Φοβερός! Πιστεύω ότι, όταν ενηλικιωθεί, θα είναι στο ανώτερο όριο του προτύπου.Εχουμε κοκκινησει τωρα αλλα δεν μπορουμε να το δειξουμε..(τι εγινε με τα emoticons?)
Υγ. Τον ζυγισα και ειναι 48,5 κιλα και 65 cm υψος.
Ο χαρακτήρας του bullmastiff! [του δικού μας]
- Thread starter Ricos
- Ημερομηνία δημιουργίας
πω πω , μεγαλωσε πολυ
τελευταια φορα τον ειχα δει στην βολτα στα βασιλικα που ηταν σαν χοντρο σκατο
μου αρεσει επισης οτι τον κρατας αδυνατο
τελευταια φορα τον ειχα δει στην βολτα στα βασιλικα που ηταν σαν χοντρο σκατο
μου αρεσει επισης οτι τον κρατας αδυνατο
Γεια σας κι απο κι απο μενα!
Εχω κανει τα απαραιτητα διαβηματα για να μπορω να παρακολουθω κι εγω ολα τα θεματα για τα αγαπημενα μας μπουλ μαστιφ!!!
Πιο μετα θα γραψω κι εγω πολλα απο τις δικες μου εμπειριες με τον φοβερο ΤΣΙΦ (γινεται 9 μηνων στις 18 Ιουνιου) ενα απιστευτα δυνατο θαρραλεο εξυπνο και πολυ μα πολυ πεισματαρικο σκυλι! Αναφερω μονο ενα περιστατικο απο την προχθεσινη μας βολτα:
Το βγαζω την βραδινη του βολτα κατα τις 12.30, και γενικως οσο πιο αργα τοσο το καλυτερο, γιατι κουραζεται κ με αφηνει να κοιμηθω μεχρι τις 9 - 10 το πρωι και φυσικα γιατι θελω να βλεπει διαφορα "καλα" που συμβαινουν στο κεντρο οπου μενουμε κ να εξοικοιωνεται. Πριν δυο βδομαδες φοβοτανε το σκουπιδιαρικο τωρα οποτε ερχεται πηγαινει κοντα και χθες του κατουρισε και τον τροχο (μαρκαρε)! Τελοσπαντων ολες τις εντολες που του δινω τις εμαθε ταχυτατα και τις εκτελει αμεσα και παιρνει φυσικα την απαραιτητη ανταμοιβη. (του δινω την ξηρα τροφη του βασικα για να μπορω να ελεγχω καλυτερα το τι τρωει μεσα στην ημερα γιατι δεν θελω να υπερβει καποια κιλα. Με ενδιαφερει η αρμονια και η καλη φυσικη κατασταση ). οταν τελειωσε λοιπον η ξηρα τροφη και ο κυριος το καταλαβε δεν εμενε διπλα μου στα φαναρια, δεν καθοτανε , τον καλουσα και με αγνοουσε...κι εδω ξεκινησε μια πολυ μεγαλη μαχη. εδινα εντολη ξανα και ξανα, ΜΕΙΝΕ - ΚΑΤΩ δεν τις εκτελουσε κ τον εβαζα με το ζορι. (προλαβαινω διαφορους που ισως νομισουν οτι ειμαι σκληρος μαζι του, ΔΕΝ τον εχω κτυπησει ποτε ουτε καν του εχω υψωσει τη φωνη ακομα κι οταν πριν 2 βδομαδες μου κατουρησε το κρεββατι απο πεισμα 3 φορες , μου μασησε τον καναπε και μου εχ3σε το μαξιλαρι. Δεν πιστευω στο ξυλο ή στις φωνες. Θεωρω ομως πως δεν χωραει λιποψυχια σε καμια περιπτωση και πρεπει να βαλεις τα ορια σου και να ειναι ξεκαθαρα). Για να μην μακρυγορω. ο σκυλος δεν εκτελουσε για κανενα διωρο και προς το τελος φανερα εκνυρισμενος μαζι μου δοκιμασε να με δαγκωσει και καλα παιχνιδιαρικα αλλα εγω δεν εχασα την ψυχραιμια μου κ παρολο που πεινουσα, διψουσα και νυσταζα εμεινα εξω μεχρι που ο σκυλος ΕΜΕΙΝΕ και ΚΑΘΙΣΕ με την πρωτη εντολη και το επανελαβε ξανα και ξανα και ξανα χωρις ανταμοιβη. Αυτος τολμησε και ηθελε να νικησει αλλα δεν ξερει οτι και ο επιμενων ΝΙΚΑ. μπηκα σπιτι κομματια κατα τις 3.40.
Κατι που εχω μαθει κι απο αλλες εμπειριες με αλλα σκυλια και αυτες τις 3 βδομαδες που εχω τον Τσιφινακο ειναι πως οι σκυλοι μας διαβαζουν καλυτερα αποτι πιστευουμε. Οι προθεσεις μας τους ειναι ξεκαθαρες, η γλωσσα του σωματος μας ευκρινης , η ενεργεια μας και θα βρουν τον αδυναμο κρικο στην οικογενεια και θα προσπαθησουν να εκμεταλλευτουν τον λιποψυχο. κοιτανε το συμφερον τους αλλα εμεις πρεπει να τους δωσουμε 3 πραγματα που ιδανικα θα διναμε και στα παιδια μας ΑΓΑΠΗ-ΠΡΟΣΟΧΗ-ΟΡΙΑ. εδω και λιγες μερες με ακολουθει στο σπιτι , ανταποκρινεται στις εντολες μου με την μια, τον κοιταω στα ματια , χαμηλωνει το βλεμμα και καθεται , στην βολτα ειναι παντα πισω κι αριστερα ΑΛΛΑ...ξερω πως σε λιγο θα δοκιμασει και παλι την τυχη του!)) ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΠΟΥΛΜΑΣΤΙΦΑΔΕΣ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!!
Εχω κανει τα απαραιτητα διαβηματα για να μπορω να παρακολουθω κι εγω ολα τα θεματα για τα αγαπημενα μας μπουλ μαστιφ!!!
Πιο μετα θα γραψω κι εγω πολλα απο τις δικες μου εμπειριες με τον φοβερο ΤΣΙΦ (γινεται 9 μηνων στις 18 Ιουνιου) ενα απιστευτα δυνατο θαρραλεο εξυπνο και πολυ μα πολυ πεισματαρικο σκυλι! Αναφερω μονο ενα περιστατικο απο την προχθεσινη μας βολτα:
Το βγαζω την βραδινη του βολτα κατα τις 12.30, και γενικως οσο πιο αργα τοσο το καλυτερο, γιατι κουραζεται κ με αφηνει να κοιμηθω μεχρι τις 9 - 10 το πρωι και φυσικα γιατι θελω να βλεπει διαφορα "καλα" που συμβαινουν στο κεντρο οπου μενουμε κ να εξοικοιωνεται. Πριν δυο βδομαδες φοβοτανε το σκουπιδιαρικο τωρα οποτε ερχεται πηγαινει κοντα και χθες του κατουρισε και τον τροχο (μαρκαρε)! Τελοσπαντων ολες τις εντολες που του δινω τις εμαθε ταχυτατα και τις εκτελει αμεσα και παιρνει φυσικα την απαραιτητη ανταμοιβη. (του δινω την ξηρα τροφη του βασικα για να μπορω να ελεγχω καλυτερα το τι τρωει μεσα στην ημερα γιατι δεν θελω να υπερβει καποια κιλα. Με ενδιαφερει η αρμονια και η καλη φυσικη κατασταση ). οταν τελειωσε λοιπον η ξηρα τροφη και ο κυριος το καταλαβε δεν εμενε διπλα μου στα φαναρια, δεν καθοτανε , τον καλουσα και με αγνοουσε...κι εδω ξεκινησε μια πολυ μεγαλη μαχη. εδινα εντολη ξανα και ξανα, ΜΕΙΝΕ - ΚΑΤΩ δεν τις εκτελουσε κ τον εβαζα με το ζορι. (προλαβαινω διαφορους που ισως νομισουν οτι ειμαι σκληρος μαζι του, ΔΕΝ τον εχω κτυπησει ποτε ουτε καν του εχω υψωσει τη φωνη ακομα κι οταν πριν 2 βδομαδες μου κατουρησε το κρεββατι απο πεισμα 3 φορες , μου μασησε τον καναπε και μου εχ3σε το μαξιλαρι. Δεν πιστευω στο ξυλο ή στις φωνες. Θεωρω ομως πως δεν χωραει λιποψυχια σε καμια περιπτωση και πρεπει να βαλεις τα ορια σου και να ειναι ξεκαθαρα). Για να μην μακρυγορω. ο σκυλος δεν εκτελουσε για κανενα διωρο και προς το τελος φανερα εκνυρισμενος μαζι μου δοκιμασε να με δαγκωσει και καλα παιχνιδιαρικα αλλα εγω δεν εχασα την ψυχραιμια μου κ παρολο που πεινουσα, διψουσα και νυσταζα εμεινα εξω μεχρι που ο σκυλος ΕΜΕΙΝΕ και ΚΑΘΙΣΕ με την πρωτη εντολη και το επανελαβε ξανα και ξανα και ξανα χωρις ανταμοιβη. Αυτος τολμησε και ηθελε να νικησει αλλα δεν ξερει οτι και ο επιμενων ΝΙΚΑ. μπηκα σπιτι κομματια κατα τις 3.40.
Κατι που εχω μαθει κι απο αλλες εμπειριες με αλλα σκυλια και αυτες τις 3 βδομαδες που εχω τον Τσιφινακο ειναι πως οι σκυλοι μας διαβαζουν καλυτερα αποτι πιστευουμε. Οι προθεσεις μας τους ειναι ξεκαθαρες, η γλωσσα του σωματος μας ευκρινης , η ενεργεια μας και θα βρουν τον αδυναμο κρικο στην οικογενεια και θα προσπαθησουν να εκμεταλλευτουν τον λιποψυχο. κοιτανε το συμφερον τους αλλα εμεις πρεπει να τους δωσουμε 3 πραγματα που ιδανικα θα διναμε και στα παιδια μας ΑΓΑΠΗ-ΠΡΟΣΟΧΗ-ΟΡΙΑ. εδω και λιγες μερες με ακολουθει στο σπιτι , ανταποκρινεται στις εντολες μου με την μια, τον κοιταω στα ματια , χαμηλωνει το βλεμμα και καθεται , στην βολτα ειναι παντα πισω κι αριστερα ΑΛΛΑ...ξερω πως σε λιγο θα δοκιμασει και παλι την τυχη του!
)) ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΠΟΥΛΜΑΣΤΙΦΑΔΕΣ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!!Αντρέα, καλημέρα. Αν και εγώ είχα το προνόμιο να γνωρίσω εσάς και τον Chief από κοντά, σου εύχομαι και επίσημα το "ως ευπαρέστης" στο Bullmastiff sub-forum!!! Εύχομαι πολλές, καλές συζητήσεις.
Στο θέμα μας, τώρα. Ο Chief, λοιπόν, είναι πεισματάρης και ξεροκέφαλος. Ολοι οι φίλοι εδώ, θα σου πουν "welcome to the bullmastiff world"!!!
Αν θέλεις, διάβασε και το κείμενο που έγραψα προ ολίγου σε ένα άλλο θέμα (τσαρλατάνοι ή επαγγελματίες) σχετικό με την εκπαίδευση του σκύλου μας και την επιλογή εκπαιδευτή. Τα δύο θέματα είναι αλληλένδετα, πιστεύω. Οπότε, να προσθέσω σε αυτά που έγραψα εκεί ότι πολλοί εκπαιδευτές (εν μέσω οικονομικής ύφεσης κλπ.) αντιλαμβάνονται το τι θα ήθελε ο πελάτης και τείνουν να προσαρμόζουν την εκπαίδευση στα θέλω του πελάτη. Πολύ επικίνδυνο, κατά τη γνώμη μου, τόσο για το σκύλο, όσο και για τον ιδιοκτήτη.
Μία από τις γενικότερες αναζητήσεις - ενστάσεις μου, σε σχέση με την αποκλειστικά θετική εκπαίδευση είναι ακριβώς αυτό που σου συνέβη: Τι γίνεται όταν τελειώσουν τα μεζεδάκια, ή όταν δεν έχεις μαζί σου μεζεδάκια? Ενώ το χάδι σου και τη φωνή σου τα "κουβαλάς" πάντα μαζί σου. Σκέψου λίγο επ' αυτού.
Επίσης, προσπαθώ κι εγώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ο σκύλος μου δεν είναι "άνθρωπος με κουστούμι σκύλου".
Ο σκύλος, κατά απόλυτη σειρά προτεραιότητας, είναι: α) σκύλος (με όλα τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου είδους), β) σκύλος συγκεκριμένης φυλής, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, γ) συγκεκριμένο άτομο (Chief), δ) μέλος της συγκεκριμένης αγέλης (Ανδρέας)
Μέσα στα πλαίσια αυτά (όπως γράφει και ο Ceasar Millan), ο σκύλος αντιλαμβάνεται με την εξής σειρά σπουδαιότητας: α) ενέργεια (αν η δική σου ενέργεια είναι χαμηλή, μέση, υψηλή κλπ.), β) μυρωδιά (φόβο, θυμό, απογοήτευση, χαρά, τσαντίλα κλπ.), γ) όραση (τη γλώσσα του σώματός σου), δ) ακοή (τη χαμηλή ή υψηλή ένταση φωνής, ή τις αγριοφωνάρες κλπ.), ε) αγάπη (μεζεδάκια κλπ.). Με αυτή την σειρά.
Είμαι σίγουρος (όπως φαντάζομαι και εσύ) ότι σε μία αγέλη σκύλων ο αρχηγός της δεν θα χρειαζόταν πολλή ώρα για να πείσει τον Chief να ακολουθήσει σε κάτι. Θα αρκούσε η υψηλή και ήρεμη ενέργεια που θα εξέπεμπε ο αρχηγός (στις αγέλες αυτές, τα ζώα δεν έδιναν ιδιαίτερες μάχες μεταξύ τους, για να προφυλαχθούν υγιή - αρκούσε να αναγνωρίσουν τον αρχηγό). Εάν αυτό δεν επαρκούσε, ο αρχηγός θα θύμωνε και ο Chief θα ...μύριζε την επερχόμενη επίπληξη και αν δεν ήταν αρκετό, ο αρχηγός θα όρθωνε το ανάστημά του (όραση), ή ακόμα και θα γρύλιζε (ακοή). Μέχρι τότε θα έπειθε τον Chief να εκτελέσει την εντολή.
Σε κάποιο εκπαιδευτικό μάθημα, με τον τρόπο που ακολουθώ εγώ και κατόπιν επανειλημμένων διορθώσεων, η Μόκα προσπάθησε να με δαγκώσει (έτσι, παιχνιδιάρικα) αμφισβητώντας "λιγάκι" την ηγεσία μου. Οπότε ανέλαβε ο εκπαιδευτής. Τη διόρθωσε ΚΑΛΑ και η Μόκα επανήλθε σε άψογη υπακοή. Περιττό να σου πω ότι ξενύχτησα εκείνο το βράδυ, πονώντας για λογαριασμό της Μόκας και αυτό συνεχίστηκε με πολύ διάβασμα και συζητήσεις με τον εκπαιδευτή και άλλους ιδιοκτήτες, όσπου κατέληξα πως η Μόκα δεν πονάει τόσο εύκολα. Απλά, ένιωσε την υψηλή ενέργεια ενός έμπειρου αρχηγού. Κατάλαβα ότι η ξεροκεφαλιά της και το πείσμα του bullmastiff δεν απαιτεί χρόνο, απαιτεί σωστό τρόπο. Πάντα ξέρει τι επιθυμώ, αλλά υπακούει όταν καταλάβει πως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Και, αν θέλεις, έχει πιό αργό χρόνο ανταπόκρισης από άλλα σκυλιά (π.χ. Γερμανικά Ποιμενικά), αλλά με το σωστό χειρισμό ξέρεις ότι θα το κάνει.
Μέχρι τώρα, έχω πλέον πειστεί ότι αν κάνω ΜΙΑ σωστή διόρθωση, δεν θα χρειαστεί να κάνω ΠΟΛΛΕΣ "χαϊδευτικές" διορθώσεις που και ενοχλούν το σκύλο και τον κάνουν να ξέρει ότι 4 στις 5 φορές θα ξεφύγει με τον τρόπο που θέλει. Με τον τρόπο αυτό, έχω και τη δική μου ανταμοιβή, δηλαδή να έχω πολλές ευκαιρίες για "μπράβο" και για "χάδια". Μην ξεχνάμε, τα bullmastiff είναι πανέξυπνα σκυλιά.
Τέλος, σίγουρα θα έρθει η ώρα να σε ξανατεστάρει. Επαναλαμβάνω, λοιπόν (ως παθών): Πειθαρχία, Ορια, Αγάπη. Με αυτή τη σειρά, όποια μέθοδο εκπαίδευσης και να ακολουθείς.
Στο θέμα μας, τώρα. Ο Chief, λοιπόν, είναι πεισματάρης και ξεροκέφαλος. Ολοι οι φίλοι εδώ, θα σου πουν "welcome to the bullmastiff world"!!!
Αν θέλεις, διάβασε και το κείμενο που έγραψα προ ολίγου σε ένα άλλο θέμα (τσαρλατάνοι ή επαγγελματίες) σχετικό με την εκπαίδευση του σκύλου μας και την επιλογή εκπαιδευτή. Τα δύο θέματα είναι αλληλένδετα, πιστεύω. Οπότε, να προσθέσω σε αυτά που έγραψα εκεί ότι πολλοί εκπαιδευτές (εν μέσω οικονομικής ύφεσης κλπ.) αντιλαμβάνονται το τι θα ήθελε ο πελάτης και τείνουν να προσαρμόζουν την εκπαίδευση στα θέλω του πελάτη. Πολύ επικίνδυνο, κατά τη γνώμη μου, τόσο για το σκύλο, όσο και για τον ιδιοκτήτη.
Μία από τις γενικότερες αναζητήσεις - ενστάσεις μου, σε σχέση με την αποκλειστικά θετική εκπαίδευση είναι ακριβώς αυτό που σου συνέβη: Τι γίνεται όταν τελειώσουν τα μεζεδάκια, ή όταν δεν έχεις μαζί σου μεζεδάκια? Ενώ το χάδι σου και τη φωνή σου τα "κουβαλάς" πάντα μαζί σου. Σκέψου λίγο επ' αυτού.
Επίσης, προσπαθώ κι εγώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ο σκύλος μου δεν είναι "άνθρωπος με κουστούμι σκύλου".
Ο σκύλος, κατά απόλυτη σειρά προτεραιότητας, είναι: α) σκύλος (με όλα τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου είδους), β) σκύλος συγκεκριμένης φυλής, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, γ) συγκεκριμένο άτομο (Chief), δ) μέλος της συγκεκριμένης αγέλης (Ανδρέας)
Μέσα στα πλαίσια αυτά (όπως γράφει και ο Ceasar Millan), ο σκύλος αντιλαμβάνεται με την εξής σειρά σπουδαιότητας: α) ενέργεια (αν η δική σου ενέργεια είναι χαμηλή, μέση, υψηλή κλπ.), β) μυρωδιά (φόβο, θυμό, απογοήτευση, χαρά, τσαντίλα κλπ.), γ) όραση (τη γλώσσα του σώματός σου), δ) ακοή (τη χαμηλή ή υψηλή ένταση φωνής, ή τις αγριοφωνάρες κλπ.), ε) αγάπη (μεζεδάκια κλπ.). Με αυτή την σειρά.
Είμαι σίγουρος (όπως φαντάζομαι και εσύ) ότι σε μία αγέλη σκύλων ο αρχηγός της δεν θα χρειαζόταν πολλή ώρα για να πείσει τον Chief να ακολουθήσει σε κάτι. Θα αρκούσε η υψηλή και ήρεμη ενέργεια που θα εξέπεμπε ο αρχηγός (στις αγέλες αυτές, τα ζώα δεν έδιναν ιδιαίτερες μάχες μεταξύ τους, για να προφυλαχθούν υγιή - αρκούσε να αναγνωρίσουν τον αρχηγό). Εάν αυτό δεν επαρκούσε, ο αρχηγός θα θύμωνε και ο Chief θα ...μύριζε την επερχόμενη επίπληξη και αν δεν ήταν αρκετό, ο αρχηγός θα όρθωνε το ανάστημά του (όραση), ή ακόμα και θα γρύλιζε (ακοή). Μέχρι τότε θα έπειθε τον Chief να εκτελέσει την εντολή.
Σε κάποιο εκπαιδευτικό μάθημα, με τον τρόπο που ακολουθώ εγώ και κατόπιν επανειλημμένων διορθώσεων, η Μόκα προσπάθησε να με δαγκώσει (έτσι, παιχνιδιάρικα) αμφισβητώντας "λιγάκι" την ηγεσία μου. Οπότε ανέλαβε ο εκπαιδευτής. Τη διόρθωσε ΚΑΛΑ και η Μόκα επανήλθε σε άψογη υπακοή. Περιττό να σου πω ότι ξενύχτησα εκείνο το βράδυ, πονώντας για λογαριασμό της Μόκας και αυτό συνεχίστηκε με πολύ διάβασμα και συζητήσεις με τον εκπαιδευτή και άλλους ιδιοκτήτες, όσπου κατέληξα πως η Μόκα δεν πονάει τόσο εύκολα. Απλά, ένιωσε την υψηλή ενέργεια ενός έμπειρου αρχηγού. Κατάλαβα ότι η ξεροκεφαλιά της και το πείσμα του bullmastiff δεν απαιτεί χρόνο, απαιτεί σωστό τρόπο. Πάντα ξέρει τι επιθυμώ, αλλά υπακούει όταν καταλάβει πως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Και, αν θέλεις, έχει πιό αργό χρόνο ανταπόκρισης από άλλα σκυλιά (π.χ. Γερμανικά Ποιμενικά), αλλά με το σωστό χειρισμό ξέρεις ότι θα το κάνει.
Μέχρι τώρα, έχω πλέον πειστεί ότι αν κάνω ΜΙΑ σωστή διόρθωση, δεν θα χρειαστεί να κάνω ΠΟΛΛΕΣ "χαϊδευτικές" διορθώσεις που και ενοχλούν το σκύλο και τον κάνουν να ξέρει ότι 4 στις 5 φορές θα ξεφύγει με τον τρόπο που θέλει. Με τον τρόπο αυτό, έχω και τη δική μου ανταμοιβή, δηλαδή να έχω πολλές ευκαιρίες για "μπράβο" και για "χάδια". Μην ξεχνάμε, τα bullmastiff είναι πανέξυπνα σκυλιά.
Τέλος, σίγουρα θα έρθει η ώρα να σε ξανατεστάρει. Επαναλαμβάνω, λοιπόν (ως παθών): Πειθαρχία, Ορια, Αγάπη. Με αυτή τη σειρά, όποια μέθοδο εκπαίδευσης και να ακολουθείς.
Γεια σου φιλε Γιαννη της πολυαγαπημενης μας Μοκας.
Ειναι φοβερα σκυλια πραγματι. Σε βαζουν απεναντι απο καθρεφτη και σου δειχνουν τα δικα σου λαθη. Ξερω πως ιδανικα "Ενας αρχηγος δεν εχει (εμφανη) ελλατωματα" και ειναι παντα δικαιος. Αυτο κι αν ειναι αστειο...ειμαστε ανθρωποι και σε καμια περιπτωση δεν ειμαστε τελειοι!!! παρολαυτα χαιρομαι που μπαινω σε μια διαδικασια να εξεταζω κι εγω τον εαυτο μου και οταν με πιασω να του κανω μαγκιες μονο και μονο για να επιβληθω το σταματω αμεσως. Ελπιζω να εξελιχθουν ομαλα τα πραγματα για το καλο ολης της οικογενειας.
Γιαννη και παλι πολυ βοηθητικο το κειμενο σου και εχω ηδη διαβασει αρκετα κειμενα σου στο φορουμ. Περιμενω ποτε θα τα ξαναπουμε κι απο κοντα. (μεσα στη βδομαδα θα παρω το αγορι για στειρωση. 18 Ιουνιου γινεται 9 μηνων και δεν θελω να καθυστερησω αλλο).
Καλημερα
Ειναι φοβερα σκυλια πραγματι. Σε βαζουν απεναντι απο καθρεφτη και σου δειχνουν τα δικα σου λαθη. Ξερω πως ιδανικα "Ενας αρχηγος δεν εχει (εμφανη) ελλατωματα" και ειναι παντα δικαιος. Αυτο κι αν ειναι αστειο...ειμαστε ανθρωποι και σε καμια περιπτωση δεν ειμαστε τελειοι!!!
παρολαυτα χαιρομαι που μπαινω σε μια διαδικασια να εξεταζω κι εγω τον εαυτο μου και οταν με πιασω να του κανω μαγκιες μονο και μονο για να επιβληθω το σταματω αμεσως. Ελπιζω να εξελιχθουν ομαλα τα πραγματα για το καλο ολης της οικογενειας.Γιαννη και παλι πολυ βοηθητικο το κειμενο σου και εχω ηδη διαβασει αρκετα κειμενα σου στο φορουμ. Περιμενω ποτε θα τα ξαναπουμε κι απο κοντα. (μεσα στη βδομαδα θα παρω το αγορι για στειρωση. 18 Ιουνιου γινεται 9 μηνων και δεν θελω να καθυστερησω αλλο).
Καλημερα
Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στην επέμβαση. Η σκέψη μου θα είναι μαζί του. Οπως είπαμε: Πες στο γιατρό για το θέμα της νάρκωσης. Τα bullmastiff είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ευαίσθητα στο θέμα αυτό. Συζήτησε μαζί του. Ρώτα τον...
Ο χαρακτήρας της Sandy
Κλείνω 10 μέρες με τη Sandy και είμαι ενθουσιασμένος. Έχει αρχίσει από την πρώτη κιόλας εβδομάδα να μαθαίνει την τουαλέτα έξω (με τα ατυχηματάκια μας, αλλά πάμε καλά...).
Αυτό όμως που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι:
1) είναι πολύ πεισματάρα: αν θέλει να ανέβει στον καναπέ (παρόλο που το ύψος της είναι μικρότερο και δεν τα καταφέρνει) δοκιμάζει τόσες φορές που κουράζομαι εγώ να την βλέπω!!! Τι πτώσεις θεαματικές με όλους τους τρόπους, εκεί αυτή!
2) Δεν φοβάται ΤΙΠΟΤΑ! Αν της βροντοφωνάξω θα με κοιτάξει κ θα συνεχίσει αναπόσπαστη τις διαολιές της. Χτυπάω δυνατά το δάπεδο με το παπούτσι μου δίπλα της και αυτή δε δίνει σημασία. Ακόμη και την ηλεκτρική σκούπα που άλλα κουτάβια την τρέμουν, αυτή την πλησίασε με περιέργεια και άρχισε να της κάνει επίθεση. Για να μην αναφέρω με άλλα σκυλιά. Πήγαμε τις προάλλες επίσκεψη στο shetter της φίλης μου που είναι 3 ετών και ~25 κιλά και έπαιζε μαζί του σαν να είναι της ίδιας ηλικίας (Σημειωταίον η δικιά μου είναι 6,5 εβδομάδων και 4 μόλις κιλά).
Δεν ξέρω όταν χρειάζεται να την αποτρέπω από εκπαιδευτικής άποψης αν θα μπορέσω να βρω κάτι που να της δημιουργεί αρνητική πίεση. Θα δούμε εν καιρώ...
Κλείνω 10 μέρες με τη Sandy και είμαι ενθουσιασμένος. Έχει αρχίσει από την πρώτη κιόλας εβδομάδα να μαθαίνει την τουαλέτα έξω (με τα ατυχηματάκια μας, αλλά πάμε καλά...).
Αυτό όμως που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι:
1) είναι πολύ πεισματάρα: αν θέλει να ανέβει στον καναπέ (παρόλο που το ύψος της είναι μικρότερο και δεν τα καταφέρνει) δοκιμάζει τόσες φορές που κουράζομαι εγώ να την βλέπω!!! Τι πτώσεις θεαματικές με όλους τους τρόπους, εκεί αυτή!
2) Δεν φοβάται ΤΙΠΟΤΑ! Αν της βροντοφωνάξω θα με κοιτάξει κ θα συνεχίσει αναπόσπαστη τις διαολιές της. Χτυπάω δυνατά το δάπεδο με το παπούτσι μου δίπλα της και αυτή δε δίνει σημασία. Ακόμη και την ηλεκτρική σκούπα που άλλα κουτάβια την τρέμουν, αυτή την πλησίασε με περιέργεια και άρχισε να της κάνει επίθεση. Για να μην αναφέρω με άλλα σκυλιά. Πήγαμε τις προάλλες επίσκεψη στο shetter της φίλης μου που είναι 3 ετών και ~25 κιλά και έπαιζε μαζί του σαν να είναι της ίδιας ηλικίας (Σημειωταίον η δικιά μου είναι 6,5 εβδομάδων και 4 μόλις κιλά).
Δεν ξέρω όταν χρειάζεται να την αποτρέπω από εκπαιδευτικής άποψης αν θα μπορέσω να βρω κάτι που να της δημιουργεί αρνητική πίεση. Θα δούμε εν καιρώ...
Μην την φερνεις σε επαφη με αλλα σκυλια αν δεν ολοκληρωσει τα πρωτα της εμβολια!!!
τα μικροβια μεταφερονται και με την αναπνοη και με την επαφη που μπορει να ειναι και το πατωμα
κακως πηρες το κουταβι τοσο μικρο
κακως πηρες το κουταβι τοσο μικρο
Σευχαριστω Τζον!!! )) θα παμε στο γιατρο του Γιαννη και της Μαριδεσπης. αυτος ξερει και την ρατσα και τον Τσιφ προσωπικα! ελπιζω να πανε ολα καλα, εχω και γω μια αγωνια!
Να δωσω κ γω τα χαιρετισματα μου στην Σαντι! πολυ μικρη την πηρες πραγματι. απο που αν επιτρεπετε?
)) θα παμε στο γιατρο του Γιαννη και της Μαριδεσπης. αυτος ξερει και την ρατσα και τον Τσιφ προσωπικα! ελπιζω να πανε ολα καλα, εχω και γω μια αγωνια! Να δωσω κ γω τα χαιρετισματα μου στην Σαντι! πολυ μικρη την πηρες πραγματι. απο που αν επιτρεπετε?
Την πήρα από κάποια γνωστή μου στη γειτονιά. Για να μην επαναλαμβάνομαι τα γράφω εδώ:
http://www.dogforum.gr/v3/showthread.php?10302-Alek-Sandy
Έπειδή στην αρχή του ποστ αναφέρω ότιη μαμά της είναι dog de bordeaux, τελικά έκανα λάθος. Είχα βγάλει το συμπέρασμα αυτό γιατί δεν έχει μαύρη μούρη όπως τα bullmastif αλλά σκούρα καφέ. Μου διευκρίνησαν οι ιδοκτήτες της όμως ότι είναι ημίαιμο bullmastif (πατέρας bullmastiff, μάνα pitbull). Ξέρω, ξέρω, περίεργη διασταύρωση... Τέλος πάντων, η sandy μου έχει μια γιαγιά pitbull
http://www.dogforum.gr/v3/showthread.php?10302-Alek-Sandy
Έπειδή στην αρχή του ποστ αναφέρω ότιη μαμά της είναι dog de bordeaux, τελικά έκανα λάθος. Είχα βγάλει το συμπέρασμα αυτό γιατί δεν έχει μαύρη μούρη όπως τα bullmastif αλλά σκούρα καφέ. Μου διευκρίνησαν οι ιδοκτήτες της όμως ότι είναι ημίαιμο bullmastif (πατέρας bullmastiff, μάνα pitbull). Ξέρω, ξέρω, περίεργη διασταύρωση... Τέλος πάντων, η sandy μου έχει μια γιαγιά pitbull
Βλέπω ότι χαλαρώσαμε πολύ τελευταία και είπα να επανέλθω στα δικά μας...
Ο σαχλαμάρας ως γνωστόν είναι 14 μηνών και μιας εβδομάδας !
Με χαρά διαπιστώνω ότι εδώ και περίπου 2 μήνες έχει σταματήσει να τρώει το αυτοκίνητο !!
Επίσης έχει σταματήσει αρκετά έως πολύ να δαγκώνει στο παιχνίδι, σα να έχει ηρεμήσει λίγο, πάλι καλά δηλαδή...
Κατά τ' άλλα, είναι σε πολύ καλή φόρμα, στεγνός και μυώδης, δεν κουράζεται στις βόλτες τόσο εύκολα και συνεχίζει να είναι παιχνιδιάρης μέχρι βλακείας με όλους και όλα...
Φυσικά έχει σταματήσει από το καλοκαίρι να αναπτύσσεται τόσο γρήγορα και έχει αρχίσει να "δένει" σιγά-σιγά, δεν τον έχω ζυγίσει αλλά πρέπει να είναι γύρω στα 50 κιλά.
Έχω ξεκινήσει δειλά-δειλά την υπακοή χωρίς λουρί και κυρίως δουλεύωι το "έλα" αλλά όχι και πολύ συχνά είναι η αλήθεια, κυρίως λόγω σπαρίλας και επειδή είναι λίγο σύνθετη η εκπαίδευση αυτη δε θέλω να κάνω λάθη.
Μάλλον θα τον αναλάβει ο εκπαιδευτής για να είμαι σίγουρος ότι γίνεται σωστά η δουλειά, μέχρι στιγμής βέβαια τα έχω καταφέρει καλά με τη ΒΥ αλλά πλέον τα πράγματα είναι πιο σύνθετα.
Βασικά στο επίπεδο που είναι τώρα με καλύπτει πλήρως αλλά θέλω οπωσδήποτε να δουλέψω το "έλα" χωρίς λουρί για να έχω όσο μπορώ τον έλεγχο σε περίπτωση ανάγκης, συν του ότι πιθανώς να του κάνω στοιχειώδη εκπαίδευση σωματοφυλακής μεθαύριο οπότε είναι αναγκαίο να εκτελεί μερικές εντολές χωρίς λουρί.
Ακολουθούν μερικές φωτό
Ο σαχλαμάρας ως γνωστόν είναι 14 μηνών και μιας εβδομάδας !
Με χαρά διαπιστώνω ότι εδώ και περίπου 2 μήνες έχει σταματήσει να τρώει το αυτοκίνητο !!
Επίσης έχει σταματήσει αρκετά έως πολύ να δαγκώνει στο παιχνίδι, σα να έχει ηρεμήσει λίγο, πάλι καλά δηλαδή...
Κατά τ' άλλα, είναι σε πολύ καλή φόρμα, στεγνός και μυώδης, δεν κουράζεται στις βόλτες τόσο εύκολα και συνεχίζει να είναι παιχνιδιάρης μέχρι βλακείας με όλους και όλα...
Φυσικά έχει σταματήσει από το καλοκαίρι να αναπτύσσεται τόσο γρήγορα και έχει αρχίσει να "δένει" σιγά-σιγά, δεν τον έχω ζυγίσει αλλά πρέπει να είναι γύρω στα 50 κιλά.
Έχω ξεκινήσει δειλά-δειλά την υπακοή χωρίς λουρί και κυρίως δουλεύωι το "έλα" αλλά όχι και πολύ συχνά είναι η αλήθεια, κυρίως λόγω σπαρίλας και επειδή είναι λίγο σύνθετη η εκπαίδευση αυτη δε θέλω να κάνω λάθη.
Μάλλον θα τον αναλάβει ο εκπαιδευτής για να είμαι σίγουρος ότι γίνεται σωστά η δουλειά, μέχρι στιγμής βέβαια τα έχω καταφέρει καλά με τη ΒΥ αλλά πλέον τα πράγματα είναι πιο σύνθετα.
Βασικά στο επίπεδο που είναι τώρα με καλύπτει πλήρως αλλά θέλω οπωσδήποτε να δουλέψω το "έλα" χωρίς λουρί για να έχω όσο μπορώ τον έλεγχο σε περίπτωση ανάγκης, συν του ότι πιθανώς να του κάνω στοιχειώδη εκπαίδευση σωματοφυλακής μεθαύριο οπότε είναι αναγκαίο να εκτελεί μερικές εντολές χωρίς λουρί.
Ακολουθούν μερικές φωτό
Δεν φτανει που εχεις εξαφανιστει μας λες οτι εχουμε χαλαρωσει κιολας.Βλέπω ότι χαλαρώσαμε πολύ τελευταία και είπα να επανέλθω στα δικά μας...
Ο σαχλαμάρας ως γνωστόν είναι 14 μηνών και μιας εβδομάδας !
Για κανονισε να βρεθουν ο σαχλαμαρας με το σουργερλο γιατι παει καιρος απο την τελευταια φορα.
Έχω εξαφανιστεί γιατί δε μου αρέσει το κλίμα και δε θέλω πλέον να συμμετέχω συνειδητά σε αντιπαραθέσεις και κάτω από τέτοιες συνθήκες (τελευταία εννοώ στο forum)...Δεν φτανει που εχεις εξαφανιστει μας λες οτι εχουμε χαλαρωσει κιολας.
Για κανονισε να βρεθουν ο σαχλαμαρας με το σουργερλο γιατι παει καιρος απο την τελευταια φορα.
Να κανονίσουμε ρε συ, με ρωτάει συνεχώς που είναι ο solo, με τη moka βρίσκονται σχετικά συχνά και τα λένε...
Α, θέλει να δει και τον james, να μην ξεχνιόμαστε...
χαχαχαχχαχα, θα το κανονισουμε. Ολα τα αδερφακια μαζι. Με τον James τα λεμε συχνα μιας και μενει κοντα μου. Αν ειναι το κανονιζουμε την προσεχη Κυριακη, αρκει να εχει και καλο καιρο.
Υγ.Μπορει να γραφεις εδω που ειναι γωνια μας ρε συ!
Καλησπεριζω τους μπουλμαστιφαδες και μη και να συνεχισω με τον χαρακτηρα του Solo. Σε μια εβδομαδα θα γινει 15 μηνων και ακομα δεν μπορω να πω οτι εχει σοβαρεψει και του εχει φυγει η "βλακεια του κουταβιου".
Ο φρενηρης ρυθμος της αναπτυξης του περασε και εχει επιβραδυνθει πολυ, ωστοσο το κεφαλι του αλλαζει και γινετε πιο πολυ αρρενωπο με μυωδη μαγουλα και πιο τετραγωνο, ο κορμος του γεμιζει σιγα σιγα με μαζα και το στηθος του φαρδαινει. Εχει φτιαξει και την αγαρμποσυνη του και η κινηση του ειναι πιο αρμονικη και ισορροπημενη. Για το γαυγισμα του ακομα δεν εχω αποψη μιας και σπανια γαυγιζει για να προσεξω αν εχει γινει πιο μπασο ή οχι, και επισης δεν τον εχω ακουσει ποτε να γρυλλιζει.
Με τους σκυλους που συνανταμε στην βολτα ειναι ολο παιχνιδι και πολυ χαλαρος. Δεν ειναι κυριαρχικος ουτε επιθετικος.Αντιστοιχα δεν ειναι φοβικος και ουτε εχει ανασφαλεια απεναντι σε οποιονδηποτε σκυλο εχουμε συναντησει μεχρι τωρα και δεν καταλαβαινει απο ορια και κεκτημενα αλλου σκυλου. Ακομα και σε αυτα που τον φοβουνται ή του γρυλιζουν επιθετικα δεν αλλαζει την σταση του και παραμενει στην ιδια απαθες ή αδιαφορη κατασταση. Αυτο με εχει παραξενεψει ειναι η αληθεια, γιατι δεν μπορω να τον ψυχολογησω και να τον "διαβασω".
Με τους ανθρωπους ειναι αρκετα, μεχρι πολυ κοινωνικος, και ισως φταιω και εγω που δεν τον εχω σε αποσταση, αλλα τον προτρεπω να δεχετε ηρεμα τον κοσμο. Ετσι ειχα και τον προηγουμενο μου σκυλο , ετσι και τον Solo. Μαλλον μου βγαινει αυθορμητα και κανω τα σκυλια μου περισσοτερο ανθρωποκεντρικα απο καχυποπτα και επιφυλακτικα. Δεν ξερω αν αυτο θα αλλαξει μεγαλωνοντας και ωριμαζοντας, αλλα δεν με χαλαει κιολας μιας και προτεραιοτητα μου ειναι να ειναι συντροφος και καλη παρεα. Θα δειξει παντως μιας και δεν εχω προηγουμενη εμπειρια με αυτην την ρατσα.
Να τονισω ομως, οτι οταν τον βγαζει η γυναικα μου βολτα, ο Solo ειναι πιο σοβαρος και δεν ξεκολλαει απο διπλα της ευκολα και σκαναρει τον χωρο συνεχεια. Επισης οταν ερθει καποιος φιλος στο σπιτι, ο Σολο αν και ειναι πολυ ηρεμος , αν σηκωθει ο φιλος μας για να παει στην τουαλετα ή στην κουζινα δεν τον αφηνει μονο του και τον ακολουθαει παντου παρατηρωντας τον.
Με τον γιο μου ειναι πολυ προσεκτικος γιατι εχει καταλαβει οτι ειναι ο πιο ευαλωττος στο σπιτι και μπορω να πω με σιγουρια οτι οσο περναει ο καιρος ο δεσμος τους θα γινετε ολοενα και πιο ισχυρος. Μεχρι τωρα δεν τον εχει ζηλεψει, ουτε τον εχει ανταγωνιστει σε κατι. Ισα ισα που τον ακουει οταν του λεει κατι, και ο μικρος τον εχει δεχτει σαν μελος της οικογενειας μας. Καμμια φορα που θελουμε να παμε καπου και ετοιμαζουμε τον μικρο, γυρναει και μας λεει να παρουμε και τον Σολο μαζι.
Αααα και να μην ξεχασω οτι ο Σολο τρελενετε για βολτα με το αμαξι. Κανει σαν τρελος οταν καταλαβει οτι θα παμε καπου με το αμαξι.
Γενικα παντως ειναι ενα σκυλι που δεν με κουραζει να συμβιωνω μαζι του. Ειναι υπακουος και ηρεμος. Δεν μου κανει το σπιτι ροντεο, παροτι ζει μεσα σε αυτο. Σιγουρα δεν ειναι τοσο καθαρος οσο ο προηγουμενος μου σκυλος, μιας και οταν γυρναμε απο την βολτα εχει αρκετα σαλια και μπορει να τιναχτει μεσα στο σπιτι ή γιατι θα παει να πιει νερο και θα κανει μια λιμνουλα σε ακτινα ενος μετρου απο το μπωλ του αλλα με την σωστη προληψη ολα διορθωνονται προτου γινουν ( Εχω βαλει χαλακι κατω απο τα μπωλ του και παντα εχω πετσετα για τα σαλια του, ευκαιρη). Εν τω μεταξυ, εχω σταματησει κανα διμηνο να τον βουρτσιζω και εχω παρατηρησει οτι δεν μαδαει τοσο πολυ οσο πριν και το τριχωμα του ειναι μια χαρα.
Συνεχιζεται .... ( εχουμε δρομο ακομα μεχρι να παει 3 χρονων και να ολοκληρωθει και σωματικα και πνευματικα για να εχω πληρη αποψη).
Ο φρενηρης ρυθμος της αναπτυξης του περασε και εχει επιβραδυνθει πολυ, ωστοσο το κεφαλι του αλλαζει και γινετε πιο πολυ αρρενωπο με μυωδη μαγουλα και πιο τετραγωνο, ο κορμος του γεμιζει σιγα σιγα με μαζα και το στηθος του φαρδαινει. Εχει φτιαξει και την αγαρμποσυνη του και η κινηση του ειναι πιο αρμονικη και ισορροπημενη. Για το γαυγισμα του ακομα δεν εχω αποψη μιας και σπανια γαυγιζει για να προσεξω αν εχει γινει πιο μπασο ή οχι, και επισης δεν τον εχω ακουσει ποτε να γρυλλιζει.
Με τους σκυλους που συνανταμε στην βολτα ειναι ολο παιχνιδι και πολυ χαλαρος. Δεν ειναι κυριαρχικος ουτε επιθετικος.Αντιστοιχα δεν ειναι φοβικος και ουτε εχει ανασφαλεια απεναντι σε οποιονδηποτε σκυλο εχουμε συναντησει μεχρι τωρα και δεν καταλαβαινει απο ορια και κεκτημενα αλλου σκυλου. Ακομα και σε αυτα που τον φοβουνται ή του γρυλιζουν επιθετικα δεν αλλαζει την σταση του και παραμενει στην ιδια απαθες ή αδιαφορη κατασταση. Αυτο με εχει παραξενεψει ειναι η αληθεια, γιατι δεν μπορω να τον ψυχολογησω και να τον "διαβασω".
Με τους ανθρωπους ειναι αρκετα, μεχρι πολυ κοινωνικος, και ισως φταιω και εγω που δεν τον εχω σε αποσταση, αλλα τον προτρεπω να δεχετε ηρεμα τον κοσμο. Ετσι ειχα και τον προηγουμενο μου σκυλο , ετσι και τον Solo. Μαλλον μου βγαινει αυθορμητα και κανω τα σκυλια μου περισσοτερο ανθρωποκεντρικα απο καχυποπτα και επιφυλακτικα. Δεν ξερω αν αυτο θα αλλαξει μεγαλωνοντας και ωριμαζοντας, αλλα δεν με χαλαει κιολας μιας και προτεραιοτητα μου ειναι να ειναι συντροφος και καλη παρεα. Θα δειξει παντως μιας και δεν εχω προηγουμενη εμπειρια με αυτην την ρατσα.
Να τονισω ομως, οτι οταν τον βγαζει η γυναικα μου βολτα, ο Solo ειναι πιο σοβαρος και δεν ξεκολλαει απο διπλα της ευκολα και σκαναρει τον χωρο συνεχεια. Επισης οταν ερθει καποιος φιλος στο σπιτι, ο Σολο αν και ειναι πολυ ηρεμος , αν σηκωθει ο φιλος μας για να παει στην τουαλετα ή στην κουζινα δεν τον αφηνει μονο του και τον ακολουθαει παντου παρατηρωντας τον.
Με τον γιο μου ειναι πολυ προσεκτικος γιατι εχει καταλαβει οτι ειναι ο πιο ευαλωττος στο σπιτι και μπορω να πω με σιγουρια οτι οσο περναει ο καιρος ο δεσμος τους θα γινετε ολοενα και πιο ισχυρος. Μεχρι τωρα δεν τον εχει ζηλεψει, ουτε τον εχει ανταγωνιστει σε κατι. Ισα ισα που τον ακουει οταν του λεει κατι, και ο μικρος τον εχει δεχτει σαν μελος της οικογενειας μας. Καμμια φορα που θελουμε να παμε καπου και ετοιμαζουμε τον μικρο, γυρναει και μας λεει να παρουμε και τον Σολο μαζι.
Αααα και να μην ξεχασω οτι ο Σολο τρελενετε για βολτα με το αμαξι. Κανει σαν τρελος οταν καταλαβει οτι θα παμε καπου με το αμαξι.
Γενικα παντως ειναι ενα σκυλι που δεν με κουραζει να συμβιωνω μαζι του. Ειναι υπακουος και ηρεμος. Δεν μου κανει το σπιτι ροντεο, παροτι ζει μεσα σε αυτο. Σιγουρα δεν ειναι τοσο καθαρος οσο ο προηγουμενος μου σκυλος, μιας και οταν γυρναμε απο την βολτα εχει αρκετα σαλια και μπορει να τιναχτει μεσα στο σπιτι ή γιατι θα παει να πιει νερο και θα κανει μια λιμνουλα σε ακτινα ενος μετρου απο το μπωλ του αλλα με την σωστη προληψη ολα διορθωνονται προτου γινουν ( Εχω βαλει χαλακι κατω απο τα μπωλ του και παντα εχω πετσετα για τα σαλια του, ευκαιρη). Εν τω μεταξυ, εχω σταματησει κανα διμηνο να τον βουρτσιζω και εχω παρατηρησει οτι δεν μαδαει τοσο πολυ οσο πριν και το τριχωμα του ειναι μια χαρα.
Συνεχιζεται .... ( εχουμε δρομο ακομα μεχρι να παει 3 χρονων και να ολοκληρωθει και σωματικα και πνευματικα για να εχω πληρη αποψη).
Να συνεχισω και εγω τοτε αφου καλησπερισω τους παντες.
Ο καισαρας σε μια εβδομαδα θα γινει 12 μηνων.Σωματικα βλεπω οτι δεν ψηλωνει πλεον ενω εχει αρχισει σιγα σιγα και φορτωνει σε μυικη μαζα.Η κεφαλα του εχει αρχισει και κανει ζαρες και μεγαλωνει συνεχως(αναγκαστηκα και πεταξα το αλυσιδακι του πριν 10 ημερες γιατι ηταν 63 εκ και ισα ισα που χωρουσε να βγει).Προβληματα υγειας δοξα το θεο δεν εχουμε αντιμετωπισει μεχρι τωρα.Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι στον λαιμο του μου εβγαζε περιοδικα κοκκινες βλατιδες και ξυνοταν,αλλα περναν αμεσως με λιγο fucicort.Θεωρησα οτι ηταν υπευθυνο το scalibor και το πεταξαμε αλλα συνεχισε.Προχτες αλλαξα και το αλυσιδακι του για να δω μηπως εφταιγε αυτο(εβαλα ενα νεο ,Η.sprenger με το υλικο curogan που θεωρειται αντιαλλεργικο), θα δουμε αν θα ξαναβγαλει.
Τωρα οσον αφορα τον χαρακτηρα του,μοιαζει αρκετα σε αυτο που περιγραφει ο Θοδωρης.Φιλικος με ολους και ηρεμος χωρις φοβιες εκτος σπιτιου.Εξαιρεση αποτελουν 2 τυπου μεθυσμενοι (σε 2 διαφορετικες περιπ[τωσεις) που στον πρωτο που του φωναζε τον ψιλοφοβηθηκε και απλως δεν τον πλησιαζε(ηταν 7 μηνων) ενω ο δευτερος πριν μερικες ημερες επισης του φωναζε εντονα να παει εκει και να τον χαιδεψει αλλα ο Καισαρας σοβαρεψε και εμεινε ακινητος να τον παρατηρει με σοβαρο υφος ,με την ουρα ακινητη και χωρις να γρυλισει η να σηκωσει τριχα.Αποτελεσμα ο μεθυσμενος να ψαρωσει και να την κανει με ελαφρα πηδηματακια.Μονο την νυχτα ειναι λιγο πιο επιφυλακτικος με τους ξενους.
Μια διαφορα ομως με τον solo ειναι οτι τον τελευταιο μηνα τεινει να κανει το σπιτι λιγο ροντεο! μαλλον εφταιξα και εγω λιγο γιατι ενω μεσα στο σπιτι δεν πολυπαιζαμε,επειδη αυτες τις ημερες εβρεχε συνεχως εξω,επαιρνα το tug του και παιζαμε στο χωλ.Οποτε αυτος καθε βραδυ μετα εκανε τον καραγκιοζη και ετρεχε ,κυλιοταν και χτυπιοταν δεξια και αριστερα μεχρι να παιξουμε και να ηρεμισει .Μιλησα με τον εκπαιδευτη και μου ειπε στοπ το παιχνιδι μεσα στο σπιτι ,να καταλαβει οτι εκει δεν ειναι παιδικη χαρα αλλα μερος που καθομαστε σοβαροι.Εκτοτε εχει αρχισει και ηρεμει,αλλα εγω βρεχομαι πιο πολυ γιατι παω να παιξω 4-5 φορες εξω!
Επισης αραια και που ΑΠΑΙΤΕΙ να παιξει και ερχεται και στεκεται μπροστα μου και γαυγιζει.Αρχικα τον αγνοω αλλα αν συνεχισει τον βαζω σε plats . Mερικες φορες καθεται αλλες προσπαθει να ξεφυγει με τουμπες και καραγκιοζιλικια.Κανα 2 φορες αναγκαστηκα να τον βγαλω στο μπαλκονι η να τον κλεισω στο crate μεχρι να ηρεμισει.Το καλο ειναι οτι το crate το δεχεται αδιαμαρτυρητα και μπαινει μεσα με μια εντολη.Ενα προβληματακι εχω με το κρεβατι του μιας και ξεσκιζει αργα η γρηγορα οτι του βαζουμε για κρεβατι.Που θα παει θα βρω κατι που δεν θα μασουλαει!
Αυτα προς το παρον...
Ο καισαρας σε μια εβδομαδα θα γινει 12 μηνων.Σωματικα βλεπω οτι δεν ψηλωνει πλεον ενω εχει αρχισει σιγα σιγα και φορτωνει σε μυικη μαζα.Η κεφαλα του εχει αρχισει και κανει ζαρες και μεγαλωνει συνεχως(αναγκαστηκα και πεταξα το αλυσιδακι του πριν 10 ημερες γιατι ηταν 63 εκ και ισα ισα που χωρουσε να βγει).Προβληματα υγειας δοξα το θεο δεν εχουμε αντιμετωπισει μεχρι τωρα.Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι στον λαιμο του μου εβγαζε περιοδικα κοκκινες βλατιδες και ξυνοταν,αλλα περναν αμεσως με λιγο fucicort.Θεωρησα οτι ηταν υπευθυνο το scalibor και το πεταξαμε αλλα συνεχισε.Προχτες αλλαξα και το αλυσιδακι του για να δω μηπως εφταιγε αυτο(εβαλα ενα νεο ,Η.sprenger με το υλικο curogan που θεωρειται αντιαλλεργικο), θα δουμε αν θα ξαναβγαλει.
Τωρα οσον αφορα τον χαρακτηρα του,μοιαζει αρκετα σε αυτο που περιγραφει ο Θοδωρης.Φιλικος με ολους και ηρεμος χωρις φοβιες εκτος σπιτιου.Εξαιρεση αποτελουν 2 τυπου μεθυσμενοι (σε 2 διαφορετικες περιπ[τωσεις) που στον πρωτο που του φωναζε τον ψιλοφοβηθηκε και απλως δεν τον πλησιαζε(ηταν 7 μηνων) ενω ο δευτερος πριν μερικες ημερες επισης του φωναζε εντονα να παει εκει και να τον χαιδεψει αλλα ο Καισαρας σοβαρεψε και εμεινε ακινητος να τον παρατηρει με σοβαρο υφος ,με την ουρα ακινητη και χωρις να γρυλισει η να σηκωσει τριχα.Αποτελεσμα ο μεθυσμενος να ψαρωσει και να την κανει με ελαφρα πηδηματακια.Μονο την νυχτα ειναι λιγο πιο επιφυλακτικος με τους ξενους.
Μια διαφορα ομως με τον solo ειναι οτι τον τελευταιο μηνα τεινει να κανει το σπιτι λιγο ροντεο! μαλλον εφταιξα και εγω λιγο γιατι ενω μεσα στο σπιτι δεν πολυπαιζαμε,επειδη αυτες τις ημερες εβρεχε συνεχως εξω,επαιρνα το tug του και παιζαμε στο χωλ.Οποτε αυτος καθε βραδυ μετα εκανε τον καραγκιοζη και ετρεχε ,κυλιοταν και χτυπιοταν δεξια και αριστερα μεχρι να παιξουμε και να ηρεμισει .Μιλησα με τον εκπαιδευτη και μου ειπε στοπ το παιχνιδι μεσα στο σπιτι ,να καταλαβει οτι εκει δεν ειναι παιδικη χαρα αλλα μερος που καθομαστε σοβαροι.Εκτοτε εχει αρχισει και ηρεμει,αλλα εγω βρεχομαι πιο πολυ γιατι παω να παιξω 4-5 φορες εξω!
Επισης αραια και που ΑΠΑΙΤΕΙ να παιξει και ερχεται και στεκεται μπροστα μου και γαυγιζει.Αρχικα τον αγνοω αλλα αν συνεχισει τον βαζω σε plats . Mερικες φορες καθεται αλλες προσπαθει να ξεφυγει με τουμπες και καραγκιοζιλικια.Κανα 2 φορες αναγκαστηκα να τον βγαλω στο μπαλκονι η να τον κλεισω στο crate μεχρι να ηρεμισει.Το καλο ειναι οτι το crate το δεχεται αδιαμαρτυρητα και μπαινει μεσα με μια εντολη.Ενα προβληματακι εχω με το κρεβατι του μιας και ξεσκιζει αργα η γρηγορα οτι του βαζουμε για κρεβατι.Που θα παει θα βρω κατι που δεν θα μασουλαει!
Αυτα προς το παρον...
Δεν έχεις καμία ελπίδα, πίστεψέ με..το ίδιο έκανε και ο δικός μου και όταν τελικά τα έβγαλα όλα, έφαγε το ξύλινο πάτωμα !! (μιλάω για εξωτερικό χτιστό σπίτι στον κήπο)...
aja1:Μιλάμε έβγαλε ολόκληρα κομμάτια από το πάτωμα (άφησε σχεδόν το μισό μέχρι στιγμής) και τα μασούλαγε, tazmania devil...
α καλα,παλι που εχει πλακακι το σπιτι !μερικα απο τα κασωματα βεβαια δεν την γλυτωσαν στην αρχη αλλα τωρα ειμαστε καλυτερα! παντως τα στρωματα του τα κανει φυλο και φτερο!Δεν έχεις καμία ελπίδα, πίστεψέ με..το ίδιο έκανε και ο δικός μου και όταν τελικά τα έβγαλα όλα, έφαγε το ξύλινο πάτωμα !! (μιλάω για εξωτερικό χτιστό σπίτι στον κήπο)...
Μιλάμε έβγαλε ολόκληρα κομμάτια από το πάτωμα (άφησε σχεδόν το μισό μέχρι στιγμής) και τα μασούλαγε, tazmania devil...
