο εχεις ανταποκριση, και συνεχιζεις την δουλεια από εκεινο το σημειο χωρις βιασυνη και για οσο χρειαστει.
Η υπακοη είναι 70% (καποιοι λενε 80 και 90) ιεραρχια και 30% εκπαιδευση Αν δεν εχεις στιβαρη και ξεκαθαρη ιεραρχια, η ανυπακοη θα ερθει με την πρωτη ευκαιρια.
Το κλειδι στην υπακοη είναι η συνεπεια. Αν την μια ανεχεσαι μια συμπεριφορα και την άλλη διορθωνεις, ο σκυλος μπερδευεται, χανει την εμπιστοσυνη του και μαθαινει ότι ενιοτε ανεχεσαι την ανυπακοη, οπότε και την συνεχιζει.
Αν ο σκυλος «ξεχνιεται», τοτε δεν ειστε συντονισμενοι – in tune.
Οι εντολες δεν καιγονται ακριβως. Απλά θελει δουλεια, επιμονη και πιθανον πιεση για να τις «ξαναθυμηθει». Εγω εχω καψει κατά καιρους ολες τις εντολες, αλλά εξακολουθω να δουλευω επιτυχως με τις ιδιες.
Το περπατημα στο δίπλα είναι για πολλους σκυλος η πιο δυσκολη ασκηση.
Γα ποσην ωρα θελεις να περπατατε στο δίπλα? Για ποση αποσταση? Αν θελεις να βγειτε από το σπιτι και να γυρισετε όλα τα Χανιά στο «δίπλα», η πιεση στον σκυλο είναι πολύ μεγαλη, και απαιτειται μεγαλη αυτοσυγκεντρωση, υπακοη και σχεση.
Χρησιμοποιω υπερβολη για να πω ότι από ένα σημειο και μετα ο σκυλος μπουχτιζει, δεν μαθαινει, η δουλεια σου χαλαει και ευχεται απλά να βρισκοταν καπου αλλού.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο λυπηρό από τον ιδιοκτήτη που ο σκύλος του ανεβαίνει με το στανιο στο κρεβάτι ή τον σέρνει περπατώντας.
Τον έλεγχο τον εχει ο άνθρωπος και αυτό γιατί ζούμε σε μια κοινωνία ανθρώπων και είμαστε υπεύθυνοι για τα ζώα που φέρνουμε ανάμεσά τους.
Είναι σημαντικό ο καθένας μας να κάνει την προσωπική "δουλεια" μέσα του και να μπορεί να δίνει και το χάδι αλλα να βάζει και όρια.
Και οφείλουμε να σεβαστούμε την φύση του ζώου.
Δεν γίνεται να του πιάσουμε κουβέντα για να κάνει κάτι ουτε να ελπίζουμε στο φιλότιμο, έχουν άλλο κώδικα επικοινωνίας όσον αφορά τις ιεραρχίες.
Οπότε να ξεκαθαρίσω....
Τον πνίχτη τον βγάζεις αργότερα.
Το να μην θες να σε ακούει επειδή ξαφνιάζεται ειναι σαν να ζητάς από τον σκύλο σου να μάθει... κινέζικα. μας καταλαβαίνουν παρα πολύ όμως κάποια πράγματα θέλουν ξάφνιασμα γιατί όπως ξέρεις τα σκυλιά αφαιρούνται με μία πεταλούδα ακόμα και ειναι δική μας δουλειά να τους επαναφέρουμε στο "μάθημα".
Το οτι αγαπάς πολήυ το ζώο σου ειναι φανερό, όμως όπως και με τα παιδιά μας, μερικές φορές πρέπει να κάνουμε λίγη tough love, ειδικά αν αυτό του σώσει την ζωή μια μέρα (κάνω συνειρμό να του μάθεις να μην περνάει το πεζοδρόμιο εκτός αν του πεις "οκ").
Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί βλέπεις τον πνίχτη ως κάτι το τόσο κακό ή γιατί νιώθεις τόσες ενοχες.
Θα υπαρξουν καποιοι που θα σε κρίνουν αυστηρά απ'ό,τι αντιλαμβάνομαι με τα υπόλοιπα γραπτά και ισως να θες λίγο απενοχοποιήση (σου την δίνω εγώ
) Aν πάθεις ζημιά στον σπόνδυλο καμια ώρα η μπει μπροστά σε αμάξι, το ρίσκο ειναι πολύ μεγάλο. Και στην τελική δεν έχω γνωρίσει σκυλί που να μην ξαφνιαστεί η να μην ενοχληθεί κατα την διαρκεια και της πιο ηπιας εκπαίδευσης.Και μετα τους 18 μήνες θα εχει τις καλές συνήθειες που πρέπει και εσυ θα νιώσεις οτι ναι μεν εισαι καλό αφεντικό αλλα δεν αφήνεις και την αγάπη σου να σε κάνει να χάνεις την αντικειμενικότητα.
Η επιβράβευση δημιουργεί και ενα σκυλί πονηρο μερικές φορές που δεν κάνει αυτό που του λένε αν δεν παρει το "σοκολατάκι του".Εχω δει σκυλιά να "κουτσαίνουν" μόλις έπρεπε να κανουν κάτι που δεν ήθελαν και μετα να γίνονται καλά ως από θαυμα και μετά να κουτσαινουν πάλι...αλλά από το άλλο πόδι
Καλη τυχη πάντως ό,τι και να αποφασίσεις.
Εγώ θα έλεγα καλύτερα prong παρά πνίχτη, έχεις πολύ καλύτερο έλεγχο του σκύλου, δεν κινδυνεύεις να τον τραυματίσεις (πχ τραχεία) και μάλλον θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα.
Φυσικά εξυπακούεται ότι θα απευθυνθείς σε κάποιον εκπαιδευτή για να σου δείξει τη σωστή χρήση του, μην αγχώνεσαι δεν είναι κάτι επίπονο και σίγουρα δε θα επηρεάσει το χαρακτήρα του.
Όταν μάθει με το καλό να μην τραβάει, μπορείς να τον βγάζεις βόλτα με το λουρί χωρίς πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση καλύτερα να μιλήσεις με κάποιον εκπαιδευτή.
Προτείνεις prong χωρίς να έχεις δει το σκύλο καν;
Αν ο σκύλος είναι πολύ "μαλακός" στις διορθώσεις, τι γίνεται;
Αν ο σκύλος είναι πολύ "μαλακός" στις διορθώσεις, τι γίνεται;
Καταρχήν πρότεινα πρωτίστως να δει εκπαιδευτή, τη χρήση του prong την πρότεινα αντί του πνίχτη γιατί νομίζω ότι δουλεύει καλύτερα αν τελικά αποφασίσει να το κάνει μόνος του.
Αν ο σκύλος είναι πολύ "μαλακός" στις διορθώσεις τότε απλά η χρήση του prong πρέπει να είναι και η αντίστοιχη, πάλι εισέρχεται ο εκπαιδευτής για να δείξει τη σωστή χρήση του.
Δισταζω να χρησιμοποιησω εργαλεια,γιατι δε θελω να κανω το παραμικρο λαθος και του δημιουργησω λαθος ψυχολογια.Ο εκτορας ειναι ενα σκυλι πολυ ευαισθητο(απο κουταβι,συναισθηματικα και σωματικα),ανταποκρινεται στις προθεσεις,εντολες,διαθεσεις μου χωρις πολλα λογια,με ενα νευμα καταλαβαινει.Δε θελω να το χαλασω αυτο με πιεση,γιατι με πολύ κοπο χτιστηκε,επιβραβευση και συνεχη απασχοληση.Φοβαμαι μηπως χασει την εμπιστοσυνη του απεναντι μου.Να πιεστει για κατι οπως η βολτα; Νιωθω οτι μπορουσε να με ειχε εκμεταλλευτει πολλεεεες φορες,αλλα δεν το εκανε.Δεν το εχει αναγκη.Εχω πειστει,οτι οταν κατι αρνειται να κανει,ειναι επειδη κατι του συμβαινει:ποναει,βλεπει κατι που δε βλεπω,κατι συμβαινει.Δεν με εχει "κοροιδεψει" ποτε και για αυτο του εχω εμπιστοσυνη.
Ειναι φορες που με εχω πιασει να πρεπει να του φωναξω δυνατοτερα και δεν το κανω,γιατι δε θελω να τον στρεσαρω.Στρεσαρεται ευκολα με φωνη,ποσο μαλλον με πιεση ή εργαλεια.Θεωρω οτι σε καποια πραγματα θα επρεπε να ημουν πιο απολυτη,αλλα δεν το κανω για τους λογους που εξηγησα.
Αυτο με τη βολτα,ισχυει.Κανουμε μεγαλη βολτα.Το εχω σκεφτει ομως αλλιως.Οσο μεγαλυτερη βολτα κανουμε,κουραζεται,συνηθιζει και περπαταει πιο ηρεμα.Κι ετσι γινεται.
Η τιμωρια ομως δεν εχει διαβαθμισεις,αναλογα με την πραξη;το ιδιο θα τραβηξεις αν απλα ξεχαστει και παει μπροστα και το ιδιο αν επιτεθει σε ανθρωπο;Ακραια παραδειγμ. αλλα για να καταλαβω.
Ελενη, η υπακοη ξεκιναει από έναν κλειστο χωρο με μηδεν ερεθισματα και μπορει να φτασει σε ένα παρκο με γατια να ξεπηδανε, σκυλια να γαυγιζουν, περαστικους να πλησιαζουν με ανοητες διαθεσεις και ταυτοχρονα να πεφτουν βεγγαλικα (μου ετυχε αυτουσιο το τελευταιο σεναριο πριν λιγες ενδομαδες).
Ενδιαμεσα υπαρχουν πολλες καταστασεις.
Γυρνας προς τα πισω και βλεπεις σε ποια κατασταση εχεις σταθερο ικανοποιητικο αποτελεσμα. Αυτό είναι και το επιπεδο μας. Ξεκιναμε και παλι να χτιζουμε από αυτό το σημειο, προσθετοντας περισπασμους και διάρκεια.
Επειδη σε ενδιαφερει πολύ και δικαιως το ζητημα της σχεσης, θα ηθελα να σκεφτεις αν μια βολτα στην οποια επικρατει εκνευρισμος από τις (εστω στιγμιαιες) ανυπακοες και ανεπιθυμητες συμπεριφορες, βοηθαει πολύ στο χτισιμο της σχεσης και στην ψυχολογια ενός ευαισθητου και σοφτ σκυλου.
Ενδιαμεσα υπαρχουν πολλες καταστασεις.
Γυρνας προς τα πισω και βλεπεις σε ποια κατασταση εχεις σταθερο ικανοποιητικο αποτελεσμα. Αυτό είναι και το επιπεδο μας. Ξεκιναμε και παλι να χτιζουμε από αυτό το σημειο, προσθετοντας περισπασμους και διάρκεια.
Επειδη σε ενδιαφερει πολύ και δικαιως το ζητημα της σχεσης, θα ηθελα να σκεφτεις αν μια βολτα στην οποια επικρατει εκνευρισμος από τις (εστω στιγμιαιες) ανυπακοες και ανεπιθυμητες συμπεριφορες, βοηθαει πολύ στο χτισιμο της σχεσης και στην ψυχολογια ενός ευαισθητου και σοφτ σκυλου.
