Δεύτερη μέρα με τον μικρό σήμερα.. όπως είχα πει και στο πρώτο post, πήγα στην Ρώμη για να τον παραλάβω απο ενα εξαιρετικά καλό και φιλικό ζευγάρι εκτροφέων Ιταλικών Λαγωνικών. Ο Όμπερον (το όνομα του) δεν ζυγίζει ούτε 2 κιλά. Χθες κοιμότανε σχεδόν όλη την μέρα (έφτασα Ελλάδα το απόγευμα) και έτσι είχε διαθέσεις το βράδυ ώσπου τελικά τα κατάφερε να κοιμηθεί. Αυτό που μου προκαλεί έκπληξη, και δεν το περίμενα είναι πως ο σκύλος, γνωρίζει σχεδόν αμέσως που πρέπει να κάνει την ανάγκη του. Έχω στρώσει ειδικές πάνες και πηγαίνει εκεί. Ακόμη και χθες το βράδυ που κοιμόμουν, το πρωί ξυπνάω και έκανε κακά στο γνωστό σημείο. Ξέχασα να αναφέρω πως ο μικρός Όμπερον είναι 2 μηνών και 20 ημερών και σήμερα (αφου εχει ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός) κάναμε την πρώτη μας βόλτα. Και για να μην νομίζετε οτι είναι το μαγικό κουτάβι με πλεονεκτήματα μόνο, δεν δέχεται με τίποτα το λουράκι του. Θα μου πείτε είναι πρώτη μερα. Κάνει πως θέλει να το βγάλει και οταν είμαστ έξω τρέμει και δεν κάνει βήμα. Έκανε διστακτικά κάποια με λιχουδιές (για επιβραύευση) και την εντολή "Έλα". Δεν χρησιμοποιώ flexi αλλά κανονικό λουράκι. Αύριο στην δεύτερη βόλτα μας ελπίζω να τα πάμε καλύτερα. Και κάτι ακόμα, αστείο αυτη την φορά που θέλω να μοιραστώ είναι πως στο αερδρόμιο με το που με είδανε να κουβαλάω κουτάβι, προσπέρασα 100+ άτομα ουρά και με βάλανε πρώτο.. α ναι, και σε 3θέσιο παρακαλώ στις τελευταίς θέσεις του αεροσκάφους της Aegean. Πολυ φιλικοί όλοι..