Για ποιους λόγους αποκτήσαμε σκυλο
- Thread starter Amaliaz
- Ημερομηνία δημιουργίας
εγω δεν εμαθα να ζω με σκυλια οπως οι περισσοτεροι εδω, ουτε καν με γατια. στην παιδικη μου ηλικια θυμαμαι ειχαμε μια πολυ καλη γατα εκτος σπιτιου φυσικα και μετα θυμαμαι που σωσαμε δυο γατακια απο το βουνο (με τις αδερφες μου) που τα ειχανε δεμενα μεσα σε μια σακουλα.τελος παντων κι ενα σκυλακι για πολυ λιγο στον κηπο μας θυμαμαι και μετα το εδιωξε ο μπαμπας μου γιατι το φοβομασταν (εμεις οι τρεις).
καποια στιγμη επαθα κατι στο νυχι μου απο γατες και τερμα τα ζωα.μετα ουτε να τα χαιδεψω δεν με αφηναν (το ειχε πει ο γιατρος) και κατεληξα να τα σιχαινομαι υπερβολικα.
οταν παντρευτηκα ο αντρας μου αρχισε να με πρηζει για να παρουμε σκυλακι κι εγω παντα του ελεγα ΟΧΙ. οταν πριν λιγα χρονια ηρθαμε ανδρο συνεχισε να με πρηζει και στην συνεχεια με πρηζαν και τα παιδια μου. αφου το σκεφτηκα πολυ αποφασισα να πω το ναι για να καταπολεμησω και την σιχαμαρα μου.φυσικα το πρωτο μας σκυλακι εμενε στην αυλη και εγω στην αρχη ουτε να το ακουμπησω, με αποτελεσμα το σκυλι να με εχει γραμμενη.τα υπολοιπα τα ξερετε.
μετα δεν αντεχα χωρις σκυλο και εφαγα τον αντρα μου να παρουμε σωστα αυτη την φορα ενα κουταβακι. πηραμε την γλυκια μας zaira και μενουμε και στο ιδιο σπιτι κα φυσικα δεν την σιχαινομαι.
μπορει πολλοι απο εσας. μετα απο αυτη μου την εξομολογηση να με αντιπαθησετε, αλλα ηθελα να σας γραψω και τον δικο μου λογο αποκτησης σκυλου γιατι ηταν διαφορετικος απο ολους τους αλλους.
τελικα βγηκα κερδισμενη και χαιρομαι πολυ γι αυτο
καποια στιγμη επαθα κατι στο νυχι μου απο γατες και τερμα τα ζωα.μετα ουτε να τα χαιδεψω δεν με αφηναν (το ειχε πει ο γιατρος) και κατεληξα να τα σιχαινομαι υπερβολικα.
οταν παντρευτηκα ο αντρας μου αρχισε να με πρηζει για να παρουμε σκυλακι κι εγω παντα του ελεγα ΟΧΙ. οταν πριν λιγα χρονια ηρθαμε ανδρο συνεχισε να με πρηζει και στην συνεχεια με πρηζαν και τα παιδια μου. αφου το σκεφτηκα πολυ αποφασισα να πω το ναι για να καταπολεμησω και την σιχαμαρα μου.φυσικα το πρωτο μας σκυλακι εμενε στην αυλη και εγω στην αρχη ουτε να το ακουμπησω, με αποτελεσμα το σκυλι να με εχει γραμμενη.τα υπολοιπα τα ξερετε.
μετα δεν αντεχα χωρις σκυλο και εφαγα τον αντρα μου να παρουμε σωστα αυτη την φορα ενα κουταβακι. πηραμε την γλυκια μας zaira και μενουμε και στο ιδιο σπιτι κα φυσικα δεν την σιχαινομαι.
μπορει πολλοι απο εσας. μετα απο αυτη μου την εξομολογηση να με αντιπαθησετε, αλλα ηθελα να σας γραψω και τον δικο μου λογο αποκτησης σκυλου γιατι ηταν διαφορετικος απο ολους τους αλλους.
τελικα βγηκα κερδισμενη και χαιρομαι πολυ γι αυτο
Το πρώτο μου σκυλί το απέκτησα σε ηλικία 12 χρόνων κάπως ανορθόδοξα,εκλαιγα σαν παιδάκι(μοναχοπαιδι) χρόνια για σκυλάκι αλλα λόγω του ότι ήμουν μικρή και οι γονείς μου δούλευαν πολλές ώρες δε μου το έπαιρναν,οπότε πεθαίνει μιας γνωστής μας το κανις και μου λέει θέλω άλλο σκυλί!Αμέσως αν και μικρή πήρα μια εφημερίδα και εψαξα στο χαρίζονται,πήρα τηλέφωνο και μετα απο κάποιες μέρες μου έφεραν οι άνθρωποι τη Μιλβα στο Σπιτι!Την κράτησα 1 μέρα και την επόμενη με βαριά καρδιά την πήγα στην "φίλη" μας.Μετα απο 1 μέρα μας παιρνει τηλέφωνο και μας λέει ότι το σκυλί κλαίει και με συνηθισε και να πάμε να το πάρουμε(προφανώς την πείραξε που ήταν ημιαιμο και όχι κανις)Τελικά την πήραμε πίσω και η επιθυμία μου για σκύλο εκπληρωθηκε αν και παράδοξα!Πιστεύω πως η επιθυμία μου οφειλόταν στο ότι είμαι μοναχοπαιδι και ήθελα παρέα μιας και εμενα αρκετές ώρες μονη λόγω της δουλειάς των γονιών μου!Πλέον μετα τη Μιλβα ξέρω πως χωρίς το γλυκό βάσανο του σκύλου δεν είμαι ευτυχισμένη!Μερικά πράγματα αν δε τα ζήσεις δε ξέρεις τι χάνεις...το ίδιο ισχύει και για το σκύλο!(Γράφω απο κινητο ελπίζω να βγαίνει νόημα!)
Και εγώ το ίδιο!
Εγώ θέλω Γερμανικό Ποιμενικό και αρχίζει να μου λέει που θα το βάζουμε,θέλει 20 κιλά τροφή την ημέρα κ.λ.π ΚΑμου έχει σπασει τα νεύρα!
Ένας σκύλος είναι μεγάλη ευθύνη και συνοδεύεται από πολλές υποχρεώσεις, οικονομικές, χώρου και χρόνου. Άκου τη μητέρα σου, διάβασε περισσότερα σε σχέση με την απόκτηση σκύλου, συζήτησέ τα με τους δικούς σου για να πάρετε τη σωστή απόφαση.
