για την αγαπη τους ,για την αφοσιωση τους ,για την τρυφεροτητα τους ,για την αθωωτητα τους,για την ευφυια τους ,για την παιχνιδια τους ,για τη ψυχη και την καρδια τους
Για ποιους λόγους αποκτήσαμε σκυλο
- Thread starter Amaliaz
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ειχα σκυλακια στην ζωη μου απο 12 χρονων. Ακομα θυμαμαι τα παρακαλια που καναμε στους γονεις, ο αδελφος μου κι εγω, για να μας παρουν ενα (ποσο καταλαβαινω τον labrador retriever και τη λαχταρα του) και τη χαρα που καναμε οταν τελικα ειπαν το ναι.
Απο τοτε και για τα επομενα 38 χρονια δεν εμεινα ποτε χωρις τη συντροφια τους, εκτος απο περσυ, πριν παρουμε τη Muffin, για 6 μηνες. Αυτους τους 6 μηνες συνειδητοποιησα ποσο μου ελειπε η σκυλισια παρουσια. Ειχα τη κορη μου, τους γονεις μου, τους φιλους και τις φιλες μου. Και ομως, η ματια μου γυρνουσε στα σημεια οπου καθονταν τα μαλτεζακια μας και περιμενα να τα δω να καθονται εκει ξανα.
Δεν ξερω ποια ηθελε πιο πολυ να ξαναπαρουμε σκυλακι, εγω η η κορη μου. Και γιατι?
Για το καλωσορισμα, τη χαρα, την κουνιστη ουρα και τις φωνουλες χαρας που κανουν μολις μπαινω στο σπιτι.
Για το βαρος που νοιωθω, οταν κοιμουνται στα ποδια μου πανω απο το παπλωμα.
Για τη ζεστη και υγρη γλωσσιτσα τους και τα φιλα που μου δινουν στη μυτη.
Για τα ματια και το βλεμμα τους, το γεματο αγαπη και λαχταρα να ειναι μαζι μου και να με ευχαριστουν.
Για τη ζεστασια που μου δινουν, οταν κολλανε πανω μου στον καναπε που καθομαι.
Για την παρουσια τους που συμπληρωνει τη ζωη μας με τον καλυτερο τροπο._
Απο τοτε και για τα επομενα 38 χρονια δεν εμεινα ποτε χωρις τη συντροφια τους, εκτος απο περσυ, πριν παρουμε τη Muffin, για 6 μηνες. Αυτους τους 6 μηνες συνειδητοποιησα ποσο μου ελειπε η σκυλισια παρουσια. Ειχα τη κορη μου, τους γονεις μου, τους φιλους και τις φιλες μου. Και ομως, η ματια μου γυρνουσε στα σημεια οπου καθονταν τα μαλτεζακια μας και περιμενα να τα δω να καθονται εκει ξανα.
Δεν ξερω ποια ηθελε πιο πολυ να ξαναπαρουμε σκυλακι, εγω η η κορη μου. Και γιατι?
Για το καλωσορισμα, τη χαρα, την κουνιστη ουρα και τις φωνουλες χαρας που κανουν μολις μπαινω στο σπιτι.
Για το βαρος που νοιωθω, οταν κοιμουνται στα ποδια μου πανω απο το παπλωμα.
Για τη ζεστη και υγρη γλωσσιτσα τους και τα φιλα που μου δινουν στη μυτη.
Για τα ματια και το βλεμμα τους, το γεματο αγαπη και λαχταρα να ειναι μαζι μου και να με ευχαριστουν.
Για τη ζεστασια που μου δινουν, οταν κολλανε πανω μου στον καναπε που καθομαι.
Για την παρουσια τους που συμπληρωνει τη ζωη μας με τον καλυτερο τροπο._
Πάντα αγαπούσα τα σκυλιά, είχα όνειρο να γίνω κτηνίατρος και να έχω μια φάρμα για αδέσποτα ζώα 
Με τα σκυλιά καλά τα πήγαινα πάντα, με την κτηνιατρική όχι!
Μέχρι τώρα είχα πολλούς σκύλους, αλλά η πρώτη μου σκύλα, που γέρασε μαζί μας, μου έμαθε τι θα πει αγάπη ανευ όρων.
Απίστευτα πιστό σκυλί, λάτρευε όλους τους ανθρώπους και τα ζώα, ακόμα και αν της είχανε φερθεί πολύ άσχημα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μέρα που την υιοθετήσαμε, κοριτσάκι ήμουν και πήγα στην αυλή να την χαιδέψω επιφυλακτικά.
Όταν πήγα να φύγω "τύλιξε" το πόδι της στο δικό μου και δεν με άφηνε να φύγω, και έκατσα μαζί της πολλές ώρες..
Από εκείνη την μέρα λάτρεψα την σπιρτάδα τους, τον χαρακτήρα τους, τα τόσα υπέρ και τα καθόλου κατά, το τι μπορούν να σου προσφέρουν με ένα βλέμμα.
Δεν νιώθω γεμάτη χωρίς αυτήν την αγάπη που δίνεις και παίρνεις σε ένα σκύλο,
αυτός είναι ο λόγος που είχα και θα έχω σκυλιά.
Με τα σκυλιά καλά τα πήγαινα πάντα, με την κτηνιατρική όχι!
Μέχρι τώρα είχα πολλούς σκύλους, αλλά η πρώτη μου σκύλα, που γέρασε μαζί μας, μου έμαθε τι θα πει αγάπη ανευ όρων.
Απίστευτα πιστό σκυλί, λάτρευε όλους τους ανθρώπους και τα ζώα, ακόμα και αν της είχανε φερθεί πολύ άσχημα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μέρα που την υιοθετήσαμε, κοριτσάκι ήμουν και πήγα στην αυλή να την χαιδέψω επιφυλακτικά.
Όταν πήγα να φύγω "τύλιξε" το πόδι της στο δικό μου και δεν με άφηνε να φύγω, και έκατσα μαζί της πολλές ώρες..
Από εκείνη την μέρα λάτρεψα την σπιρτάδα τους, τον χαρακτήρα τους, τα τόσα υπέρ και τα καθόλου κατά, το τι μπορούν να σου προσφέρουν με ένα βλέμμα.
Δεν νιώθω γεμάτη χωρίς αυτήν την αγάπη που δίνεις και παίρνεις σε ένα σκύλο,
αυτός είναι ο λόγος που είχα και θα έχω σκυλιά.
Χμμμ μαλλον οι λογοι μου ηταν και εμενα εγωιστικοι! Και εγω οπως και πολλοι φιλοι παραπανω, ειχα μεγαλωσει με σκυλια... πολλα σκυλια!
Ελα ομως που παντρευτηκα εναν αντρα που δεν ηταν φανατικος φιλοζωος... ετσι οταν εμεινα εγκυος, και επειδη ειχα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη, δωσαμε το υπεργηρο Σπιτζ μου στην μητερα μου και δεν ξαναπηραμε σκυλο μεχρι τωρα...
Για μηνες διαβαζα για σκυλους ως θεραπευτες προσπαθωντας να βρω καποιον τροπο να βοηθησω τα αγορακια μου που εχουν ειδικες αναγκες.
Απευθυνθηκα σε πολλους, το εψαξα πολυ και στην Ελλαδα και στο εξωτερικο και τελικα σαν να εισακουστηκε η προσευχη μου, βρεθηκε η Πανδωρα μας.
Ο λογος με μια λεξη ηταν "συντροφος". Αυτο εψαχνα και για εμενα (που παλευω με την καταθλιψη κατα καιρους) και για τα παιδια μου φυσικα και εχω δικαιωθει πληρως!
Ελα ομως που παντρευτηκα εναν αντρα που δεν ηταν φανατικος φιλοζωος... ετσι οταν εμεινα εγκυος, και επειδη ειχα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη, δωσαμε το υπεργηρο Σπιτζ μου στην μητερα μου και δεν ξαναπηραμε σκυλο μεχρι τωρα...
Για μηνες διαβαζα για σκυλους ως θεραπευτες προσπαθωντας να βρω καποιον τροπο να βοηθησω τα αγορακια μου που εχουν ειδικες αναγκες.
Απευθυνθηκα σε πολλους, το εψαξα πολυ και στην Ελλαδα και στο εξωτερικο και τελικα σαν να εισακουστηκε η προσευχη μου, βρεθηκε η Πανδωρα μας.
Ο λογος με μια λεξη ηταν "συντροφος". Αυτο εψαχνα και για εμενα (που παλευω με την καταθλιψη κατα καιρους) και για τα παιδια μου φυσικα και εχω δικαιωθει πληρως!
ναι κ εγώ σαν όνειρο το είχα ! ήξερα πως κάποια πράγματα μπορει να μου τα προσφέρει μόνο ο σκύλος μου !! κ επειδή είμαι καταθλιπτικό άτομο ο σκυλάκος μου έβαλε χρώμα στη ζωή μου ( εγωιστικό ναι το ξέρω ) αλλά πάντα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για εκείνον !
Σχεδον ολοι ακομα και αν δεν το ξερουμε αποκτησαμε σκυλο απο καθαρα απο εγωισμο αλλα οχι εχοντας κακες προθεσεις..Φταιει το πως ειναι σημερα η κοινωνια οι αληθινοι φιλοι σπανιζουν, η αληθινη αγαπη σπανιζει και οτιδηποτε αγνο και αληθινο σπανιζει..Και ενας απλος σκυλος ομως ειναι τοσο αληθινος ακομα και αν εμεις του προσφερουμε τοσα λιγα..Καποιο μελος εγραψε καποτε οτι ενας σκυλος ειναι ενα σακι συναισθηματων και αυτο ειναι 100000% σωστο..
Εγω συγκεκριμενα απεκτησα τον Iggy μου γιατι μεγαλωσα σε ενα σπιτι με σκυλια και τα τελευταια χρονια που εμενα μονη μου ενιωθα αυτο το κενο... ειναι απιστευτα πλασματα! οποτε:
γιατι οταν κοιτας τα ματακια τους ειναι σα να κανεις ολοκληρη συζητηση. Γιατι οτι κουμασι ανθρωπος και να εισαι αυτα θα σε αγαπανε. Γιατι εχω μαλλον την αναγκη να φροντιζω καποιον. Γιατι ειναι η καλυτεροι μας φιλοι! γιατι ειναι τα πιο αθωα πλασματα! γιατι σε κανουν να γελας. Γιατι ειναι παντα στο πλευρο σου. γιατι θελω να μενω με καποιον που δε μιλαει πολυ!!!
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑ!
γιατι οταν κοιτας τα ματακια τους ειναι σα να κανεις ολοκληρη συζητηση. Γιατι οτι κουμασι ανθρωπος και να εισαι αυτα θα σε αγαπανε. Γιατι εχω μαλλον την αναγκη να φροντιζω καποιον. Γιατι ειναι η καλυτεροι μας φιλοι! γιατι ειναι τα πιο αθωα πλασματα! γιατι σε κανουν να γελας. Γιατι ειναι παντα στο πλευρο σου. γιατι θελω να μενω με καποιον που δε μιλαει πολυ!!!
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑ!
Γιατι απο μικρη που θυμαμαι τον εαυτο μου νομιζα οτι ημουν σκυλος... (μη γελασετε..) ακομα μπορουσα να γαυγισω και δεν καταλαβαινες οτι γαυγιζε ανθρωπος... γιατι ολα τα παιδακια παιζαν στην παιδικη χαρα και εγω κυνηγουσα αδεσποτα και απο πισω με κυνηγουσε η μαμα μου.... γιατι δεν ετρωγα ολο μου το φαι η εκλεβα φαγητο απο το ψυγειο μας να παω να ταισω σκυλια - γατια... γιατι σε ηλικια 10-12 χρονων ο πατερας μου , μου ειχε μαθει ολες τις ρατσες απ'εξω και ανακατωτα, μπορουσα να σου τι ρατσα ηταν ο σκυλος μπροστα μου - ηξερα ποια ειναι τα κυνηγοσκυλα και την διαφορα τους με τα ποιμενικα ας πουμε .. γιατι οταν αρχισα να διαβαζω βιβλια διαλεγα παντα αυτα που ειχαν θεμα τα σκυλια και ζωα γενικοτερα απο μυθιστορηματα μεχρι εγκυκλοπαιδικα... γιατι ονειρο ζωης ηταν να γινω κτηνιατρος ..αλλα με εφαγαν τα ρειβπαρτυ.. και δεν περασα ποτε στην σχολη.. κλαψ!
Γιατι τα σκυλια μου ειναι τα παιδια μου, ειναι η παρεα μου.. η διασκεδαση μου, οι αγαπες μου, η ψυχοθεραπεια μου, χωρις αυτα ειμαι μιση.
Γιατι τα σκυλια μου ειναι τα παιδια μου, ειναι η παρεα μου.. η διασκεδαση μου, οι αγαπες μου, η ψυχοθεραπεια μου, χωρις αυτα ειμαι μιση.
kasi το ιδιο εκανα κι εγω σαν παιδι (μονο που δε νομιζα πως ημουν σκυλος!!!). απο 3η δημοτικου ηξερα ολες τις ρατσες. εβγαζα βολτα τα σκυλια της γειτονιας και ταιζα αδεσποτα.παντα ηθελα γαλλικο μπουλντογκ και το ηθελε κι ο πατερας μου.η μητερα μου ηταν της αποψης "τα αγαπω αλλα δεν τα θελω μεσα στο σπιτι". καθε πρωτοχρονια με την αλλαγη του χρονου ενω ολοι ελεγαν καλη χρονια εγω τους ελεγα με παραπονο "αλλη μια χρονια που δεν πηραμε σκυλο". θυμαμαι ακομα και σε εκθεσεις του σχολειου, η στα αγγλικα η στα γαλλικα εγραφα για τον φανταστικο μου σκυλο τον τσαρλυ , το γαλλικο μπουλντογκ (αν και τοτε δεν ειχα αποκτησει ακομα)... τελικα μια μερα μετα το σχολειο ειδα τον μπαμπα μου στο σπιτι και μου εκανε εντυπωση γιατι ηταν πολυ νωρις. μονο που δεν ηταν μονος... ειχε φερει τη Λενα, ενα γαλλικο μπουλντογκ και γυρισε νωριτερα απο τη δουλεια για να φτιαξει μαζι με εναν φιλο του ξυλινο σκυλοσπιτο! δεν πιστευα τα ματια μου!!! για τα υπολοιπα 5-6 χρονια δεν πιστευα οτι αυτο το υπεροχο πλασμα ηταν "δικο μας". και μονο στη σκεψη οτι καποια στιγμη θα παθαινε κατι, εβαζα τα κλαμματα. μετα τα 5-6 χρονια συνιθισα στην ιδεα οτι ειχαμε σκυλο!!! η λενα μεγαλωνε, ολοι τη λατρευαμε και ηταν μελος της οικογενειας ηδη απο τη 2η μερα (χρειαστηκαν 2 μερες για να τη δεχτει η μητερα μου και τελικα "λυγισε" πολυ πιο γρηγορα απ'οτι πιστευαμε). δε γινοταν να μην την αγαπησεις! ηταν ενα σκυλακι-φιλοσοφος!!! κρατησαμε και μια κορη της τη Ρικα. οταν εφυγα για ενα 6μηνο εξωτερικο η Λενα επασχε απο καρκινο χωρις να το γνωριζω. η μητερα μου αργησε να μου το πει. το λενακι πηγαινε στο δωματιο μου καθε μερα, πραγμα που δεν εκανε ποτε αν δεν ημουν κι εγω εκει. με βαζανε στην ανοιχτη ακροαση για να με ακουει και η λενα και οι δικοι μου ελεγαν οτι με εψαχνε. μια νυχτα ενω ημουν ακομα γαλλια δε μπορουσα να κοιμηθω. ειχα ενα πολυ κακο προαισθημα χωρις να ξερω το γιατι. το επομενο πρωι πηρα τηλ τους γονεις μου και μου ακουστηκαν "καπως" αλλα με διαβεβαιωσαν πως ολα ηταν καλα. δε μπορουσα ομως να ηρεμησω. τελικα μετα απο μερικες μερες δεν αντεξαν και μου παραδεχτηκαν πως το Λενακι μας το χασαμε. Αν και περασαν 4 χρονια απο τοτε, ακομα δε μπορω να το ξεπερασω. Τη Ρικα οι δικοι μου δεν την αποχωριζονται ποτε. μου την αφηνουν μονο λιγες μερες το χρονο αν χρειαστει να λειψουν. τοσα χρονια ενιωθα αυτο το κενο και πηρα με τη σειρα μου ενα σκυλακι, τον Ιγκυ ο οποιος ειναι ενα αξιαγαπητο καβαλιε τον οποιο και λατρευω. με λιγα λογια εχω σκυλο γιατι αν δεν εχω νιωθω μιζερη! βεβαια το διαστημα που δεν ειχα σκυλο ως φοιτητρια επραξα σωστα γιατι ελειπα ολη μερα απο το σπιτι και θα ηταν κριμα να το αφηνο μοναχουλι του, δεν το ηθελα για διακοσμητικο!
εχω σκυλο γιατι τα αγαπω πολυ και αν ειχα αυλη και πιο πολλα χρηματα,θα φιλοξενουσα κι αλλα σκυλακια ειδικα αδεσποτα. μη σας πω οτι δε θα περιοριζομουν στα σκυλια! την αναγκη να εχω καποιο ζωακι διπλα μου την ειχα απο τοτε που με θυμαμαι και πραγματικα δε μπορω να εξηγησω ακριβως το γιατι! ισως να εχει να κανει με τον τροπο μου με μεγαλωσαν. (απο τα νηπια βλεπαμε ντοκυμαντερ με ζωα, απο τα νηπια με θυμουνται να ζωγραφιζω αλογα, λιονταρια που κυνηγανε αντιλοπες, σκυλια κτλ..., απο τα νηπια μαλωνα με τα αλλα παιδακια που πατουσαν μυρμηγκοφωλιες...απο τα νηπια ηθελα να γινω "αλογολογος" και "σκυλιατρος" ειναι σοβαρο γιατρε μου???)
εχω σκυλο γιατι τα αγαπω πολυ και αν ειχα αυλη και πιο πολλα χρηματα,θα φιλοξενουσα κι αλλα σκυλακια ειδικα αδεσποτα. μη σας πω οτι δε θα περιοριζομουν στα σκυλια!
την αναγκη να εχω καποιο ζωακι διπλα μου την ειχα απο τοτε που με θυμαμαι και πραγματικα δε μπορω να εξηγησω ακριβως το γιατι! ισως να εχει να κανει με τον τροπο μου με μεγαλωσαν. (απο τα νηπια βλεπαμε ντοκυμαντερ με ζωα, απο τα νηπια με θυμουνται να ζωγραφιζω αλογα, λιονταρια που κυνηγανε αντιλοπες, σκυλια κτλ..., απο τα νηπια μαλωνα με τα αλλα παιδακια που πατουσαν μυρμηγκοφωλιες...απο τα νηπια ηθελα να γινω "αλογολογος" και "σκυλιατρος" ειναι σοβαρο γιατρε μου???)
χαχαχα!! ωραια μια απο τα ιδια... και εγω η πρωτη μου ζωγραφια ηταν ζωο και απο τοτε ζωγραφιζα μονο ζωα... εγινα καλη στη ζωγραφικη και αφου απετυχα παταγωδως στις πανελληνιες.. μου ειχε μεινει μονο το σχεδιο.. σπουδασα αρχιτεκτονικη στην Αγγλια - και τοτε χασαμε το σκυλο μας - καλαζααρ... μετα απο 2 χρονια τον γατο.. αιωνια κενα θα μου μεινουν για παντα μεσα.... η μητερα "κλειδωσε" αρνηθηκε οτιδηποτε εμψυχο - δεν αντεχε αλλο πονο (ειχαμε και κατι οικογενειακα...αστα) ετσι νοικιασα σπιτι με το που γυρισα - δεν αντεχα να ζω χωρις ζωο... η αναγκη για εργασια με την αδυναμια μου με εκανε να μην μου αρεσει η αρχιτεκτονικη σαν δουλεια.. (καλα δεν ειναι και δυσκολο στην ελλαδα) ετσι ανοιξα το πετσοπ... εκει να ανακατευομαι με 4ποδα... ονειρο ζωης μια φαρμα!!!!!! τοτε θα παρω το σεττερακι - ηταν η αδυναμια του μπαμπα μου και οποτε βλεπαμε irish setter με ετρεχε νατο! νατο! δυστηχως ο μπαμπας μου ειχε σοβαρο αναπνευστικο και ο γιατρος απαγορεψε τα ζωα.. μου επερνε, χαμστερακια-παπαγαλακια-χελωνακια-κτλ.. μια μερα με μουνταρε το λυκοσκυλο των απο πανω και επαθα σοκ - το μεγαλυτερο το επαθε ο μπαμπας μου που νομισε οτι θα μου μεινει φοβια και με ετρεξε στην πλατεια να βρουμε αλλο σκυλο να χαιδεψω...αχ μπαμπακα μου! αν ηξερες οτι θα μου μενε λοξα.....χαχαχαχ!! η μαμα ηταν πιο σκληρη - μεγαλωσε σε επαρχια αναμεσα στα ζωα.. ουτε αυτη τα ηθελε στο σπιτι ..μεχρι που τα λουστηκε οοοολα μαζι ..
και γιατι εχω την εντυπωση οτι οι περισσοτεροι συμφορουμιτες εχουν τα πανω κατω τα ιδια παιδικα χρονια? χαχαχα!! ... γιατι ξημεροβραδυαζομαστε πανω απο ενα πληκτρολογιο να μιλαμε για τους σκυλους μας!
και γιατι εχω την εντυπωση οτι οι περισσοτεροι συμφορουμιτες εχουν τα πανω κατω τα ιδια παιδικα χρονια? χαχαχα!! ... γιατι ξημεροβραδυαζομαστε πανω απο ενα πληκτρολογιο να μιλαμε για τους σκυλους μας!
Last edited:
Εμενα παντα μου αρεσαν τα ζωακια αν και απο αποσταση....στο σπιτι ποτε δεν μπηκε ζωο σκυλος ή γατα (μονο κατι ψαρακια κ χελωνακια) γιατι οι γονεις δεν το ειχαν προτεραιοτητα. Μεγαλωνοντας ναι μεν τα αγαπουσα κ τα χαιρομουνα αλλα ποτε δεν το σκεφτηκα γιατι κ εγω ειχα αλλες προτεραιοτητες. Μετα απο μια μεγαλη "ηττα" που εφαγα στην ζωη μου κ βλεποντας πως δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι αξιοι να βρισκονται στην ζωη μου (ναι ειμαι ψωναρα!!!) αρχισα να το βλεπω πιο σοβαρα. Αλλα παλι δεν το αποφασιζα..... Οι λογοι ηταν πολλοι. Ο κυριοτερος ηταν ο φοβος (που τον εχω ακομα) οτι επειδη ξερω οτι θα δεθω τρελα μαζι του αν παθει κατι δεν θα το αντεξω. Οι αλλοι λογοι ηταν κυριως πρακτικοι (οικογενεια, οικονομικοι, γατες τις αδελφης μου κλπ κλπ) Παρολα αυτα κ βλεποντας διαφορα αδεσποτακια σε φορουμ κ σε γκρουπ κατι μεσα μου με ετρωγε. Ελεγα δεν γινεται καπως πρεπει να βοηθησω κ εγω. Τελικα σε ολη αυτην την αναβλητικοτητα εβαλαν στοπ τα 3 αδεσποτα κουταβια που βρεθηκαν μια μερα εξω απο το γραφειο. Ξεκινησα τρελες προσπαθεις να τα βρω σπιτι γιατι ηταν το ενα πιο ομορφο απο το αλλο και ολα ειχαν ενα βλεμα που ελεγαν "παρε με θα ειμαι καλο σκυλακι !" Τελικα πηρα το ενα χωρις δευτερη σκεψη για να μην βρεθει στο δρομο. Με βρηκε...ξεκινησε για φιλοξενεια αν κ κατα βαθος ηξερα οτι θα εμενε μονιμα. Μπορει να μην ηταν μετα απο ωριμη σκεψη αλλα σιγουρα ηταν συνηδειτοποιημενη. Ξερω πολυ καλα οτι εχει μεγαλες ευθυνες και πρεπει να ειμαι παντα εκει, μου βγαζει την πιστη, με δαγκωνει, με ξεμαλλιαζει κοπαναει τα πατζουρια οταν τον βγαζω για λιγο εξω, αλλα οταν στο τελος της ημερας καθομαστε κ οι 2 πτωματα στον καναπε πριν τον υπνο, το βλεμα που μου ριχνει ειναι το κατι αλλο...δεν συγκρινεται.... Το κακο ή καλο (για εμενα) μετα την ενασχοληση μου με το σκυλακο μου κ διαβαζοντας κ ζωντας μαζι του δυο μηνες τωρα καταλαβα οτι ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ αξιζει να ειναι στην ζωη μου.
Δεν ξέρω πως μού την κάρφωσε .. μια μέρα άρχισα να ψάχνομαι ..μετά σταμάτησα γιατί μου την ξεκάρφωσε .. μετά από ένα μήνα περίπου δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από μια γνωστή μου.. γέννα στη Σαντορίνη…λαμπραντορ.. μπεζ κοριτσάκι (ήθελα θηλυκό) ..ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!! μετά από μια εβδομάδα είχα στην αγκαλιά μου ένα μπεζ μωρό 3 κιλά…τώρα έχω στη αγκαλιά μου ένα μπεζ κορίτσι 30 κιλάaja1:
aja1:
Ξύπνησα μια μέρα και είπα στο φίλο μου "Θέλω να υιοθετήσω αδέσποτο σκύλο".
Και κοιτούσαμε τις αγγελίες για τα αδέσποτα και όταν είδα την αγγελία του μικρού (στην οποία έλεγε ότι είναι κυνηγόσκυλο και θα γίνει 20 κιλά+ ) του είπα "Αγάπη μου; Βρήκα το παιδί μου!" χαχα!
Δεν ξέρω γιατί θέλησα να πάρω σκύλο. Πραγματικά δεν ξέρω.
Απλά ξύπνησα ένα πρωί και είπα "θέλω ένα αδέσποτο σκύλο".
Τον πήρα την ίδια μέρα. 6 Φεβρουαρίου (ήταν το δώρο μου για την επομένη!)
Τώρα μετά από τόσο καιρό νομίζω πως ασυνείδητα τον πήρα γιατί νιώθω μόνη μου. Συνειδητά δεν ήξερα γιατί θέλησα σκύλο.
Και κοιτούσαμε τις αγγελίες για τα αδέσποτα και όταν είδα την αγγελία του μικρού (στην οποία έλεγε ότι είναι κυνηγόσκυλο και θα γίνει 20 κιλά+ ) του είπα "Αγάπη μου; Βρήκα το παιδί μου!" χαχα!
Δεν ξέρω γιατί θέλησα να πάρω σκύλο. Πραγματικά δεν ξέρω.
Απλά ξύπνησα ένα πρωί και είπα "θέλω ένα αδέσποτο σκύλο".
Τον πήρα την ίδια μέρα. 6 Φεβρουαρίου (ήταν το δώρο μου για την επομένη!)
Τώρα μετά από τόσο καιρό νομίζω πως ασυνείδητα τον πήρα γιατί νιώθω μόνη μου. Συνειδητά δεν ήξερα γιατί θέλησα σκύλο.
απο μικρη ειχα μανια με τους σκυλους,ακομη κ τα αρκουδακια μου μορφη σκυλου ειχαν.οι γονεις δεν μαφηναν να παρω για να μην μενει πολλες ωρες μονο του,κ πολυ σοφα επραξαν τωρα που τα ζω!τοτε βεβαια εκανα μουτρα!ξεκινησα την..επανασταση μου πιο ανωδυνα!εσωζα γατακια απο καδους,τα μεγαλωνα κ τους εβρισκα οικογενειες.βεβαια οι γονεις εφριτταν αλλα ως φιλοζωοι το εκαναν γαργαρα(η δε μαμα μου εφτασε να κανει μεχρι κ... κλυσμα σε γατακι μετα απο προτροπη κτηνιατρου!)στα 18 μου εκαναν δωρο ενα γκολντεν ριτριβερ αφου πλεον θεωρησαν οτι ημουν αρκετα υπευθυνη για μια ψυχουλα.δυστυχως ομως η μικρη σε ενα μηνα επαθε καταθλιψη κ την γυρισα στη μαμα της(τωρα ξερω για εκτροφεια,τοτε ουτε τι θα πει η λεξη!)με πηρε απο κατω κ θεωρησα τον εαυτο μου ανικανο να εχει σκυλο γι'αυτο κ δεν το ξανατολμησα.10 χρονια μετα αποφασισα να υιοθετησω ενα αδεσποτακι με φοβο ψυχης μην τυχον επιβεβαιωσω την εντυπωση που ειχα για τον εαυτο μου.δεν θα το τολμουσα αν δεν ειχα διπλα μου τον φιλο μου,κατοχο ενος καναδεζικου λυκοσκυλου για 12 χρονια.καθε μερα κοιταω τον μικρο κ ψαχνω να βρω τα ιδια σημαδια καταθλιψης αλλα περα απο το βλεμμα του βασιλακη καιλα που ειχε απο την πρωτη μερα δεν βλεπω κατι.ακομη ομως τον περιεργαζομαι με τις ωρες οταν αναστεναζει(το κανει παντα πριν τον παρει ο υπνος)κ σκεφτομαι οτι μαλλον κατι εκανα μεσα στη μερα κ τον στεναχωρησα!!!!!χαχαχα!ελπιζω με τον καιρο να ξεκολλησω!
Πέρα απο την ανιδιοτελή αγάπη και την συντροφικότητα που σου προσφέρει....για μένα αλλά και για πολλούς που δεν έχουν εμβαθύνει...πιστεύω ότι το σκυλί είναι η πόρτα που θα οδηγήσει το ανθρώπινο είδος στόν σεβασμό όλων των πλασμάτων.
Είναι εκεί μαζί μας...και κάθε μέρα μας θυμίζει...αγαπάτε τον πλανήτη μας βρέ..!!
Είναι εκεί μαζί μας...και κάθε μέρα μας θυμίζει...αγαπάτε τον πλανήτη μας βρέ..!!
Το πρωτο μου σκυλακι το πηρα απο πετ σοπ πριν απο πολλα χρονια (20)
. Την ειχα πατησει οπως την πατανε τωρα καποιοι που δεν γνωριζουν.Το ειχα δει σε μια γυαλα και ηθελα να το παρω για να μην ταλαιπωρειται μεσα εκει.Ηταν ενα χασκυ που δεν μου πηγαινε σαν φυλη και δεν ταιριαζε στον τροπο ζωης μου.Αλλα τοτε δεν ειχα καποιον διπλα μου που να γνωριζει απο κυνοφιλια.Τοτε δεν υπηρχε καν το διαδυκτιο.(ουτε το φορουμ)
Η κυνοφιλικη μου παιδεια ηταν σε χαμηλα επιπεδα και δεν γνωριζα ουτε και φανταζομουν τα εκτροφεια της ντροπης.Ομως απο τοτε αρχιζα να διαβαζω βιβλιογραφια σχετικα με ρατσες/εκπαιδευση και την συμβιωση μαζι με τα σκυλια.
Αυτος ο σκυλος με εκανε να γινω ενας καλος ιδιοκτητης να μεταφερω την υγιη κυνοφιλια στην κορη μου στα ανηψια μου και σε ολους τους ανθρωπους γυρω μου.
πριν απο πολλα χρονια (20). Την ειχα πατησει οπως την πατανε τωρα καποιοι που δεν γνωριζουν.Το ειχα δει σε μια γυαλα και ηθελα να το παρω για να μην ταλαιπωρειται μεσα εκει.Ηταν ενα χασκυ που δεν μου πηγαινε σαν φυλη και δεν ταιριαζε στον τροπο ζωης μου.Αλλα τοτε δεν ειχα καποιον διπλα μου που να γνωριζει απο κυνοφιλια.Τοτε δεν υπηρχε καν το διαδυκτιο.(ουτε το φορουμ)
Η κυνοφιλικη μου παιδεια ηταν σε χαμηλα επιπεδα και δεν γνωριζα ουτε και φανταζομουν τα εκτροφεια της ντροπης.Ομως απο τοτε αρχιζα να διαβαζω βιβλιογραφια σχετικα με ρατσες/εκπαιδευση και την συμβιωση μαζι με τα σκυλια.
Αυτος ο σκυλος με εκανε να γινω ενας καλος ιδιοκτητης να μεταφερω την υγιη κυνοφιλια στην κορη μου στα ανηψια μου και σε ολους τους ανθρωπους γυρω μου.
Εχω σκύλο γιατι οταν ξαπλώνω πριν κοιμηθώ δεν αντέχω να μην ακούω πατούσες να τρεχουν στο διάδρομο
